- 14 Şubat 2016
- 588
- 602
- 103
- 40
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
-
- #61
Aynen dedıgınız gibi .. Kavgaya denk geldıgımde kulaklarımı tıkarım yüksek sese dayanmıyorum bende..benim aile yapımda sizinki gibi. kavga gürültü duymadım, küsseler bilmedim. küfür ses yükselmesi bile duymadım. ne annem babam arasında ne de bana.
ben de şimdi hassasım. evli değilim ama yanımda iki kişi bağrışsın kötü etkileniyorum. otobüste iki adam kavga ediyordu geçen kulaklarımı kapatıp çöküp ağlamak istedim. bağırmayı bile kabullenemiyorum..
Gercekten bu kadar cok etkıler mi? Kendısı de hep aynı seyı soyluyor mutsuzum iş yerınde dıyor .. Ama ben sankı bu kadar da etkılenılmez dıye dusunuyorumeğer ki iş yerinde mutsuzsa bu davranışlarının sebebi bu olabilir. bir ara iş yerimde farklı bir birimdeyken o kadar mutsuzdum ki her şeye sinirleniyordum eve gelip saatlerce ağlıyordum, sürekli gergindim. inanın iş ortamı da çok etkiliyor insanın ruh halini.
Ya aslında gercekten iyi bir insan ama bu tavırları benı ınanılmaz yoruyor.. Yanı ınsanın neye kızacagını bılırsınız ona göre davranırsınız .. Ama esımin bellı olmuyor .. Güle oynaya evden cıkarken , gittiğimiz yerde garson gec gelse canı sıkılıyor kalabalıksa sıkılıyor ve benı de cıktıgıma pişman edıyor ..Sizin babanız gibi erkekler nadir bulunur. Ama eşiniz gibi binlercesi var...
Ya aslında gercekten iyi bir insan ama bu tavırları benı ınanılmaz yoruyor.. Yanı ınsanın neye kızacagını bılırsınız ona göre davranırsınız .. Ama esımin bellı olmuyor .. Güle oynaya evden cıkarken , gittiğimiz yerde garson gec gelse canı sıkılıyor kalabalıksa sıkılıyor ve benı de cıktıgıma pişman edıyor ..
Dun yıne konustuk aılemın her seyden önce oldgunu dusunuyor .. Yanı annem babam herseyden önceymis ama o yalnızmıs .. Ailesi ilgısız oldugu ıcın mı boyle yapıyorum bılmıyorum ama haksızlık yapıyor.. Gun ıcınde annemle konusmadan duramıyomusum ... Bunu solemesıne dayanamıyorum.. Benım annemle konusmam nasıl olurda sıkıntı olur.. Kı kaldı kı annemler yakın oturmamıza ragmen sayılıdır aksam evımıze gelmelerı , bebek olmadan once oda bakmaya zorla göturup alabılceklerının en ıyısını aldılar .. Eşim oda bakmaya gelmedı sen begensen yeter dedı .. Ama oda kuruldugu gün .. Bana- bu mobılyalar o kadar para etmez baksana hıc saglam degil dıyo .. Yanı insanlar bızım ıcın kosturuo bız zorlanmayalım dıye ugrasırken boyle yorumlar yapması , beni ondan uzaklastırıyo ...
Bu ve bunun gıbı seyler işte ...
Dedıgınız gibi babam gibileri cok azdır..Verdıgi emeklerin haddı hesabı yok..
Yıne uzun yazdım ama cook dolu içim
Bekarım ve gerçekten şu sitede günde 10 Adam boşuyorum ben olsam kesin boşanırdım diyorum :))
Eşim trafıkte küfür etmıyor ama mesela trafik var ya da park yerı dolu ,nerden cıktık cıkmasaydık otursaydık evde vb soylenıyor .. Trafıge sinirlense bir derece de böyle oldugu zaman beraber dısarı cıkmak gelmıyor ınsanın ıcınden..ben verdiğiniz örneği biraz değişik buldum.
elbette iyi giden evliliklerle evliliklerimizi kıyaslarız da.
herkes farklı dediğiniz gibi.
verdiğiniz örnekte eşinizin size özel bir tepkisini göremedim ben.
benim eşim mesela trafikte kişilik değiştirenlerden, bu onun problemi, neden beni değersiz hissettirsin ki.
Aynı sizin dedıgınız gibi işte .. Ister ıstemez kıyaslıyorum , annemle babam tartısırlar sonra oturup yemek yerler .. Ben de dogru olan bu dıye bildim.. Hatta yenı evlıyken ilk tartısmamızda , aksam yemegı hazırladım gelmedı masaya ..Belkı cok buyuk bır sey olmayabılır herkes ıcın , ben çok üzülmüştüm.. İlk zamanlar konusalım , küslük olmasın dıodum sonra pes ettim .. Konusmazsa ben de konusmadım .. Ama evlılik boyle olmamalı kı..Yanı ister istemez kıyaslıyorum.. Aslında kısılık olarak degıl de annemle babamın evlılıgıyle kıyaslıyorum.. Benım rol modelım onlar .. Sevgı varsa her sey hallolur , saglık olsun en cok duydugum cumleydı evlenmeden önce..Eşim benım yaptıgım en ufak bır hatada;atıyorum arabayı yamuk park ettım , ya da markete gıttık beraber poset unuttuk orda nasıl unutursun nasıl dıkkat etmezsın bı suru laf soyluyor.. Yanı cevap verınce tartısma oluyor , cevap vermezsem hazmedemıyorum..Kıyaslamanız bence çok normal.
Ben henüz bekarıım ama sevgilimle beraberken farkında olmadan kıyaslama yaptığımı fark ediyorum. Kıyaslamadan ziyade babamdan kalan sinirlilik hallerini sevgilimde de göreceğimi zannediyorum. Babam çok neşeli, esprili biridir ama tersi çok pistir. Bir anda sinirlenip sesini yükselterek küfürler yağdırabilir. Sevgilimde bir o kadar sakindir. Tartışırken dahi ben sesimi yükseltirken o daha normal bir ses tonuyla ve bana nazaran çok daha sakin konuşur.
Annemle babamın yaşadığı tartışmalara önceleri çok fazla şahit olurdum. Çocuk aklımla korkar, her seferinde boşanacaklarını düşünürdüm. O yüzden herhangi bir konudan rahatsız olmuşsam bunu karşı tarafla konuşarak halletmekten hep çekinirim. Kavga çıkmasından çok korkarım. Aşamıyorum bunu. Ve bunun tek sebebi annemle babamın kavgalarının gözümün önünde olmasıydı.. Zaman geçtikçe daha iyi anlıyorum.
Kendinizce haklı olabilirsiniz, sizi anlıyorum. Fakat evlisiniz ve yavrunuz var. Bazı şeyleri görmezden gelmeniz gerekiyor. Eğer tek sorununuz buysa Allah beterinden korusun. Çocuğunuzla ilgileniyor, karakteri düzgün, sorumluluk sahibi, sizi sevdiğini hissettiriyorsa, ona güveniyorsanız gerisi hazmedilebilir şeyler. Neticede insanların huyunu değiştiremezsiniz. Ben de çabuk parlıyorum ve cidden sinirlenmişsem çabuk sakinleşemiyorum. Kendimi çok yıpratıyorum ama değişemiyorum. Sinirliyken "tamam vesfa sakin ol, abartma" diyorum kendi kendime fakat mümkün değil. Mutlaka sizinde sevmediğiniz yönleriniz vardır. Bu olaya bu şekilde bakın bence. Her insan farklı, kıyaslama yapmamaya özen gösterin. Sevgiler.Aynı sizin dedıgınız gibi işte .. Ister ıstemez kıyaslıyorum , annemle babam tartısırlar sonra oturup yemek yerler .. Ben de dogru olan bu dıye bildim.. Hatta yenı evlıyken ilk tartısmamızda , aksam yemegı hazırladım gelmedı masaya ..Belkı cok buyuk bır sey olmayabılır herkes ıcın , ben çok üzülmüştüm.. İlk zamanlar konusalım , küslük olmasın dıodum sonra pes ettim .. Konusmazsa ben de konusmadım .. Ama evlılik boyle olmamalı kı..Yanı ister istemez kıyaslıyorum.. Aslında kısılık olarak degıl de annemle babamın evlılıgıyle kıyaslıyorum.. Benım rol modelım onlar .. Sevgı varsa her sey hallolur , saglık olsun en cok duydugum cumleydı evlenmeden önce..Eşim benım yaptıgım en ufak bır hatada;atıyorum arabayı yamuk park ettım , ya da markete gıttık beraber poset unuttuk orda nasıl unutursun nasıl dıkkat etmezsın bı suru laf soyluyor.. Yanı cevap verınce tartısma oluyor , cevap vermezsem hazmedemıyorum..
Ve bızım de bır kızımız var .. Kızımın erkek bagırır, kadın susar ı benimsemesını ıstemıyorum.. Boyle ornek olmak ıstemıyorum..
Kendını hep degerlı hıssetsın ıstıyorum..
Yanı sözün özü, olumsuz cumlelerden cok yoruldum.. Bır anda surat asmalardan..
Bır de benım egoıst oldugumu dusunuyor .. Ailem her ıstedıgımı yapmıs oyle alısmısım ben.. Aslında alakası yok.. Ama keske oyle olsaymısım dıyorum , cunku ben ne kadar ıyı nıyetle yaklastıysam , aza ne kadar kanaat getırdıysem karsılıgında hıc hak etmedıgım kelımelerı duydum...
İnşallah sizin her sey gonlunuzce olur.. Teşekkur ederim yorumunuz için..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?