Evlilik yıldönümünde çeyrek altın takacakmış.

Ya ben o eli öyle bir atarım ki omzuma, kalkıp lorke lorke diyerek salona koşarız. Asker uğurlaması yaşanır evde yok yere.

Ya böyle içim kıpırdanıyor okuyunca ama taze gelin gibi de kasılıyorum yaptığımı düşününce. Ter bastı ahsjsjs.
Ya tarzın o zaten yapacak bişey yok. Antipatik yapma yeter. Biraz gülüş ekle kendine gül onun o şapşik suratına Gül falan azıcık erit yani o odunsuluğu yeter :p
 
Yanılmıyorsam bir yerde oğlan bensiz durmaz demistin artik alıştırmaya başla bence, eşine birak oğlanı kendi arkadaşlarınla plan yap fazla çocuk odaklı yaşıyorsun, ben anliyorum seni ayni yollardan geçtim ama daha bebekken eşime anneme bırakıp dışarı atardim kendimi markete tek gitmek bile pierre loti de kahvemi yudumlamak gibiydi. Neden böyle diye sorgulama hayatını, senin çocuğun böyle bunda ne senin ne çocuğunun ne de eşinin suçu var. Sen kendini paraladıkça hiçbirşey düzelmeyecek. Eşinle de aranizda iletişim problemi olduğunu düşünüyorum kendini iyi ifade eden birisin ama eşine kendini yeteri kadar ifade etmiyorsun gibi geliyor bana. Seni anlamalarini bekliyorsun. Belki gurur yapiyorsun. Eşin de adim atacak ama çekiniyor sanki. Ama sen çığlık atmazsan kimse duymaz seni. Bunaldigini ağzına kadar dolduğunu bilsinler. Bir cinnet her şeyi çözer bazen.
 
Tamam ya gelmeyin üstüme :)) tabi ki sadece benim sorunum değil ama ne hikmetse eşim bu konuda pek ataerkil düşünüyor. Beceremezmiş.

yok öyle yağma yarın kendini tek başına sokağa atana kadar saldırıya devam:))
eşine de ki benim bir kadın olarak becerebildiğim şeyi senin beceremeyeceğini iddia etmen çok acemice bir bahane. yemiyorum artık bunları yarın oğlan sende öptüm canım.. bu kadar.
 
Bence bosanmayi düşünseniz bile pek dillendirmeyin. Gercekligini yitiriyor . Ben yillarca sustum sustum bir gece ben bosanmak istiyorum mutsuzum dedim. Adam esekten düşmüş karpuxa döndü. Sabaha kadar iyice düşün son kararini ver dedi. Ama karari almak kolay uygulamaya gecirmek zordu. Sabaha kadar uyumadim . Cocuklarimin basinda bekledim. Bunu onlara nasil yapacaktim. Ve vazgectim. Esimde uyumamisti sabaha kadar. Sabah yanina gittim. Vazgectim dedim. Bana sarilip aglamaya basladi. Sabaha kadar yaptigi hatalari düsündüğünü ve hepsini düzelteceğini... baya da degisti. Birlikte degistik:))
 
İşte o zaman oğluma asla doğru düzgün bakmayacağını ve gerginlik ile onu üzeceğini bildiğimden aklım evde kalıyor. Bir de saçma ama keyfi bir bırakma durumuna hakkım yok gibi geliyor. Çünkü uslu uslu duran bir çocuk değil. Yemek yemesi sorunlu falan. Aç kalır diye bırakamıyorum. Eşim kızar diye bırakamıyorum. Durmaz yaralanır diye bırakamıyorum. Minnet etmek istemediğim için bırakamıyorum. Çünkü of pof yapacak eşim, durmuyor diyecek.
Kiz birak kıçını yırtsın gerekirse sen bu çocuğu tek başına yapmadin oda babası paşa paşa bakacak....
Benimki de çocuğa kızıyordu dayanamiyorru dedimki.
Ben bu çocuğu başkasından yapmadim annemin evinden de getirmedim artık yeter sende sorumluluğunu bileceksin dedim....
Şimdi dışarı filan çıkarıyor bakiyor arada...
Buarada evladım 6 yıl sonra oldu neler çektim hatta çektik evlat sahibi olabilmek için düşün bu adam yapıyor bunlari....
 
Anlatımınız, soruna bakış açınız hoşuma gitti sadece; öneri gelmedi aklıma. Erkeklerin birçoğu değişime açık değil ne yazık ki ... Merhemim olsa kel başıma sürüp , paylaşırdım merhemimi valla.. Neden esirgeyeyim? :KK70:
 
Idrakyollariiltihabi Idrakyollariiltihabi en son ne zaman eşinize onu sevdiğinizi söylediniz?

Ayrıca baba o.
Her erkeğin klişe sözünü söylemiş, beceremem.

Sanki biz okulunda okuduk.

Bırakın, babalık yapsın yanlışıyla doğrusuyla.

Unuttum en son ne zaman söylediğimi. O kadar uzun zaman geçti üzerinden. Bugün sık sık aradı paintball oynamaya gittiği halde. Az evvel yine aradı. Yoldayım geliyorum bir ihtiyaç var mı diye. Eğlendiğinden, yorulduğundan bahsetti. Onun adına sevindiğimi söyledim. "insan aynı rutinlikten sıkılıyor. Arada böyle değişimler ihtiyaç oluyor. O yüzden sevindim senin adına" dedim. Biraz duraksadı ve "yarın bir yerden ekstra para alacağım. Gidelim sana bir hediye alalım, ne istersen" dedi. Ben de "bu kadar sıkışık bir zamanda oğlumun kreş parasını vermekte zorlanacakken ben zaten ne pahalı bir hediye alırım ne de beklerim. Sen bunu gayet biliyorsun." dedim. "ben halledeceğim en azından ihtiyacın olan bir şeyi alalım" dedi. "benim insan olduğumu hatırlamaya, dinlenmeye ihtiyacım var" dedim ben de.

Şu an dün yaptığı davranışı telafi etmeye çabalıyor. Ben ise hem kırgınım hem bu kez surat yapıp uzatmamak için çabalıyorum. En azından bunu yapıyorum :) eve gelince ne olur bilmiyorum.
 
Kiz birak kıçını yırtsın gerekirse sen bu çocuğu tek başına yapmadin oda babası paşa paşa bakacak....
Benimki de çocuğa kızıyordu dayanamiyorru dedimki.
Ben bu çocuğu başkasından yapmadim annemin evinden de getirmedim artık yeter sende sorumluluğunu bileceksin dedim....
Şimdi dışarı filan çıkarıyor bakiyor arada...
Buarada evladım 6 yıl sonra oldu neler çektim hatta çektik evlat sahibi olabilmek için düşün bu adam yapıyor bunlari....

Hakkını yiyemem dışarıya çıkarır her gün yarım saat. Çok yorgun değilse mutlaka her gün çıkarır. İlgilenir sever de. Sadece özbakım konusunda sıfır katkısı var. Bir de çok çabuk sinirleniyor oğluma.
 
X