Bu adamdan cocuk yapma cabanizi tebrik ediyorum.bizimde uzunca bir sure cocugumuz olmadi tedavi bilmemne bir suru sey.by surecte esim sayisini hatirlamadigim kadar sperm testi vermek durumunda kaldi.bir ara seninle bu kadar sevismedik yahu dedi ama bu surecte en buyuk destekcim oldu.boyle bir adami bir de babalik serefine ulastirmaya calisma cabalarinizdan oturu sizi yilin esi seciyorum
Eger gercekten bunu istiyorsan senin adina sevindim. Allah gönlüne göre versin canimyorum yapan herkese çok teşekkürler..
burada yazılan yorumlar bir nebze de olsa gözümü açtı benim,cesaretlendim,hiç pişman değilim...
boşanma davamı açtım,anlaşmalı boşanmaya yanaşmadı,ben eşimi seviyorum diyor hala gereksiz..
Allah'a şükürler olsun ailem dağ gibi arkamda,annem ablalarım..
bir taraftan da psikolojik destek almaya başladım..tahmin ettiğimden fazla zarar görmüşüm..
toparlanıcam Allah'ın izniyle..asla ve asla geri dönmeyi düşünmüyorum..
ailesi ve kendisi kapımızı aşındırmaya devam ediyorlar,ne zaman pes edicekler bilemiyorum. kardeşlerinin onca yaptığı şeyden sonra ablaları hala yüzleri kızarmadan ara yapmaya gelebiliyorlar,ilginç..
o kadar aşıkken şuan soğuk buz gibiyim,sesini duymaya tahammülüm yok.
bayram haftası izne çıkıyorum bir süre uzaklaşıcam daha da iyi olucam.
Eger gercekten bunu istiyorsan senin adina sevindim. Allah gönlüne göre versin canim
kurtul gitsin şu dünyaya bi kere geliyosun. bi psikopatla yaşamaya değmez. dövmek ne demek ya çocuk olsa onuda döver emin ol çevremde var örneği. geleceğine yazık etme ne annen için nede o kocan için. çalışıyomuşsun zaten yeni bi başlangıç yap. annende geri affeder seni merak etme hiç kıyamaz. affetmezsede dert etme düşünkü yok annen. bence boşanıp yeni düzen kur. affetmek gibi bi hata yapma 5. dayagıda yersin 10. cu dayagıda. kendine reva görmezsin galiba bunumerhaba kızlar,
2 gündür yazıp yazmamak konusunda çok kararsızdım.çevremde de kimseye söyleyemediğim anlatamadığım için buraya yazmaya karar verdim.
bugün evliliğimizin 3.yıl dönümü.2 gün önce saçma sapan bir sebepten ne yazık ki eşimden şiddet gördüm. istememize rağmen evlendiğimiz günden beri çocuğumuz olmuyor,sonrasında doktor kontrolünde öğrendik ki,eşimin değerlerinde düşüklük varmış.tam 2 yıldır ot,çöp,vitamin ıvır zıvır ne duyduysak yapmaya çalıştık.doktora gitmekten hep birşeyleri bahane edip kaçtı.ama sperm testi sadece 1 kere yaptırdık.ben de geçen hafta eşime bu hafta için doktordan randevu alacağımı,ona göre iş yerinden iznimi ayarlayacağımı ve artık gitmemizin zamanı geldiğini söyledim.yine beni geçiştirdi.ben muhasebe müdürüyüm ve meslektaşlarım bilirki özellikle perşembe,cuma ve pazartesi günlerimiz yoğun geçer.bu sebeple istediğim doktordaki randevuyu çarşambaya aldım,iş yerimi de ayarladım,eşime de bir gün önce dedim böyle böyle yarın gidiyoruz,hem sperm testi verebilmek için de en uygun zamanımız.(3-4 günlük cinsel perhiz).tabi yine ıvır zıvır birsürü şey saydı,pazartesi al izin gidelim bilmem ne bir sürü bahane saydı kısaca.yine sesimi çıkarmadım.4-12 vardiyasında olduğundan o geldiğinde uyumuştum.sabah beni işe gitmem için uyandırdı ben de izin aldım gitmicek miyiz dedim yaa uff bilge kes yat uyu filan dedi döndü uyudu.benim moralim bozuldu yüzüm düştü tabi.uykudan uyandı bi de bana sormaz mı tekrar sen neden işe gitmedin diye.ben de dedim sana söylemiştim izin aldım ama senin canın g,tmek istemediğinden iznim boşa çıktı diye vayy efendim demez olaydım,başladı avazı çıktığı kadar bağırmaya sen bana emrivaki yapamazsın,gitmiyorum gitmicem,sen kimsin daha neler neler etrafı dağıttı,eline ne geçtiyse attı,tabi bunun yanında bayağı da vurdu,dedim sen neyapıyosun ben ne dedim ne yaptım sana ,ben öyle dedikçe daha çok sinirlendi vurmaya devam etti.kollarım mos mor.sonra bastı işe gitti.gece geldiğinde ben oturma odasında uyuyordum,geldi beni uyandırmaya çalışıyor,kalk ne olur yatağına yat ,özür dilerim bilmem ne.. tabiki gitmedim.utanmadan gelmiş özür diliyor.ne yani bu kadar basit mi ,ben gitmeyince o da salonda yatmış vicdan azabi çekiyor şuan muhtemelen,yanıma yanaşamıyor,o günden beri salonda yatıyor.
ne yapıp yapmamak konusunda kararsız kaldım,evet bu ilk değil ne yazık ki eşim sinirlerine hakim olamayınca bana vuruyor ya da evdeki eşyalara zarar veriyor.,daha önce 2 kez de aynısını yapmıştı.televizyon kırıldı,evdeki kapılar kırıldı vs.ve en büyük hata benim affettim.eminim yazılanları okuduktan sonra bir çoğunuz boşan diyecek,yapamıyorum,gidemiyorum,annem eşimi hiç istemedi evlenirken hiç hem de hiç.böyle zamanlarda aklıma geliyor,kadının varmış bir bildiği diyorum.ve bana da demişti ki gidiyorsan herşeyi göze al da git,eşim bana böyle böyle yaptı diye asla kapıma gelme.şimdi gidemiyorum anlatamıyorum bile bişey,herkes beni mutlu mesut sanıyor,anlıcaklar diye ödüm kopuyor.
evet başta da dediğim gibi bugün evlilik yıldönümüm,hatta yarın da doğumgünüm.ve yaşadıklarıma bakın..şimdi eminim bugün yarın kendini affettirmek için bişeyler yapmaya çalışacak.ama bu kez farklı içim soğudu resmen,yüzünü görmeye katlanamıyorum.ben bunu hakedecek ne yaptım..affetmiyeceğim,affetmemeliyim..Şu mübarek saatlerde Rabbim e sığınıyorum,bir çıkar yol lütfen..
kimseye anlatamadığımdan buraya yazmak istedim.Allah sonumuzu hayr etsin..
tebrikler canım çok doğru bi karar vermişsin. sakın ilerde vicdan yapıp dönme. öyle bi his oluşursa psikologa git destek al. duygusal komplekslere kapılma sakın. ailende yanındaymış. yeniden bi insanı seversinde güvenirsinde. güzel günler dilerim.yorum yapan herkese çok teşekkürler..
burada yazılan yorumlar bir nebze de olsa gözümü açtı benim,cesaretlendim,hiç pişman değilim...
boşanma davamı açtım,anlaşmalı boşanmaya yanaşmadı,ben eşimi seviyorum diyor hala gereksiz..
Allah'a şükürler olsun ailem dağ gibi arkamda,annem ablalarım..
bir taraftan da psikolojik destek almaya başladım..tahmin ettiğimden fazla zarar görmüşüm..
toparlanıcam Allah'ın izniyle..asla ve asla geri dönmeyi düşünmüyorum..
ailesi ve kendisi kapımızı aşındırmaya devam ediyorlar,ne zaman pes edicekler bilemiyorum. kardeşlerinin onca yaptığı şeyden sonra ablaları hala yüzleri kızarmadan ara yapmaya gelebiliyorlar,ilginç..
o kadar aşıkken şuan soğuk buz gibiyim,sesini duymaya tahammülüm yok.
bayram haftası izne çıkıyorum bir süre uzaklaşıcam daha da iyi olucam.
tebrikler canım çok doğru bi karar vermişsin. sakın ilerde vicdan yapıp dönme. öyle bi his oluşursa psikologa git destek al. duygusal komplekslere kapılma sakın. ailende yanındaymış. yeniden bi insanı seversinde güvenirsinde. güzel günler dilerim.
iyi canım en doğrusunu yapmışsınçok teşekkür ederim,şuan destek alıyorum zaten canım şükür ki alıyorum,kolay atlatabilmek adına..
Allah dag görür dağa gore kar yagdirir derler. Olmuyorsa çocuk bir bildiği var işte böyle. Zorlama çocuk diye zararlı çıkarsın. Şansın varki adam hasta da böyle birinden çocuğun olmuyor. Yapma zorlama da zaten. Çok ozur diliyorum kapının önündeki kopek daha çok korur kollar seni bir parça ekmek ver karnini doyur yeterlidir. Bu adamla devam edeceksen Terapist filan duzeltmeye çalış. Düzenlene kadar da bırak hastalığıyla kalsın. Duzeltemiyorsan da yolunu ayrı çiz. DoktorA gitmemesinin sebebi sözüm ona olmayan erkeklik gururundan. Konu tarihî biraz eski ama fikrimi belirteyim dedim. Hakkında hayirlisi.. Ek :yolunu ayirman iyi olmuş umarım rahatlıkla atlatirsin boşanma aşamasını...merhaba kızlar,
2 gündür yazıp yazmamak konusunda çok kararsızdım.çevremde de kimseye söyleyemediğim anlatamadığım için buraya yazmaya karar verdim.
bugün evliliğimizin 3.yıl dönümü.2 gün önce saçma sapan bir sebepten ne yazık ki eşimden şiddet gördüm. istememize rağmen evlendiğimiz günden beri çocuğumuz olmuyor,sonrasında doktor kontrolünde öğrendik ki,eşimin değerlerinde düşüklük varmış.tam 2 yıldır ot,çöp,vitamin ıvır zıvır ne duyduysak yapmaya çalıştık.doktora gitmekten hep birşeyleri bahane edip kaçtı.ama sperm testi sadece 1 kere yaptırdık.ben de geçen hafta eşime bu hafta için doktordan randevu alacağımı,ona göre iş yerinden iznimi ayarlayacağımı ve artık gitmemizin zamanı geldiğini söyledim.yine beni geçiştirdi.ben muhasebe müdürüyüm ve meslektaşlarım bilirki özellikle perşembe,cuma ve pazartesi günlerimiz yoğun geçer.bu sebeple istediğim doktordaki randevuyu çarşambaya aldım,iş yerimi de ayarladım,eşime de bir gün önce dedim böyle böyle yarın gidiyoruz,hem sperm testi verebilmek için de en uygun zamanımız.(3-4 günlük cinsel perhiz).tabi yine ıvır zıvır birsürü şey saydı,pazartesi al izin gidelim bilmem ne bir sürü bahane saydı kısaca.yine sesimi çıkarmadım.4-12 vardiyasında olduğundan o geldiğinde uyumuştum.sabah beni işe gitmem için uyandırdı ben de izin aldım gitmicek miyiz dedim yaa uff bilge kes yat uyu filan dedi döndü uyudu.benim moralim bozuldu yüzüm düştü tabi.uykudan uyandı bi de bana sormaz mı tekrar sen neden işe gitmedin diye.ben de dedim sana söylemiştim izin aldım ama senin canın g,tmek istemediğinden iznim boşa çıktı diye vayy efendim demez olaydım,başladı avazı çıktığı kadar bağırmaya sen bana emrivaki yapamazsın,gitmiyorum gitmicem,sen kimsin daha neler neler etrafı dağıttı,eline ne geçtiyse attı,tabi bunun yanında bayağı da vurdu,dedim sen neyapıyosun ben ne dedim ne yaptım sana ,ben öyle dedikçe daha çok sinirlendi vurmaya devam etti.kollarım mos mor.sonra bastı işe gitti.gece geldiğinde ben oturma odasında uyuyordum,geldi beni uyandırmaya çalışıyor,kalk ne olur yatağına yat ,özür dilerim bilmem ne.. tabiki gitmedim.utanmadan gelmiş özür diliyor.ne yani bu kadar basit mi ,ben gitmeyince o da salonda yatmış vicdan azabi çekiyor şuan muhtemelen,yanıma yanaşamıyor,o günden beri salonda yatıyor.
ne yapıp yapmamak konusunda kararsız kaldım,evet bu ilk değil ne yazık ki eşim sinirlerine hakim olamayınca bana vuruyor ya da evdeki eşyalara zarar veriyor.,daha önce 2 kez de aynısını yapmıştı.televizyon kırıldı,evdeki kapılar kırıldı vs.ve en büyük hata benim affettim.eminim yazılanları okuduktan sonra bir çoğunuz boşan diyecek,yapamıyorum,gidemiyorum,annem eşimi hiç istemedi evlenirken hiç hem de hiç.böyle zamanlarda aklıma geliyor,kadının varmış bir bildiği diyorum.ve bana da demişti ki gidiyorsan herşeyi göze al da git,eşim bana böyle böyle yaptı diye asla kapıma gelme.şimdi gidemiyorum anlatamıyorum bile bişey,herkes beni mutlu mesut sanıyor,anlıcaklar diye ödüm kopuyor.
evet başta da dediğim gibi bugün evlilik yıldönümüm,hatta yarın da doğumgünüm.ve yaşadıklarıma bakın..şimdi eminim bugün yarın kendini affettirmek için bişeyler yapmaya çalışacak.ama bu kez farklı içim soğudu resmen,yüzünü görmeye katlanamıyorum.ben bunu hakedecek ne yaptım..affetmiyeceğim,affetmemeliyim..Şu mübarek saatlerde Rabbim e sığınıyorum,bir çıkar yol lütfen..
kimseye anlatamadığımdan buraya yazmak istedim.Allah sonumuzu hayr etsin..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?