- 17 Ekim 2014
- 19
- 3
- 34
- Konu Sahibi Togetherforever04
- #1
Merhaba hanımlar.. hayatta çok yalnız annemden başka dertlesecek kimsem yok hoş olsa da guvenip anlatır mıyım orasını bilemiyorum ama buraya yazıp içimi dökmek istiyorum yoksa gerçekten ya hasta olacağım umarım sert cevaplar almam.
Smdi bizim 6 senesi evlilik olmak üzere 15 senelik beraberliğimiz var. Birbirimizi cok bekledik cok sevdik severek evlendik ama benim eşim bekarken de hep agresif sinirli bir yapıdaydı ben de sakin daha naif bir yapıdaydım onu hep idare ettim çünkü sevgimiz aradaki bag çok güçlüydü beni de gerçekten mutlu ediyordu bu hayatta.
Evlendikten sonrasında da bu devam etti. Iyiyken cok iyiyiz ama bir incir cekirdegini doldurmayacak sebepten de tepetaklak olabiliyoruz. 2 yaşında dünyalar tatlısı bir kızımız var ben çalışmıyorum bebeğime bakıyorum. Çalışmak istiyorum fakat şuan için gerekli şartlara sahip değilim. Eşim artık dozu artırdı kavga esnasında küfür ediyor şahsıma. Yani asla öfke kontrolü yok ağzına gelen çıkıyor. Benim de hayatta asla dediğim birşeydir küfür çünkü babamdan biliyorum babam da anneme kendimi bildim bileli küfürler yağdırır. Maalesef ki kızlar annelerin kaderini yaşar tezini birebir yaşıyorum.
Eşim çocuğuna evine bağlı diyebileceğim aldatmaydi alkol vs.asla kötü bir alışkanlığı olmayan isten eve evden işe bu döngünün dışına çıkmayan hayatı düzgün biri. Beni sıkmaz bunaltmaz harcadigimin vs.hesabini sormaz suna ihtiyacım var dediğimde hemen çıkarır verir. Tabi ki bunlar küfür etmek gibi kötü bir huyu ört bas edemez fakat bunları da belirtmek istedim. Boşanmak hep aklımda fakat kendime güvenemiyorum psikolojim iyi değil güçlü hissedemiyorum kendimi. Küfür boşanmak için fazlasıyla geçerli bir sebep değil mi yani bilemiyorum benm yaşadığımi yaşayan var mı aranızda. Sağlıklı düşünemiyorum. Lutfen sağlıklı düşünmeme yardım eder misiniz desteğinize ihtiyacım var. Boşansam anne evinde benm yaşadığımin daha fazlası bir durumla karşı karşıya kalacağım ki zaten şuan annemin evine geldim en sonki olaydan sonra bu iş bitmiştir dedim ama doğru bir karar verdim mi bundan sonrasında ne yapacağım bebeğimle Bilemiyorum zor durumdayım psikolojik olarak.
Smdi bizim 6 senesi evlilik olmak üzere 15 senelik beraberliğimiz var. Birbirimizi cok bekledik cok sevdik severek evlendik ama benim eşim bekarken de hep agresif sinirli bir yapıdaydı ben de sakin daha naif bir yapıdaydım onu hep idare ettim çünkü sevgimiz aradaki bag çok güçlüydü beni de gerçekten mutlu ediyordu bu hayatta.
Evlendikten sonrasında da bu devam etti. Iyiyken cok iyiyiz ama bir incir cekirdegini doldurmayacak sebepten de tepetaklak olabiliyoruz. 2 yaşında dünyalar tatlısı bir kızımız var ben çalışmıyorum bebeğime bakıyorum. Çalışmak istiyorum fakat şuan için gerekli şartlara sahip değilim. Eşim artık dozu artırdı kavga esnasında küfür ediyor şahsıma. Yani asla öfke kontrolü yok ağzına gelen çıkıyor. Benim de hayatta asla dediğim birşeydir küfür çünkü babamdan biliyorum babam da anneme kendimi bildim bileli küfürler yağdırır. Maalesef ki kızlar annelerin kaderini yaşar tezini birebir yaşıyorum.
Eşim çocuğuna evine bağlı diyebileceğim aldatmaydi alkol vs.asla kötü bir alışkanlığı olmayan isten eve evden işe bu döngünün dışına çıkmayan hayatı düzgün biri. Beni sıkmaz bunaltmaz harcadigimin vs.hesabini sormaz suna ihtiyacım var dediğimde hemen çıkarır verir. Tabi ki bunlar küfür etmek gibi kötü bir huyu ört bas edemez fakat bunları da belirtmek istedim. Boşanmak hep aklımda fakat kendime güvenemiyorum psikolojim iyi değil güçlü hissedemiyorum kendimi. Küfür boşanmak için fazlasıyla geçerli bir sebep değil mi yani bilemiyorum benm yaşadığımi yaşayan var mı aranızda. Sağlıklı düşünemiyorum. Lutfen sağlıklı düşünmeme yardım eder misiniz desteğinize ihtiyacım var. Boşansam anne evinde benm yaşadığımin daha fazlası bir durumla karşı karşıya kalacağım ki zaten şuan annemin evine geldim en sonki olaydan sonra bu iş bitmiştir dedim ama doğru bir karar verdim mi bundan sonrasında ne yapacağım bebeğimle Bilemiyorum zor durumdayım psikolojik olarak.