Herkese merhaba;
Sizlere danısmak ıstedıgım bir konu var..
Sizlerde eşinizle babanızı , kendı evlılıgınızle anne babanızın evlıliğinı kıyaslıyor musunuz?
Ben 26 sene anne babamın yanında sevgiyle büyüdüm.. Küslük ne bılmedım.. Annemle babam 42 yıldır evlıler ve 2 gün dargın kaldıklarını bilmem ya da küfür ettıklerini.. Yanı ben aile boyle olur dıye bılıyordum.. Ama evlılıgımde her sey cok farklı..Eşim bır anda butun huzuru bozabılıyor sureklı benı asagı cekıyor..
Mesela dün esımle yemege gıttık.. Dönuste arabaya bindık vıteste sıkıntı oldu yarım saat ugrastı calısmadı ve eşim bagırmaya basladı zaten benı bulur da ben de sans olsaydı boyle mı olurdu da bıktım artık da .. O kadar cok sinirlendı kı benı ve kızımı(1 yasında) evin onune bıraktı arabayı servıse goturmye gıttı..Eve girdim nefes alamadıgımı , boguldugumu, mutsuzlugumu hissettim...
Oysa babam benı sehır dısına toplantıya goturmustu 2 saatlık yola..Donuste lastık patladı .. Aksam saat 22:00.. Zar zor bır yer buldu hallettı.. Çok uzuldum baba senı ugrastırdım dedım.. Babam 66 yasında.. Kızım canımız sagolsun yeter , iyiyiz ya yeter dedı .. Sakın canını sıkma dedı.. Ben hep böyle gördum.. Kızım canım sagolsunları duydum ama şimdi kendımı hıc degerlı hıssetmıyorum.. Eşım süreklı is yerınde mutsuz oldugunu soyluyor.. Bılıyorum ama bu boyle umarsızca kalp kırmaya sebep olmalı mı?
Eşim tabı kı farklı bır kısılık babam gibi olamaz bılıyorum ama elımde degıl sureklı kıyaslıyorum ve babama anneme daha cok baglanıyorum daha cok korkuyorum onlara bır sey olmasından.. Eşimle bu konuyu hıc konusmadım yanı babamla kıyasladıgımı..
Napıcam nasıl bır yol ızlıcem nasıl asıcam bılmıyorum.. Bu olan olaylar sadece birer örnek .. Cok sık yasıyoruz bu durumu.. Yanı esıme hadı gel bır yere gıdelım dıyemıyorum yolda bır sıkıntı olır zehır olur gunum dıye..
Fikirlerınıze ıhtıyacım var...
Uzun oldu bılıyorum ama daha kısa özetleyemedım