canım ben yaşadığım bu kötü günlerimi bu topikte kötü hava yapmaması için bahsetmedim şimdi içim parçalandı yavrum koydu gitti beni be mirage çok sıkıntılar çektim hastanede her sabah ultrasona bakıyorlardı her gittiğimde bebeğin kalb atışında sorun oluyordu nasıl ağlamıştım 25 gün hiç susmadım yavrunum beni bırakmaması için ama işte bi kanamayla gitti meleğim o anda benim için dünya bitti sandım ama her acıya rağmen hayat devam ediyor her yatağa düştüğümde canım babam kaldırdı beni bana yavrum ağlama diye göz yaşlarımı sildi sende anne olcaksın güzel kızım diyor benim çektiğim acıyı annem babam bide eşim anladı etrafımdaki insanlar yaşın küçük olur diyor du ama annelik duygusu yaşa bakmıyor işte zaten beni kimsenin anlamasını beklemiyorum onun için tatlım bebeğime kavuşana kadar ayakta durcam hiç kimsenin bana acır gibi bakmasını istemiyorum bu yolda bence cesur olmak lazım tatlım bazen acılarıma yenik düşüyorum evde sesli şekilde ağlıyorum sonra gelecek olan bebeğimi düşünüyorum ben inanıyorum bu yolca çaba gösteripte anne olmayan kimse yok er yada geç evlerimiz şenlik olcak kızlar
canım aktarın bana gönderdiği çay baya acı iki karışımla yapılıyor bende polikistik over vardı belki onun içindir kaynar suya iki kaşık atıyorum 10 dakika demleniyor sonra içiyorum sanırım seninki aynı değil