ay çok güzel özetlemişsin muge'cim. Nilüfer'cim aynen böyle yap! çat çat kavga edip söyleyen haklı ise de haksız oluyor, sen dümenden, çeşitli politikalarla eşinin gerçekleri görmesini sağla. görüyor zaten. tabi öküz değilse
keşke ablan bana da deseydi bunlarıtecrübeyle öğrendik malesef.
evet evet dilini tutmak derler ya, işte ben onu çok duydum.pek tutamazdım dilimi ama öğrendim sonunda. yani hala öğreniyorum. çok azalttım tabi de sonlanmıyor işte. ben de sivriyimdir az buçuk. gene de çabalıyorum. hayat böyle, sadece evde eşle değil ki, anne-babayla, iş yerinde çalışma arkadaşlarınla, hep fren lazım. geçim denen şey zor.Valla hayatım evlilik politika bildiğin :) şu iki senede baya politikacı oldum ki ben safımdır öyle kurnazlıklara aklı basan bi tip değilim. Hayat işte :) Benimde iyice bellediğim şey insan ne çekerse dilinden çekiyor hakkaten, susmak zamana bırakmak en iyisiArtık sende zahmet çekmiyosundur inşallah ?
Merhaba,
Evleneli nerdeyse 2 ay olacak ama biz hala eşimin ailesi yüzünden kavga ediyoruz.Lütfen bana akıl verin.
Evlenmeye karar verdiğimizi ilk eşim ailesine söylediğinde çok sevinmişler uzun zamandır bu haberi beklediklerini söylemişler hatta oturdukları evi boşaltmayı bizim yerleşmemizi teklif etmişler.Eşimin ailesinin 6 tane evi var;şu an 3 tane evlerinde yaşıyorlar,düzenleri var.biri bizim oturduğumuz şehirde,biri memleketlerinde merkezde biride memleketlerinde köylerinde.Şuan bizim oturduğumuz şehirdeki evlerini alırken parasını eşim vermiş,onlar daha sonra öderiz demişler fakat vermemişler.1yıl sonrada burdaki evi evleneceğin sana veririz demişler bu şekilde konu kapanmış.
Neyse bu ev mevzusu çokta önemli değil bence.İstemeye gelecekleri gün çikolatayı çiçeği eşim almış hatta biraz geç kaldılar bu yüzden,duyunca şaşırmıştım bu kadar sevinen insanlar son güne kadar hazırlık yapmamışlar mı diye.Burada onları çok güzel ağırladıkiyemek çeşidi sayamayacağım kadar çoktu sırf 5 çeşit tatlı vardı yani anlatmak istediğim bizimkiler onları memnun etmek için no hoş sohbetlerini esirgediler ne sofralarını.İsteme faslından sonra kayınvaldem ve kayınpederim ertesi günü memleketlerine gittiler düğün yerini ayarlamak için.Buarada ben nikahın bile yeterli olacağını düğün için kendilerini bunaltmamalarını gerektiğini ,insanları memnun etmenin zor olduğunu ve bunu bildiğimi söyledim çok masraf yapmasınlar diye.3gün içinde salon tutuldu ama bu arada ailem telefon açıp sormadılar bile tarih size uygun mu diye,ben biraz üzüldüm ama belki aileler kendi aralarında konuşmak istemiyorlardır diye önemsemedim.
Salonu tuttular ama oradan 1 ay dönmediler,akrabaları ile vakit geçirdiler.Eşimin liseye giden kardeşi var ,bende düzenleri bozulmasın diye her akşam iş çıkışı gidip yemeklerini yaptım ve 1 ayı böylece geçirdik.Nişanımız yaklaşıyordu ve eşimin ailesi daha ortalarda yoktu ,bu 1 ayda her hafta onları aradım fakat onlar ne beni nede ailemi aramadılar.Nişana 1 hafta kala artı isyan ettim eşime;1 hafta var daha gelmediler bile insan nezaketende olsa arar bi ailemi sorar bi adetiniz yapılacak birşeyiniz var mı diye.Neyse eşim haklısın bıktım bende bunlardan diyip annesini aradı.Annesi ertesi günü uçakla geldi,hemen beni aradı sabah.Bende nişan bohçası yapılsın çok istiyordum ama 1 hafta kaldı nasıl yapalım dedim ve tokat gibi cevap geldi;kayınvaldem bizim oralarda öyle adet yok hiç dedi.Bizim burda hep yapılır dedim tekrar o da tekrar aynı cevabı verdi.Eh o zaman yapılacak birşey yok yapmayın madem başka adet ben bilmem ailemin istediği vardır belki bir arayın hem 1 aydır hiç görüşmediniz konuşmuş olursunuz dedim.Annem olay çıkmasın diye siz gelin yeter,sağolun demiş.
Nişandan 1 gün önce eşim yanıma geldi takı falan yok değil mi nişanda dedi.Adetler yöreler farklı ama illaki bişey takılır nişanda,durumu olmayan insanlar değilki sizinkiler lütfen güel bi dlle uyar annem babam gerçekten çok üzülürler dedim.Neyse nişanda geldiler,ufacık bir bilezik almışlar tabi elime olmadı.Orada bizimkiler şok olular,sana ne istiyosun diye sormadılar mı birlikte gitmediniz mi dediler.Mahcup oldum aileme karşı sormadılar bende söylemedim zaten yeni geldiler memleketlerinden dedim,böylece kapandı konu.
Evlilik hazırlıklarına başladık ailem beyaz eşyalarımı,mutfak eşyalarımı,evimin perdelerini aldı.Bizde mobilyalarımızı kredi çekip kendimiz alalım diye konuştuk.Evide kayınvaldemin yan sokağından tuttuk;inanın ihtiyaçları olur onlara yakın olalım diye.Neyse bu arada hiç sormuyorlar birşeye ihtiyacınız var mı yardımcı olunacak birşey var mı diye.Ailem bir gece onları ziyarete geldi;çayın yanına ne koyacağız diye mutfağa gittim bir gördüm ki mutfakta sayıyla herkese 1 er tane kurabiye alınmış ,yarım dilimde börek.İnanın şok oldum,kendi akrabaları geldiğinden en az 7 çeşit ikram yapanlar anneme babama nasıl davranıyorlar.Neyse bozuntuya vermeden bizimkilerin getirdiği ikramlardan koyalım dedim çay tabağına 1 adet baklava yeter dedi .Annem babam hiç birşey demeden o geceyi geçirdik.Yine takmadım kafama yorgundur yapamamıştır dedim geçtim.
Eşime söyledim bak bizimkiler bu kadar şey aldılar evimiz için zaten mobilyayıda biz alıyoruz sizinkilerde halımızı alsın,evde onlardanda birşey olsun,tabi ben söylerim dedi.Ertesi gün kayınvaldeme uğradım bir kahve içeriz diye,kadın karşımda ağlamaya başladı bizim maddi durumumuz çok kötü bizde hiç para yok diye.Anne üzülme düğün falan yapmayın bu kadar kötüyse durumunuz üzülme dedim yok illa ben yapıcam ama sizin eve halı alamam dedi peki dedim kapattım.Eşim iş dönüşü hadi annemleri alıp halı bakmaya gidelim dedi bende ona durumları kötüymüş annen böyle dedi bana bir daha söyleme biz alalım nolucak dedim ,onlara gittik.Birde ne göreyim kayınpederin elinde yeni telefon 1 milyara aldım diye gösteriyor.Eşim ayrı şok oldu ben ayrı.Hani paranız yoktu sizin diye çıkıştı annesi hemen ağlamaya başladı ya bana bişey olursa gelme üstümüze diye.Bne tartışmadan rahatsız oldum ,siz konuşun sonra gelirim diye çıktım.Duygu sömürüsündne o kadar rahatsız oldum ki eşimede söyledim bunu.Neyse ben anladım artık ne aradılar ne sordular düğüne kadar,bende ne aradım ne sordum.Düğünde görüşürüz dedim artık.
Neyse aradan aylar geçti biz onların memleketine gittik düğüne;eşim annem ve ben.1 hafta öncesinden gidelim akrabalarınla tanışayım dedim.Yolda kayınvaldemi aradım anne biz geliyoruz 2 saat yolumuz kaldı çok açız ;20 saattir yoldayız dedim.Eh insan olan bir çay demler diye düşündüm.Bir gittik ki ne çayı oturmuşlar kapıda muhabbet ediyorlar,içeri girdik en azından kahvaltı hazırlamıştır diye nerdeee bir çay bile yok.Neyse biz eve gidip uyuyalı dedik onların 2.evine gittik.akşam olunca uyandık tabi hala açız eşim yemek yiyelim dedi.dur annenleri arayayım dünürleri gelinleri geldi hazırlamışlardır yemek ayıp olur onlara dışarda yersek dedim.Aradım ama yemek yok burda dediler dışarda yedik neyse 1 hafta böyle geçti.Düğün bitsin kurtulayım diyordum artık ,düğün günü baktım bize verilen paraları topluyor annesi heralde kaybederiz bu kalabalıkta diye düşündüm;hatta babam onların cepleri çantaları dolunca benim ceplerede koyalım isterseniz ben çocuklara teslim ederim demiş yok yok diyip kaçmışlar yanından hemen.Meğersem eşim söyledi o paraları nlar alacak durumları kötüymüş dedi şok oldum.Hiçbirşey demedim ama en son düğün bitti ben artık hüngür hüngür ağlamaya başladım.
Evimize döndük rahatız derken onlarda döndüler bizim bulunduğumuz şehirdeki evlerine.Eşim gidelim diyor içimden gelmiyor istemiyorum sevmiyorum artık.Git sen ben gelmek istemiyorum dedim kavga çıktı.Annemi babamı istemiyosundan ben sana hiç bişi dedim mi bende bayılmıyorum ama gidiyodum sizinkilere bundan sonra bende gitmem vs..Ya naptı benimkiler bi dediğimizi 2 ettiler mi diyorum benimkiler naptı diyo ,sorun bu hiçbirşey yapmadılar yeter artık br çay koymadılar önüme diye ağladım.3 gün sonra yine geldi gidelim diyor yine kavga...Bu böyle 2 ay gitti.Napmalıyım artık bilemiyorum en son dayanamayıp geçen hafta gittim1 saat oturup kalktım.Ama gitmek istemiyorum görmek istemiyorum,bu duygulardan nasıl uzaklaşabilirim?Yardım edin lütfen aileme durumu anlatamıyorum...
evet canım çok haklısın. sinyal vermek değil tam olarak 4'lüleri yakıp, korna çalarak da gelse, insanın bazen basireti bağlanıyor işte ve ihtimal binde bir olsa da onu her zaman denemek istiyor. hepimizin başından geçmiştir böyle işler.Arkadaşlar daha yapıcı bir sürü öneri vermiştir. Ama ben size şunu sormak istiyorum nişanlılık boyunca evlilikte yaşayacaklarınızın sinyalleri verilmişken, sıkıntılar bağıra çağıra ben geliyorum demişken siz hiç farketmediniz mi? Nikah defterine imza atınca her şey bir anda düzelecek mi sandınız? Ya da evlenene kadar tamam gücünüz yettiğince olsun, tamam bu da olmasın diyip diyip de evlendikten sonra aileni görmek istemiyorum diyince eşinizin "tamam canım sen iste ben onları silerim" diyeceğini mi düşündünüz? Yani evliliğe dair ne umdunuz?
Her evlilik kötü değildir. Evlilik mükemmeldir demiyorum iyi ve kötü günler vardır. Ama bazı evlilikler cidden olmasa daha iyi denilebilecek tarzdadır. Bunların bir kısmında insanlar evlenince 180 derece değişir tanıyamazsın ama bir kısmında da sizin durumunuzdaki gibi nişanlılıkta bütün sinyaller verilir ama bunları görüp değerlendirmek gerekir.
evet canım çok haklısın. sinyal vermek değil tam olarak 4'lüleri yakıp, korna çalarak da gelse, insanın bazen basireti bağlanıyor işte ve ihtimal binde bir olsa da onu her zaman denemek istiyor insan. hepimizin başından geçmiştir böyle işler.
doğru söylüyorsun da bu işe matematik problemi gibi algılanmamalı. insan duyguları giriyor işin içine işte. neyse zaten evlenmişler artık, çözüm için konu sahibine destek olmalıyız. madem böyleydi, anladın da ne demeye evlendin deyip daha çok depresyona sokmaya gerek yok diyorum?Ben onu da anlarım ama süpriz yumurtadan çıkmış gibi de olmaz. En azından kendim ettim kendim buldum olur. Böyle bir nişanlılık evresinden sonra zaten evlilik hakkında ne beklenir ki de zormuş denilir? Zaten bu aile ile kolay olacağı kanısına nerden varılır. Bir insanın kadın olsun erkek olsun ailesi ile görüşülmemesini istemenin kabul edilebilir olduğu düşünülebilir mi? Tamam bazan arada küfürler, şiddet ya da bu tarz birikimler oluyor ve görüşmeler kesiliyor. O durumlarda bile eşler görüşmemeyi yediremiyor bazen. 10 günlük evliyken ben senin ailenle görüşmek istemiyorumu kim kabul eder. Konu sahibi bu isteğinde haklı ama bunu çoooook önce dile getirmesi gerekiyordu. Ya da basireti bağlandı tamam ama en azından bu duruma şaşırmaması gerekiyordu çünkü bütün sinyaller ortadaymış.
doğru söylüyorsun da bu işe matematik problemi gibi algılanmamalı. insan duyguları giriyor işin içine işte. neyse zaten evlenmişler artık, çözüm için konu sahibine destek olmalıyız. madem böyleydi, anladın da ne demeye evlendin deyip daha çok depresyona sokmaya gerek yok diyorum?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?