Evlendiğime pişmanım ...

yapacak birşey yok başa gelen çekilir bir süre sıkacaksın dişini kocana biraz bebeğin büyüyünce de bir işe girer para biriktirirsin sonra boşanma davası gideceksin kendı yoluna
 
Merhaba arkadaşlar. İçim çok daraldı çıkmazdayım içimdekileri sizlerle paylaşmak istedim bir nebze rahatlarım belki... 23 yaşındayım 5 aylık evliyim ve hamileyim eşimle uzun süren Bi ilişkiden sonra evliliğe adım attık şuan yaşadığım sorunlar evlilik öncesi sorunların 5 e katlanmış hali diyebilirim . Eşimin sevgisinden asla emin olamadım değer verdiğini düşünmüyorum diyeceksiniz o zaman niye evlendim ciddi aile problemlerim vardı belki de kaçış olarak düşündüm evliliği kendi sevgimden emindim ama eşimden asla ailesini benden önde tutuyor hep onlar için beni kırıp dökmekten çekinmiyor ve bu zamana kadar en büyük destekçisi bendim yıllarca çalıştım birikimimle düğün yaptık evlendim yine çalıştım yaranamadım ilgisi yok sevgisi yok işten gelip eline telefon kumanda aldıktan sonra dünyadan kopuyor beni görmüyor o kadar pişmanım ki evlenince düzelir diye evlendim olmadı bebek olursa düzelir dedim olmadı hatalarıma hata ekleyerek devam ettim karşımda tabiri caizse ailesine tapan beni ailesine ezdiren bana değer vermeyen beni üzmekten anlatmaktan kaçınmayan bir eş var şu hayatımda sadece sevilmek istedim be bir baba sevgisi ne koca sevgisi gördüm şunun farkına vardım ki önce benim kendimi sevmem gerekiyormuş aslında ben herşeye rağmen babamı da eşimi de sevdim de Bi kendimi sevemedim napıcağım hakkında hiçbir fikrim yok artık düzelmeyeceğini de biliyorum ölmeyi de çok istedim ama yapamadım şuan karnımda Bi bebeğim var ona kıyamam çok yoruldum çok bunaldım benim gibi olan varsa aranızda belki biraz da olsa içimi rahatlatır :)
Bütün yanlış kararları tek tek aldıktam sonra ne diyip de içini rahatlatalım ki? Ailenle problemin varsa oku işe gir çalış kendini kurtar kocaya koşturunca noluyo? Bir de bebek için ne acelen vardı tam olarak? Ortada doğru düzgün evlilik yok koca yok ama çocuğu da muhakkak bu ortama dahil edin tamam mı 🙄 onu da bu hayata mahkum edin.
Daha fazla karar almayı bırak lütfen. Çalışmayı bırakmaya kalkma bir de.
 
Hadi eskiden teknoloji yoktu, insanların dünyası küçüktü, peki ya şimdi? Evlilik düzeltmeye, çocuk yapmak mı kaldı? Hiç mi gündem takip etmediniz? Haberlere bakmadınız?

Çoğu katledilen kadınların çocukları var. Bozuk evliliklerden çıkan, toplumun başına bela olan çocuklar var.

Kendinde olmayan mutluğu, huzuru çocuğa nasıl vereceksin? Mutlu anne= mutlu yuva, mutlu çocuk. Anneyi mutlu eden en temel dayanak, iyi bir eştir.
Hatalarımın farkındayım düşündüğünüz kadar bilinçsiz biri de değilim düzeltmek inşa etmek için çabalıyorum ayrıca benim gibi sorunları olan kadınlar ben yaşadım çocuğum yaşamasın düşüncesindedirler elimden geldiğince mutlu Bi çocuk yetiştireceğimden emin olmanızı isterim
 
Bahane bunlar, her ailesinde sorun olan koştur koştur evlensin, saçma sapan kocalardan çocuk yapsın o zaman.

Aile kötüyse çalışıyormuş da ayrı eve geçebilirdi. Birikimi de varmış düğün yapacağına evi düzerdi.

Hadi evlendi hemen hamile kalmazdı zaten aileden kaçtım bi soluklanayım derdi.

Koca kolay ve tatlı geliyor böylelerine.
Sizinde bu bahanelerle karşılaşmanızı diliyorum .
 
Merhaba arkadaşlar. İçim çok daraldı çıkmazdayım içimdekileri sizlerle paylaşmak istedim bir nebze rahatlarım belki... 23 yaşındayım 5 aylık evliyim ve hamileyim eşimle uzun süren Bi ilişkiden sonra evliliğe adım attık şuan yaşadığım sorunlar evlilik öncesi sorunların 5 e katlanmış hali diyebilirim . Eşimin sevgisinden asla emin olamadım değer verdiğini düşünmüyorum diyeceksiniz o zaman niye evlendim ciddi aile problemlerim vardı belki de kaçış olarak düşündüm evliliği kendi sevgimden emindim ama eşimden asla ailesini benden önde tutuyor hep onlar için beni kırıp dökmekten çekinmiyor ve bu zamana kadar en büyük destekçisi bendim yıllarca çalıştım birikimimle düğün yaptık evlendim yine çalıştım yaranamadım ilgisi yok sevgisi yok işten gelip eline telefon kumanda aldıktan sonra dünyadan kopuyor beni görmüyor o kadar pişmanım ki evlenince düzelir diye evlendim olmadı bebek olursa düzelir dedim olmadı hatalarıma hata ekleyerek devam ettim karşımda tabiri caizse ailesine tapan beni ailesine ezdiren bana değer vermeyen beni üzmekten anlatmaktan kaçınmayan bir eş var şu hayatımda sadece sevilmek istedim be bir baba sevgisi ne koca sevgisi gördüm şunun farkına vardım ki önce benim kendimi sevmem gerekiyormuş aslında ben herşeye rağmen babamı da eşimi de sevdim de Bi kendimi sevemedim napıcağım hakkında hiçbir fikrim yok artık düzelmeyeceğini de biliyorum ölmeyi de çok istedim ama yapamadım şuan karnımda Bi bebeğim var ona kıyamam çok yoruldum çok bunaldım benim gibi olan varsa aranızda belki biraz da olsa içimi rahatlatır :)
Kendini sevmen gerektiğini erken farketseymişsin iyiyimiş.
senin gibi olanlar içini ferahlatmayacak.
Gitmen gereken yol belli. Ama tercih edermisin bilemiyorum.
 
Hatalarımın farkındayım düşündüğünüz kadar bilinçsiz biri de değilim düzeltmek inşa etmek için çabalıyorum ayrıca benim gibi sorunları olan kadınlar ben yaşadım çocuğum yaşamasın düşüncesindedirler elimden geldiğince mutlu Bi çocuk yetiştireceğimden emin olmanızı isterim
Bak güzelim, burda çoğumuz ablan yaşındayız. Bunları yazmamızın sebebi, belki baba evinde bir yol arayan birisi açar burayı okur, fikir edinir.

Yukarıda bahsetmişsin baba evin ne durumda olduğunu. Bak artık çağ değişti, Önceliğimiz okumak olsun. Okuma için şartlar mi uygun değil, kocaya gideceğinize, git devlet kurumuna derdini anlat, en baştan onlar yol gösterir sana. Olmadı mı? Tekrar tekrar dene.

Evliliğin yükü, okumaktan daha ağırdır. Birinde tek savaşırsın, diğerinde savaşırken bireysel hareket etmen zor.

Sanma! Bak hep sanmışsın, sonuç ne? Çocuk sandığın kadar kolay değil. Bu çocuk, bebek kalmayacak. Evlilikteki kaoslar onu etkileyecek, sizi etkilemedi mi? Anneniz sizi sevmiştir, ama sonuca bakın. Yani aguu aguuu ile geçmeyecek, çocuk büyüyecek.

Annenin hasta olma lüksü bile yok. Normalde çok sevecen, ilgili bir anneyim. Başım ağrısa tahammül seviyem düşüyor. Yansıtmak istemiyorsun ama, enerjin düşük. Oyun oynarken keyifsizsin, yaratıcı olamıyorsun mesela. Kaldı ki baba ile sorunlardan dolayı daha enerjisi düşen bir anne olacaksınız.

Elbet çocuğunuzu sevip, mutlu etmeye çalışacaksınız. Ama güzel bir enerji, mutlulukla bunu yapmak nerde? Bu sorunlarla yapmak nerde?
 
Koşa koşa üremeniz çok iyi olmuş çünkü erkekler mutlaka bu şekilde düzelir 👏🏻👏🏻👏🏻
Keşke senin annen de koşa koşa üremeseymiş
Bak güzelim, burda çoğumuz ablan yaşındayız. Bunları yazmamızın sebebi, belki baba evinde bir yol arayan birisi açar burayı okur, fikir edinir.

Yukarıda bahsetmişsin baba evin ne durumda olduğunu. Bak artık çağ değişti, Önceliğimiz okumak olsun. Okuma için şartlar mi uygun değil, kocaya gideceğinize, git devlet kurumuna derdini anlat, en baştan onlar yol gösterir sana. Olmadı mı? Tekrar tekrar dene.

Evliliğin yükü, okumaktan daha ağırdır. Birinde tek savaşırsın, diğerinde savaşırken bireysel hareket etmen zor.

Sanma! Bak hep sanmışsın, sonuç ne? Çocuk sandığın kadar kolay değil. Bu çocuk, bebek kalmayacak. Evlilikteki kaoslar onu etkileyecek, sizi etkilemedi mi? Anneniz sizi sevmiştir, ama sonuca bakın. Yani aguu aguuu ile geçmeyecek, çocuk büyüyecek.

Annenin hasta olma lüksü bile yok. Normalde çok sevecen, ilgili bir anneyim. Başım ağrısa tahammül seviyem düşüyor. Yansıtmak istemiyorsun ama, enerjin düşük. Oyun oynarken keyifsizsin, yaratıcı olamıyorsun mesela. Kaldı ki baba ile sorunlardan dolayı daha enerjisi düşen bir anne olacaksınız.

Elbet çocuğunuzu sevip, mutlu etmeye çalışacaksınız. Ama güzel bir enerji, mutlulukla bunu yapmak nerde? Bu sorunlarla yapmak nerde?
Söylediklerinizde çok haklısınız sorun şu ki yazdıklarınızın hepsi gerçekleşmiş olan şeyler bundan sonrası için nasıl bir yol izlenir bunu bilmiyorum işte
 
Ah be kızım, resmen tüm tuşlara basmış tüm hataları bir bir yapmışsın :/ Daha kendin büyümeden (23 yaş bence hala küçük) dünyaya bir çocuk getirip onu büyüteceksin.
Yapacak bir şey yok, ailenden sana hayır yok. Çalışıp gizli bir hesap açıp oraya birikim yapacaksın sürekli. Çocuğun doğup kreş çağına gelene kadar katlanacaksın o adama, ikinci çocuğu da yapmayacaksın. Sonra da boşayıp o adamı kendi hayatına bakacaksın. Ailenin evinde şiddet ve aldatmaya nasıl dayandıysan 2-3 sene daha dişini sıkıp, eşinden beklentiye girmeyip dayanacaksın.
 
Bak güzelim, burda çoğumuz ablan yaşındayız. Bunları yazmamızın sebebi, belki baba evinde bir yol arayan birisi açar burayı okur, fikir edinir.

Yukarıda bahsetmişsin baba evin ne durumda olduğunu. Bak artık çağ değişti, Önceliğimiz okumak olsun. Okuma için şartlar mi uygun değil, kocaya gideceğinize, git devlet kurumuna derdini anlat, en baştan onlar yol gösterir sana. Olmadı mı? Tekrar tekrar dene.

Evliliğin yükü, okumaktan daha ağırdır. Birinde tek savaşırsın, diğerinde savaşırken bireysel hareket etmen zor.

Sanma! Bak hep sanmışsın, sonuç ne? Çocuk sandığın kadar kolay değil. Bu çocuk, bebek kalmayacak. Evlilikteki kaoslar onu etkileyecek, sizi etkilemedi mi? Anneniz sizi sevmiştir, ama sonuca bakın. Yani aguu aguuu ile geçmeyecek, çocuk büyüyecek.

Annenin hasta olma lüksü bile yok. Normalde çok sevecen, ilgili bir anneyim. Başım ağrısa tahammül seviyem düşüyor. Yansıtmak istemiyorsun ama, enerjin düşük. Oyun oynarken keyifsizsin, yaratıcı olamıyorsun mesela. Kaldı ki baba ile sorunlardan dolayı daha enerjisi düşen bir anne olacaksınız.

Elbet çocuğunuzu sevip, mutlu etmeye çalışacaksınız. Ama güzel bir enerji, mutlulukla bunu yapmak nerde? Bu sorunlarla yapmak nerde?
Ne kadar güzel yazmışsınız. Annenin enerjisi ile ilgili cümleleriniz.mutsuz bir annenin enerjisi olmuyor hiç bir şeye.çocuk çok ciddi bir sorumluluk
 
Keşke senin annen de koşa koşa üremeseymiş

Söylediklerinizde çok haklısınız sorun şu ki yazdıklarınızın hepsi gerçekleşmiş olan şeyler bundan sonrası için nasıl bir yol izlenir bunu bilmiyorum işte

Bundan sonrasi için sakin kalip kendini ve karnindakini korumak zorundasin.
He he diyip geçeceksin. Köprüden gecene kadar.
Politik olacaksin. Diplomatik olacaksin.
Adam elinde telefonla hayattan kopuk yaşıyorsa sende otur kpss çalış.
Birak elinde telefonla aşk yaşasın
Umrunda olmasin.
Annesi laf sokarsa he he de geç.
Para biriktirmeye bak. Çocuğunu sağlıkla doğurmaya bak.
Bebeğin biraz büyüdükten sonra açarsın boşanma davani.
Şimdi kalkip sana kimse boşan demez. Gideceğin yer belli. Anne babanin yaninda rahat edemezsin.
Az elini güclendir.
Kendine bak. Sağlığına dikkat et.
Sayılı gün çabuk geçer.
Insanlar guantanamo hapishanesinde 15 yil işkence görüp hayatlarina devam edebiliyorlar. Önemli olan zihnini sağlıklı tutman. Gerisi gelir
 
Keşke senin annen de koşa koşa üremeseymiş

Ah be kızım, resmen tüm tuşlara basmış tüm hataları bir bir yapmışsın :/ Daha kendin büyümeden (23 yaş bence hala küçük) dünyaya bir çocuk getirip onu büyüteceksin.
Yapacak bir şey yok, ailenden sana hayır yok. Çalışıp gizli bir hesap açıp oraya birikim yapacaksın sürekli. Çocuğun doğup kreş çağına gelene kadar katlanacaksın o adama, ikinci çocuğu da yapmayacaksın. Sonra da boşayıp o adamı kendi hayatına bakacaksın. Ailenin evinde şiddet ve aldatmaya nasıl dayandıysan 2-3 sene daha dişini sıkıp, eşinden beklentiye girmeyip dayanacaksın.

Boşuna acımayın, bir üyeye şöyle yorumlar yazan tiyniyette biri.

İlişkinin çöpünü buraya atıp kocişkosuyla devam edecek 2. Çocuğu da yapar tez zamanda. Kocanın piyasası düşsün diye.

Öyle mağdur biri değil. Sadece kocayı elinde tutamamış çocukla bile ( çocuk olunca düzelir dedim diye yazmış ) ondan teselli bulmaya konu açmış.
 
Hatalarımın farkındayım düşündüğünüz kadar bilinçsiz biri de değilim düzeltmek inşa etmek için çabalıyorum ayrıca benim gibi sorunları olan kadınlar ben yaşadım çocuğum yaşamasın düşüncesindedirler elimden geldiğince mutlu Bi çocuk yetiştireceğimden emin olmanızı isterim
elinden geleni yaparsın eminim de

şuna takılıyorum daha evleneli olmuş 5 ay
ve gebesin şimdiden, o da "evlendim vuhuuu herşey yolunda" demiyorsun zaten. 5 ay içinde "çocuk olunca düzelir " denecek kadar vurdumduymaz, aileci, o veya bu sorunları olan bir eş kişisi var hayatında. ki 5 ayda herşey yolunda olsa bile yaşlar genç biraz beklenip gezilip tozulabilir yeni evliyken.

bak daha yaşın 23 bu halde 5 ayda bulduğun çözüm (!) hamile kalmak
hani kocamla konuşayım, büyükler araya girsin, destek alalım, düzelmiyorsa evden gideceğimi söyleyeyim, çalışıyorsam paramı vermeyeyim vs vs değil
olmuyorsa yoluma bakayım dur hele biraz bekleyeyim de bir düzelme var mı bakayım değil

kısacası çocuğum yok ama etrafımda çooook çocuklu aile var
çocuk büyütmek o kadar zor ki
herşey böyle çözüm bulacaksan işin var yani çocuk büyütürken...
 
Uzun yıllardır birlikteydik diyen 20lilere hayretle bakıyorum. Ulan uzun yıl dediğin ne sen daha çocuktun zaten? 23 yaşında 5 aylık evli ve gebe olup ölmeyi isteyeceğiniz yere kendinize farklı bir yol çizeydiniz keşke. Kendinizi kötü duruma düşürmek için tüm tuşlara basmışsınız. Bu aileden kötü olanlarda ne hikmetse hemen bir evlenme peşinde. Hiç para kazanayım ayaklarımın üstünde durayım hayatı tanıyayım kendimi tanıyayım demek yok. Hemen evlenme ve hamile kalma döngüsü. Çünkü bu seçenek ilkinden daha kolay geliyor başta. Ama ucuz etin yahnisi misali başı kolay olun yolun ceremesi daha uzun çekilir işte.
 
X