Evlilik öncesi ailenin sizi kısıtlaması

:1no2::sm_confused:Evlenmeden önce,anne babanız ,varsa erkek kardeşiniz,ağabeyiniz size çok karışırlarmıydı ,karıştılarsa hangi kısıtlamaları getirmişlerdi.CADIARZU

sanırım ben bu konuda cok sanslıyım :1hug:
nişanlımla tanıstığımızdan beri sadece uyumak için ayrılıyoruz
bir de o işe gidiyor tabi o zaman :dilcikar:
sadece onunla yatılı olarak şehir dısına cıkamıyorum
günübirlik gidersem izin veriyorlar jeyyar

saolsun babcığğıııııımmmm :asigim: :sm_cool:

sağolsun anneciğim git dio hakkını yememek lazım.ama abim bilmio gezdiği tozduğumu ayy bilse neler olur düşünmek bile istemiorumm asabi şey ne olcak

Ben genç kızlığımı düşününce hiçbirşeyi yaşayamadığımı anlıyorum ,benim bir ağabeyim vardı ki anlatılmaz yaşamak gerekir,evde yanlız kaldığımda balkonun önünden geçermiş balkona çıkıyor muyum diye.Aslında ben o kadar düzgün bir genç kızdım ki hiçbir konuda yalan söylemeyen evlenene kadar hiçbir erkek arkadaşı olmayan bir insandım,bir günden bir güne yalan söyleyip kaytarmak aklımdan bile geçmezdi,Bir arkadaşımla gezdiğimi ,sinemaya gittiğimi hatırlamam.Allahtan üniversiteye başladığım yıllarda ağabeyim şehir dışına gitti ben de eşimle tanıştım ve evlendik.Eşim iyi bir insandır ve ailem gibi kısıtlamaları yoktur ,annem iyiydi ama yine de bu konularda taviz vermezdi,babam karışmazdı ama evde annemin sözü geçerdi.Durum böyle olunca gençlik günleri özellikle ağabey korkusuyla geçti gitti.

Annem de babam da çok tutucuydu çooook..Nereye kimle gittiysek haber verirdik. Hiç yalan söylemedik. Akşamüstü 17.00'dan sonra eve giremezdik.
Evimizin hemen arkasında park vardı tüm arkadaşlar toplanırdı,ben bir defa bile gitmedim. Ergenlik döneminde çok dert ederdim bunları ama büyüdükçe hiç takmamaya başladım. Onların kurallarına saygı gösterdim.
Biz 3 kızız. Bu zamanda kız yetiştirmek kolay değil. Kızkardeşim ve ben Ege Üniversitesinde okuduk,ablam Celal Bayar'da okudu,kız hergün Manisa'ya gitti geldi..
Ama Allah var,babam bizi çok gezdirdi,ilk içkiyi onun yanında içtim. Kendi yanında hiç kısıtlama yapmadı. Asla kıyafetlerime karışmadı ki ben çok açık giyinirim...
Nişanlılık dönemim de aynen böyle geçti. Ne zaman evlendim ne evime ne gezmelerimize hiç bir zaman ağızlarını bile açmadılar.
Allah razı olsun onlardan hiç bir zaman eksik birşey bırakmadılar hayatımdan!

Benimkiler karışırlardı. Bir de, babanın yanında iki tane de abi olunca düşünün artık :) Babacığım geç kalınca inanılmaz sinirlenirdi, ben eve gitmeden önce evde terör estirirmiş ama ben eve girince hiçbişey demez gider yatardı:) Kıyamazdı... Hiçbirşey içimde kalmadı, istediğim herşeyi yaptım diyebilirim. Onları üzmeden, kırmadan ve asla ölçüyü kaçırmadan doyasıya yaşadım bekarlığımı... Zaten babam bizleri bol bol gezdirirdi :) Geri kalan zamanıda ben kendim değerlendirirdim...
Ne güzel günlerdi...

biz üç kız birde erkek kardeşim var..ailem yaşanılan ortam gereği ablalarımı gerçekten çok sıkmışlar..ama benim ergenlik dönemimde ortamda düzeldiği için ben fazla sıkıntı çekmedim..babama ne dediysem yaptım ama yalan hiç söylemedim..nişanlılık dönemim fevkaladenin fevkindeydi..(çok zor yazabildim yaa) eşim sabahın 6 sında gelir tabi birgün önceden planlamışızdır..biz sabahın o saatinde balığa çıkardık babamda mangalı verirdiki balıktan sonrada piknik yapın diye..daha neler neler.. çok rahattım ama bu duruma tabiki ablalarım biraz karşı çıktı ama zaman işte yaa zaman çok önemli....