- 2 Kasım 2013
- 7.797
- 37.031
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
- #521
Bence bosanmayi düşünseniz bile pek dillendirmeyin. Gercekligini yitiriyor . Ben yillarca sustum sustum bir gece ben bosanmak istiyorum mutsuzum dedim. Adam esekten düşmüş karpuxa döndü. Sabaha kadar iyice düşün son kararini ver dedi. Ama karari almak kolay uygulamaya gecirmek zordu. Sabaha kadar uyumadim . Cocuklarimin basinda bekledim. Bunu onlara nasil yapacaktim. Ve vazgectim. Esimde uyumamisti sabaha kadar. Sabah yanina gittim. Vazgectim dedim. Bana sarilip aglamaya basladi. Sabaha kadar yaptigi hatalari düsündüğünü ve hepsini düzelteceğini... baya da degisti. Birlikte degistik:))
O durumu oğlum bebekken yaşadık. Epey sabrettim yaptığı bir hataya ve bana yalan söylemesine. Sustum, bekledim. Bir gün aynı yalanı yine yakalayınca sakince "ben boşanmaya karar verdim" dedim. Başka da bir şey söylemedim. Sabaha kadar uyumadı, gitti geldi özür diledi. Sarılıp durdu. O zaman gerçekten bu kararı vermiştim. Çok uğraştı telafi etmek için vazgeçtim. Ancak sonra dediğiniz gibi laçkalaştı benim yüzümden ilişki. Artık desem de ciddiye almıyor :)