- 30 Ocak 2014
- 4.518
- 6.353
- 358
- Konu Sahibi bilgeliguness
-
- #41
Bence şiddet görüyorsan boşanmayı düşünmelisin artık. ve çocuk için doktora fln gitmeyide bir kenara bırak hatta korun bence.
Çok üzüldüm yasadece ezik olması da değil ki,
eski evim çocuk esirgeme kurumunun karşısındaydı gönüllü olarak çocuklarla ilgileniyordum haftasonları.
umut adında bir bebek vardı, görme ve zihinsel engelli...
aslında çocuk sapasağlam doğmuş ama öfke kontrolü olmayan (!) babasının bir anlık öfkesi sonucu yaşadığı beyin travması nedeniyle hayatını bakıma muhtaç engelli bir birey olarak geçirecek, şu an ne durumda bilmiyorum...
hiçbir kadının sırf üreme içgüdüsünü tatmin etmek için böyle canavarların eline bir bebek verme hakkı yok, sakin kalamıyorum bu tür konularda, çıldırıyorum, otur dayağını ye, ama çocuk yapmaya çalışma, bütün dayak sana kalsın!
Çok iyi yapıyor,bir ömür gençliğinin peşinden ağlayacağına,3 gün bozulan düzenine ağlasın,3 gün sonra bir şeyi kalmaz,akıllı kızmış...Gecen burda 22 yaşında bir kız konu açmıştı, boşanıyorum diye. Ben daha çok gencim,seviyorum ama bir ömrümü bu adamın yanında geçiremem diye yazmıştı çok ta kararlıydı, helal olsun dedim, ne kadar akıllıca düşünüyor, ben o yaşlarda salak gibi dolanıyordum ortalarda :) böyle akıllıca davranamazdım heralde , böyle bişey başıma gelse. Kadınlarımız akıllı olmak zorunda, heleki Türkiye şartlarında
öncelikle yorum yapan herkese çok teşekkürler..
şiddet benim de en karşı olduğum şeylerden biri,Rahmetli babam az yapmamıştı,annem,bizler hepimiz çok çektik,içer içer gelir döverdi sudan sebep hani şu filmlerde olanlardan..şimdi de ne yazık ki annemin kaderini ben yaşıyorum gibi,evet eşim alkol almıyor ama sinirlenince de ne yapacağını bilmiyor,kendine hakim olamıyor..annesi,babası yok,abileri vefat etti,şuan ailenin yaşayan tek erkeği diyebilirim.2 tane görümcem var,onlara anlattım her defasında konuşuyorlar,kızıyorlar ama sonuç yine aynı.
evet ben de kendime diyorum neden çekiyorsun bu kadar şeyi,çoluk yok çocuk yok,çalışıyosun maaşın iyi..sevgiden mi aşktan mı,hayır asla değil..anneme bundan önceki yaptıklarını anlatmıştım,kadın deliye döndü bağırdı çağırdı,daha o zaman demişti kızım ne olur gitme evine ben çektim yıllarca sen çekme sen benim evladımsın diye,ben yine seviyorum anne diyip peşine takılıp gelmiştim evime.
sizler böyle yazdıkça yaşadığım herşey,yaptıklarım ve çektiklerim bir bir geçiyor gözümün önünden..Rabbim bana cesaret versin.
Çocuğunuzun şu anda olmaması sizin hayrınıza
Boşanın kaçın kurtulun bence
Adam gibi biriyle hayat kurarsınız çocuk için doktor doktor gezmek zorunda da kalmazsınız oh mis
Boşverin bu herifi siz
sadece ezik olması da değil ki,
eski evim çocuk esirgeme kurumunun karşısındaydı gönüllü olarak çocuklarla ilgileniyordum haftasonları.
umut adında bir bebek vardı, görme ve zihinsel engelli...
aslında çocuk sapasağlam doğmuş ama öfke kontrolü olmayan (!) babasının bir anlık öfkesi sonucu yaşadığı beyin travması nedeniyle hayatını bakıma muhtaç engelli bir birey olarak geçirecek, şu an ne durumda bilmiyorum...
hiçbir kadının sırf üreme içgüdüsünü tatmin etmek için böyle canavarların eline bir bebek verme hakkı yok, sakin kalamıyorum bu tür konularda, çıldırıyorum, otur dayağını ye, ama çocuk yapmaya çalışma, bütün dayak sana kalsın!
Çocuk konusunda sorunun kendinde olduğunu bildiği için içinde büyütmüş üzüntü ve sinirini.Konuşması ve birlikte soruna çözüm bulmak yerine bu şekilde davranması kendini aşağılanmış hissettiğinin kanıtı.Bu olay herkesin başına gelebilir.Yakınlarımdan bu nedenden dolayı çocuğu olmayanlar oldu.Bunu büyütmek yerine bir çıkar yol aramalıydı.Tedaviyi kabul edeceği zamana kadar tavrını değiştirme.Ne evlilik yıl dönümü ne doğum günün bu tavrı değişmene sebep olmasın.Bir tavsiyem daha olacak.Randevu almadan önce birlikte konuşup tarih belirleyin.Sakin ve tatlı tatlı konuşarak çözün.Tabi barışmak için çaba gösterirse.Erkekler bu durumu gurur meselesi yapıyor çünkü.Anne olmak hakkın.Bunu sana çok görmesin.merhaba kızlar,
2 gündür yazıp yazmamak konusunda çok kararsızdım.çevremde de kimseye söyleyemediğim anlatamadığım için buraya yazmaya karar verdim.
bugün evliliğimizin 3.yıl dönümü.2 gün önce saçma sapan bir sebepten ne yazık ki eşimden şiddet gördüm. istememize rağmen evlendiğimiz günden beri çocuğumuz olmuyor,sonrasında doktor kontrolünde öğrendik ki,eşimin değerlerinde düşüklük varmış.tam 2 yıldır ot,çöp,vitamin ıvır zıvır ne duyduysak yapmaya çalıştık.doktora gitmekten hep birşeyleri bahane edip kaçtı.ama sperm testi sadece 1 kere yaptırdık.ben de geçen hafta eşime bu hafta için doktordan randevu alacağımı,ona göre iş yerinden iznimi ayarlayacağımı ve artık gitmemizin zamanı geldiğini söyledim.yine beni geçiştirdi.ben muhasebe müdürüyüm ve meslektaşlarım bilirki özellikle perşembe,cuma ve pazartesi günlerimiz yoğun geçer.bu sebeple istediğim doktordaki randevuyu çarşambaya aldım,iş yerimi de ayarladım,eşime de bir gün önce dedim böyle böyle yarın gidiyoruz,hem sperm testi verebilmek için de en uygun zamanımız.(3-4 günlük cinsel perhiz).tabi yine ıvır zıvır birsürü şey saydı,pazartesi al izin gidelim bilmem ne bir sürü bahane saydı kısaca.yine sesimi çıkarmadım.4-12 vardiyasında olduğundan o geldiğinde uyumuştum.sabah beni işe gitmem için uyandırdı ben de izin aldım gitmicek miyiz dedim yaa uff bilge kes yat uyu filan dedi döndü uyudu.benim moralim bozuldu yüzüm düştü tabi.uykudan uyandı bi de bana sormaz mı tekrar sen neden işe gitmedin diye.ben de dedim sana söylemiştim izin aldım ama senin canın g,tmek istemediğinden iznim boşa çıktı diye vayy efendim demez olaydım,başladı avazı çıktığı kadar bağırmaya sen bana emrivaki yapamazsın,gitmiyorum gitmicem,sen kimsin daha neler neler etrafı dağıttı,eline ne geçtiyse attı,tabi bunun yanında bayağı da vurdu,dedim sen neyapıyosun ben ne dedim ne yaptım sana ,ben öyle dedikçe daha çok sinirlendi vurmaya devam etti.kollarım mos mor.sonra bastı işe gitti.gece geldiğinde ben oturma odasında uyuyordum,geldi beni uyandırmaya çalışıyor,kalk ne olur yatağına yat ,özür dilerim bilmem ne.. tabiki gitmedim.utanmadan gelmiş özür diliyor.ne yani bu kadar basit mi ,ben gitmeyince o da salonda yatmış vicdan azabi çekiyor şuan muhtemelen,yanıma yanaşamıyor,o günden beri salonda yatıyor.
ne yapıp yapmamak konusunda kararsız kaldım,evet bu ilk değil ne yazık ki eşim sinirlerine hakim olamayınca bana vuruyor ya da evdeki eşyalara zarar veriyor.,daha önce 2 kez de aynısını yapmıştı.televizyon kırıldı,evdeki kapılar kırıldı vs.ve en büyük hata benim affettim.eminim yazılanları okuduktan sonra bir çoğunuz boşan diyecek,yapamıyorum,gidemiyorum,annem eşimi hiç istemedi evlenirken hiç hem de hiç.böyle zamanlarda aklıma geliyor,kadının varmış bir bildiği diyorum.ve bana da demişti ki gidiyorsan herşeyi göze al da git,eşim bana böyle böyle yaptı diye asla kapıma gelme.şimdi gidemiyorum anlatamıyorum bile bişey,herkes beni mutlu mesut sanıyor,anlıcaklar diye ödüm kopuyor.
evet başta da dediğim gibi bugün evlilik yıldönümüm,hatta yarın da doğumgünüm.ve yaşadıklarıma bakın..şimdi eminim bugün yarın kendini affettirmek için bişeyler yapmaya çalışacak.ama bu kez farklı içim soğudu resmen,yüzünü görmeye katlanamıyorum.ben bunu hakedecek ne yaptım..affetmiyeceğim,affetmemeliyim..Şu mübarek saatlerde Rabbim e sığınıyorum,bir çıkar yol lütfen..
kimseye anlatamadığımdan buraya yazmak istedim.Allah sonumuzu hayr etsin..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?