evliliğin ilk 1 haftası...

biz pazar günü evlendik
nikahtan sonra eve döndük konvoyla
kayınvalidem arıyor arabadakileri bize gelin diye eve varmak üzereyiz 1 saatlik yol
bende bu ne saçmalık dedim böyle bir şey konuşulmamıştı
eve geldik hala gelin diyorlar eşimin dayısı falan bizde onları arıyorlar
bende inat ettim kesinlikle gitmem diye en güzel günümüzü mahvettiler
ısrarla gitmeyince onlar geldi sinirden ağlattılar ikimizi de
hiç unutmam yaptıklarını laflarını işitip gittiler
sonrası iyiydi tabi bu saçmalık hiç olmamalıydı annemler bilmiyor nasıl söylenir yani
pazartesi günü alışverişe çıktık salı günü balayına gittik
güzel geçti
Allaha çok şükür eşim hiç yanıltmadı beni temmuzda 2 senelik evli olucaz :KK16::nazar:
 
bu erkek aileleri yüzünden evlenmekten korkuyor insan vallahi
ne hikayeler var :KK53:
 
Soru güzelmis, düsünürken 9 ay öncesine gittim :)
Dügünün ertesi günü, el öpmeye beklediklerini ögrendik ama ben gitmek istemedim
Evde dinlenicem, yeni evliler yalniz birakilir hemen hooop diye gidemem dedim.

2.günümüzde el öpmeye gittik 15 dk oturup, arabayi da alip balayi icin yola ciktik.
Yolculuk bile cok güzel gelmisti, o dügün stressi beni benden aldigi icin tatile cok ihtiyacim vardi.
Balayinda 3 gün kaldik, esimle 5 senedir tanisiyor olsakta yeni sevgililer gibiydik :)
Yoldan dönerken istanbula ugurayip ailemin yanina el öpmeye gittik, ev sansimiza kalabalikti.

ilk 1 haftamiz güzeldi, allah kimsenin agzinin tadini bozmasin.
 
Son düzenleme:
dogunal .!.:
hatırladıgım...
ellerımde kınalarım...
ailemi memleketlerine ugurlamam...
ilk gece korkum
esımle cok guzel2 gun...
balayına gıdemedık cunku agustosa ayarlamıstık balayını...
bol bol banyo ettıgım :)
artık banyoyu gormek ıstemıyordum resmen...:KK17::KK17::KK17:
Genişletmek için tıkla...

:))son cumle cok kısa ve öz olmus:)
 
düğün bitii konvoyla eve gittik teyzleri kaynanam falan başladılar evi temizlemeye gitmiolar bi türlü..bizde eşimle salona oturuoz bunaldım ben gelinliğin içinde terledim 1 saat falan bunlar temzilik yaptı sora teyzesini çağırdım ben bunaldım iyi değilim dedim hemen gittiler:KK70: 2 gün evde kaldık kaynanayla peder evde yoktu 2.günün sonunda kaynanam geldi hemen kendni banyoya attı banyoları temizledi çamaşır suyuyla paspasları makineye attı sanki hertarafa şey bulaştırdık te allaam...orda anlamalıydım temzilik hastası oldunu ama cahillikten anlamadımsabah balayına gittik orda 1 hafta çok güzel günler geçirdik...ama yinede garipsedim yaa gece onla yatmak falan çok tuhaf geliodu bana...bi uyanıodum gece yanımda bi adam ...sevdiğim adam ama yinede yabancılamıştım onu:KK1:...nihayetinde güzeldi cennete düşmüştük sanki..sora eve geri dönüş döndüğümün ilk sabahı eşim işte kaynanayla ilk yalnız kalışımız ...kahvaltıya mutfağa geçerkken ev aşırı pis temzlik yapalım demesi ve benim kötü günerimin sinyalleri(düğün temizliği yapılmış eve aşırı pis dio )..azabın başlangıcı...1haftalık eşimle yalnız kalışımın sonu....oldu 8 ay bir kere başbaşa kalamadık..ailesiyle yaşıyoruz..cennetten cehenneme..
 
Son düzenleme:
düğün gecesi düğünün olduğu otelde kaldık kaynanam illa bende kalcaksınız başka yer yok diye tuttturunca otelle pazarlık yapıp hediye olarak balayı odası istedik
neyse otelde kaldık fakat ebn kendime otelde kalmak için çanta hazırlamıştım geceliğim ertesi gün giyceklerim falan fistan derken
kardeşime dedimki bu çantayı getir oda tutmuş çantanın içini boşaltıp boş a getirmiş:))) düğün oldu odaya çıktık ben gecelik giycem çantayı bi açtım çantanın içi boş
hadiiiii bizimkileri aradım gece saat 1 falan anne dedim bu çantanın içi boş isteklerimi söledim getirmişler ama aseton getirin demeyi unutmuşum neyse sabah kalktık ben duşa gircem aseton yok telefonlar edilio hadi kahvaltıya gelin el öpün diye
duşumu aldım çıktım banyodan:)
1. gün =gittik kayınvalideye düğün gecesi altın yüzünden takışıp altınlarımı saklaması için ona vermediğim için bana tavır yapıo kahvaltı hazırlamamış yaptıgı tek şey sabah sabah şehriye çorbası,çökelek,domates,zeytin vardı sofrada başkada hiçççççççççççççbirşey yoktu yeminle
neyse el öpcem dediki el öpmemi kaldı artık bende niye geldik o zman buraya dedim öptüm kayınpederide öptüm bizde adettir el öpülünce hediye verilir bişe vermedi:)
ordan sonra bize geçtik öğlendi annem öyle güzel bir sofra hazırlamıştıki anlatamam size:) eşyalarımı topladım balayı için hazırladıgımız valizi arabaya indirdik
ordan çıkıp kuyumcuya gittik bilezik küçük altın ne varsa bozdurduk bankaya gittik hepsini bankaya yatırıp gram altın aldık
akşam olmuştu tekrar herkesle vedalşatık eşyalarımızı topladık yola çıktık

2. gün = 1.800 km yol katederek balayı otelimize ulaştık veeeeeeeee 5 günlük muhteşem bi balayı yaptık hayatımın en güze günleriydi
sonna geze geze evimize döndük

o kadar yorulmuşuzki eve geldiğimizde sabaha karşı 3 flandı eşyaları bi köşeye bıraktık duş aldık
bi yatmışız deliksiz 20 saat uyumuştuk çok güzeldi:))) ertesi gün gece yarısı uynamıştık yemek yedik falan sonra biraz daha uyyup sabah markete gittik
kahvaltı yaptık sonna izn bitti çalışmaya başladık

evlenenli 11 ay oldu :) nasıl geçti bilmiorum :) ve bebişimiz gelcek:)
 
41gul41 .!.:
bayanlar evlendiğiniz ilk bir haftası neler yaşadınız neler yaptınız hadi sohbete gelin :)
Genişletmek için tıkla...

aaaaah aaaah eşimi cok seviyorum mutluyumda evliliğide allaha şükür ama ilk 1 haftayı hatırlamak istemiyorum. ben uzak sehire evlendim. evde görümcemizle kalıyoruz. evlendiğimiz günde cok misafirimiz vardı. eşimin teyzeleri benim annemle 10 kişiye yakın belkide insan vardı. ve biz ilk gecemizi herkes evde yasadık görümcemler sagolsunlar kimseyi göndermedi evden milletin arasında beraber olduk. okadar içime oturuyoki hala da düşündükçe içim acıyo cahil insanlar yapmazdı bunu sırf beni öyle zor durumda bıraktıkları için nefret ediyorum herkesten. halada alısamadım baska insanlarla yasamaya ama eşimle cok iyiyiz aallaha şükür. keşke daha baska olsaydı bu özel anımız
 
kaderiminoyunu .!.:
düğün bitii konvoyla eve gittik teyzleri kaynanam falan başladılar evi temizlemeye gitmiolar bi türlü..bizde eşimle salona oturuoz bunaldım ben gelinliğin içinde terledim 1 saat falan bunlar temzilik yaptı sora teyzesini çağırdım ben bunaldım iyi değilim dedim hemen gittiler:KK70: 2 gün evde kaldık kaynanayla peder evde yoktu 2.günün sonunda kaynanam geldi hemen kendni banyoya attı banyoları temizledi çamaşır suyuyla paspasları makineye attı sanki hertarafa şey bulaştırdık te allaam...orda anlamalıydım temzilik hastası oldunu ama cahillikten anlamadımsabah balayına gittik orda 1 hafta çok güzel günler geçirdik...ama yinede garipsedim yaa gece onla yatmak falan çok tuhaf geliodu bana...bi uyanıodum gece yanımda bi adam ...sevdiğim adam ama yinede yabancılamıştım onu:KK1:...nihayetinde güzeldi cennete düşmüştük sanki..sora eve geri dönüş döndüğümün ilk sabahı eşim işte kaynanayla ilk yalnız kalışımız ...kahvaltıya mutfağa geçerkken ev aşırı pis temzlik yapalım demesi ve benim kötü günerimin sinyalleri(düğün temizliği yapılmış eve aşırı pis dio )..azabın başlangıcı...1haftalık eşimle yalnız kalışımın sonu....oldu 8 ay bir kere başbaşa kalamadık..ailesiyle yaşıyoruz..cennetten cehenneme..
Genişletmek için tıkla...


sende farklı bişi yaşamamışın arkadaşım duygunu cok iyi anlıyorum bekar bi görümcemiz var evde kaldı gibi kimseyle evlenmiyo basımıza kaldı. cok iyi biri ama bizede yazık değilmi yavrumuzda yolda bizde artık huzur istiyoruz. yanlız kalmak yanlız tadıyla kahvaltımızı yapmak evimde kocama sarılmak korkmadan belki acık dolasmak cok istiyorum ne zaman biticek bu zorlu dönem bilmşyorum :KK43:((allah yardım etsin hepimize
 
Sürekli gezdim tozdum eşimle, bol bol film izledik güldük eglendik :) Çok güzel ve farklı bir his, kaç kere birbirimize evlimiyiz şimdi? diye sordugumuzu bilirim :KK70: Yemek yapmayı da bilmiyorum eşim sagolsun benden iyidir bu konuda o yaptı ben yanında durdum biraz yardım ettim falan :KK70:
 
Son düzenleme:
olamaz canm yaa neler çekmişsin sen Kurban olduğum Allah'ım böylelerinin binlerce kez belasını versin..Sıkıntıya girdim yaa :KK43:
Serotonin .!.:
Evliliğimin ilk bir haftası...

Düğün güzeldi... Herşey sakindi... Biz yorgunduk... Henüz kabus başlamamıştı...

Evlendiğim ilk gece eşim hemen uyuyakaldı, yatarken üstünden yorganı çekivermişim diye bir hışımla kalkıp "Beni öldürmeye çalışıyorsun!" sen deyip ellerimi kollarımı gelinliğimin arka bağı ile bağlamaya çalıştı.. Başarılı olamayınca beni hışımla ittirip odadan attı ve üstüme odanın kapısını kilitlemeye çalıştı. Bu esnada hala bağırıyordu. Sonra beni tartaklayarak önce annemlere götürmek istedi. Sonra mutfağa atıp gitti yattı...

Ben ne yaptım? Mutfak penceresinin önüne çöktüm.. Şok denilen şeyin ne menem bir şey olduğunu gördüm, bize öğretilenden farklıydı yaşayınca... Çok korktum... Daha önce hiç yaşamadığım bir şeydi... Şiddet ile ve nedensiz olarak o akşam tanıştım... "Tüm hayatım bir gecede yalan oldu"... İnanılmaz bir travmaydı... Hiçbir şey yapamadım.. Bu anlatılmaz...
Ertesi sabah uyanan adam bambaşka biriydi... Benimse bir yanım ölmüştü...

İkinci gece yatağa buruk gittik... Daha doğrusu ben öyleydim... Eşim dünyanın en sevimlisine dönüşmüştü... Ancak elinde sürekli telefon vardı.. annesi çağırıyor, dayısı gönül koyuyor ve kesinlikle rahat bırakmıyorlardı.. O gece de o uyumadı ailesini bu akşamlık gelemeyeceğine ikna ederken... Ben uyudum...

Üçüncü gün annesi arabayı veremeyeceği için balayına gidemeyeceğimizi öğrendim... Üzüldüm... Ama olsundu.. O akşam ailecek yemek yenecekti... Cicim ayı neymiş... gençler yalnız bırakılmaz hem=) Kalktık gittik... O akşam eşimin annesinin yanında bana nasıl bir yabancı gibi davranmaya başladığını farkettiğim akşamdı... Evlilik insanları yaklaştırır sanırdım o geceye kadar... Oysa eşim ve ben bir yabancı olmuştuk... Benim bir yanım daha ölmüştü...

Dördüncü günü hiç unutamam... Eşimle buzları eritmek için ısınma turları yaparken Kaynım ve annesi çıkageldi... Ardından diğer tayfa... Ev doldu taştı... (Sonra ki iki sene boyunca haftada dört akşamdan az olmamak ve haftasonları neredeyse sabaha kadar olmak kaydıyla bu hep böyle sürdü) Hala ilk gece yaşadığım travmanın etkisi altında olduğum halde ne kadar yapmacık da olsa gülebildiğimi keşfettiğim zamandı... Oysa dehşet içindeydim... Kültür şoku travması çarpmıştı bu kez... Benim bir yanım daha ölmüştü...

Beşinci gün altınlarım istendi... Vermek istemedim... Kendime saklayacağımdan değil.. Ev alırız diye konuşmuştuk.. Meğer dünyanın borcunun altına girmişiz... Oysa eşim hiç borcumuz olmayacağını söylemişti... Ben böyle sanarak evlendim... Önce boşamakla tehdit etti beni.. Sonra evi dağıttı... Üstüme yürüdü... Sanırım hayatımda son kez o zaman korktum... Sondu o... hatırlıyorum.. son kez o zaman korktum... Bayılmadım ama kaslarım kendini koyverdi.. enteresan bir duyguydu, bilinçli felç gibi... ilk kez... Beni kolumdan sürükleyerek odanın ortasına fırlattığını hissettim.. Kendimi toparlamaya başladığımda beni tutup annemlere bıraktı ve bırakırken altınları istedi.. Verdim... Benim tam olarak yarım o gün ölmüştü...

Hafta sonu da annemlere götürdü ve bıraktı... Ve para istememi söyledi.. Meğer hiç paramız yokmuş.. Bitmiş... Düğünde takılanları kendisi almıştı zaten... Ben utandım isteyemedim.. Çünkü hayatım boyunca ailemden hiç para istememiştim... Yolda döndü bana "Ne yaptın, para aldın mı?" diye... "Alamadım" dedim... Kolumdan tuttuğu gibi beni sokak ortasında sürüklemeye başladı "Annenin evine dönüyorsun, bıktım senden.. defol" diye... Sürükleyerek....

İşte o gün, o zamana kadar yaşayan naif serotonin gerçekten ölmüştü...

Kabus dolu bir ilk üç sene geçti... Şu an altıncı senemizi deviriyoruz... Kendim bile inanamıyorum hala...?

Tüm bunları neden anlattım?
Bilemiyorum... Belki hayatımda ilk defa bir yere derdimi dökmek istedim konu açmadan...

Ne mesleğim, ne eğitimim ve ne de kültürüm... Hiçbiri engel olamadı yaşadıklarıma...
Sadece bunu söylemek istedim...
Genişletmek için tıkla...
 
bizim evliliğimiz bi garip birimizin ailesi izmir birimizinki istanbuldaydı 2 yerde ayrı dugun yapıldı
önce eşimin ailesinin oldugu sehşrde izmirde evlendık aynı salonda nıkah ıslemlerıde oldu 4/12/2009 o gece kayınvalidemde dını nıkahımızda kıyıldı o gece orda yattık kardeş gıbı uyuduk cunku bı dugun daha olacagı ıcın o gelınlıgı sanına yakısır gıymek ıstedım ama aılede olay oldu azcık eşim susturdu ...
ertesi gunu sabah yola cıktık ıstanbula annemlerle bırlıkte gece yarısı evdeydık eşyalarımızı valizlerle getırdık yasayacıgımız daıreye attık resmen uykudan baskası gozumuz gormuyo 1 gece once dugun ondan oncekı gece kına topuklarımız sısmıs
uyandıgımız sabahın akşamında bır dugun daha var kuafor bılmem neyse telaşlı gnun ardından 6/12/2009 2.düğün akşamında evımızdeyız dgun salonunda merdıvenlerden dustum eşım benı tutacam dıe belını ıncıttı ama oklava yutmus gıbıydı eve geldık wc ye gırdı ordada su varmıs terlıklerle gırınce ayakları kaydı ve belın ustune ıkıncı darbe... o gece baya acılıydı adamcagız
kahve yaptım ıctık eşım bana ben eşime abset aldırdık ve abdest aldıgımız suyu evın 4 bı kosesıne serptık bereket ve huzur olurmus...
ardından sukur namazı kıldık ve odamızaa o gece sadece opüşüp koklaştık yorgunluktan sızlayan vucudumuzu dınlendırdık ve sabah namazıyla beraber uyanmısız o zamandan sonra oldu olan :KK17:
ilk 3 gunu evde geçirdik ve izmire gittik k.validelere el opmeye 2 gun orda kalıp gerı donduk kısın ortasında evlendıgımız ıcın balayına gıtmek ıstemedım acıkcası denız olmayan yerde balayımı olur dıe ama şimdi pişmanım ora ayrı
gayet guseldı bızım evlılıgımız takı oglum dogana kadar dogduktan sonra ne oldu bılemıyorum cok tartısır olduk 1.sebep aılesı malesef 2.sebepte dın acıklık kapalık mevzuları kocamla sahsı bı sorunum olmadı cok sukur mutluyum esasında bıde benı herseyden onde tutsa pek ıyı olacak amma nasip:KK24:
 
Serotonin .!.:
Evliliğimin ilk bir haftası...

Düğün güzeldi... Herşey sakindi... Biz yorgunduk... Henüz kabus başlamamıştı...

Evlendiğim ilk gece eşim hemen uyuyakaldı, yatarken üstünden yorganı çekivermişim diye bir hışımla kalkıp "Beni öldürmeye çalışıyorsun!" sen deyip ellerimi kollarımı gelinliğimin arka bağı ile bağlamaya çalıştı.. Başarılı olamayınca beni hışımla ittirip odadan attı ve üstüme odanın kapısını kilitlemeye çalıştı. Bu esnada hala bağırıyordu. Sonra beni tartaklayarak önce annemlere götürmek istedi. Sonra mutfağa atıp gitti yattı...

Ben ne yaptım? Mutfak penceresinin önüne çöktüm.. Şok denilen şeyin ne menem bir şey olduğunu gördüm, bize öğretilenden farklıydı yaşayınca... Çok korktum... Daha önce hiç yaşamadığım bir şeydi... Şiddet ile ve nedensiz olarak o akşam tanıştım... "Tüm hayatım bir gecede yalan oldu"... İnanılmaz bir travmaydı... Hiçbir şey yapamadım.. Bu anlatılmaz...
Ertesi sabah uyanan adam bambaşka biriydi... Benimse bir yanım ölmüştü...

İkinci gece yatağa buruk gittik... Daha doğrusu ben öyleydim... Eşim dünyanın en sevimlisine dönüşmüştü... Ancak elinde sürekli telefon vardı.. annesi çağırıyor, dayısı gönül koyuyor ve kesinlikle rahat bırakmıyorlardı.. O gece de o uyumadı ailesini bu akşamlık gelemeyeceğine ikna ederken... Ben uyudum...

Üçüncü gün annesi arabayı veremeyeceği için balayına gidemeyeceğimizi öğrendim... Üzüldüm... Ama olsundu.. O akşam ailecek yemek yenecekti... Cicim ayı neymiş... gençler yalnız bırakılmaz hem=) Kalktık gittik... O akşam eşimin annesinin yanında bana nasıl bir yabancı gibi davranmaya başladığını farkettiğim akşamdı... Evlilik insanları yaklaştırır sanırdım o geceye kadar... Oysa eşim ve ben bir yabancı olmuştuk... Benim bir yanım daha ölmüştü...

Dördüncü günü hiç unutamam... Eşimle buzları eritmek için ısınma turları yaparken Kaynım ve annesi çıkageldi... Ardından diğer tayfa... Ev doldu taştı... (Sonra ki iki sene boyunca haftada dört akşamdan az olmamak ve haftasonları neredeyse sabaha kadar olmak kaydıyla bu hep böyle sürdü) Hala ilk gece yaşadığım travmanın etkisi altında olduğum halde ne kadar yapmacık da olsa gülebildiğimi keşfettiğim zamandı... Oysa dehşet içindeydim... Kültür şoku travması çarpmıştı bu kez... Benim bir yanım daha ölmüştü...

Beşinci gün altınlarım istendi... Vermek istemedim... Kendime saklayacağımdan değil.. Ev alırız diye konuşmuştuk.. Meğer dünyanın borcunun altına girmişiz... Oysa eşim hiç borcumuz olmayacağını söylemişti... Ben böyle sanarak evlendim... Önce boşamakla tehdit etti beni.. Sonra evi dağıttı... Üstüme yürüdü... Sanırım hayatımda son kez o zaman korktum... Sondu o... hatırlıyorum.. son kez o zaman korktum... Bayılmadım ama kaslarım kendini koyverdi.. enteresan bir duyguydu, bilinçli felç gibi... ilk kez... Beni kolumdan sürükleyerek odanın ortasına fırlattığını hissettim.. Kendimi toparlamaya başladığımda beni tutup annemlere bıraktı ve bırakırken altınları istedi.. Verdim... Benim tam olarak yarım o gün ölmüştü...

Hafta sonu da annemlere götürdü ve bıraktı... Ve para istememi söyledi.. Meğer hiç paramız yokmuş.. Bitmiş... Düğünde takılanları kendisi almıştı zaten... Ben utandım isteyemedim.. Çünkü hayatım boyunca ailemden hiç para istememiştim... Yolda döndü bana "Ne yaptın, para aldın mı?" diye... "Alamadım" dedim... Kolumdan tuttuğu gibi beni sokak ortasında sürüklemeye başladı "Annenin evine dönüyorsun, bıktım senden.. defol" diye... Sürükleyerek....

İşte o gün, o zamana kadar yaşayan naif serotonin gerçekten ölmüştü...

Kabus dolu bir ilk üç sene geçti... Şu an altıncı senemizi deviriyoruz... Kendim bile inanamıyorum hala...?

Tüm bunları neden anlattım?
Bilemiyorum... Belki hayatımda ilk defa bir yere derdimi dökmek istedim konu açmadan...

Ne mesleğim, ne eğitimim ve ne de kültürüm... Hiçbiri engel olamadı yaşadıklarıma...
Sadece bunu söylemek istedim...
Genişletmek için tıkla...

Maşaallah mı denir ne denir bilemedim ki...nasıl bir sabır varmış sende arkadaşımm...
ben de en kötü balayı benimki ve en sabırlı insan da benim zannederdim...
ama yine de bende hikayemi anlatmak isterim...
düğünden sonra evimize geçtik, güzelce duş aldık,namaz kıldık sonrea iki yabancı gibi oturduk kaldık öylece...o bir kanepede ben bir kanepede...heralde heyecan ne yapacağını bilmezlik falan diye yorumladım..sonra yatalım bari dedik,konuşma yok muhabbet yok..o yatağın bir ucunda ben bir ucunda..ertesi gün balayı için yola çıkıcaz zaten..sonra biraz yakınlaşma oldu ama o bile buz gibi...
ertesi gün balayı için yola çıkacaktık,bana gitmek istemediğini söyledi..neden diye sordum.beni başörtüsüz gördüğünde çok yadırgadığını ve soğuduğunu söyledi.(ben normalde kapalı bir bayanım)ŞOK geçirdim resmen.akşamki soğukluğu da ondanmış yani..o bi odada ağlıyor ben bir odada..sonra yanıma geldi ayaklarıma kapanırcasına özür diledi.ve yola çıktık.bu kez 2. bir şok!biraz yol aldıktan sonra arabayı durdurdu ve ben gidemicem dedi...kalakaldım...iyi ozaman sen otostop çek dön ben devam edicem dedim.durdu,düşündü,yok yok bu şeytanın oyunu,oyuna gelmicem dedi ve tekrar yola çıktık..zor bela otele ulaştık,orda biraz durumu toparlar gibi olduk ama evimize döndüğümzde yine uzaklaştı benden ve gerekçe hep aynıydı:BENİ BAŞÖRTÜSÜZ YADIRGAMIŞ,BEĞENMEMİŞ! sabrettim büyümü nazarr mı şu mu bu mu derken eşimin psikolojik bir rahatsızlığı olduğunu anladık.
şimdi 7 aylık evliyim ve eşim tedaviye başladı 1aydır da ayrı yaşıyoruz,bu da tedavinin bir parçası..çok çok özet anlatmaya çalıştım ama yaşadıklarım öyle garip ki ben bile inanamıyorum...
düzelir inşaallah diye hep dua ediyorum...
sizden de dua bekliyorum arkadaşlar...çok zor durumdayım :KK43:
 
Allah kolaylık versin canım ,eşine de sağlık sıhhat versin inşallah
Sen bunu anlatınca aklıma bir tanıdığım geldi, çocuk askerden sonra rahatsızlanmış ailesi kendi çocuğunu ikna edip tedavi ettirememiş, çözüm olarak evlendirelim belki düzelir deyip elin kızının başını yakmışlar.
Şimdi bildiğim 8 senelik evliler 7 yaşında dünyalar güzeli bi kızları var ama yaşadıkları evlilik mi belli değil. adam sıkılınca kızı annesine yolluyor, canı isteyince geri çağırıyor, bayram da seyranda hep evdeler. Garip bi hayat yani...

Şükür ki senin eşin tedaviyi kabul etmiş, Allah'ın izniyle düzelir boool boooool dua et. Duanın açamayacağı hiç bir kapı yoktur. Yakınımda böyle bir olay olduğu için seni çok iyi anlayabiliyorum, benim dualarım seninle...
 
bız duğunden sonrakı akşam balayına gıdecektık. gıtmeden ailesine uğradı hoşcakalın demeye. ben gıtmem dedım. balayından sonra el opmeye gıderız dedım. gıtmedım.çıktık bıraz denız havası aldık. 1 gunluk evlıyken:KK1:
5 gun balayına Antalyaya gttık.çok guzeldı. ruya gıbıydı....
sonra geldıkte sonra el opmeye gıttık.
guzel hatırlıyorum kısacası. ruya gıbıydı resmen
gecen sene bugunlerde yaklaşan düğünümün heyecanı benı sararken şimdide gelecek kızımın heyecanıyla dolmuş durumdayız. ALLAH herkese nasıp etsın:emir_bebek:
 
Serotonin .!.:
Evliliğimin ilk bir haftası...

Düğün güzeldi... Herşey sakindi... Biz yorgunduk... Henüz kabus başlamamıştı...

Evlendiğim ilk gece eşim hemen uyuyakaldı, yatarken üstünden yorganı çekivermişim diye bir hışımla kalkıp "Beni öldürmeye çalışıyorsun!" sen deyip ellerimi kollarımı gelinliğimin arka bağı ile bağlamaya çalıştı.. Başarılı olamayınca beni hışımla ittirip odadan attı ve üstüme odanın kapısını kilitlemeye çalıştı. Bu esnada hala bağırıyordu. Sonra beni tartaklayarak önce annemlere götürmek istedi. Sonra mutfağa atıp gitti yattı...

Ben ne yaptım? Mutfak penceresinin önüne çöktüm.. Şok denilen şeyin ne menem bir şey olduğunu gördüm, bize öğretilenden farklıydı yaşayınca... Çok korktum... Daha önce hiç yaşamadığım bir şeydi... Şiddet ile ve nedensiz olarak o akşam tanıştım... "Tüm hayatım bir gecede yalan oldu"... İnanılmaz bir travmaydı... Hiçbir şey yapamadım.. Bu anlatılmaz...
Ertesi sabah uyanan adam bambaşka biriydi... Benimse bir yanım ölmüştü...

İkinci gece yatağa buruk gittik... Daha doğrusu ben öyleydim... Eşim dünyanın en sevimlisine dönüşmüştü... Ancak elinde sürekli telefon vardı.. annesi çağırıyor, dayısı gönül koyuyor ve kesinlikle rahat bırakmıyorlardı.. O gece de o uyumadı ailesini bu akşamlık gelemeyeceğine ikna ederken... Ben uyudum...

Üçüncü gün annesi arabayı veremeyeceği için balayına gidemeyeceğimizi öğrendim... Üzüldüm... Ama olsundu.. O akşam ailecek yemek yenecekti... Cicim ayı neymiş... gençler yalnız bırakılmaz hem=) Kalktık gittik... O akşam eşimin annesinin yanında bana nasıl bir yabancı gibi davranmaya başladığını farkettiğim akşamdı... Evlilik insanları yaklaştırır sanırdım o geceye kadar... Oysa eşim ve ben bir yabancı olmuştuk... Benim bir yanım daha ölmüştü...

Dördüncü günü hiç unutamam... Eşimle buzları eritmek için ısınma turları yaparken Kaynım ve annesi çıkageldi... Ardından diğer tayfa... Ev doldu taştı... (Sonra ki iki sene boyunca haftada dört akşamdan az olmamak ve haftasonları neredeyse sabaha kadar olmak kaydıyla bu hep böyle sürdü) Hala ilk gece yaşadığım travmanın etkisi altında olduğum halde ne kadar yapmacık da olsa gülebildiğimi keşfettiğim zamandı... Oysa dehşet içindeydim... Kültür şoku travması çarpmıştı bu kez... Benim bir yanım daha ölmüştü...

Beşinci gün altınlarım istendi... Vermek istemedim... Kendime saklayacağımdan değil.. Ev alırız diye konuşmuştuk.. Meğer dünyanın borcunun altına girmişiz... Oysa eşim hiç borcumuz olmayacağını söylemişti... Ben böyle sanarak evlendim... Önce boşamakla tehdit etti beni.. Sonra evi dağıttı... Üstüme yürüdü... Sanırım hayatımda son kez o zaman korktum... Sondu o... hatırlıyorum.. son kez o zaman korktum... Bayılmadım ama kaslarım kendini koyverdi.. enteresan bir duyguydu, bilinçli felç gibi... ilk kez... Beni kolumdan sürükleyerek odanın ortasına fırlattığını hissettim.. Kendimi toparlamaya başladığımda beni tutup annemlere bıraktı ve bırakırken altınları istedi.. Verdim... Benim tam olarak yarım o gün ölmüştü...

Hafta sonu da annemlere götürdü ve bıraktı... Ve para istememi söyledi.. Meğer hiç paramız yokmuş.. Bitmiş... Düğünde takılanları kendisi almıştı zaten... Ben utandım isteyemedim.. Çünkü hayatım boyunca ailemden hiç para istememiştim... Yolda döndü bana "Ne yaptın, para aldın mı?" diye... "Alamadım" dedim... Kolumdan tuttuğu gibi beni sokak ortasında sürüklemeye başladı "Annenin evine dönüyorsun, bıktım senden.. defol" diye... Sürükleyerek....

İşte o gün, o zamana kadar yaşayan naif serotonin gerçekten ölmüştü...

Kabus dolu bir ilk üç sene geçti... Şu an altıncı senemizi deviriyoruz... Kendim bile inanamıyorum hala...?

Tüm bunları neden anlattım?
Bilemiyorum... Belki hayatımda ilk defa bir yere derdimi dökmek istedim konu açmadan...

Ne mesleğim, ne eğitimim ve ne de kültürüm... Hiçbiri engel olamadı yaşadıklarıma...
Sadece bunu söylemek istedim...
Genişletmek için tıkla...

arkadaşım bu nedir yaa kesinlikle mesajın sonunda boşandık yazısını bekledim ben:KK31:nasıl devam ettin bu şekilde hemde hamilesin öylemi??? bi arkadaşımda benzer şeyler yaşadı hatta anne babasını bile dövdü eşinin ailesi ama o boşandı bir kaç yıl sonrada başkasıyla evlendi ve çok mutlu
 
benim düğünümde çok güzel oldu daha doğrusu çok sade bi düğündü ama biz çooooooooooooookkkkkkkk mutluyduk bir an bile ellerimiz ayrılmadı eşim sürekli kulağıma seni seviyorum diyip duruyoru:KK16::KK16:ama bizde ilk gece sorunuyla karşılaştık:KK31:gerdek olayı yani....1 yıl sürdü problemimiz tam anlamıyla cinsel ilşki olmadığı için gündüzlei çok mutlu geceleri ağlayarak geçti :KK17:sonunda dr ile çözdük sorunu sadece bir krem verdi:KK1::KK1::KK1:şimdi oğlum yedi yaşında ve ben 10 yıldır bir an bile pişman olmadım eşimde iş yerinde aynı şeyi söylüyormuş arkadaşlarına buda beni çok mutlu etti:KK1::KK1::KK1::KK1:
 
aysegulmeff .!.:
Maşaallah mı denir ne denir bilemedim ki...nasıl bir sabır varmış sende arkadaşımm...
ben de en kötü balayı benimki ve en sabırlı insan da benim zannederdim...
ama yine de bende hikayemi anlatmak isterim...
düğünden sonra evimize geçtik, güzelce duş aldık,namaz kıldık sonrea iki yabancı gibi oturduk kaldık öylece...o bir kanepede ben bir kanepede...heralde heyecan ne yapacağını bilmezlik falan diye yorumladım..sonra yatalım bari dedik,konuşma yok muhabbet yok..o yatağın bir ucunda ben bir ucunda..ertesi gün balayı için yola çıkıcaz zaten..sonra biraz yakınlaşma oldu ama o bile buz gibi...
ertesi gün balayı için yola çıkacaktık,bana gitmek istemediğini söyledi..neden diye sordum.beni başörtüsüz gördüğünde çok yadırgadığını ve soğuduğunu söyledi.(ben normalde kapalı bir bayanım)ŞOK geçirdim resmen.akşamki soğukluğu da ondanmış yani..o bi odada ağlıyor ben bir odada..sonra yanıma geldi ayaklarıma kapanırcasına özür diledi.ve yola çıktık.bu kez 2. bir şok!biraz yol aldıktan sonra arabayı durdurdu ve ben gidemicem dedi...kalakaldım...iyi ozaman sen otostop çek dön ben devam edicem dedim.durdu,düşündü,yok yok bu şeytanın oyunu,oyuna gelmicem dedi ve tekrar yola çıktık..zor bela otele ulaştık,orda biraz durumu toparlar gibi olduk ama evimize döndüğümzde yine uzaklaştı benden ve gerekçe hep aynıydı:BENİ BAŞÖRTÜSÜZ YADIRGAMIŞ,BEĞENMEMİŞ! sabrettim büyümü nazarr mı şu mu bu mu derken eşimin psikolojik bir rahatsızlığı olduğunu anladık.
şimdi 7 aylık evliyim ve eşim tedaviye başladı 1aydır da ayrı yaşıyoruz,bu da tedavinin bir parçası..çok çok özet anlatmaya çalıştım ama yaşadıklarım öyle garip ki ben bile inanamıyorum...
düzelir inşaallah diye hep dua ediyorum...
sizden de dua bekliyorum arkadaşlar...çok zor durumdayım :KK43:
Genişletmek için tıkla...

senin açtığın konuyada yazmıştım..düzeldi gibi diyordun nasıl durum şimdi inşallah çok mutlu olursun:KK1:sana bişey soracam nişanlıyken hiç görüşmedinizmi yani saçını hiç görmedmi :26::26:
 
aysegulmeff .!.:
Maşaallah mı denir ne denir bilemedim ki...nasıl bir sabır varmış sende arkadaşımm...
ben de en kötü balayı benimki ve en sabırlı insan da benim zannederdim...
ama yine de bende hikayemi anlatmak isterim...
düğünden sonra evimize geçtik, güzelce duş aldık,namaz kıldık sonrea iki yabancı gibi oturduk kaldık öylece...o bir kanepede ben bir kanepede...heralde heyecan ne yapacağını bilmezlik falan diye yorumladım..sonra yatalım bari dedik,konuşma yok muhabbet yok..o yatağın bir ucunda ben bir ucunda..ertesi gün balayı için yola çıkıcaz zaten..sonra biraz yakınlaşma oldu ama o bile buz gibi...
ertesi gün balayı için yola çıkacaktık,bana gitmek istemediğini söyledi..neden diye sordum.beni başörtüsüz gördüğünde çok yadırgadığını ve soğuduğunu söyledi.(ben normalde kapalı bir bayanım)ŞOK geçirdim resmen.akşamki soğukluğu da ondanmış yani..o bi odada ağlıyor ben bir odada..sonra yanıma geldi ayaklarıma kapanırcasına özür diledi.ve yola çıktık.bu kez 2. bir şok!biraz yol aldıktan sonra arabayı durdurdu ve ben gidemicem dedi...kalakaldım...iyi ozaman sen otostop çek dön ben devam edicem dedim.durdu,düşündü,yok yok bu şeytanın oyunu,oyuna gelmicem dedi ve tekrar yola çıktık..zor bela otele ulaştık,orda biraz durumu toparlar gibi olduk ama evimize döndüğümzde yine uzaklaştı benden ve gerekçe hep aynıydı:BENİ BAŞÖRTÜSÜZ YADIRGAMIŞ,BEĞENMEMİŞ! sabrettim büyümü nazarr mı şu mu bu mu derken eşimin psikolojik bir rahatsızlığı olduğunu anladık.
şimdi 7 aylık evliyim ve eşim tedaviye başladı 1aydır da ayrı yaşıyoruz,bu da tedavinin bir parçası..çok çok özet anlatmaya çalıştım ama yaşadıklarım öyle garip ki ben bile inanamıyorum...
düzelir inşaallah diye hep dua ediyorum...
sizden de dua bekliyorum arkadaşlar...çok zor durumdayım :KK43:
Genişletmek için tıkla...


Hakikaten ne denir bilmiyorum. Bu da sizin sınavınız demek ki. Dualarım sizinle. Allah sabrınızın mükafatını versin.
 
arrrr .!.:
senin açtığın konuyada yazmıştım..düzeldi gibi diyordun nasıl durum şimdi inşallah çok mutlu olursun:KK1:sana bişey soracam nişanlıyken hiç görüşmedinizmi yani saçını hiç görmedmi :26::26:
Genişletmek için tıkla...
ufak ufak düzelme var gibi ama hstalık belli işte ''DUYGU DALGALANMASI'' nezaman nasıl olacağı pek belli olmuyor. :KK43:
nişanlıyken başım açık gördü ama hiç anormal bi tepki vermemişti.hatta ondan öncesinde fotolarımı görmüştü çok beğendiğini bile söylemişti.. bilemedim ki ben bu işi.. sabır diyorum,bekliyorum..
gelişmeleri yazmaya devam ediyorum buarada.
http://www.kadinlarkulubu.com/aile-...belerinize-yorumlariniza-ihtiyacim-var-6.html
 
aysegulmeff .!.:
ufak ufak düzelme var gibi ama hstalık belli işte ''DUYGU DALGALANMASI'' nezaman nasıl olacağı pek belli olmuyor. :KK43:
nişanlıyken başım açık gördü ama hiç anormal bi tepki vermemişti.hatta ondan öncesinde fotolarımı görmüştü çok beğendiğini bile söylemişti.. bilemedim ki ben bu işi.. sabır diyorum,bekliyorum..
gelişmeleri yazmaya devam ediyorum buarada.
http://www.kadinlarkulubu.com/aile-...belerinize-yorumlariniza-ihtiyacim-var-6.html
Genişletmek için tıkla...

iyide madem görmüş neden ilk kez görmüş gibi yadırgıyor anlamadım:26::26:sen nişanlıyken hiç farketmedinmi bu adamdaki garipliği:KK31:allah yardıcın olsun
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
mutlu evliliğim var diyorum peki ben neden üzgünüm?
Yorumlar
7
Görüntüleme
883
Revna
Revna
F
2. Evliliğim ve boşanmak istiyorum utanıyorum
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
3K
Seytanolabilirim
Seytanolabilirim
S
Geç döllenme ile hamile kalanlar
Yorumlar
9
Görüntüleme
1K
sssss05
S
Neva k
Hiç evlenmemiş erkek/bosanmıs kadın ilişkisi
4 5 6
Yorumlar
112
Görüntüleme
5K
Umurumdaydi
U
Q
Evliliğim ile İlgili Soru İşaretlerim
2 3
Yorumlar
44
Görüntüleme
3K
ruveyda13
ruveyda13
X