Canım sende kendimi gördüm resmen
Aynı senin durumundaydım, daha da kötüydüm ben. Balayından eve döndüğümüz gün kendimi o kadar kötü hissettim ki, nasıl bir ağlama anlatamam. Eşim anlayışlıydı Allahtan, ondan saklanmadan ağlıyordum hep. Yaşım da küçük değil, eşimle de uzun süredir beraberdik. Ama evlilik, evden ayrılmak bana ilk zamanlar çook zor geldi, neden bilmem. Bir de benim annemler çok yakın bana, hele onlara gidip de kalkıp eve gelmek nasıl mutsuz ediyordu beni, gözlerim dolu dolu oluyordu hep
Ama inan geçiyor, insan evliliğe de, yeni evine de alışıyor. Hatta bir süre sonra artık evime gideyim diyorsun, özlüyorsun yani. Ama hem evliliği, hem evini benimsemen için biraz zamana ihtiyacın var. Yaşanmışlıklar arttıkça evine, eşine olan bağlılığın artıyor. Ama zaman ver kendine, çok zorlama kendini çok doğal özlemen eski düzenini araman. Ben hala işten eve gidince, annemin hazırladığı sofraya kurulmayı özlüyorum, bu geçmeyecek heralde
Üzme kendini, inşallah mutluluğunuz daim olur