Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Her ailede bir enayi vardır. Sizin ailede de bu sen olmuşsun.
Böyle düşünüp üzülmene şaşırmadım çünkü en büyük fedakarligi yapan aile üyesi hem asla kimseye yaranamaz hem gün sonunda en kötü o olur. Ama ısrarla en sonunda kötü olsa da yine fedakar taraf o olur.
Bu çok geleneksel bir şeydir. Tarafsizca bir bak etrafına, neredeyse her genis ailede senin gibi biri muhakkak olur. Zamanında benim annem de kimsenin yapmayacağı bir şey yapıp on seneyi aşkın kendi evinin huzurunu kaçırma pahasına bir aile üyesinin çok büyük bir yükünü üstlendi. Sonra bunu bıraktığı anda o aile üyesi herkese kulis yaptı, annemi kötüledi, bunca fedakarlığı çöp oldu.
Ya da talihsiz bir ölümden sonra herkes üç maymunu oynarken geride kalan cocuklari küçük evinde bakan, kendi çocuklarına zor yeterken onların her türlü sorunuyla ilgilenen yakın akrabam, yaşanan bir tatsiz şeyden sonra bir kere "bir ihtiyacin var mı" diye aramayan akrabalar tarafından kınandı.
Bir arkadaşım var, babası dersaneye yollamamis, okurken yardım etmemiş, kız iş bulmaya İstanbul'a gidince evden kaçıp o. olmaya gitmiş gibi muamele etmiş, bir gün "kızım nerede kalıyorsun iyi misin" dememiş. Ama kız ise girdiginden beri düzenli olarak kredi cektirip duruyor, asla geri ödemiyor. Kiz Her sene yıllık izinlerinde memleketteki ekin işlerine yardıma gidiyor, ameleligi yapıyor,ekinler satilinca da asla cebine üç kuruş verilmiyor. Bu sene İsyan bayrağını çekti, gelmicem dedi. Babası "o zaman günde 700 liradan on günlük amele parasını ver. Onu vermek senin hakkın" dedi, cirkeflik çıkarttı...
Bunlar çok yakınımda gözlemlediğim insanlar.
Sen de bunlardan birisin. Bunca sene verdin verdin, kimse hakkını gözetmedi. Şimdi senin olanı almak istiyorsun, kötü oldun. Eğer diretir gerçekten hakkın olan her şeyi alırsan inan senden kötüsü olmaz, kimse yüzüne bile bakmaz.
Aynen öyle senelerin emeği var bu benim garanti param deyin hiç de vicdan yapmayın bu hayatımda bunu gördümKimsenin bir şeyde hakkı yok ablacım anladığım kadarıyla tüm paralar sana ait, her şey senin paranla alınmış. Kötü hissetme asla, parana sahip çık o kadar.
Hiç ikileme düşmeyin.Ev sizin,arabadan da payını ödeyin kapansın konu..Net bir şekilde konuşun.Boyle düşünüyorum diye.Siz söylemeden ailenizin halletmesi lazımmış ama maden onlar farklı düşünüyor siz onlara hatırlatın.İlerde pişman olursunuz ,artık eskisi gibi değil mal mülk sahibi olamıyoruz.Cocugunuz olunca payınızı almazsanız pişman olursunuz.Araniz iyice açılır (bizde de maalesef çok benzer bir durum yaşandı,konuşmuyoruz iki yıldır)Aslında bende düşünüyorum ama erkek kardeşime yapılan ayrım canımı sıkıyor. Babamın kumar borcuda vardı okurken akrabaların bana harçlık diye verdiği parayı getirip veriyordum. Bana 10 lirası geçmedi ünv de kız başıma kendimi idare ettim diye çok içerliyorum ama erkek kardeşime sürekli para gönderildi. Bunlar beni ikileme sokuyor.
Yani vicdan yapmayın burada herşeye emek veren sizsiniz. Ama ailenizin durumuda ortada. Ama hayat bu insanın başına herşey gelebiliyor. Bilemedim bende .Arkadaşlar selam. Biz üç kardeşiz ben ve erkek kardeşlerim. Çocukluğumuz maddi sıkıntılarla geçti. Babam iflas etti annem gündelik işlerde çalıştı bende liseden sonra hep çalıştım. Ünv bile kendi paramla yazıldım. Sonrasında hiç maddi destek almadım ailemden ve hemen atandım ailemin yanında yaşıyorum 37 yaşımdayım. Aileme hep maddi destek oldum ama direk ellerine para vermedim düzenli olarak. Önce araba aldım sonra kiracı olarak oturduğumuz evi aldım krediyle. Babamın bir tane evi vardı kentsel dönüşüme gitmişti ve beş yıl önce teslim edildi. Küçük kardeşim yirmi altı yaşında hala okuyor. Ortanca kardeşim bu arada ünv önlisans okudu sonra az çalışıp kendi dersaneye gidip lisans tamamladı yani altı yıl okudu. Sonra çalıştı benden borç alarak bir araba aldı (üçte ikisini ben verdim kalanı annemle tamamladılar) her ay düzenli öderim dedi ama ödeyemedi. Bende arabamı satmıştım kardeşim bu arada evlendi babamın evine oturdu. Babam ablan evlenene kadar oturun sonra sizde kendinize ev alın bu arada çıkın, arabada ablana kalsın dedi. 4 yıl geçti ben iki aya evleniyorum. Eş adayımın evi ve arabası var maddi durumu iyi. Ama annem ve babam arabada payları olduğunu söylediler ve ev konusunda sanki kendi evleri gibi düşünüyorlar. Kardeşinin arabadaki payı ne olacak diye soruyorlar. Kardeşin ev alsa da orayı kiraya versek şu kadar gelir falan diye bende hani bana verecektiniz kirasını dedim yarısını sen alsan yarısını biz diyor ben öyle deyince annem. (Ben mezun olunca tüm aileye desteğimi esirgemedim hemen salon takımı aldım. Tatile çıksak herşeyi tüm aile ben ödedim. Ben araba aldım tüm aile o araçla ehliyet aldı ve kullanmayı öğrendi büyük maddi hasarlı kazalarda hep ben ödedim o arabamın değeri baya düşmüştü hor kullanıldığı için. Kardeşim okulu bitirdi ve hemen evlendi bir çekirdek dahi almadı. Bir yemeğe dahi çıkarmadı. Şimdi annemlerin onun hakkını yiyormuşum gibi davranması çok canımı sıkıyor. Arabanın bana verilmesi babamın isteğiydi.) şimdi araba satılsın yarı parasını verip kalanını onlara vermek ve evimin değeri ne ise o kirayı almak istiyorum ama ailemi de kırmak istemiyorum. Babam en düşük kademede emekli ve çalışıyor şu anda. Annem evde. Kardeşimin bir bebeği oldu iki yaşına girecek eşi ben evleneceğim diye tekrar çalışmaya başladı. Sanki onların hakkını yiyorum gibi vicdan yaptım. Sizce ne yapmalıyım?
