Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
aileler görsün anneler babalar abiler ablalar görsün bu yazılanları bakın sırf aile depresyonu yüzünden 19 yasındaki bir kız evlenmek istiyor ailesi ona iyi davranıyo olsaydı ablaları ona öyle demeseydi bu kız şimdi evde ders çalışıp böyle şeyler düşünmezdi
Çok doğru söylüyorsun canım ne yazık ki iyi bir şekilde yetiştirdiklerini büyüttüklerini düşünüyor aileler . Ne kadar bilgili olurlarsa olsunlar . Evet büyüttükleri , yetiştirdikleri doğru fakat saksıda bitki yetiştirmediklerini farkedemiyorlar . Ve sonuç olarak ortaya kendisiyle cebelleşen bir insan çıkıyor.. Çok yazık çookk ..
malesef aileler böyle kız çocuklarını sıktıkça,onlara saygı göstermedikçe,dedektif gbi peşlerinde gezdkçe yok eve kapatırım yanlışını görmeyeyim diye kızlar napsın bazen aile kızlara destek olmalı böyle konuları aile ile rahat konuşmak lazım ama malesef hala böyle şeyler yaşıyoruz.ben ailemden hep yanlız kalmak istedim ama olmadı.üniversiteyi kazandım hala peşimdeler belki haklılar ama bazen de belli bi yere gelince bu kadar üstümüze gelmemeleri lazım.
İyi geceler.. Ben 19 yaşındayım. Açık öğretimden bir bölüm kazandım bu sene ona devam edeceğim. 3,5 yıllık bir ilişkim var. Sevgilim 2 yıllık bir bölüm bitirip DGSyle 4 yıllık başka bir bölüme geçiş yaptı. Şu an çalışıyor. Ben bir sürü erkekle gezip tozup gönül eğlendirmeyi hiç bir zaman doğru bulmadım. O benim sevgilim olduğunda dini nikah yaptık. İçim ancak böyle rahat etti. Ama hala bakireyim. Yani ilişkiye girmek için değil, Allah önünde karı koca olmak istediğimiz için dini nikah yaptık. Annem onunla çıktığımı başından beri biliyor. Babam hiçbir şey bilmiyor. Biz artık evlenmek istiyoruz.
Evlenirsek onun evinde yaşayacağız. Babası ve annesi çalışıyor. Sevgilim çalışıyor. Ben de çalışacağım. Yani geçinmek için mutlaka bir yol buluruz.
Aile içi durumumdan bahsedeyim. Babam uzak bir ilde çalışıyor. Evde iki ablam, annem ve ben yaşıyoruz. Ablalarımla aram eskiden iyiydi. Sonra ne oldu bilmiyorum. Halamın onları bana karşı doldurduğuna inanıyorum. En son bana "senin artık ablan falan yok" dediler. Diyebildiler... Ne yaparlarsa yapsınlar bu kadar kırılamazdım. Yine de yuttum. Ama hayatıma karışmaya devam ediyorlar. Ailemi çok karıştırmak istemiyorum ama babam hariç hepsi benden nefret ediyor gibi davranıyor. Çok mülayim bir insanım diyemem. Ama onlardan daha çok hatam da yoktur. Ben kimsenin hayatına burnumu sokmazken onlar doğum yapan arkadaşımı görmeye gitmeme bile İZİN VERMEYEBİLİYORLAR. Hem de izin almam bile gerekmediği halde.
Ailemle aram bu kadar kötü değilken de evlenmek istiyordum ama sevgilimin hayatının düzene girmesini bekliyorduk. Şimdi bir işi var. Benim de olacak yakında Allah kısmet ederse. Yani istediğimiz de bu. Geriye aile problemi kalıyor.
Babam buna asla izin vermeyecek. Bu çok net. Ablalarım başıma üşüşecek. Annem hiçbir şey yapmayıp sadece babamla arasını bozduğum için kızacak. Ablalarım iyice üstüme gelecek. Sen salak mısın diyecekler ne bileyim, bir sürü şey.. Herkes bu yaşta ne bu acele... Yoksa?? Bişey mi var??? Acabaa??? Fesatlanmak en büyük uzmanlık alanımızdır milletçe. Biliyorum arkamdan konuşulacakları. Hep o arkadaşı girdi aklına diyecekler. (Arkadaşım kaçarak evlendi.) Alakası yok. Benim hayata dair planım bu. Erken evlenip, hayatımı erken düzene sokup, erken bir yaşta anne olmak. Bunu istemek mantıksız gelebilir. Ama bu benim hayatım ve istediğim gerçekten bu.
Takıldığım nokta.. Bunu babama nasıl anlatacağım. Çünkü çok sabit fikirli biridir ve evlenmeme, hem de kocamın ailesiyle yaşamama asla izin vermez. Ne dersem diyeyim. Evlenip karşılarına çıkmayı bile düşündüm. Ama babamı böyle üzemem. Allah korusun adama bir şey olabilir. Bundan çok korkuyorum. Ona zarar vermek istemiyorum. Lütfen bana bir yol gösterin. Çok dertliyim. 3 aydır uyku uyumuyorum. Baş ağrısından duramıyorum. Aklımda hep aynı mesele..
sorunum hakkında kafa yorduğunuz için teşekkürler. hala ailemle yaşıyorum, evlenmedim. yarın öss var ve ben de bu sınava gireceğim. ne olacağını zaman gösterecek. bunu yazıyorum çünkü aylar önce açılmış bir konuyu gördüğümüzde ve son mesajın uzun zaman önce atılmış olduğunu fark edince ister istemez hepimiz kafamızda senaryolar kurarız. acaba şöyle mi yaptı böyle mi yaptı. :) düşünüyorum. eğer ailemle nasıl konuşacağıma karar veremiyorsam, onlardan çekiniyorsam, demek ki gerçekten daha zamanı gelmemiş. öyle ya, benim kafamı kurcalayacak bir şeyler olmasa neden "ben istiyorum" diye ortalığa atılacak cesareti bulamayayım kendimde. gerçekten zamanı geldiğinde zaten ailemle konuşacak gücüm olacak. çünkü ben ikna olmuş olacağım ki onları ikna edecek gücü kendimde bulabileceğim. bu yüzden akışına bırakıyorum. zamanı geldiğinde her şey olur zaten. yakında 4. yılımızı kutlayacağız. ve hala birbirimizi çok seviyoruz. sanırım şimdilik sadece bununla yetinmem lazım. çünkü bu uyumu bulabilen çok fazla yaşıtım yok. Allah'ın bana verdiği bu hediyeyle yetinip zamanının gelmesini bekleyeceğim ve o arada da hayatımı düzene sokacağım.
bizim yaşlarımızda iki insan evlenip çok mutlu olabilir. tam istedikleri gibi bir hayatları da olabilir. 25 yaşında biri 10 yıllık sevgilisiyle evlenip 6 ay sonra boşanabilir. 30 yıllık bir evlilik bitebilir. hepsi ihtimal. asıl olan kaderimizde ne yazdığı. ve o senaryoda gecikme yoktur. bu yüzden bekleyeceğim. ve ne olması gerekiyorsa, o olacak, inşallah.
iyi günler. :)