- 7 Haziran 2011
- 454
- 161
Çok teşekkür ederimDelirmediniz ben 34 yaşındayım. Çok zorlu dönemlerden geçtim. Başkası olsa yıkılır demişti psikologum ama yılmadım, yıkılmadım. Antidepresan bile kullanmadan kendi yaralarımı sardım.Zira psikolog tarafından kovuldum. Git sen kendin halledersin demişti. Bunca zaman yaraları güzel sarmışsın. Yine olsa, yine kötü günler gelse onada eyvallah. Daha yaşayacak ömrüm var. Daha yaşayacak acılarım var. Daha yaşayacak mutlu anlarımda var.
Ama bende bazen şuan mutlu evliliğim ve çok değerli bir eşe sahip olduğum halde ablamı özledim diye ağlayabiliyorum. Hele birde anne yerine koyulmuş bir ablanız varsa ağlamanız normal. Hem ağlayın canım ne olacak. Gözyaşları zehiri dışarı akıtır. İçte kalmasından iyidir.
Bende sürekli koltukta dana gibi yatıyosun tv izliyosun bi yardım etmiyosun diye harlıyodumAy ben de öyleyim işte, yıllardır yemek yapan ev temizleyen biriyim ya beğenmezse ya olmadıysa diye kendimi yiyorum.
Haha yok bende öyle bir durum, düzenlidir, çalışkandır.Bende sürekli koltukta dana gibi yatıyosun tv izliyosun bi yardım etmiyosun diye harlıyodumneyseki geçti
Ay aminAlışma döneminde bunlar çok normal bence bu geçiş aşamasında ilacı bırakmasan daha iyi olur. Evine ve eşine alıştıkça hepsi geçecek
Kayınvalidem çok tatlıdır, evlenmeden ailedendim o nedenle o yönden hiç sıkıntım yok, insanın duygu durumu acayip, bazı kadınlarda olabiliyormuş.
Evliliğiniz neye engel oldu ki? Evlenmeseydim şunu şunu yapardım dediğiniz keşkeleriniz mi var?Yok, hiç olumsuz bir şey yaşanmıyor, eşim çok anlayışlı. Severek evlendim.
Bilemiyorum, bakış açısı demek ki.Işte bana normal gelmiyor.
Çünkü 5 senedir beraber olduğunuz insanla evlenip her şeyin yolunda gittiğini söylüyorsunuz.
Bu durumda yaşadığınız bir mutsuzluk varsa bunu evlilik sorası diye değerlendirip neden evlendim diye sormayın bu eşinize de haksızlık olur.
Ayrıca durumunuzu doğru değerlendirmenize engel olur.
Ayrıca ne mutlu size.
Daim olsun ınsallah.
Ne kadar abuk sabuk insanlara karıştım evlenip anlatsam neden evlendiginizi bulurdunuz belki
Engelden ziyade kend işimi kurmama yardım eden bir eşim var, işte manyak mıyım acaba diyorum, delirdim herhalde.Evliliğiniz neye engel oldu ki? Evlenmeseydim şunu şunu yapardım dediğiniz keşkeleriniz mi var?
Eğer yoksa, yoktan yere sorun yaratanın depresif eğiliminiz olduğunu hatırlatın kendinize. Eğer bu ilişki evlilikle sonuçlamasaydı daha büyük üzüntülerim olurdu diye düşünüp, negatif fikirleri atmaya çalışın.
Yok ya, şeytan huzursuzluğu, vesvese vermeyi sever. Şükür içinde oluşumuz işine gelmez. İnancınız varsa ruhunuzu besleyin, size iyi gelecektirEngelden ziyade kend işimi kurmama yardım eden bir eşim var, işte manyak mıyım acaba diyorum, delirdim herhalde.
AynenYok ya, şeytan huzursuzluğu, vesvese vermeyi sever. Şükür içinde oluşumuz işine gelmez. İnancınız varsa ruhunuzu besleyin, size iyi gelecektir
Ben tavsiye üzerine almıştım bebeğim yüzünden henüz bitiremedim ama okuyanlar genel olarak çok faydalanmış. Kitabın adıHerkese merhaba,
Forumun eski üyesiyim, bir gün evlenip buraya yazacağımı tahmin etmezdim, kısmet :) daha yeni evlendim, bir ay bile olmadı ancak çoğu günler neden evlendim diye sorguluyorum. 5 yıldır beraberiz, endişelerim kaygılarım tavan durumda, anti depresan bırakıyorum arada ona da bağlıyorum. Böyle bir alışamama, niye evlendim ki, yapmasamıydım, ya alışamazsam korkuları içindeyim. Dün gece araştırdım çoğu yeni evlenende aynı şeyler olmuş, arkadaşlarımda da olmuş anlatmamışlar. Paylaşırsam belki iyi gelir yalnız olmadığımı anlarım dedim. Yardımlarınızı, fikirlerinizi bekliyorum.
Çok teşekkürler alacağım.Ben tavsiye üzerine almıştım bebeğim yüzünden henüz bitiremedim ama okuyanlar genel olarak çok faydalanmış. Kitabın adı
"Yeni duygu durum tedavisi iyi hissetmek"
Antidepresan kullandığınızı söylediğiniz için bu kitabı tavsiye ediyorum yani teşhisi konulmuş bi durumun içindeyseniz size daha fazla yardımcı olabilir
Benim 3 ay bitti bende sorguluyorum. Az önce yine sorguladım. Temizlik ve yemek yaparken daha çok sorguluyorumHerkese merhaba,
Forumun eski üyesiyim, bir gün evlenip buraya yazacağımı tahmin etmezdim, kısmet :) daha yeni evlendim, bir ay bile olmadı ancak çoğu günler neden evlendim diye sorguluyorum. 5 yıldır beraberiz, endişelerim kaygılarım tavan durumda, anti depresan bırakıyorum arada ona da bağlıyorum. Böyle bir alışamama, niye evlendim ki, yapmasamıydım, ya alışamazsam korkuları içindeyim. Dün gece araştırdım çoğu yeni evlenende aynı şeyler olmuş, arkadaşlarımda da olmuş anlatmamışlar. Paylaşırsam belki iyi gelir yalnız olmadığımı anlarım dedim. Yardımlarınızı, fikirlerinizi bekliyorum.
Benim hormonlarım coşmuş durumda bi de. Bikaç gündür rahatım, arada düşünce gelirse hemen dağıtacağım aklımı çünkü iyi ve güzel şeyler bekliyor beni diye umut ediyorum bir de cuma psikiyatristle konuştum sende başka bir hal var dedi, bir haftalık regl gecikmesi ile dün her şey aydınlandıBenim 3 ay bitti bende sorguluyorum. Az önce yine sorguladım. Temizlik ve yemek yaparken daha çok sorguluyorumkeşke diyorum aile evinden ayrılıp yalnız yasasaydim. Eşimde arada sırada bende kalsaydı vb. Ama tabi bunlar geleneksel aile yapimiza uymuyor + böyle yaşayan arkadaşım da var ve o da çok mutlu değil yani. Hiç kimse halinden yüzde yüz mutlu değil
İlk iki hafta aşırı mutluydum sonra birden tuhaf bir ruh hali başladıKadınlar yaşamları boyunca ev ve aile kavramlarıyla büyütüldüğü için, erkeklere nazaran daha aileci oluyorlar. Bu nedenle ailenizden ayrılmak zor gelmiştir. Ama şimdi bebeğiniz de var yeni bir aile kuruyorsunuz. Aileniz daha da büyüyor. Tadını çıkartın.
Bence olay temizlik ve yemekBenim 3 ay bitti bende sorguluyorum. Az önce yine sorguladım. Temizlik ve yemek yaparken daha çok sorguluyorumkeşke diyorum aile evinden ayrılıp yalnız yasasaydim. Eşimde arada sırada bende kalsaydı vb. Ama tabi bunlar geleneksel aile yapimiza uymuyor + böyle yaşayan arkadaşım da var ve o da çok mutlu değil yani. Hiç kimse halinden yüzde yüz mutlu değil