- 2 Ekim 2014
- 8.630
- 6.513
- 37
-
- Konu Sahibi efdal mevta
- #81
bunu erkekler yapsa sen ne yazardın.........işte bende onu düşünüyorum ama yazmıyorum...........
Kendimden iğreniyorum. 5 yıllık evliyim. 2 çocuğum var. 25 yaşındayım. İnternet üzerinden geçen aya kadar toplamda 3 ay konuştuğum sonrasında da sadece bir kere gördüğüm biri var. Bekar kendisi. Sadece gördüm. başka hiç bir şey olmadı. Sadece vapurla karşıya geçtik.
Elimde değil devamlı onu düşünüyorum.Çıkmıyor aklımdan. Onunla ilgili hayaller kuruyorum. Saçma sapan şeyler aslında ama bilemiyorum. Mutluyum onu düşünürken. İş yerimdekiler sen niye mutlusun diye soruyorlar. Lakin şu an konuşmuyoruz. birbirimize ne sevgi ne aşk asla böyle bişeyden bahsetmedik. İma bile etmedik. Evli olduğumu biliyordu en başından beri.
Neyse , geçen haftalarda birden bire konuşmayı bıraktık. Sanırım o da benden hoşlandı ve evli olduğumdan dolayı artık konuşmamaya karar verdi-ki ben de öyle düşündüm. Onunla artık konuşmuyorum. durduk yere sebepsiz yere bitirdik. Ama bana göre bitmedi. Saate baktığımda , yemek yerken, dışarı çıkarken, evi süpürürken vs. vs.. devamlı aklımda. eşime o kadar soğuk davranıyorum ki, dün gece eğer istemiyorsan, sana zarar veriyorsam bu işi bitirelim, ayrılalım dedi. Ne yapacağımı biliyorum aslında onu unutup eşime daha çok zaman ayırmalıyım ama işte olmuyor. Bi kaç gün önce eşimle beraber olduk. Sanki parayla yapıyor gibi hissettim. Soyunasım bile gelmedi.
Ayrılsam bile onunla evlenmem/evlenemem. Bi kere iki küçük çocuğum var. Biri 4 biri 3 yaşında. Bir diğeri o bekar. Benimle evlenip (ki beni sevdiğinden bile emin değilim ama kadınlar anlar kesin hoşlanıyor benden ) hayatını zora sokmasını istemem. Kendi gibi bekar birini bulmalı. Toplum bu bekar dul evliliklerine alışık değil.
Kızın bana. İğrenç deyin, Nerede yanlış yapıyorum.
Bide hakli gibi yazmissın,yazık. Bence ayril kocandan,sonra o adama git, 2 aya dayak yiyip donersin.Kendimden iğreniyorum. 5 yıllık evliyim. 2 çocuğum var. 25 yaşındayım. İnternet üzerinden geçen aya kadar toplamda 3 ay konuştuğum sonrasında da sadece bir kere gördüğüm biri var. Bekar kendisi. Sadece gördüm. başka hiç bir şey olmadı. Sadece vapurla karşıya geçtik.
Elimde değil devamlı onu düşünüyorum.Çıkmıyor aklımdan. Onunla ilgili hayaller kuruyorum. Saçma sapan şeyler aslında ama bilemiyorum. Mutluyum onu düşünürken. İş yerimdekiler sen niye mutlusun diye soruyorlar. Lakin şu an konuşmuyoruz. birbirimize ne sevgi ne aşk asla böyle bişeyden bahsetmedik. İma bile etmedik. Evli olduğumu biliyordu en başından beri.
Neyse , geçen haftalarda birden bire konuşmayı bıraktık. Sanırım o da benden hoşlandı ve evli olduğumdan dolayı artık konuşmamaya karar verdi-ki ben de öyle düşündüm. Onunla artık konuşmuyorum. durduk yere sebepsiz yere bitirdik. Ama bana göre bitmedi. Saate baktığımda , yemek yerken, dışarı çıkarken, evi süpürürken vs. vs.. devamlı aklımda. eşime o kadar soğuk davranıyorum ki, dün gece eğer istemiyorsan, sana zarar veriyorsam bu işi bitirelim, ayrılalım dedi. Ne yapacağımı biliyorum aslında onu unutup eşime daha çok zaman ayırmalıyım ama işte olmuyor. Bi kaç gün önce eşimle beraber olduk. Sanki parayla yapıyor gibi hissettim. Soyunasım bile gelmedi.
Ayrılsam bile onunla evlenmem/evlenemem. Bi kere iki küçük çocuğum var. Biri 4 biri 3 yaşında. Bir diğeri o bekar. Benimle evlenip (ki beni sevdiğinden bile emin değilim ama kadınlar anlar kesin hoşlanıyor benden ) hayatını zora sokmasını istemem. Kendi gibi bekar birini bulmalı. Toplum bu bekar dul evliliklerine alışık değil.
Kızın bana. İğrenç deyin, Nerede yanlış yapıyorum.
bunları yaşadıktan sonra daha hamileyken ayrılsaydınız keşkeSeverek evlendim sayılır. Görücü usulü oldu ama nişanlıyken sevdim eşimi. O biraz mükemmelliyetçi. Ben ise (bunu söylemek bir paradoksa sebep oluyor gerçi): Biraz alçak gönüllüyüm eşime kıyasla. Dolayısı ile o her zaman en iyi en güzel en en en oldu. Ben bi iş yapamayan beceremeyen oldum. Dayak da yemişliğim var. Beni İlk hamileliğim de kapının önüne koymuşluğu da var. Ne olur gitmeyeyim bebeği doğurayım ondan sonra giderim demiştim( ne kadar da aptalmışım) İkinci bebek beklenmedik bi durumdu.
Şu an kafam alla bullak. Ayrılırsak çocuklar ne olacak diye sorup duruyorum. biraz abartacağım belki ama ben insanlarla çok kolay geçinebilen birisiyim. Şimdiye kadar kavga çıkardığım küslük başlattığım görülmemiştir. nasıl yapıyorum emin değilim ama eşime sen bilirsin demek bana hiç zor değil. haliyle kavgalı dövüşlü bi evliliğimz yok . Sadece birbirinin yüzüne bakmayan anne babanın olduğu bir evlilik bizimki. O dayak olayı da beni dışarı atmaya çalıştığı zamandan 1 yıl sonra çocuklara çok kızıyorsun dediğim için bana yine git demişti. ben de bu ikinci kovulmaya tepki olarak bağırmıştım. Bağırdığım için beni dövmüştü. bu kadar da otoritecidir.