Bence kızın akıl hocası iyiBen de erken olduğunu düşünüyorum hem de fazlasıyla. Ama evine gittim görüştüm kız bildiğin 21 değil 30 yaş ağırlığında. KV ile mesafesini çok güzel ayarlamış. Teyzem etrafında dört dönüyor. Kız çok saygılı onlara onlar da ona. 3 eltiler iki elti ile muhabbeti yok tavrını almış bazı olaylardan dolayı muhatap bile olmuyor.
21 yaşında ben daha ip atlıyordum
ben 21 yaşında deli gibi geziyordum.
Hahhahha çorba detayında koptum.Kesinlikle pişman değilim ama evliliğimin ilk alışma süreçleri çok zordu benim için. Gerçek hayatta da yakınlarıma evliliğin hiç kolay olmadığını herkesle o yola girilmeyeceğini söyleyen biriyim.
Bekarken de asla evlilik yapmak istemeyen biriydim ama eşim bütün fikirlerimle oynadı.
Ben çalışıp kendi parasını yiyen babasından bile para almayan bir kızdım annem evde ev işi yaptırmaz kıyamazdı yediğim önümde yemediğim arkamdaydı evlenince bütün işler üzerime kalınca ve artık hayatımın bu şekilde geçeceğini anlayınca o süreci atlatamadım. Yemekte eşimin önüne çorbayı koyup yatak odasına gidip gizlice ağlayıp geliyordum zoruma gidiyordu başkasına hizmet bünye alışık değildi.çorabını yere koysa kavga çıkarıyordum
Ama çok şükür ki doğru insanı bulmuşum o alışma sürecini birlikte atlattık.
Ben 25 yaşında evlendim ve eşimle daha önce tanışmış olsaydım daha önce evlilik yapabilirdim diyorum. Karşılıklı anlayış,sadakat,ilgi,sevgi hatta ev işlerinde yardımcı olması en önemlisi doğru insanı bulman çok önemli. Eğer ki bulursan evlilik gerçekten çok güzel.
Siz şu an çalışıyor musunuz peki? E yapacak bir şey yok.O birisi benim eşim işte
Asla pişman olmadım, sorumlulukları var evet ama bin ömrüm olsa bin kere eşimle evlenirdim. Çok umulmadık şeyler dışında ben bunun seçimlerle ilgili olduğunu düşünüyorum. Evliliğin benim için tek zor yanı şu oldu; hayatımda ölümünden korktuğum biri daha oldu, bunun dışında onunla gelen her şeyi çok sevdim
annem izin vermiyordu her yere gidemiyordum o yaşlarda. Eve giriş çıkış saatim belliydiBence kızın akıl hocası iyi
Pişman değilim ama evlilik insanı da değilim. Fazla sorumluluk alıyorum kontrolcüyüm ve bu da beni yoruyor
Çocuk için konuşuyorum zaten. 30 yaşını aşmış kişileriz herkes sorumluluğunun farkında şükür
Hahhahha çorba detayında koptum.
Evlendiğimde semt değişikliği ve bir kaç anlaşmazlık nedeni ile yöneticilik yaptığım işten ayrıldım. Ama evde durmak benim için ölüm gibiydi 1 yıl evde kaldım çalıştığım firma sürekli geri çağırdığı için arıyorlardı. Baktım evde duramıyorum yolu dert etmedim ve hemen işe döndüm. 1,5 yıldır da çalışıyorum.
Kafam çok karışık bildiğin gibi değilİşte evlilik insani olmamak başka, cocuk insani olmamak başka. Okudugum çogu kişi "evlilik bana gore degil" diyip genel olarak cocukla ilgili olan sorunlardan sikayet edip sonra cocuktan pisman degilim demişler.
Bu da boyle birsey demek ki.
Cunku cocuk olmadigi zaman evlilikte sorumluluk yok gibi birsey. Ortak yasadigimiz evi birlikte toparlayip yemek yapmayi da sorumluluktan saymiyorum.
evlendiğime pişman değilim hiç olmadım, ama eş ve ailesi açısından şanslı olanlardanım akrabalarınında bize bir zararı yok gelmez gitmezler ayda yıldı bir görüşürüz, yeniden evlenme şanşım olsa yine eşimi seçerdim.
Bu nasil dert gormemek. Ozmaan hemen yapardim.Nasıl bir Kraliçesin sen ya. Buyur tacın
