Sende öyle olabilir ama 4 sene boyunca sürekli uyanan çocuk annesi olarak diyorum , her gece defalarca sıçrayarak kalkıyorum . Birazda uyku problemi olan çocukların annelerinin pencerelerinden bakın bence . Uzaktan kolay ve tatlı bir yorgunluk gibi görülebilir ama bazen annede ağır hasarlarda bırakabiliyor ...
Benım bebegımınde uyku problemı olduğunu ve saatlerdir onu uyutmaya calıstıgımı suanda bıle ayagımda salladıgımı bılıyormusunuz acaba.. Annelık cıddı sabır işidir. Dogru yorulursun edersın ama eğer buna dert dersen ben senın vicdanını sorgularım kusura bakma...yeri geliyor hepımız bıseylerden şikayetci oluyoruz isyana bile yonelecek duruma gelır gıbı oluyoruz gerı dıyoruzkı Rabbım affet sana bın sukur. Cunku gercekten yorucu iş. benim yerı gelıyor su camdan kendımı atasım gelıyor.. Ev ıslerı maddı sorunlar su bu derken hepsını gectım kucucuk henuz konusamayan derdını sıkıntısını dile getıremeyen bir sabi var koynumuzda. Sıkıntısını anlayabılmek kolay degıl evet ama dert hiç değil. Oyle dusunuyorsan zaten doğurmayacaksın..
Ben zaten su forumda gercekten sunu anlayamıyorum.. Ve bu tarz yorumları cok goruyorum. Uzaktan davulun sesi hoş gelır dıyorsunuz ya. Bırtek sıze söylemiyorum bunu bu tarz dusunen herkese söyluyorum. Dert tasa sıkıntı stres bırtek sızde degıl arkadaslar. Herkes kotu seyler yasayabılıyor. Yanı onun ıcın kımsenjn ne yasadıgını bılıp etmeden yorumlar yapmayın.oncs bır sorun oğrenın gerekirse sonra yargılayın.
Pişman olunmayan evlilik yoktur,hayalsiz evlilik vardır bu durumda.
İşte bende bunu söylüyorum zaten . Biraz empati yapalım. Ben dertliyim demiyorum, şimdiye kadar hiç derlenip şikayet etmedim ve çocuğum olduğu icin de asla pişman değilim ama çocuk büyütmek gerçekten çok zor . Eski bendemin eser yok şimdi . Oğlum çok şükür büyüdü sayılır ama o büyürken bende yıprandım . Geçen gün bir arkadaş anlatıyor çocuğunun senelerdir kolik olduğunu ve kendisinin antidepresana başladığını . O anlatırken sanki ben onun yaşadıklarını tekrar yaşıyordum . Allah herkesin yardımcısı olsun.
Tabıkı. Benımde oyle. Ilk cocugumla 2.cocugumdakı BEN in ve farkların farkındayım.Yine aynı sabrı kesınlıkle gosterıyorum ama yorgunluk olarak fark var... Ee ozamanlar 24 idim sımdı 35 kolay olurmu
Gercekten kolay değil... Sadece bır yemek yedirirken ki çabam bıle valla bır memurun hakedişi olsa yeridir yani
İkizler yükselen başakaynı ben burcun nedir
Çok büyük bir aşkla evlendim, hala çok seviyorum eşimi bunu belirteyim önce.
Merhaba herkes biseyler yazmış, çoğu pişman değilim demiş, ben pişman miyim bilmiyorum yeni evli sayılırız, bazı şeyleri zaman gösterecek, ben bu toplumun evlilere ve gelinlere bakış açısından çok rahatsızım, yeni evlisiniz ve eş ailesi hep biseyler bekliyor, eş kişisi çoğu zaman arada kalıyor , eşten önce akrabalarını memnun etmek zorundasın, bizim memlekette var bu kv, gelin , görümce , elti vb sorunlar, toplum olarak yetiştirilme biçimimiz berbat , kadınlar anneliği tanrıça olmak kadar yücelestiriyor , siz hiç Amerika veya başka bir ülke de sütümü helal etmem klişesini duydunuz mu
Anneler, anneliği cennet sebebi görmek yerine gençlere baskı yapabileceği söz geçirecegi bir mekanizma olarak görüyorlar ve kullanıyorlar, tek umudum yeni neslin bu saçma düşünceleri bertaraf etmesidir, bu yazdıklarımı toplumdaki düşünce tarzına ( Yanı kendi evliliğimden değil) bakarak yazdım , genç kızlara önerim ayaklarınız üzerinde durmadan acele evlenmeyin, evlilik hiçbirşeyin tek başına çözümü değildir ...
Konuyla çok alakasız olacak belki ama merakımı maruz görünTabıkı. Benımde oyle. Ilk cocugumla 2.cocugumdakı BEN in ve farkların farkındayım.Yine aynı sabrı kesınlıkle gosterıyorum ama yorgunluk olarak fark var... Ee ozamanlar 24 idim sımdı 35 kolay olurmu
AMİN AMİN
Ya lütfen sizinle özelden konuşabilir miyiz çok ihtiyacım var
Asla kendimi affedemedim çocuğumu öpmeye kıyamazken ona vurabildiğime çok üzgünüm.
Bir de şimdi hamileyim etrafımda dönüyor.
Ay yazdıklarınızı nişanlı biri olarak okudum. Çocuk falan hep hayalimdi ama gerçekleri böyle okuyunca insanın aklında “acaba ?” Oluyor..Bu yaz 5. sene bitiyor evliliğimizde.ilk 2 yıldan sonra 2 bebek sığdırdık 5 seneye Benim için çok zordu.ilk zamanlar maddi olarak çok zorlandık.Tabi bağımsızlık savaşları oluyor ister istemez yani bekar hayatından daha özgürüm ama sorumluluklar artmıştı zorlamıştı her anlamda.Eşim anlayılşı sevecen beni çok sevip evlenmek için çok çabalamıştı.
Ama sanırım ben evlilik insanı değilim.Deniz kenarında 3+1 evimi bekar yalnız hayatımı çok özlüyorum.
Geceden içip sabah işe geç kalacağımı haber verip hadi zaten geç kaldım,denize karşı bi kahve sigara yapıp öyle gideyim işe dediğim umursamaz günlerimm :)) Ben o günlerimi çok arıyorum şimdi.
Uykusuz,yorgun,çocukların ve evin herşeyini organize edip düşünmek zorunda olmak.Ayrıca işin stresi vs.
Daha geçen akşam çocuk yapma pişmanlığı filan diye ekşide konu okuyordum tövbe dedim.
Eşimin çalışma saatleri çok kötü ve ayak başı çalışıyor o yüzden de eve geldimi yorgunum der bişey yapmaz isyan edince de ne yap dedinde yapmadım der.ben nerdeyse herşeyle tek başıma mücadele ediyorum.
2,5 VE 1 yaşlarındaki,2 oğlumu sabah kreşe al bırak işe yetiş akşam al eve gel arabadan iner büyük oğlum kaçışır sitenin için elinde çantalar kucağında ufağı onu kovala eve çıkar :/
hergün çantalarını hazırla,her akşam yeni yemekler yap,meyvelerini hazırla ilaç aşılaını takip et kirlilerini takip et..
büyük oğlum çok hareketli kırıp döker 2 defa tv kırdı,bardak çanak artık rutin oldu bizde
Bazen çok bunalıp bağırıp çağırıp azarladığım hatta tokat bile attığım zamanlar oldu büyük oğluma
daha ev işlerini saymıyorum bile eşim çamaşır serer unutmazsa tabi,ev süpürür balkon vs yıkar bu kadar.
Maddi olarak mutfak deterjan,çocukların bez maması bendeydi ama artık tükenince mamayı bari babasına aldırdım
Eşim cimrilik derecesine gelecek nerdeyse aşırı tutumlu parasını hesap eder.
Ama ben öyle değilim anlaşamıyorum.
özetle ben pişmanım kızlar :S
dilerim evlenecek herkes çok iyi evlilikler yapar
