Bekarken nasıl bı hayatı vatfı. Gelırınız de ıyıymış. Ama eşinizin kemdını ifade etmesıne bayıldım. Bunu genelde bızım erkekler yapamıyolar onlardan boşanalım dıye her seyı yapıolar.
Bekarken nasıl bı hayatı vatfı. Gelırınız de ıyıymış. Ama eşinizin kemdını ifade etmesıne bayıldım. Bunu genelde bızım erkekler yapamıyolar onlardan boşanalım dıye her seyı yapıolar.Merhabalar, çok yorgunum çok kötü hissediyorum kendimi. Kocamla büyük bir aşk ile evlendik herkesin parmak gösterdiği o çifttik. Gerçekten o kadar çok ama o kdar çok hayrandılar ki bize çok kişi konusuyordu. Hem fiziksel hem duygusal anlamda çok uyumluyduk. 5yıldır birlikte 3 yıldırda evliyiz. Her şey çok güzel olduğunu zannediyordum , benden hiç uzaklaşmadı , aşk doluyduk ama sonra kocam krizlere girdi. Çıkmazda olduğunu bir yıldır bu duyguyla baş etme çalıştığını, evlilik kavramının ona çok ağır geldiğiniz , bir hanenin sorumluluğunu kaldıramadığımı , maddi manevi tükendiğini , sürekli bana güçlğ görünmeye çalıştığını , kendini yetersiz hissetiğini söykedi. Kahroldum , yemin ederim hiç istekli bir kadın değilimdir , kendi paramı kendim kazanıyorum birlikte en az 100 bin aylık gelirimiz var. Evet ödemelerimiz oluyor ama yatırım amaçlı ödemelerdi bunlar. Kısmadım , kısıtlamadım hiçbir zaman. Alan tanıdım ona ama yetmemişim. Giderek azalmışım onda. Sorun bana olan sevgisi değilmiş hala çok seviyorum sensiz korkunç bir hayatım olacak ama evlilik kavramı bana göre değilmiş diyor. Duygusal olarak çöküşteyim destek alcak bireysel psikiyatriden ama sonuçta kararım değişmezse saygı duy litfen çok karanlıktayım her şeyi mahvettim seni de benle birlikte dibe çektim diyor. Senin için çabalıcam tek değerli varlığımsın diyor. Ne yapacağımı şaşırdım 3 günde 3 kilo verdim bu süreçte ne yapabilirim lütfen fikir verir misiniz bana? Bunu yasayan oldu mu ? Düzelir mi ? Kocamı çok seviyorum bitsin istemiyorum. Kendimde terapi alacağım bı süreçte , uçurumdan atılmış gibi hissediyorumx
Net söylüyorum başka birisi varMerhabalar, çok yorgunum çok kötü hissediyorum kendimi. Kocamla büyük bir aşk ile evlendik herkesin parmak gösterdiği o çifttik. Gerçekten o kadar çok ama o kdar çok hayrandılar ki bize çok kişi konusuyordu. Hem fiziksel hem duygusal anlamda çok uyumluyduk. 5yıldır birlikte 3 yıldırda evliyiz. Her şey çok güzel olduğunu zannediyordum , benden hiç uzaklaşmadı , aşk doluyduk ama sonra kocam krizlere girdi. Çıkmazda olduğunu bir yıldır bu duyguyla baş etme çalıştığını, evlilik kavramının ona çok ağır geldiğiniz , bir hanenin sorumluluğunu kaldıramadığımı , maddi manevi tükendiğini , sürekli bana güçlğ görünmeye çalıştığını , kendini yetersiz hissetiğini söykedi. Kahroldum , yemin ederim hiç istekli bir kadın değilimdir , kendi paramı kendim kazanıyorum birlikte en az 100 bin aylık gelirimiz var. Evet ödemelerimiz oluyor ama yatırım amaçlı ödemelerdi bunlar. Kısmadım , kısıtlamadım hiçbir zaman. Alan tanıdım ona ama yetmemişim. Giderek azalmışım onda. Sorun bana olan sevgisi değilmiş hala çok seviyorum sensiz korkunç bir hayatım olacak ama evlilik kavramı bana göre değilmiş diyor. Duygusal olarak çöküşteyim destek alcak bireysel psikiyatriden ama sonuçta kararım değişmezse saygı duy litfen çok karanlıktayım her şeyi mahvettim seni de benle birlikte dibe çektim diyor. Senin için çabalıcam tek değerli varlığımsın diyor. Ne yapacağımı şaşırdım 3 günde 3 kilo verdim bu süreçte ne yapabilirim lütfen fikir verir misiniz bana? Bunu yasayan oldu mu ? Düzelir mi ? Kocamı çok seviyorum bitsin istemiyorum. Kendimde terapi alacağım bı süreçte , uçurumdan atılmış gibi hissediyorumx
Yalnız mı yaşamış? Uzun yıllar yalnız yaşayan insanlar evlilikte zorlanabilir ama bu başlarda olur genellikle. Ben kendimden biliyorum. Benim de annem babam vefat etmişti, uzun süre yalnız yaşadım. Ben de başlangıçta eşimin ailesine bayıldım ama şimdi o kadar da bayılmıyorum. Beklentiler oluşuyor, bu beklentiler veya beklenti algısı diyeyim (aileniz damattan belki de o kadar talepkar değildir) yük gibi gelmeye başlıyor insana, kısıtlayıcı geliyor. Annesi de uzun yıllar depresyondaymış. Depresyon yatkınlığı biraz kalıtımsaldır. Eşiniz belki de depresyonda.Evet , ailesiyle ilişkileri yok denecek kadar az. Benim aileme aşık. Baba sevgisi almamış , annesi 20 yıldır depresyonda birisi. 15 yasından beri bağımsız yaşıyor
Aman yiyip içip s.cp gezsinler işte. Çocuk da yokmuş. maddi durumları iyi. Eve karışan kaynana da yok. Oh mis. Ev dağınık mı? dağınık kalsın, toplanır, bugün toplanmasa yarın toplanır. Evde yemek mi yok, dışarıdan yesinler. Evin her odasında sevişebilirler. Kısıtlayan bir şey yok. Adam depresyonda bence, ya da işle ilgili sıkıntısı var. Kadın işten çıksa bir süre işsiz kalsa toplum bunu kabul eder ama erkek çalışmak ve evine bakmak zorunda, işyerinde yok mobbing var diye ayrılamıyor, devamlı yükselmek zorunda, daha çok kazanmak zorunda. Bazen erkeklerin yükleri de az değil diye düşünüyorum.28 yasindasiniz, 20 yasindan beri berabersiniz. Esinizde o yaslardadir. Erken yastan beri beraber olduğu icin yaşayamadığı şeyleri yaşamak istiyor. Duzenli hayat istemiyor, yiyip icip scıp gezmek istiyor. Bunuda sizi manipüle ederek anlatiyor
Aynen öyle, bu erkekler maymun gibidir , bir dalı tutmadan diğerini bırakmazlar kolay kolay , adam bekar hayatı yaşamak istiyor, evlilik sorumluluğu olmadan rahat bir ilişki istiyor...Bence de, tereyağından kıl çeker gibi en az kayıpla kurtulmanın derdinde
Arafta kalan sizsiniz, eşiniz gideceğinizi belirtmiş farkında değil misiniz? Sen gidersen dememiş, sen gittiğinde demiş. Klasik sorun sende değil bende palavrasını sıkmış. Kusura bakmayın, zaten üzgünsünüz ama bence gerçekçi olun. Sakın gitme, terapi almak istiyorum seni kaybetmek istemiyorum dememiş. Gitme kelimesini hiç kullanmamış.31 yaşında.. sen gittiğinde ben cehennemi yaşayacağım asla mıtlu olamayacağım ama evlilikte de yapamıyorum diyor. Arafta boğdu beni