Büyük sorunlar nelerMerhaba kızlar,
Yakın zamanda ilişkimde hiç beklemediğim bir anda evlilik teklifi almamla birlikte kendimde böyle bir korkunun olduğunu fark ettim: ben evlenmekten deli gibi korkuyorum.
Benim için bir ilişkide olmak, hayatını biriyle paylaşıyor olmak çok önemli, büyük bir ihtiyaç. Şimdiye kadarki ilişkilerimin araları da pek uzun olmadı, belki de bu yüzden. Şimdiye kadarki ilişkilerim de hep uzun dönemli oldu. Lisede 3 yıl, sonrasında 2 yıl, sonrasında 3 yıl, şimdi 1 yıl. Yani birine bağlanma konusunda bir problemim olduğunu düşünmüyorum. Tüm ilişkilerimde hep evlenme hayalleri, bir çocuğumuzun olması hayallerini kurduk ve bu hayaller beni çok mutlu da etti. Zamanı gelince ben de güzelce evlenir yuvamı kurarım sanıyordum. Ancak teklif aldıktan sonra o rahat, ilişkisinden mutlu insan gitti aşırı kaygılı bir insan geldi. Zaten yapı olarak çok kaygılıyımdır. Kafamda sürekli erkek arkadaşımın kötü huylarını düşünüp duruyorum. Aklımda hep “ya benim için dışarıda daha iyi birisi varsa ve henüz onla tanışmamışsam?” fikri. “Evlensem ya mutlu olamazsam ya boşanmaya varırsa işler?” düşüncesi... Belki kızacaksınız ama “Hayatımda ondan başkası artık olmayacak kendimi kapatıyor olacağım bitmiş olacak” düşüncesi bile geliyor. Hayatımın komple değişecek olacağı gerçeğindan aşırı korkuyorum. Çevremde evlenen arkadaşlarım laylaylom hazırlıklar yapıyorlar, onları bile sorguluyorum nasıl böyle bir karar verebiliyorsunuz nasıl cesaret ediyorsunuz diye.
Niye böyle hissediyorum ben ya? Böyle giderse kimseyle evlenmeye cesaret edemem ki...
Şimdiki erkek arkadaşımla evlenmek için büyük sorunlarımız var zaten ama bu düşüncemin hayatıma girecek herkes için böyle olduğunu fark ettiğimden bu başlığı açtım. Yardımlarınızı bekliyorum :)
uzman destegı almalısın
Şimdiki erkek arkadaşımla evlenmek için büyük sorunlarımız var zaten ama bu düşüncemin hayatıma girecek herkes için böyle olduğunu fark ettiğimden bu başlığı açtım. Yardımlarınızı bekliyorum :)
Ben de ‘daha iyisi varsa’ kısmına takıldım açıkçası. Gerçekten aşık olsaydınız ve çok sevseydiniz böyle düşünmezdiniz diye düşünüyorum.
Kimseye aşık olamam herhalde çok duygusuzum, kesin 30 civarında öantık evliliği yaparım falan diyordum üniversitedeyken. Sonra eşimle tanıştım ve 24 yaşımda evlendim. Hiçbir zaman da ya daha iyisi varsa vs diye düşünmedim. Sevdiğim için de hiçbir davranışı gözüme batmadı, hala da batmaz.
Ben katilmiyorum bu mesaja, insan asik olmamissa olmamistir yani bunun belirli bir formulu yok ki. Birlikte oldugu kisiye asik olmayan cok insan taniyorum, hatta sayisi olanlara gore fazlalikta. Ben burda acaip bir durum goremedim.
Evlilik korkusu aslinda evlilik korkusu degildir, O kişiyle evlenmekten korkuyorsunuz ve istemiyorsunuz sadece.
Hayatinizda bir erkegin olmasini, iliskiniz olmasini seviyorsunuz ama evlenecek kadar aşık degilsiniz.
"ya benim için dışarıda daha iyi birisi varsa"
Bu düsünce esimden onceki bir ilişkimde benim de aklimdan gecmisti.
Aşık olan biri boyle bir cumle kurmaz. Asik olsaydin, karsibdaki insan sana huzur ve guven verseydi "benim icin en iyisi o" derdiniz. Cunku disardaki insanlarin asla sonu gelmez. Herkesin biseyleri birilerinden daha iyi olabilir.
Çok haklısınız ancak yüzük gelene kadar ben bulutların üzerinde uçan, aşkla evlilik hayalleri kuran, onun ne kadar iyi bir eş ve baba olacağını düşünen bir insandım :) yüzük gelince bir anda aşırı korkup tam tersi problemli noktalara yönelip sevgiyi unutur hale gelmeye başladım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?