-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
evlendim şehir değiştirdim yapamıyorum..bi fikir lütfen
- Konu Sahibi nerdeyim
- Başlangıç Tarihi
O zaman evlenmeyecektiniz arkadaşım.
Bir insan eşini severse nerede yaşadıgı, hangi koşulda çalıştıgı bile önemsiz olur.
Ama siz baştan bunları bilerek evlenmişsiniz,
şimdi eşinizin her hareketi batıyor size.
Kaldı ki eşiniz tamam tayin iste, 2 ayda bir gelirim bile demiş.
Pardon, daha ne yapsın?
Kusura bakmayın, ama eşiniz yeterince fedakarlık yapmış bence,
şimdi sıra sizde.
Yapamam derseniz de bu ilişkiyi yeniden gözden geçirin...
Son düzenleme:
- 1 Nisan 2010
- 14.774
- 678
- 213
Ben İzmirliyim..İzmirde iyi bir semtte yaşıyordum ailemle...Eşim Eskişehirli..İkimiz de ailelerimizden çok çok uzak bir şehirde Düzcedeyiz....Bu şehirde eşimden başka tanıdığım insan yoktu....Ve ikizlerime bakıyordum ,tek başıma........Dağbaşında 4.kat,asansörsüz,konu komşusuz bir evdeydim....Akşamdan akşama sadece gördüğüm yetişkin insan eşimdi...Bunları yaşayacağımı biliyordum...Çok zorluklar çektim..Memleketime en fazla yılda 2 kez gidebiliyordum...Nedir bunlara katlanmaya sebep biliyormusunuz...? Sadece sevgi.............
Şimdi çok şükür daha iyi bir mekanda oturuyoruz..Kendi işimi de yapmaya başladım yavaş yavaş..........
Eşiniz çok fedakarlık yapmış ve elinden geleni de yapıyor.....Farkındamısınız ? Bence farkına varın bunun......
Şimdi çok şükür daha iyi bir mekanda oturuyoruz..Kendi işimi de yapmaya başladım yavaş yavaş..........
Eşiniz çok fedakarlık yapmış ve elinden geleni de yapıyor.....Farkındamısınız ? Bence farkına varın bunun......
Son düzenleyen: Moderatör:
arkadasim evlilikte iki taraf ta caba göstermeli,emek vermeli ve fedakar olmali. sen sadece alismis oldugun ortamdan koptugun icin kendi kendini mutsuzluga gömmüssün. en kolayi da bu zaten. cabalamak varken hic bir sey yapmamak daha kolay tabi.
ben yurtdisinda dogdum büyüdüm ama esim icin türkiyeye geldim. tek bir akrabam yok benimde. yurtdisinda cok güzel bir isim vardi, param vardi dilegiim gibi harcardim. bunlari bende cok söylerdim icten ice, ah eski gunler diye. ama böyle yaparak hem kendimizi hem esimizi üzeriz. bence esin senin icin cok sey yapmis ama sen ne yemek yapasin var ne evi toparlayasin var yani orasi sizin eviniz birlikte güzellestireceginize nedne böyle davraniyorsun.
benim isim yok bu yuzden bende mutsuzum ama elimden geleni yapiyorum sende biraz cabala. esini seviyorsan tabi
ben yurtdisinda dogdum büyüdüm ama esim icin türkiyeye geldim. tek bir akrabam yok benimde. yurtdisinda cok güzel bir isim vardi, param vardi dilegiim gibi harcardim. bunlari bende cok söylerdim icten ice, ah eski gunler diye. ama böyle yaparak hem kendimizi hem esimizi üzeriz. bence esin senin icin cok sey yapmis ama sen ne yemek yapasin var ne evi toparlayasin var yani orasi sizin eviniz birlikte güzellestireceginize nedne böyle davraniyorsun.
benim isim yok bu yuzden bende mutsuzum ama elimden geleni yapiyorum sende biraz cabala. esini seviyorsan tabi
arklar ben h.sonu gelecek yine yalnz kalıcam die korkuyorum. ne gibi bi fedakarlık yapıcam ben bu evlilk için,sürekli kendime bi uğraş çabası,oylanacak bişeyler bulma çabası için de mi olayım.evlenmeden öncekinden daha yalnızm şimdi. ben eşim için geldm buraya. kendime ark lar edineym bi meşgale bulayım derdine düşmem gerektiiği kanısında olan çok insan var.eşimden hariç kendime meşgale bulma çabasndan nefret ediyorum. kabullenemiyorum.....yaaa bi plan bi plan bi h.sonu planı , artık planı da geçtm eşmle bi kahvaltı bi kıkırdama bi sallana sallana evde pijamalarla film izleme kahve içme vs vs.... yok nerde...................en masum istekler bunlar. h.sonu çalşıyor aynı h.içi mesaisi gibi. o da çaresz ama gelmeden anlaşmalı değilmydi şirketle.pazar tatil olacak sabret sabret diyor, dediği vakt geldi geçti,şirket yan çizdi diyor şimdi de. bu şehre geldm 10 gün tayn için olan iznimi evde ağlaya ağlaya geçrdm. o işteydi. ark bi fikir vern çok bunalımdayım. eşim bana pozitf yaklaşsa da aklım h.sonların da hep, gece uyuyabilecekmiyiz de hep. bu arada ameliyat olma askıya alındı...
birlkte bişeyler yapsak mutlu oluyorum, olmaya çalışıyorum.ama eşim genelde çalıştıı için h.sonları da dahil, birlkte paylaşımımz çok az ve ben hırçnlaşıyorum ister istemez. eşim 2 ayda bi gelirim i tehdt olarak söyledi daha erken gelemem dedi. ank da kalsak 10 gün şehr dışında olucam die kalmak istemedi zaten .benm gidp de onun bu işte kalması çok daha mantıksız yani. bana müsade etmesi de çok saçma geldi bana zaten. ama o sitemle söylene bi söz. ben tayn alıp gtsem o çok darılırdı hem de çooooooooook.ank yı bana terch ettn die. hem de herkes buna çok tepki gösteirr.
- 11 Kasım 2011
- 1.856
- 632
- 163
bilmiyorum ben mi çabalamadım ya da çabalamak istemedm,çünkü eşim çok zorladı beni buraya gelrken gitmeyelem allah bi kapı açar dedm, anka da kalalım dedm, yapamam dedim ama her akşm evmde olacam yannda olacam dedi maaş daha iyi dedi, bilmiyorum pişman myım evlendiğime, bazen evet çünkü herşey buz gibi geliyor bana, evim soğuk, hayat sıoğuk...eşyalr hepsi en iyisnden ama hiç birinin kıymeti yok ne acıdır kievm dağınık ne yemek yapasm var ne evi toplayasım. eşime hizmet etmk istemiyor canm.halbuki mutfağı çok seven biriydim hala da öyle ama uykusuz ve yorgunm sürekli, gerginm, ne hayallerm vardı, ne süprizler yapacaktm evlennce eşime, bi defa kendm istemedm gelmeyi,yediremi,yorum bu zoraki hayatı, ama gelmesem eşim çok baskı yaptı,ayda 2 hafta evde 2 hafta şehr dışında olcam dedi, belki yazın daha fazla dedi,başka iş bulsak ank da onu tatmn etmiicekti maddi olarak,işinde başarılı biri.bunu da istemezdm ama burda yaşamayı da istemiyorum, kimse bana karışmadı bu yaşıma kadar,herşeyimi bi kenara atıp da eşimn peşine takıldım,çok kısıtlanmış çok çaresz hisseidyorum kendimi. yarın birgün çocuk olursa ben şehr dışında olup da seni yalnız bırakamam dedi,çocuk düşncesi aklmzdan bile geçemiyor, o çocuk çok istedi ame ben bu şehrde yapmam dedm,burda hiç bişey yapmayı düşnmüyorum dedim ama bura benm memleketm dedi nasıl bu kadar küçmsersn hem de burda kalmııcaz uzun süre falan diyor da ben kesin ank merkezli bi iş sınavı kazanıp da geri dönmek istiyorm,ama yine evliliği istediğim gibi yaşamamış olurum o gelemezse die bi sürü olmszluklar geçiyor beynm susmuyor, geceleri de böyleyim. rengim sapsarı, gözler kırmızı ruh gibiym.eşim de çok agresfleşti. depresyondayım galiba, her akşam hergn ağlıyorum, en ufak bişeyde ben a desem o b dese karşı çıksa falan hakkı yok diyorum benm istedklerimi yapmak zorunda çünkü ben onun istediiii hayatı yaşıyorum diyorum.
büyük bir şehirden küçük biryere alışmak çok zor bunu bende yaşadım ve inan alışılıyor yeterki iste ve önemli olan nerde diil kimle yaşadığın. bak ben şu anda ankarada yaşıyorum. bazen kalabalık trafik beni o kadar boğuyorki keşke küçük bir ilçede yaşasam diyorum. biraz eşini anlamaya çalış. orda aldığı para ankarada alacağıyla aynı olsa bile büyük şehir de masrafınız daha çok olur. orda birikim yapıp izin günlerinizde başka şehirlere gidebilirsiniz. büyük şehirlere gezmek için gitmek inan daha zevkli. bulunduğun yerden ziyade evliliğe alışamamış olabilirsin canım. biraz daha zaman ver kendine
eşimi anlamaya çalışıyorum da bir de burda tanıdıkları var sonuçta memleket, daha yeni gelmişiz ev bile eksik onu çağrmadık buna gitmedk, ben hergün ağlıyourm eşim bunun kavgasını veriyor benmle. iyi olduğumuz zamanlar alışmaya çalışıcam dediğim zmanlar da da eşimn bu baskılarından dolayı çok kızıyorum ona.sihirli değnekle dokunulmuş gibi alışmamı bekledi burya benm.şimdi belki anlıyor beni yavaş yavaş ama o döenmki psikolojimi hiç anlamadı
bir de eşimn izni falan yok acımasz bi işte çalışıyor.haftada 1 gün bile tatili yok...bu şehr ankarada da çok daha pahalı. herşeyi dıraşrdan getrdikleri için. sanayi yok kiralar uçmuş.
- 9 Ocak 2012
- 15.099
- 29.072
- 798
evlilik tamamen farklı bir hayata adım atmak bence. insan bu süreçte hayatında daha fazla değişiklik yapmamalı ki evliliğe alışabilsin. siz hem evleniyorsunuz, hem şehir değiştiriyorsunuz, hem iş değiştiriyorsunuz hem de akraba değiştiriyorsunuz. sonuçta kendi akrabalarınızdan ayrılıp eşinizinkilerle bir araya geliyorsunuz.. işiniz baya zor. ben arkadaşların dediğine katılmıyorum şımarık olduğunuzu ya da abarttığınızı düşünmüyorum açıkçası. ama hemen pes etmeyin. sonuçta eşinizle aranızda probem yok. hep dış etkenler. bence problemlerinizi sıraya koyun. önce işinizde çevre edinin. ne de olsa en çok zamanı insan işinde geçirir. işinizde mutlu olursanız akşam da somurtmazsınız. ben de ilk görevimi bir doğu ilinde yaptım. kültürlerimiz çok farklıydı. zamanla kendime uygun arkadaşlar edinerek işteki sorunumu çözdüm. tavsiye ederim. daha sonra vedede pozitifleşeceksiniz eşinizin pozitif yaklaşımlarına sizde aynı içtenlikle cevap verin. ailesiyle aranıza çok mesafe koymayın. böylelikle kendi içinizdeki problemleri çözmüş olursunuz. bundan sonra ki adımları zaten eşinizle birlikte konuşarak atasınız. hem de evliliğiniz biraz daha oturmuş olur. sakın eşinize karşı kendinizi doldurmayın bu sizi daha çok üzer.. ne de olsa hayat arkadaşınız. bence her şey düzene girecek.
çok teşekkür ederim güzel fikirlerin için, hepinize teş ederim aslında. iş yerimden tatmn olabilir miyim bilmiyorum. zaten en çok geren şeylerden biri bu. iş yernde de umarım buluurm ama şu an burdaki birçook şey batıyor bana. çok kasılıyorm. benm en kötü huyum kendimi doldurşua getrmek ve bu işin mağduru gibi görmek aslında. herşey devam ederken eşimle aram bozuk olduğunda en çok çıkmaza giriyorum zaten.onunla iyi olmam lazım ama işte içten içe kızgınlıkalrım var. inş. düzelir dediğin gibi.... bu kızgınlıklarımınn geçeceği günü sabırla bekliyorum... çocuk düşündüğüm günü,yan komşu gibi çocukla uğraşırken karı koca olarak kahkalarımızn yükseleceği günü sabırla beklemek sitiyorum...
wildone özle mesaja izin vermedi site, daha yeni üyeyim, ilgine teşekkr ederim. eğer bu memleketten olanlar varsa rencide ediyormuşm gibi olmasn die söylemek istemiyorum şehiri. sonuçta ben beğenmiyorum. eşim de mühendis. ama biz kesn 1 yıl burdayız bence yıllık kira bedeli ödedk, biitnce de ev sahbi evi satıcak zaten.sonrasında kesn bu evden taşnmamız lazım da ben diyorum ki yıl doldurunca yani temmuzda çıkmamız lazım, o zman evi ank da tutalım ben de tayn almaya çalışayım, sen de bi kaç ay daha çalış, annesnde kalır, sonra istifa et gel, ocak gibi kpss ye hazrlanmaya başa.itiraz etmedi ama bizim bi günümüz diğerini tutmuyor, eşime annende kalırsn gibi demedim ama , kontrat bitince gidelm dedm dün ağlarken. bişey dmedi.müh alımları 2014 te olacakmış. 2 senede 1 , sen ne iş yapıyorsun.
- 9 Ocak 2012
- 15.099
- 29.072
- 798
rica ederim. umarım her şey yoluna girer ama zamanla olacak şeyler. ben de yeni evliyim ve büyük bir şehre geldi tayinimiz. eşimle sadece haftasonlarının bir günü denk geliyor tatillerimiz gerçi o da arada bir gelmiyor bile. 2 haftadan beri plan yapıyoruz ama gece telefon çalıyor eşim işe gidiyor. çok üzülüyorum birlikte zaman geçiremiyoruz diye. ama sevdiğim insanla evli olduğumu düşündükçe de mutlu oluyorum. işimde deseniz karakterime uygun bir arkadaşım yok. ama zamanla her şeyin düzeleceğine eminim umutluyum:)) sizinki de öyle olacak. ama kendini doldurma:)) kendine hobi edin. mesela doğudayken ben, hiç el becerim olmamasına rağmen tahta objeler boyamaya başladım. hatta eşime bir hediye yaptım acayip iyi gelmişti bana. tabi hayat hobilerle geçmiyor ama bir nefes alıp sağlıklı düşünmek için iyi bir mola. bi de işinin avantajını düşün. artık asla yapamayacağını düşündüğün noktada tayin isteyebilirsin yani iş kaygında yok. o yüzden elinden geleni yap. hala olmazsa şartları zorlayıp eşini ikna edip gidersin. ama ben düzeleceğine eminim nedense:))
adamın horlamasından bile zevk alıyosun haa.sanıyorum bu gözü kapalı aşık olmak....horlama kısmını bilememde yatakta gözünü actıgında onun yanında oldugunu görmek dünyanın en mükemmel şeyi...ALLAH DAİM ETSİN......
söylediklerimi dikkate almayacağını tahmin ederek yine de yazıyorum. bende seninle tamı tamına aynı durumdayım. ama eşimi öyle çok seviyorum ki.. onun için bu küçük ve sıkıcı şehirde kalmaktan bir kere bile pişman olmadım.. ha çok bunalıp ağladığım oldu, ama her seferinde o gelmeden toparlanıp kendime çeki düzen verdim..hiç senin yüzünden demedim ona.. onun tüm çevresi burda. ailesine, akrabalarına sürekli yakınlarının taziyesine, doğumuna, mevlütüne gitmek zorunda kaldım ki bu ortamlar daha önce hiç bulunmadığım çok farklı bir kültüre ait.. dil problemi yaşıyorum bu şehirde.. eşimin işi mecburen burda ve işini çok seviyor. ben öğretmenim istediğim zaman burdan tayin isteyip gidebilirim. ama tek umrumda olan yuvamızın huzuru.. hayatta herşey istediğimiz, beklediğimiz şekilde gelişmeyebilir. önemli olan mevcut şartların içinde kendine huzurlu bir ortam yaratmak ki bu senin elinde.. sonuçta akşamları eşin evinize geliyor değil mi, size ait olan bir dört duvar var.. özeliniz var.. eşini yeterince sevmediğini düşündüm yazdıklarını okurken. neticede 30 yaşındasın küçük değilsin. ağlayıp sızlamak yerine mevcut şartların içinde kendini oyalayacak şeyler bulabilirsin. sanki ankarada hergün sinemaya tiyatroya mı gidiyordun her gün bi semte gezmeye mi gidiyordun.
anladığım kadarıyla eşin uyumlu biri ve seninle geçinmeye gönlü var. ameliyat olmayı bile kabul etmiş.. biraz sabretsen, bu arada para da biriktirelirsiniz birkaç yıl içinde istediğiniz şartlarda istediğiniz şehirde yaşamak için fırsatlar çıkabilir karşınıza.. güzel şeyler düşünmek yerine sadece kendine zorlaştırıyorsun hayatı ve tabi ki zavallı eşine.. bence sen bi toparla kendini..eşini seviyorsan sende onun için bi adım at.. ve ayrı kalma.. bu sizi uzaklaştırır.. biraz emek.. biraz çaba..
anladığım kadarıyla eşin uyumlu biri ve seninle geçinmeye gönlü var. ameliyat olmayı bile kabul etmiş.. biraz sabretsen, bu arada para da biriktirelirsiniz birkaç yıl içinde istediğiniz şartlarda istediğiniz şehirde yaşamak için fırsatlar çıkabilir karşınıza.. güzel şeyler düşünmek yerine sadece kendine zorlaştırıyorsun hayatı ve tabi ki zavallı eşine.. bence sen bi toparla kendini..eşini seviyorsan sende onun için bi adım at.. ve ayrı kalma.. bu sizi uzaklaştırır.. biraz emek.. biraz çaba..
neden ciddiye almayayım güzel arkdaşm tabi ki herkesin yazdılarını dikkatle okuyorum, almaya, anlamaya çalışıyorum. peki ankaradaki evime göre herşeyi alıp da son zamanlarda nikahtan sonra caymasına ne demeli, şimdi ank ya dönelm diyorum itiraz etmiyor ama onun iş koşullarına göre şartları oluştrmaya uğraşıyoruz uğraşıyorum çünkü benm tanıdıklarım var ank da. ama o bizim için koşul oluştrmadı zönk die geldk ve h.sonları izin için bile anlaşmamış şirketle.söyledm baştan konuş diye. hallederm die düşndü. al işte yarn cumtesi. bunca sinirime rağmn hala diyebiliyorum lütfen yarın izinli ol die. hep bekliyorum onu.o benm şartlarımı yaşayamazdı,ben onu biyere götrcem sonra d ayalnız bırakıcam istemeyerek da olsa ama ank da zorlandı hemen dönücem die tuttrdu.of ne bileyim kızgınlığım nasıl geçer. yoksa birini sevdiğin için k baştan bişeylern değişeceğini kabul etmek olabilir neden olmasın ama benmki sonda oldu işte. sinema tiyatro da değil derdim.işin temelinde zoraki bana bişey yaptrmış olmasını kabullenmiyorum....
batılı olup doğuda yaşayan biri olarak yorum yazıyorum. seni çok iyi anlıyorum. doğuda yaşamak çok zor. yaşadığın yeri söyleseydin oranın kültür özellikleriyle yorumlarımla yardımcı olmaya calışırdım canım.çünkü doğunun her bölgesi farklı.merhaba ben bi kaç aylık evliyim,nişanlıyken eşim memleketini bırakıp benm yaşadığım ankaray geldi orda özel sektörde iyi bi işe girdi, memleketiindeki iş de çok iyiyidi maaşı daha yüksekti ama doğunun küçk illerlnden biriydi ve ben düzenimi bozmak istemedi.geldi ama işi pek sevmedi şehr dışına gönderiyorlardı vs. ama zaten memur olcaktı sınavlara çalışcaktı. ama ne olduysa düğüne bi kaç ay kala oldu,eşim tuttrdu memlekte gidelim ordaki işim daha iyi her akşam eve gelebilecem hem senn aşlene de yakın benm ailem de orda bize yardımcı olurlar vs vs. ama ben zaten ankarada tek başıma yaşayan düzenli bi hayatı çok güzel bi işi(kamudayım) olan biriym kimseye bu saatten sonra ihitiyacm yok gelmişiz 30 yaşına.halledemiicez mi aile olabilmeyi ki benm ankarada akrabalarım çevrem de var.asla istemedm bu küçük yere gelmeyi ama eşimden ayrılmak da istemedm. ailesnn hiç kzı yok. bana çok heveslendiler ama ben herşeyden herkesten soğudm bu olay yüzünden.neyse düğünden sonra ayrılığa dayanamadım ve onun ankarada çok mutsz olmasndan korktum ve tamm gelicem dedm ama zaten kendi memleketindeki işine başlamıştı.ben mecbur kaldım gtmeye.ağlaya ağlaya geldm resmen. düğünden sonra eşim memleketndeki işe geldi başladı ben orda yalnız kaldım. ama başlamasa başkasını alacaklardı. çok kötydü yeni evlisin eşini istiyorsun ve yannda olablmek için istemediğin biyerde yaşaman laızm. çalışıyorum zaten ankaradaki çalışma ortamını asla o ilde bulamadım.doğu zaten iletişimde zorlanıyorum hayattan soğudum eşimden soğudm eşim cmutesi pazar da çalışyor. bi ark ım bi akrbm yok.her hafta sonu evde tekm çıkıp gezeck biyer yok.hep yalnz tek ve sıkıntısını stresini atamayan durumdayım. iş yerim desen alışmak çok zor. ark yok kafa dengi yokbikaç atlık evliyim ama hiç bişey anlamadım eşime öfkemn her geçn gün büyüyor. ne yapsa da gözmde yok. bi araya gelebildiiimz kısıtlı vaktlerde tanıdık veya akr ziyareti veya ailesinie gitmemz gereken zmanlarda hep kavga ettk.hiç kimseyi görmek istemiyorm onun hiç kimsesine jest yapmk istemiyorum çünkü o beni mutlu edemedi.etmeye çalışyıro ama ben zorla gtrmiş olmasını kaldıramıyorum hala. içimde hep bi sinir var
erkekler hep böyledir.evlenene kadar marsta bile yaşar ama evlenince memleketine dönmek ister
bana eşinin nereli olduğunu söylesydin yorumlarımla yardmcı olmaya çalışırdım.
