Çok acaip yorumlar var gerçekten, evlenme yazanlar olmuş, sevince istersin istersin yazanlar olmuş
Ben katılmıyorum hiçbirine. 2 kez körkütük aşık olduğum oldu ama hiçbirinde kendi benliğimden , kendi adımdan, kendi varlığımdan bireyselliğimden vazgeçeyim; kendimi kaybedeyim diye bir düşüncem olmadı
Evlenince erkekler hiçbir bedel ödemiyor, isim değiştirmiyor, kütük değiştirmiyor madem bizler de bedel ödemek zorunda değiliz. Zaten adamın donunu çorabını yıkıyorsunuz canlarım bir de adı sanı doğum yerini bırakmaya dğer mi Allah aşkına? Evleniyorsam evleniyorum neden kimliğimin yarısından vazgeçeyim Allah aşkına?
30u geçince yumuşarsın diyenler olmuş, hiç katılmıyorum aksine insanlar benliklerini ve bireyselliklerini 30dan sonra kucaklıyorlar asıl. Seviyorsan da kendini kaybetmeden de sevebilirsin, sevmek bireyselliğini kaybetmek , seviyorum diye her şeyi kabul etmek değil ki. Benliğini kaybederek seven erkek hiç tanımıyorum ben mesela.
Bir kadının adı sanı kütüğü her şeyi bırakmayı , kendinin bazı kısımlarından vazgeçmeyi sorgusuz sualsiz kabullenmesi aman canım ne olcek demesi hiç doğru değil. Sorun bakalım hangi erkek öyle bir şeye evet der? Kadınlar da bu durumu peynir ekmek gibi kabullenmemeli asla. Yasal olarak daha kolay derseniz anlarım, babamın soyadı kötü veya anlaşılmıyor derseniz gayet anlarım. Ama karşı taraf erkek madem kabul ediyorum derseniz anlayamam.
Kusura bakmasın yazan herkes katılmıyorum yazdıklarınıza, kadınların 2. tür olmayı bu kadar kolay kabullenmesi çok yanlış. Bireyselliğinize sahip çıkmanız gerek yoksa bu toplum gıdım ilerlemez. Erkeklerin sosyal ve yasal olarak neye hakkı varsa sizin de aynısına hakkınız var o kadar.
belli bir yaşa gelince bunu bu kadar mesele yapacağınızı sanmıyorum.
bu da benim pozitif ayrımcılığım 
