- Konu Sahibi turuncumat
- #21
ben şöyle diyim..ben karşımdakini mantığım kabul ettiğinde sevmeye başlıyorum yoksa hiç olmayacak şeyleri bile görmezden gelerek bir ilişkiye devam edemem..ben de nasipse mayısta evleniyorum ve sizin gibi ayrı bir şehire gidicem..önceden üni için başka şehire gitmiştim antremenım var ama tabi bu diğeriyle kıyaslanamaz bile..ailemden ayrılacağım için üzülüyorum..hatta burdaki konuları sorunları okuyunca da psikolojim bir hayli değişiyor acaba ben de mi öyle olurum diye..şüphelerim zaman zaman anlık da olsa oluyor ama hemen geçiyor..ve tam tersi gün geçtikçe zaman yaklaştıkça ben ondan daha çok emin oluyorum..her istediğime tamam demiyodu aramızda anlaşmazlıklar çıkıyodu o da benim her istediğime tamam demiyodu..6 yıllık bir ilişkim var çok tartışmalar yaşadık zor zamanlarımız oldu..ama bu anlaşmazlıklar kavgalarla düzeldi bizde..artık birbirimizi daha iyi anlıyor daha anlayışlı hoşgörülü olabiliyoruz..ayrıca ben karşımdakinin her dediğime evet demesini istemezdim işte zaten o zaman ben istemezdim onu soğurdum..kuklamı ki her dediğine evet dicek zaten...ayrıca bence her dediğine evet diyosa kandırıyodur seni zaten..ayı köprü meselesi yani..
ilişkinin üçüncü ayında ailelerimizi tanıştırmak için yaşadığım şehre geldi iki defa görüştük sonra hiçbirşey söylemedi bir kaç gün telefonlarımı açmadı cevap vermedi sonra aradan 4 gün geçti ve beni aradı ve anlaşamayacağımızı şimdi bitirmenin daha doğru olacağını söyledi benim ailesiyle iyi anaşamayacağımı onlara değer vermeyeceğimi düşünmüş. Sonra konuşurken birbirimizi yanlış anladığımızı düşünüp bitirmek yerine devam etmeye karar verdik şuan o benden daha istekli evlenmeye Ama o bir kaçgünlük telefonlarımı açmayışı bana cevap vermeyişi çok kötüydü beni çok yıpratmıştı ilerde aynı şeyle karşıaşırım diye korkuyorum
