takı konusunda, sürekli yanımda konuşuyorlardı. şu kadar para var, şöyle alırız böyle alırız, şurda şu kadar para var diye. ama konuştuklarıyla aldıkları arasında dünyalar kadar fark olunca, işin içinde gösterişmi var diye şüpheleniyor insan. bana deseydiki en başta 2 tane almaya gücüm var, eyvallah derdim. ama lafa gelince herşey bol bol, ama somut birşey yok. ablasına bilet aldı evet ben onda değilim. bana gelince param yok diye kavga çıkartıyor, babası öl dese ölecek. faturalarını ödüyor, kredi kartlarını ödüyor, abisinin arabasını yaptırmış borcu varmışmış, abisi şuanda yeni ev alıyor babası ona yardım edecekmiş. abisi buraya geldiğinde ayranla yoğurdun hesabını yapıyor, ayran daha pahalıymış, yoğurt alırmış, yoğurttan daha fazla ayran olurmuş. işte insanlar 1 liranın hesabını yapıyorken yüzlük yüzlük akıtıyor benimki... sıkışığım baba diyebilirdi, param yok diyebilirdi. durmadan bana param yok diyor çünkü. evet beni gerçekten rahatsız ediyor, doğum günümde 1 dal çiçek almıyor, ama herşeye para var... hadi onu geçtim, işin içinde daha neler var neler... evet ailesi önceden uzaktı, annesi bile diyor, pek gelip gitmezdik diye.