- 10 Mart 2013
- 1.862
- 1.491
- 133
- Konu Sahibi Justholdme_
-
- #61
Sinirli anlarınızda ayağını denk al gibi söylemlere girmeyin bence. Evet konuşun evet içinizde kalmasın ama nazikçe kırıldığınızı anlatırsanız daha etkili olur bence.
Derdimi buraya yazmak sizlerle paylaşmak istedim 9 ay önce evlendim.. Eşim evlenmeden önce cok ama cok değişik bir insanı şimdi ise bambaşka birisi.. Evliliğin ilk yılları zor derler oysa bu kadar mı zor ? bu kadar mı yıpratır çökertir bir insanı Eşimle evlendikten sonra aramızdaki kültür farkı dahada belirgin oldu.. sorunlar üstüne sorunlar geldi..
Kaynanam görümcem ( nişanlılık dönemimi rezil ettiler içine ettiler menfaatci iki yüzlüler onlara insan bile diyemiyorum o derece sevmiyorum tahamüllüm yok )
Ben hep iyi niyetli oldum ve hep kazık yedim ben iyi niyetli oldukca başta kaynanam görümcem ve sonnuda eşim tepeme bindi.. Eşimle sürekli kavga ediyoruz ordan burdan hep sorunlar..
Ailesi yüzünden çok kavga ettik çok savaşlar verdim kaynanamın laf sokmalarından bıkmıştım artık yüzlerini görmekten sabredemiyordum onlara cok anlatacağım şeyler var ama buraya sığdıramam.. (kaynanama gidince o kadar daralıyorum ki o kadını görmek işkence sanki yüzüne dahi bakamıyorm allahım ne olur bu kadın bugünde birşey demese die dua ediyorum laf sokmasın die dua ediyorum benmle muhattap olmasın diye dua edıyorum o derece nefret ediyorum AMA katlanmak zorundayım her hafta gitmek zorundaym eşim gitmek istemedimi bile bile götürüyor.. )
Eşim.. 31 yaşında nabza göre şerbet veren işine geldiğini yapan bir insan çok sinirli asabi ve öfkeli birşey konuşşan bagırır duygularını belli etmez çok sert üzücü kırıcı birisi..
Hiç mi olumlu yanları yok.. elbette var ama bir teraziye koysan o kadar hafif gelir ki..O bana bağırdıkca bende ona bağırdım bir kavga anında sorun halinde sakin olamadık sakin konuşamadık
Zaman geçtikce ben daha sakin olmaya çalıştım sabretmeye çalıştım bir derdim olduğunda güzellikle yaklaştım hep ama eşim yine aynı yine aynı.. Benim hatalarm yok mu elbette var 5 Aylık hamileyim( bebek istemiyorduk ama rabbim nasip etti evet üzüldüm belki ama su an iyi ki o var diyorum oglum bana güç veriyor tek güç kaynagım sanki.... )
hamilelik beni asabileştirdi sinirli hale soktu bunun üzerine sorunlar iyice arttı cok yıprandım herkez diyor sabret oturur yerine ama olmuyor. ( eşim hamileiğim boyunca cok yardmcı oldu bana hakkını yiyemem asla.. ) Size son bi olayla eşimin nasıl birisi olduna dair örnek vermek istiyorum..
Evimizi taşımamız gerekti hamileiğim cok riskli kesnlikle agır iş yapamıyorum..
Annem sagolsun cok yardım etti evimi toparladı yeni evimi temizledi.. ( bunun yanında kaynanam kayın babam hiç birşey yapmadı destek dahi olmadılar göç boyunca ki her zamanki halleri )
Maddi sıkıntımız var annem sagolsun hep destek çıktı
Evimizi taşıdık evimizi taşıdğımız gün ( kayın babam geldi ) bir göçe yardm etti o kadar Eşim bunu öv öv bitiremedi allah razı olsun babam olmasa napardm su bu sagolsun adam geldi..
Bir kerede annem için annendende allah razı olsun koştu koşuşturdu emek verdi demedi diyemedi oysa annem hasta olmasına ragmen koca evi serdi temizledi .. Eşim böyle nankör bir insan..ailesine çok düşkün ve her gecen gün beni kaybediyor uzaklaştırıyor
Göç esnasında bana annemin yanında bir konu geçti . bagırdı çağırdı tersledi suratını astı
Gözünün içine baktım susmadı annemin yanında küçük düşürdü ( böyle saygısızlıkları o kadar çok ki )
Çok zoruma gitti. annem gitti zaman aldım karşıma konuştum ( birdaha bana sakın başkasının yanında toplum içine heleki ailelerin yannda bagırma eger birdaha yaparsan çok kötü olr haddini bil dedim uyardm ) her zamanki gibi üste çıkmaya çalıştı birşeyler dedi yattı o kadar..
Bu size küçük bir örnek sadece bunun gibi çok örnekler var ama hepsini burda yazmam imkanısz..
Ben ne yapmalıyım eşimle anlaşamıyorum bazı noktada çaresiz kalıyorum çok değişik bir insan iki yüzü var bir yüzü iyi bir yüzü berbat ortası yok ben ne kadar savaşabilirim ve ne kadar tahammül edebilirim böyle
Evliliğini düzene oturanlar bana yardım edebilirler mi ben çok yoruldum
sogudum hiç birşey istemiyorum sanki kimsenin olmadığı bir yere kacıp gitmek istiyorum..gün güne eşimden uzaklaşıyorum.. hatasını anlayıp özür dilesede iş işten geçmiş oluyor o kadar kırıyor üzüyor ki beni birini unutsam diğerini unutamıyorum..
Beni mutlu etti zamanlar hariç mutsuz etti zamanlar daha çok
Günden güne soguyorum sanki bu evlilikten benm ne yapmam lazım lütfen bir yol gösterin bana.. sizden yardım istiyorum
Eşim sizce düzelir mi yada onu düzelmesi için evlliliğimin düzelmesi için benim ne yapmam lazım..
ben olsam aılemın yanına gidip bir kac hafta kalırdım. sonrada en mutlu huzurlu gevırdıgım haftalar derdım bundan sonra huyunu degıstırmezsende temellı dönerım cocugumuda lırım sende aılenle mutlu ol derdım. senı cıddıye almıyorsa vur kıcına tekmeyı. hayat cok kısa cekılmez böyle adamlar. önce aılene gıt göz dağı ver. sen cok yüz vermışsınpeki benm ne yAPMmam lazım biliyomusunuz artk gücüm tükendi sanki şu an o kadar sakin bir insan oldum ki artık ağlayamıyorum gülemiyorum boş boş etrafıma bakıyorum bazen saatlerce aglıyorum.... neden diye bazen diyorum keşke keşke evlenmeseydimm o kadar pişman oluyorum ki bazen eşimin iyi yanlarını görmeye çalışıyorum böyle karmakarışık birşeyin içindeyim tamda..
Canım benim aradaki yaş farkı çok etkili olmuş bence sorunlarda,Derdimi buraya yazmak sizlerle paylaşmak istedim 9 ay önce evlendim.. Eşim evlenmeden önce cok ama cok değişik bir insanı şimdi ise bambaşka birisi.. Evliliğin ilk yılları zor derler oysa bu kadar mı zor ? bu kadar mı yıpratır çökertir bir insanı Eşimle evlendikten sonra aramızdaki kültür farkı dahada belirgin oldu.. sorunlar üstüne sorunlar geldi..
Kaynanam görümcem ( nişanlılık dönemimi rezil ettiler içine ettiler menfaatci iki yüzlüler onlara insan bile diyemiyorum o derece sevmiyorum tahamüllüm yok )
Ben hep iyi niyetli oldum ve hep kazık yedim ben iyi niyetli oldukca başta kaynanam görümcem ve sonnuda eşim tepeme bindi.. Eşimle sürekli kavga ediyoruz ordan burdan hep sorunlar..
Ailesi yüzünden çok kavga ettik çok savaşlar verdim kaynanamın laf sokmalarından bıkmıştım artık yüzlerini görmekten sabredemiyordum onlara cok anlatacağım şeyler var ama buraya sığdıramam.. (kaynanama gidince o kadar daralıyorum ki o kadını görmek işkence sanki yüzüne dahi bakamıyorm allahım ne olur bu kadın bugünde birşey demese die dua ediyorum laf sokmasın die dua ediyorum benmle muhattap olmasın diye dua edıyorum o derece nefret ediyorum AMA katlanmak zorundayım her hafta gitmek zorundaym eşim gitmek istemedimi bile bile götürüyor.. )
Eşim.. 31 yaşında nabza göre şerbet veren işine geldiğini yapan bir insan çok sinirli asabi ve öfkeli birşey konuşşan bagırır duygularını belli etmez çok sert üzücü kırıcı birisi..
Hiç mi olumlu yanları yok.. elbette var ama bir teraziye koysan o kadar hafif gelir ki..O bana bağırdıkca bende ona bağırdım bir kavga anında sorun halinde sakin olamadık sakin konuşamadık
Zaman geçtikce ben daha sakin olmaya çalıştım sabretmeye çalıştım bir derdim olduğunda güzellikle yaklaştım hep ama eşim yine aynı yine aynı.. Benim hatalarm yok mu elbette var 5 Aylık hamileyim( bebek istemiyorduk ama rabbim nasip etti evet üzüldüm belki ama su an iyi ki o var diyorum oglum bana güç veriyor tek güç kaynagım sanki.... )
hamilelik beni asabileştirdi sinirli hale soktu bunun üzerine sorunlar iyice arttı cok yıprandım herkez diyor sabret oturur yerine ama olmuyor. ( eşim hamileiğim boyunca cok yardmcı oldu bana hakkını yiyemem asla.. ) Size son bi olayla eşimin nasıl birisi olduna dair örnek vermek istiyorum..
Evimizi taşımamız gerekti hamileiğim cok riskli kesnlikle agır iş yapamıyorum..
Annem sagolsun cok yardım etti evimi toparladı yeni evimi temizledi.. ( bunun yanında kaynanam kayın babam hiç birşey yapmadı destek dahi olmadılar göç boyunca ki her zamanki halleri )
Maddi sıkıntımız var annem sagolsun hep destek çıktı
Evimizi taşıdık evimizi taşıdğımız gün ( kayın babam geldi ) bir göçe yardm etti o kadar Eşim bunu öv öv bitiremedi allah razı olsun babam olmasa napardm su bu sagolsun adam geldi..
Bir kerede annem için annendende allah razı olsun koştu koşuşturdu emek verdi demedi diyemedi oysa annem hasta olmasına ragmen koca evi serdi temizledi .. Eşim böyle nankör bir insan..ailesine çok düşkün ve her gecen gün beni kaybediyor uzaklaştırıyor
Göç esnasında bana annemin yanında bir konu geçti . bagırdı çağırdı tersledi suratını astı
Gözünün içine baktım susmadı annemin yanında küçük düşürdü ( böyle saygısızlıkları o kadar çok ki )
Çok zoruma gitti. annem gitti zaman aldım karşıma konuştum ( birdaha bana sakın başkasının yanında toplum içine heleki ailelerin yannda bagırma eger birdaha yaparsan çok kötü olr haddini bil dedim uyardm ) her zamanki gibi üste çıkmaya çalıştı birşeyler dedi yattı o kadar..
Bu size küçük bir örnek sadece bunun gibi çok örnekler var ama hepsini burda yazmam imkanısz..
Ben ne yapmalıyım eşimle anlaşamıyorum bazı noktada çaresiz kalıyorum çok değişik bir insan iki yüzü var bir yüzü iyi bir yüzü berbat ortası yok ben ne kadar savaşabilirim ve ne kadar tahammül edebilirim böyle
Evliliğini düzene oturanlar bana yardım edebilirler mi ben çok yoruldum
sogudum hiç birşey istemiyorum sanki kimsenin olmadığı bir yere kacıp gitmek istiyorum..gün güne eşimden uzaklaşıyorum.. hatasını anlayıp özür dilesede iş işten geçmiş oluyor o kadar kırıyor üzüyor ki beni birini unutsam diğerini unutamıyorum..
Beni mutlu etti zamanlar hariç mutsuz etti zamanlar daha çok
Günden güne soguyorum sanki bu evlilikten benm ne yapmam lazım lütfen bir yol gösterin bana.. sizden yardım istiyorum
Eşim sizce düzelir mi yada onu düzelmesi için evlliliğimin düzelmesi için benim ne yapmam lazım..
Canım benim aradaki yaş farkı çok etkili olmuş bence sorunlarda,
Şimdi ailesigil onun egosunu tavan yaptırıyor devamlı o yüzden oraya gitme ihtiyacı hissediyor.
Ben de 1,5 senelik evliyim, benzer şeyleri yaşadım, çook ağladım, pişmanlıktan geberiyordum ama hepsi geçiyor, bunlar geçiyor başka türlü sorunlar başlıyor inan.
Erkek dediğin cins doğumdan sonra görünmez bir kordonla anasına bağlı yaşamaya devam ediyor malesef ülkemizde durum böyle.
Eğer evliliğine devam edeceksen bazı tavsiyeler verebilirim,
Gitme gelme konusunda sensiz gitmek istemiyorsa demek ki yine ego devrede, bak karımı nasıl da götürüyorum anamgile diye hava yapıyor küçük beyniyle! Açıkça söyle her hafta sonu gitmek istemediğini, gidecekse kendi gitsin ama eve döndüğünde tahriklere kapılma sakın.
zaten bi zaman yalnız gidince ondan da sıkılıyorlar emin ol.
Asla ailesini ona kötüleme, yorumsuz kalmaya çalış, içinde bebeğinizin de olduğu mutlu gelecek planları yap eşine de bahset, o ciddileşip seni kırmaya çalışacak olursa şakaya vurdur.
Devam ederse de geçer karşısına dersin ki ben bunca zaman seni sevdiğim ve seninle evliliğimizi düzeltebileceğimizi düşündüğüm için sabretmeye çalıştım alttan aldım ama değişen birşey olmadı, en iyisi herkes kendi yolunu çizsin...
Tabi bunu söylediğinde herşeyi göze almış olman gerek,
Şimdi o nasılsa karım gebe, gidecek yeri de yok, ne işkence edersem edeyim ses de çıkarmıyor diye düşünüyor istediği gb at koşturuyor emin ol
Bir kere seni gerçekten kaybetme duygusunu yaşaması lazım yoksa ucuz olarak görülen şeylerin değeri de olmuyor ne yazık ki...
ahhhh canım ahhhh herkes geçer diyor ama bilmezlerki seninde kalbini delipte geçtigini...herkez diyor geçiyor diye ama ya geçmesse .. ben nasıl dayanır nasıl tahammül edebilirim.. gücüm kalmadı ki
o kadar yıprandım ki.. eşim ailesini evliiğimizin merkezine koydu ailem de ailem ailemde ailem kendi ailesini unuttu nerdeyse..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?