Evlilik / aile özlemi....dertleşmek istedim

Laale .!.:

Ben çok uzun süre aileden bağımsız olarak yaşam seçtiğim için kendi evimden uzaklaşınca rahat edemiyorum.
Ama burada okuyorum alışamayanları.
O durumda olsaydım boşanırdım. Kendime de eşime de hayatı zehir etmezdim. Adamlar yapınca bağımlı diyoruz da biz de kendimizi düzeltelim lütfen.

Genişletmek için tıkla...

neutral .!.:

Ailemi özlüyorum diye niye boşansın ki, ayrıca eşine hayatı zehir ettiği kanısına nereden vardınız. Bende anne babamı çok severim, özlerim ama özlemek bağımlılık olarak nitelendirilemez. Evini bırakıp aylarca baba evinde kalsa size katılırdım. Okul kapandığı gibi çocukları toplayıp aylarca baba evinde kalan kadınlarda var, bence yorumunuz bu tarz davrananlar için geçerli.
1 1mirac bence sizde biraz abartmışsınız, aynı şehirde 1,5 saat mesafe büyükşehirde yaşayanlar için gayet normal geliyor. Aileme 40-50 km mesafede yaşıyorum, toplu taşıma kullanırsam en az 2 vesaitle gitmem gerekiyor. Çocuklarım küçükken biri kucağımda, diğeri elimde sırtımda çantam en az iki haftada bir giderdim. Akşamları eşim iş çıkışı alırdı, gelemezse bir gece kalırdım. Son bir kaç senedir araba kullanıyorum, daha rahat ediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ayiyogi .!.:

Aslinda su donem belki evliligimde en rahat oldugum donem diyebilirim kv lerle altli ustluyuz ve cok sorunlar yasadik cok rahatsiz ediyolardi vs ama simdi kavgasiz dovussuz gorusmeyi kestim dogal olarak esimle aramizda eskisinden de iyi. Ama bi vicdan azabi var sanki. Evliligimden bagimsiz Surekli ailemi hatirlayip uzulmeliymisim gibi bi his. ay cok tuhaf ya. Onlarin surekli ozleyip uzuldugunu bildigim icin mi acaba? Buarada kacarak evlendm ve cok ani oldu

Genişletmek için tıkla...

Laale .!.:

Arkadaş alışamıyorum demiş, farkettiyseniz.
Eşi bunu farketmiyor mudur acaba?

Genişletmek için tıkla...

bynsyma .!.:

Ahhh haline şükret ben senede bir kez gidebiliyorum 10 saatlik mesafe var aramizda ve bulundugum şehirde hic akrabam.yok yanlizim

Genişletmek için tıkla...

Ayiyogi .!.:

Bana olgunlasmadan evlenmeseydin diyebilirsiniz.. haklısınız kızlar. Biraz içimi dökmek dertleşmek istedim.

5 yıl oldu hâlâ alışamadım. Kucuk yasta evlendim zaten. Dun babamin da telefonda ağlaması üzerine dunden beri ruh gibiyim. Babam 66 annem 61 yaşında.

Aynı sehirdeyiz ama 1 bucuk saat mesafe var otobusle 2 vesait ve arabamiz yok bu yuzden sık gidemiyorum.. gittiğim zaman bazen kalıyorum ama bu sefer de aklım eşimde kalıyor.

Yaklaşık 25 gün once ameliyat oldu babam. Ameliyattan once gidip 5 gun kaldım ama 1 yaşındaki oğlum burnumdan getirdi o yuzden babam ameliyattan çıkıp eve gelmeden eve geldik(çocuklarımdan biri 3 diğeri 1 yaşında)

Dun ise babamin aklına eski günler gelmiş ağlıyodu cok özlemiş o günleri.
Gidicem bu hafta duruma göre kalırım ama bi yanda da eşim var . Cok tuhaf hisler icindeyim dunden beri gidip kalsam da döndüğümde babamlar gene üzülecek diye düşünüp üzülüyorum

Bende hergun o gunlerimizi düşünüp üzülüyorum. Cok güzeldi ve sanki ben bozmuşum gibi geliyor. Keşke daha fazla vakit geçirseydim. Keşke o gunler hiç bitmeseydi. Evliliğimde sorun yok eşimi çok seviyorum ama pişman oluyorum babamin özlemine üzülmesine dayanamıyorum içim daralıyo babam üzüldükce.. anneminde öyle.. hep içine atardı babam yansıtmazdı ilk defa oldu

Siz nasıl alıştınız kızlar ?..

Genişletmek için tıkla...