Evlenmek istemiyorum ama baska carem de yok gibi hissediyorum:(((

Evdeki baskıdan kaçıp evlenmek,hayatınızda yapabileceğiniz en büyük hata.

Çocuk iyi diye böyle birşey yapmayın ne olur..Ablanızda sağlıklı karar veremiyor ki size bu aklı veriyor..

LÜTFEN OKUYUN.Okumak için çabalayın.

Zaten çekeceğiniz baskı şunun şurasında ne kadar kaldı ki, az daha sabır..

Alın mesleğinizi elinize.

Daha ne iyi insanlar karşınıza çıkar, siz bile şaşırırsınız.

Çünkü birçok insan evlenmeden çok iyi ve çok anlayışlıdır her nedense.
 
Son düzenleme:
yaklaşık olarak aynı yaşlardayız ve ailenin sıkması konusunda aynı sıkıntıyı çekiyoruz..

hedeflerin oldugunu söylüyorsun.. ki bunları bende söylüyorum ama hiç bişey benim hedeflerimin önüne geçemedi yaşadığım sıkıntılardan kurtulmak hevesi bile..
ve şuna da asla inanmıyorum hem evlenicek hem de okuyacak.. ben hiç gerçek oldugunu görmedim acele etme bende 21 yaşındayım senden farklı olarak babam benim ille de okumamı istiyor ve bu konuda benden çok daha fazla çaba sarf ediyor. sıkma konusu akşam 6da evde olmam gerekliliği..

benim sana tavsiyem burada bizlerden büyük çok daha tecrubeli insanlar var şuan sıkıntı çekiyorsun ama hedeflerin var.. evlilik bir kurtuluş değil yagmurdan kacayım derken doluya tutulursun.. hayatın sana neler sunacağı belli olmaz okumak konusundaki ısrarını ailene hissettir.. evlilik bana da söylesen kulaga hoş gelir ama başımı iki elimin arasına aldığımda" 21 yaşındayım hedeflerim neden var ozaman şimdiye kadar niye bu hayalleri kurdum" diye düşünürdüm.. içinde ona karşı beslediğin kocaman bi sevgi değil sadece yakınlık duyuyorsun evlilik düşündüğünden çok daha farklı bi olay asla kurtuluş olmaz. üniversiteni okuyup ekonomik özgürlüğünü kazanmaya bak derim. belki okudugun yerde belki çalıştıgın yerde senin karşına çıkacak imkanlar şimdikinden çok daha iyi olacaktir.

ev hanımı olsan kocan seni ne zaman dışarı çıkarmak istiyorsa ozaman dışarı çıkacaksın yada bişey almak istiyorsan onun sana verdiği parayla sınırlı kalacak alacakların yada bi yerden sonra para istemek bile zor gelecek..

hedeflerine ulaş 20 yaş nedir ya evlilik için çok erken

şuan evliliği bi kurtuluş olarak gördüğün için iyi birisi vs diyorsun yeterli olmaz hiç bi zaman.. şöyle bi etrafına göz at eşler arasında okumuş ekonomik özgürlüğünü kazanmış kadınlarla evliliği bi kurtuluş olarak görüp evlenen kadınlar arasındaki farkı bi gör.. (burada anlatmak istediğim konuda okuyucular lütfen alınmasınlar benim gözlemlediiğim durum bu şekilde)..

ben 2 haftasonunu evde geçirsem hemen kurs arayışlarına girerim cvme eklediğim her yeni sertfiika bnm kendime olan güvenimi artırır.. sen neden kurtuluş için hedeflerinden vazgeçip evliliği tercih edesin ?
 
Son düzenleme:

Bu mu baskı, bunu mu unutamadınız ? :)

Ben ailemden görmedim bu tür durumlar belki sizi anlayamam ama onlarca örnek var etrafımda; tipik anne kızması işte.

Yaşadıklarınız belli ki sizi çok hassaslaştırmış..Şuan ise sadece kaçmak istiyorsunuz.

Sonucunu düşünün..Ablanızı dinlemeyin.

Çok sevseydiniz, kaçış görmeseydiniz, belki bir ihtimal evlenin ama yurt dışında okuma sözü alın derdim.

Gerçi okuma sözü veriyorlar sonra binbir baskıyla doğduğuna pişman ediyorlar seni, o kadar çok arkadaşım yaşadı ki bunu.

Eee sevmiyorsunuz, yazık etmeyin kendinize.

Okuyun, meslek edinin, sonra hayatınıza kimse baskı yapamaz.
 
canım değişik bir bakış açısıyla cevaplamak istiyorum, senin gelecegin açısından; bu konumda şunu düşündüm eğer çocugun ailesi ve evlenecegin çocuk daha az baskıcı yapıdaysa evlenmeni tavsiye ediyorum evlenmeden öncede iş ve çalışma konusunda biraz konuş derim ve lise mezunusun sanırım iş bulamayacagını sanmıyorum yani sekreterlik olur memurluk olur, açıköğretim okumak olur hani evlen derim ama bu evliligi mecburiyet gibi görme hemen çocukda yapma gerekirse hap kullan bi süre cocugu tanıyana kadar
ve kendini geliştirecek aktiviteler yapmak için uğraş dil kursu olur kpss olur, öss olur belki okula gitmene izin vermesede açıköğretm fln yazarsn sınavlara girersn ya da iş için başvuru yaparsn ama mutlaka kendini geliştirebilecegn seyler yapmak istedigini söyle onada bütün gün evde oturmak istemedigini mutsuz oldugunu anlat eger anlıyorsa ve izin verecekse evlen derim ama ailenden daha baskıcıysa daha kötü olur cnm nası olsa evleneceksn o zmn beklersn baskasını, baska isteyenlerde olur:) ama dedigim gibi sen madem ailenin yanında kendini geliştiremiorsn evlenecegin adamn daha az baskıcı olmasına dikkat et kendini geliştirebilr iş falan bulabilrsen zaten anlaşamasanda boşanma şansın olur öteki türlü onuda yapamazsın cnm
 

cnm sana katılıyorum ben şuan üni son sınıfta okuyorum ve basta anlatması ikna etmesi zor olsada eşim çok destek oldu bana okumak konusunda yemek yapamam sınav dönemlerinde hep dışardan söyler ama biz aşık olarak evlendk tabi mantık evliligi diildi eğer sana aşık olabilecegine inanıyorsan, evlen derim tabiki, ama beni sevemez bi kadın istio sadece yemek yapacak evimi temizlicek diyosan lütfen uzak dur hayatın dahada berbat olmasın hizmetçiye dönüşme derim aşık olabilirseniz birbirinize evlendiginiz zamanda o seni desteklicektr iş yada egitim konusunda ama seninle bana baksın yemegimi yapsın yatagımı doldursun modunda evlenecekse sakın derim dahada sıradanlaşıp dahada mutsuz bir hayatın olur konusma imkanın olursa mutlaka konus derim, aşka inanc konusundada söyle söyleyebilirim hiç bir erkekle ciddi bi ilişkin olmadıysa bunu anlayabilmek zor zaten insan yaşarken bile anlayamıyor bazen ayrıldıktan sonra ben aşıkmışım yada değildim diyorsun ben şuan eşime aşığım başta sadece hoşlanıorm sanıodm :) anlamak içinde zamana ihtiyacn var derim biraz zaman ayırabilirseniz kendinize telefonda mesajlassanızda olur yani daha iyi tanımak açısından :)
 
Kızlar hepimizi iyi güzel çok hoş söylüyorsunuz çok da güzel moral veriyorsunuz( Ama o kadar kırıyorlar kı hevesimi artık hiç bir şey yapmak istemiyorum(( Ne kursa gitmek nede başka birşey artık okuma isteğimi bile azaltıyorlar( yeni bir adım atmaya korkuyorum..Artık hep kendimi suçlamaktan çok yoruldum biraz bende diğer yaşıtlarım gibi özgürlüğün tadını çıkarmak istiyorum çok değil arkadaşlarımla dışarı çıktığımda laf yemek istemiyorum.. Size baskılarını nasıl anlatayım bilemiyorum ki.. Ben arkadaşlarımla bile dışarı çıkmak istediğimde ki ailem arkadaşlarımın tümünü tanıdığı halde ben çıkarken kim bilir kime elletmeye gidiyorsun kendini diyorlar buna benzer kırıcı şeyler.. Bir arkadaş baskıtyı biraz daha aç demişti ama nasıl anlatılıur ki bunlar? ir yabncıdan görsem eehh sanane be derim ama aileme nasıl diyeyim? Bir ara psikologa gitmeyi bile düşündüm ki gitsem gerçekten çok güzel olurdu((
 
evlilik her zaman kaçış olmayabilir ama benim için hayatımın en iyi tercihi oldu benim ailemde çok çektirdi inan yemediğim küfür edilmeyen hakaret yemediğim dayak kalmadı ama inat ettim okudum okuduktan sonra kendime öyle bir eş seçtimki tabiki rabbiminde yardımıyla şu anda diyorum ki keşke daha önceleri tanısaymışım hatta beşik kertmesi olsaymışız diyorum eğer sen eminsen ki aile baskısından sıyrılıp emin olmaya çalış çünkü baskı altında bundan emin olamazsın evlen oku derim ama emin değilsen kesinlikle önce oku sonra evlen derim 1 sene testlere tabi tuttum ben eşimi kıskançmı cimrimi kaba kuvvete meyillimi aldatır mı ne biliyim aklına gelebilecek herşey için denemeler yaptım 1 sene adamın emdiği sütü burnundan getirdim ama yaptıklarıma rağmen vazgeçmedi benden iyiki vazgeçmemiş...sende bütün bunları gözönüne al ve ona göre bir yol belirle kendine ha bu arada zengin demişsin paraya pula hiç kanma benim eşimin hiç parası yoktu asgari ücrete yakın bir işi vardı şimdi şükürler olsun çok iyi durumdayız yani paraya değil mutluluğa bak önce...
 
cnm ailesi tarafından çok desteklendese bir insan bazen hevesini yaşama istegini kaybedebilir yaşamak için bir amaç bulamayabilir herşey güllül gülistanlık gitsede :) bazende tüm umutsuzluklara ragmen basarır insan hayatında mutlu olmayı birşeyleri değiştirmeyi etrafına ışık kaynagı olabilmeyi, sen sana bu şekilde davrananlar için birşey yapamazsın o çok belli, ailen olduklarına inanamadım çünkü benim üvey annem böyle saçma sapan konusurdu gerçekten, öz annen olması cok garip bunu yapanın, ama hayatta kendisi birşeyler basaramayınca insanlar öfkeleride en çok ailelerine birikiyor onları ezmeye kalkısıyorlar çünkü başka kimse umursamıyor böyle insanları ve şuanda sende öyle bir insan olmaya çok yaklaşmıssın gerekirse bi iş bulur evden de ayrılırsın kursa falan ihtiyacın yok her iş için garsonluki kasiyerlik, tezgahtarlık tamam asgari ücret bircogu ama en azından sen tek kisisin ve masraflarını çıkarır bi düşün derim ben öyle yaşamaktansa evlenip okuluma devam etmeyi tercih etmistm sen de hoslandıgın biriyse o evlenir onun izin verdigi oranda okur yada çalısırsn yada kendi basının caresine bakabilirsn tabiki evden ayrılarak yapabilirsin bunu o evde olmicagi belli cnmyurtdısında insanlar 18 yasından sonra hatta belki daha önce ayrı evlerde yaşıorlar çalışıp okuyolar cok normal mesela türkiyede zor evet ama artık herşey değişiyor senin hangi ilde oldugunuda bilmiorm ama küçk biyermi iş bulamicak kdr?
hevesini kırmaman su acıdan önemli sen kendi ayakları üstünde durabilen bir kadın ol ki cocuklarının sana yaptıkları gibi ezilmesine izin verme
 
Çocuktan eminim.. Yani tabi ki insanlar belli olmuyor ailem bile böyle olduktan sonra ama evlilik çok erken diyorum daha hayatı yaşamalıyım görmeliyim diyorum AMA.. O kadar eksildim ki artık insanlarla nasıl arkadaşlık kuracağımı dahji bilmiyorum.. Çünkü her zaman onlara yeteri değeri veremedim hep ailem yüzünden oldu bu en basit örnekle açıklarsam en iyi arkadaşımın doğum günü sadece benimle geçirmek ister ama ben bunu aileme ne kadar dil döksemde kızın annesi arar babası arar konuşurlar bizimkilerle bizimkilerde o kızın en iyi arkadaşım olduğunu bilir ama asla izin vermezler. Haa kapıyı çarpıp çıkabilir miyim evet bunu yapmak çok kolay ama onları kırmak da istemiyorum.. Niye böyle olmak zorunayız ki? her ne kadar baskıcı olsalarda seviyorum ve ihtiyacım var onlara( Bazen sorun bende mi resti çekmeli miyim diyorum..

Artık insanlar nasılsa o evden çıkamaz diye hiç bir topluluğa davet etmiyorlar hatta ezik muamelesei görüyorum ve bunu yüzüme söylemekten de hiç çekinmiyorlar.. Çok mu merhametliyim de insanları kırmayayım diye çabalıyorum.. Ben mi karamsarım bu kadar...


Okusam bile ben bu aileyle birşey olamayacağım ki. Tel okumakla bitmiyor girip çıkmak gerekiyor toplumlara çevre edinmek, sosyalleşmek gerekiyork kendini geliştirmek gerekiyor.. Ben okusam bile bunları bu aileyle nassıl yapıcam? Artık ben bile kendimi ezik hissediyorken bu nasıl gerçekleşecek(((
 
Artık en yakın arkadaşlarım bile beni hiç umursamıyor eskiden aramız iyi olan tüm arkadaşlarım ben gelip gitmiyorum diye konuşmayı kestiler(( Hiç bir şeyde artık beni çağırma gereksinimi duymuyorlar.. Çağırmayı geç mesaj atınca zoraki yazıyorlar.. Evlenince de bu ezik muamele devam edecek diye korkuyorum çünkü herkes baskıdan kaçıp evleneceğimi bilecek.. Gözlerinde aynı kalıcam. Evlenmiyeyim zincirimi kırayım desem bu aileyle öyle zor ki hatta ben imkansız diye birşey yoktur diyenlerdenim ama bu İMKANSIZ.. Taş devri adamları bile değişti ama bizimkiler halaa aynı hatta geriye doğru yol almaktalar..
 
canim benim dusuncem su
simdi 20 yasindasin> ve evlenmek isteyen cocuktan azda olsa hoslaniyosun
bence o erkekle ailelerin karsisina gecin ve diyinki,tm biz evlenme konusunu ele aldik ve olumlu dusunuyoruz
ama anlasma yaptik aramizda ve okulumun bitmesini bekliycez..
boylece ailen artik evlende evlen diye bunaltmaktan vazgecer

ha o okul sirasinda o erkekle cikarsiniz,ama olmazsa olmaz ve ayrilirsiniz

Allah yardimcin olsun tatlim
 

ben de aynıydım canım hafta sonları dışarı çıkmazdım çıkamazdım en yakın arkadaşıma gitmek için izin alırdım şunu yap bunu yap evin bütün işini yaptırıp sonra bir saat sonra gel derlerdi 20 dak. gidiş 20 dak.a geliş sürerdi düşün ağlaya ağlaya giderdim kimseyle arkadaşlık kuramazdım çünkü vakit ayırmak gerekirdi ama ayıramazdım insanlar anlayamazdı durumumu inan eve gitme saati gelince yüzümden belli olurdu arkadaşlarım bile derdi saate bakın 5.30 oldu galiba diye üni. de okudum sadece yol parası verdiler sabah 6 da kahvaltı yapıp çıkardım akşam 7 ye kadar aç dururdum otobüsü falan kaçırsam evde kıyametler kopardı oturduğum yer okuluma çok uzaktı bir otobüsü kaçırmam 20 dak.a beklemem demekti hele otobüslerimiz sık sık arıza yapardı ve inanmazlardı kafama kumandalar fırlatılırdı eve geç kaldığım sadece 5 dak. bile geç kalırsam bu böyleydi kabus gibiydi her günüm 2 sene nişanlı kaldım nişanlımla bir gün sinemaya gidemedim nişanlım elimi tutmuştu aniden babam içeriye girdi ve nişanlımın yanında demediğini bırakmadı rezil etti daha neler neler ama ben sabrettim okudum şimdide o sabrın meyvelerini topluyorum çok mutlu bir evliliğim var ve iki tane dünya güzeli kızım var sende sabret ne kadar sıkıntılı olsa da anne baba ahı alma şimdi ise meleğe dönüştüler ben en iyi çocuklarıyım el üstünde tutarlar beni eee bunda eşiminde payı var tabi allah yardımcın olsun ne karar verirsen ver en doğrusunu vermeye çalış
 
Tatlım okuduğum kadarıyla aynı yorumlar çok baskı altında olduğun için sakın evlenme diye bende onlardan çok farklı bişey demeyeceğim...çocuğa karşı boş değilim diyorsun ama bu onunla evlenmek için bir sebep değil...Boş olmadığın konusunda da hayatta aşkı yaşama fırsatı bulamadığın için ve karşına o çıktığı için öyle düşünüyorsun kendine zorla onu kabul ettirmeye çalışıyorsun bu yaşta mantığını zorlamaya bırakmaları ne kadar acı...Kaldı ki mantık evliliği yapmak için çok küçüksün..Zorla, diret nasıl yaparsın bilmiyorum aileni sen tanıyorsun ama mutlaka oku mesleğini eline al yoksa emin ol ki evlenince de ezileceksin (tabi istisnalar kaideyi bozmaz ama gerçek bu)...Zaten eş diye seçilen kişi seni gerçekten istiyorsa ailenin karşısına geçer senin okuman için seni destekler ve bekler zaten böyle bir çabası olmazsa ondan da koca olmaz....
 
anlamiyorum böyle aileleri, neden zorla evlendirmek isterler gencecik cocuklari ya.. sen tepkini koy beni zorla evlendirmeyin de o cocuguda kaybetmek istemiyorsan ona söyle, okulumu bitireyim önce de, oda istiyorsa bekler zaten.
 
arkadaslar mesele arkadasın evlenmesi yada evlenmemesi ufaklıgı büyüklügü değil ki bende evlendigimde 18 yasındaydım ve birlikte yürütmek zor olsada üniyi bitirmek üzereyim eşimin destegiyle, yada şunu biliorm ki geç yaşta evlenen(29) üni mezunu oldugu halde çalışmasına izin verilmeyen insanlar gördüm tanıdım :) hani ailenin yanında süper geliştirirsin kendini ,evlenince oturursun evde yazık olur gencligine gibi bi durum olamaz, tam tersi durumları örnek olarak gösterdim size,birde arkadaslarınla görüşmemeyi eziklik olarak görüyosun şuan anlıyorum bende bikaç sene öncesine kadar diğer arkadaslarm kadar bol zamanın yok diodum evde yapılması gereken işler oluo eşin eve gelmş oluo belli bi saatte onlar gibi saatlerce kafelerde kantinde oturamıosn haliyle yada her hafta sonu bi seminere bi sergiye gidemiyosun yalan sölicek halim yok fakat bi süre sonra şunu anlıyosun ki harcadıgın çabalar sana olgunluk katıyo yani bir kafede oturup boş boş muhabbet edecegine sen hayatını kuruyosun yani arkadas olayına çok takılma dememin sebebi belli başlı insanlar dışında hayatta herkes yalnızdır çok arkadasım var diyen insanlar olacaktır evet ama bugün hastalansalar gelip kaç kişi onlara ne kadar süre bakar acaba merak ettinmi? arkadas bos zamanlarınızı değerlendirecek içinizi dökebildiginiz insandır burda birbirimize yazarak destek oldugumuz gibi arkadaslarımıza da konusarak destek veririz yada destek alırız onlardan. arkadası olmadıgı için ölen bi insan yoktur fakat tabiki sıkılır bunalır katılıyorum sana
evlenme işini ona karşı olan duyguların belirlesn bence mantık olarak da o beni daha çok kısıtlarmı yoksa hayatta birşeyler başarmama yardımcı olurmu olarak düşün, yaşım küçük evlenmiim hayatımı yaşicam diyen insanlarda 30una geldiklerinde ve hala mükemmel birini bulamadıklarında ben naptım diye ağlıyorlar merak etme, 40yaş üzeri iki teyzem var erkek derdimi çekcez dediler evlenmediler onların gezmesi tozması giyimi rahatlıgı süperdi taki çevrelerindeki arkadaslari evlenip çocuk sahibi oluncaya kdr:) şuan temizlik hastası ikiside paranoyak gibiler ki tek sebebi yalnızlık çünkü önceden gayet düzgün hoş kadınlardı hatırlıorm, çocuga güvendigini söyledigin içn yazıorm bunları ki iyi bir evlilik ve kendini geliştirebilme imkanı iki üç kızla pijama partisi vermekten daha önemlidir çünkü ne yazıki o insanları zaten 3,5 sene sonra yanında bulamicaksın :)
 

Benim de aynı öyle işte(( Artık şiddet bile uygulamaya başladılar.. Şimdi ise hiç karışmıyorlar hayatıma çünkü nasıl olsa bu çocuk var ya artık başım bağlı sayılır bir hata yapamam gibi saçma sapan gerizekalı bir düşünceye kapılıyorlar.. (( Benimde arkadaşlarım aynısını yapıyorlar.. Saatim gelince yüzüm düşüyo hemen aman evde kavga çıkmasın diye mutlu olduğum ortamı bırakıp koşa koşa gidiyorum eve.. Milletin alay konusu bile oluyorum(
 

Benim3,5 eneyi bile bulmadı(( Çocukluğumdan beri en iyi arkadaşlarım bile böyle davranıyorlar bana beraber büyüdüğüm ama çok haklısınız zaten öyle arkadaşlar olmaz olsun( Ama insan yinede çok kırılıyor destek beklediği kişilerin köstek olması gerçekten çok acı bir şey(( Benim birde şöyle bir durumum var çocuk yurtdışında yaşıyor okula gönderirim dedi ama yaşadığı ülkede öyle pahalı ki okullar bizde ev bark sahibi olucaz borç altına giricez ben iyi kazanıyorum istersen çalışmazsın dedi ama sana kalmış dedi bu dedi( Ben bırak cafelerde saatlerde oturmayı dışarı çıkarken kıyamet kopmazsa ona bile razıyım...
 

sende kendimi görüyorum canım yaaa çok üzülüyorum durumuna bende şiddet küçüklüğümden beri vardı nişanlanınca bitti inan evlendikten sonra uzun süre psikolojim düzelmedi geceleri baba vurma diye ağlayarak kalkıyormuşum ama bu bana artılarda kattı çocuklarımın psikolojisine çok önem veriyorum öz güvenli insanlar olmaları için uğraşıyorum ama ben çok yıprandım hala aklıma geldikçe içim yanıyor giden gençliğime (((
 

cnm seni tebrik ediyorum sen ve senin gibiler oldukça toplumdaki bu şiddet eğilimi ve insanların özgüvensizligi eve hapsedilmeleri kadınların sürekli aşağılanması gibi durumlar mazide kalacak, anladıgım kadariyla eğitimli bir insansın; sen çocuklarını böyle güzel yetiştir ki yasadigimiz dünya daha güzel bir yer haline gelsin, lanet olsunki bu siddet ailede baslıyor ve sadece dayak olarak değil psikolojik, sözlü siddet, cinsel siddet bile bazen ailede baslıyor düşünebiliyormusun ya dışardaki, hayattan sakınırken çocuklarını en çok kendileri hırpalıyorlar, geçen gün minik bir çocuk ölmüştü çok yaramazlık yapıyor diye dövmüşler olaya bak ağladım televizyonun karşısında nasıl bir dünya bu dedim. O nedenle eğitimli anne baba olmak çok önemli kendini yetiştirememiş insanların birde hemen çocuk yapalım düşüncesinden nefret ediyorum yani sen hayatta neyi başardınki bir çocuk yapıp ondanda hayatın hıncını çıkaracaksın bu mu amacınız? önce kendimizi eğitelim sonra çocuk düşünelim lütfen, biz kendimize hayrı olmayan biriysek çocugumuzda hayatının büyük bir kısmını mutsuz geçirecektir ve ailesindende nefret edecektir bir süre sonra yaşadıklarının sorumlusu olarak ve tabikide haklı olarak..
 
eğer evleneceğin kişiye karşı içinde bir tereddüt veya isteksizlik yoksa o kişiyle evlendikten sonra dışarıdan okumaya devam etmek için konuşabilirsin. yani anlayışlı bir insansa. aksi takdirde evliliği bir kurtuluş olarak görüpte yılana sarılma. yazık etme hayatına. hadi ailenden evlilikle kaçtın diyelim ya evlendiğin kişinin baskısından nasıl kaçacaksın. herşeyi ölçüp tart öyle karar ver.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

R
Başka kadınların videolarını arkadaşlarına diye bana atıp duruyor, nasıl bi ders vermeliyim?
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
1K
garciaas
M
Ailem erkek arkadaşımla evlenmeme razı değil
8 9 10
Yorumlar
181
Görüntüleme
4K
mermad-
S
Üç aylık kızımla ne yapacağımı bilmiyorum
2 3 4
Yorumlar
65
Görüntüleme
2K
Sootica90
D
  • Kilitli
Lohusanın ahı tutar mı?
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
3K
littlelonely
L
  • Kilitli
Evet demeli miyim?
6 7 8
Yorumlar
144
Görüntüleme
7K
Welldone0
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…