Yorumların hepsini okumadım ama okuduklarım arasında bana göre en mantıklı bir kaç yorumdan birisiydi. Tebrik ediyorum sizi...
Yaşla ilgisi yok canım bende 22 yaşında evlendim görücü usulü ama çok seviyorum herşeyden önce kendime saygım var.2.5 yaşında oğlum var.Sonra duyuyoruz ki kadın cinayetleri tek taraflı değilmiş demek ki!
saçımı başımı zor kurtardım yazmışsın ya canım buraya çok güldüm Allah seni bu akşam ciddi anlamda beni güldürebildin Allah razı olsun sendenBi tanıdığım var kendisi 2 çocuklu ev hanımı, internetten tanıştığı adamlarla sağda solda buluşuyor, kendine hediyeler aldırıyor, her gün telefonda konuşuyor falan. Aynı zamanda mutlu bir aile hayatı sürdürüyor, boynuzladığı eşi ve çocuklarıyla. O kadar adamı nasıl parmağında oynattığını hala çözemedim ben. her türlü entrika var kadında ama sorsan kocasını aldatmıyor, kaşınan herifleri kaşıyor kendi deyimiyle. Gönül bağı oluşmuyormuş. Uyarmaya kalktım saçımı başımı zor kurtardım. Konuyu okuyunca geliverdi aklıma. Uzun süredir görüşmüyoruz gerçi, belki tövbe etmiştir, bilemiyorum.
yapma çoook günah eşine yazık çocuklarına yazık nasıl bakıyosun onların yüzüne bi anlık heves belkide sendeki yuvanı dağıtma o çocukları anne babadan ayrı büyütmeye hakkın yok bir an önce kendine gel ve unutKendimden iğreniyorum. 5 yıllık evliyim. 2 çocuğum var. 25 yaşındayım. İnternet üzerinden geçen aya kadar toplamda 3 ay konuştuğum sonrasında da sadece bir kere gördüğüm biri var. Bekar kendisi. Sadece gördüm. başka hiç bir şey olmadı. Sadece vapurla karşıya geçtik.
Elimde değil devamlı onu düşünüyorum.Çıkmıyor aklımdan. Onunla ilgili hayaller kuruyorum. Saçma sapan şeyler aslında ama bilemiyorum. Mutluyum onu düşünürken. İş yerimdekiler sen niye mutlusun diye soruyorlar. Lakin şu an konuşmuyoruz. birbirimize ne sevgi ne aşk asla böyle bişeyden bahsetmedik. İma bile etmedik. Evli olduğumu biliyordu en başından beri.
Neyse , geçen haftalarda birden bire konuşmayı bıraktık. Sanırım o da benden hoşlandı ve evli olduğumdan dolayı artık konuşmamaya karar verdi-ki ben de öyle düşündüm. Onunla artık konuşmuyorum. durduk yere sebepsiz yere bitirdik. Ama bana göre bitmedi. Saate baktığımda , yemek yerken, dışarı çıkarken, evi süpürürken vs. vs.. devamlı aklımda. eşime o kadar soğuk davranıyorum ki, dün gece eğer istemiyorsan, sana zarar veriyorsam bu işi bitirelim, ayrılalım dedi. Ne yapacağımı biliyorum aslında onu unutup eşime daha çok zaman ayırmalıyım ama işte olmuyor. Bi kaç gün önce eşimle beraber olduk. Sanki parayla yapıyor gibi hissettim. Soyunasım bile gelmedi.
Ayrılsam bile onunla evlenmem/evlenemem. Bi kere iki küçük çocuğum var. Biri 4 biri 3 yaşında. Bir diğeri o bekar. Benimle evlenip (ki beni sevdiğinden bile emin değilim ama kadınlar anlar kesin hoşlanıyor benden ) hayatını zora sokmasını istemem. Kendi gibi bekar birini bulmalı. Toplum bu bekar dul evliliklerine alışık değil.
Kızın bana. İğrenç deyin, Nerede yanlış yapıyorum.
Canım üzerime alınmadım.Anlatmak istediğim erken yaşla ilgisi yok bunun.Bakarsın 20 yaşında çok olgun,çok edepli,bakarsın 40 yaşında çocuk gibi.Tabikide kadın cinayetlerine karşıyım ama tahrik ediyorlar.Konu sahibinin derdi karşıdaki adamın aramaması çocuklar filan bugün arasa vicdan söz konusu olamaz.Sonra tv ye çıkıyorlar haberlere filan kocam çocuklarımı vermiyor.Ben tek çocukla zor yetiştiriyorum işlerimi boş zamanlarımda oyunlar oynuyoruz.Şu an eşim oğlumu spora götürdü diye tel elimde.Maşallah konu sahibi hem uzaktan okuyor hem chat hem çocuklar.Bu annelik değil olamazNiye üzerinize alındınız anlamadım?
Ben konu sahibinin durumunu değerlendirdim.sizinkisi mutlu bir hikaye diye herkesinki öyle olacak değil.böylesi de var görüldüğü gibi.
Ayrıca son cümlenizi de yanlış mı anladım acaba?kadın cinayetleri tek taraflı değil derken? Bu kadını kocası öldürse haklı mı demek istediniz?
ben seni yadırgamıyorum,empati yapmaya çalışıyorum ve dışarıdan bakan bir göz olarak yorumumu yapmak istiyorum.Kendimden iğreniyorum. 5 yıllık evliyim. 2 çocuğum var. 25 yaşındayım. İnternet üzerinden geçen aya kadar toplamda 3 ay konuştuğum sonrasında da sadece bir kere gördüğüm biri var. Bekar kendisi. Sadece gördüm. başka hiç bir şey olmadı. Sadece vapurla karşıya geçtik.
Elimde değil devamlı onu düşünüyorum.Çıkmıyor aklımdan. Onunla ilgili hayaller kuruyorum. Saçma sapan şeyler aslında ama bilemiyorum. Mutluyum onu düşünürken. İş yerimdekiler sen niye mutlusun diye soruyorlar. Lakin şu an konuşmuyoruz. birbirimize ne sevgi ne aşk asla böyle bişeyden bahsetmedik. İma bile etmedik. Evli olduğumu biliyordu en başından beri.
Neyse , geçen haftalarda birden bire konuşmayı bıraktık. Sanırım o da benden hoşlandı ve evli olduğumdan dolayı artık konuşmamaya karar verdi-ki ben de öyle düşündüm. Onunla artık konuşmuyorum. durduk yere sebepsiz yere bitirdik. Ama bana göre bitmedi. Saate baktığımda , yemek yerken, dışarı çıkarken, evi süpürürken vs. vs.. devamlı aklımda. eşime o kadar soğuk davranıyorum ki, dün gece eğer istemiyorsan, sana zarar veriyorsam bu işi bitirelim, ayrılalım dedi. Ne yapacağımı biliyorum aslında onu unutup eşime daha çok zaman ayırmalıyım ama işte olmuyor. Bi kaç gün önce eşimle beraber olduk. Sanki parayla yapıyor gibi hissettim. Soyunasım bile gelmedi.
Ayrılsam bile onunla evlenmem/evlenemem. Bi kere iki küçük çocuğum var. Biri 4 biri 3 yaşında. Bir diğeri o bekar. Benimle evlenip (ki beni sevdiğinden bile emin değilim ama kadınlar anlar kesin hoşlanıyor benden ) hayatını zora sokmasını istemem. Kendi gibi bekar birini bulmalı. Toplum bu bekar dul evliliklerine alışık değil.
Kızın bana. İğrenç deyin, Nerede yanlış yapıyorum.
Canım üzerime alınmadım.Anlatmak istediğim erken yaşla ilgisi yok bunun.Bakarsın 20 yaşında çok olgun,çok edepli,bakarsın 40 yaşında çocuk gibi.Tabikide kadın cinayetlerine karşıyım ama tahrik ediyorlar.Konu sahibinin derdi karşıdaki adamın aramaması çocuklar filan bugün arasa vicdan söz konusu olamaz.Sonra tv ye çıkıyorlar haberlere filan kocam çocuklarımı vermiyor.Ben tek çocukla zor yetiştiriyorum işlerimi boş zamanlarımda oyunlar oynuyoruz.Şu an eşim oğlumu spora götürdü diye tel elimde.Maşallah konu sahibi hem uzaktan okuyor hem chat hem çocuklar.Bu annelik değil olamaz