E o zaman sizde bencillik ediyorsunz ki kendinizce.. Ben mutluyum,ben gitmen,ben mutsuzum vs.. Hep ben ben diye düğşünyorsunuz. Artık BİZ oluyorsunuz. Şahsen o kdr kendimi düşünemiyorum. Çünkü bende biliyorum ki Eşim bir yere gttiğimzde mutsuz olduğunda ben mutlu olsam kaç yazar ki ? huzursuz olduktan sonra... Benim eşim memur. Ve kendi memleketinde. Bu yüzden başka şehire gitmeye korkuyor açıkcası . İşi yoğun ve stresli bir iş. Gittiği yerde onu kimler ve neler beklıyor çok meççhul. Ve büyük şehir benım memleketim . Onun memleketiyse kırsal bir yer.. Bir de bir gerçek varya ''Sonuçta her şeyi biliyordum. Burada yaşayacağımı ,buraya gelin geleceğimi. Adam bana sözler vermedi. Tmam evlenince senin memleketine vs.. taşınacağız diye. Ben resmen herkesi arkama aldım. Sırf deliler gibi seviyrum dye. Ağzım dilim bağlandı. Ona şart bile koşamadm. Bak evlendiktn sonra benım memleketimde yaşarsak evlenicem sonra mutlu olamam vs.. dıye hiç aklımdn bile geçmedi. Eşim bana hakk veriyor. Çok zor gurbetlik . Ama ben sana gubrtliği yaşatmamaya çalışıyorum. Elimden geldiğince diyor. Senede 3-4 kez ben gidiyorum. Ve her gitmemde 15,20 gün kalıyoruö. Eşim çook beceriksiz bir insndır. Bır çay bile demleyemez. beni çok özlediğini vs söyler gittiğimde. Ama ben sırf senin için yollarm seni,sabrederim önemli değil der.. ''