- 1 Ocak 2013
- 560
- 609
- 31
-
- Konu Sahibi losinggame
- #1
Merhaba herkese öncelikle iyi bayramlar umarım sağlıkla kucaklaşabileceğimiz bayramlarımız da gelir
sizlere danışmak istediğim konu şöyle ki daha önceki konularımı okuyanlar bilir kısa bir özet geçeyim 28 yaşındayım henüz 4 aylık evliyim ve 23senedir tip 1 diyabetliyim. Hastalığıma uzun zamandır dikkat etmediğim bir dönem olduğu için malesef bazı ek hastalıklarım da çıktı. Geçen ay gözümden çok ciddi bir ameliyat oldum örneğin gözüme silikon yağı konuldu bu ameliyat sonrası. Yağ ikinci bir ameliyatla çıkacak ama ne zaman belli değil ve yağ çıkıncaya kadar o gözümle çok az görebiliyorum. Özellikle akşamları tek gözlü gibiyim diyebilirim.
bunun dışında bağışıklığım çok düşük kendime ne kadar dikkat edersem edeyim ciddi enfeksiyonlar geçiriyorum ve nerdeyse 2 yılda bir kusma nöbetleriyle (kan kusuyorum en son) Sonlanan hastane maceralarım oluyor 1-2 hafta hastanede kaldıktan sonra ancak toparlanabiliyorum. Hatta Daha 2 gün önce hastaneden çıktım.
işim çok stresli 3 yıldır aynı iş yerindeyim özel sektör. Tüm ofis arkadaşlarım kadın patronum da öyle. Arkadaşlarımı çok Seviyorum patronum da iyi bi insan ancak iş yerinde beni motive eden bişey yok. Patronum iyi biri ancak çok gergin iş konusunda aşırı pimpirikli yapısı böyle bişey diyemem ama ben artık kaldıramıyorum. Çoğu gün normal bi insan gibi uyanmak hazırlanmak işe gidebilmek benim için çok yorucu oluyor yemeğim ilacım vs vs mesai isteyen şeyler. Ayrıca sık sık doktora gitmek bunun için işten izin istemek beni aşırı strese sokuyor.
Daha üniversitede bu bölümü okurken mutlu olmayacağımı biliyordum. Yani beni mutsuz eden ofis değil mesleğim aslında. Ama işte tipik başarılı öğrenci, sınav puanın heba olmasın yazık günah kafasıyla Okudum malesef. Eşim en başından beri bu iş seni mutsuz ediyor bi sürü yeteneğin var onları değerlendir diyor.
şimdi bu kadar sağlık problemim çıkınca artık ciddi ciddi benim çalışmamamı konuşur olduk. Maddi olarak biraz birikimimiz var eşim şu an pek iyi kazanmıyor ama artık bunları düşüncek durumda değiliz ben artık sağlığımı,mutluluğumu,vaktimi sevmediğim bi iş için heba etmek istemiyorum sağlıklı olsam yine dişimi sıkardım ama artık sağlığım daha iyiye gitmiyor en azından şu anki halimi korumalıyım.
Beni günlerdir strese sokacak şey ise bunu patronuma nasıl söylicem? Kadın beni seviyor ama para konusunda eli açık biri değil. Ayrıca evlendikten sonra 1 yıl içinde işten evlenmem sebebeiyle ayrılırsam kıdem tazminatı hakkım da var bunu da almak istiyorum. Çünkü bu hem hakkım hem de ilerisini düşünmek zorundayım... fikirlerinize ihtiyacım var nasıl bir yaklaşımım olmalı? Hepinizd kucak dolusu sevgiler
sizlere danışmak istediğim konu şöyle ki daha önceki konularımı okuyanlar bilir kısa bir özet geçeyim 28 yaşındayım henüz 4 aylık evliyim ve 23senedir tip 1 diyabetliyim. Hastalığıma uzun zamandır dikkat etmediğim bir dönem olduğu için malesef bazı ek hastalıklarım da çıktı. Geçen ay gözümden çok ciddi bir ameliyat oldum örneğin gözüme silikon yağı konuldu bu ameliyat sonrası. Yağ ikinci bir ameliyatla çıkacak ama ne zaman belli değil ve yağ çıkıncaya kadar o gözümle çok az görebiliyorum. Özellikle akşamları tek gözlü gibiyim diyebilirim.
bunun dışında bağışıklığım çok düşük kendime ne kadar dikkat edersem edeyim ciddi enfeksiyonlar geçiriyorum ve nerdeyse 2 yılda bir kusma nöbetleriyle (kan kusuyorum en son) Sonlanan hastane maceralarım oluyor 1-2 hafta hastanede kaldıktan sonra ancak toparlanabiliyorum. Hatta Daha 2 gün önce hastaneden çıktım.
işim çok stresli 3 yıldır aynı iş yerindeyim özel sektör. Tüm ofis arkadaşlarım kadın patronum da öyle. Arkadaşlarımı çok Seviyorum patronum da iyi bi insan ancak iş yerinde beni motive eden bişey yok. Patronum iyi biri ancak çok gergin iş konusunda aşırı pimpirikli yapısı böyle bişey diyemem ama ben artık kaldıramıyorum. Çoğu gün normal bi insan gibi uyanmak hazırlanmak işe gidebilmek benim için çok yorucu oluyor yemeğim ilacım vs vs mesai isteyen şeyler. Ayrıca sık sık doktora gitmek bunun için işten izin istemek beni aşırı strese sokuyor.
Daha üniversitede bu bölümü okurken mutlu olmayacağımı biliyordum. Yani beni mutsuz eden ofis değil mesleğim aslında. Ama işte tipik başarılı öğrenci, sınav puanın heba olmasın yazık günah kafasıyla Okudum malesef. Eşim en başından beri bu iş seni mutsuz ediyor bi sürü yeteneğin var onları değerlendir diyor.
şimdi bu kadar sağlık problemim çıkınca artık ciddi ciddi benim çalışmamamı konuşur olduk. Maddi olarak biraz birikimimiz var eşim şu an pek iyi kazanmıyor ama artık bunları düşüncek durumda değiliz ben artık sağlığımı,mutluluğumu,vaktimi sevmediğim bi iş için heba etmek istemiyorum sağlıklı olsam yine dişimi sıkardım ama artık sağlığım daha iyiye gitmiyor en azından şu anki halimi korumalıyım.
Beni günlerdir strese sokacak şey ise bunu patronuma nasıl söylicem? Kadın beni seviyor ama para konusunda eli açık biri değil. Ayrıca evlendikten sonra 1 yıl içinde işten evlenmem sebebeiyle ayrılırsam kıdem tazminatı hakkım da var bunu da almak istiyorum. Çünkü bu hem hakkım hem de ilerisini düşünmek zorundayım... fikirlerinize ihtiyacım var nasıl bir yaklaşımım olmalı? Hepinizd kucak dolusu sevgiler