tabii ki ailemi özledim... yatağımı... odamı... doğup, büyüdüğüm sokağı... ama bunlara kavuşmak çok zor değildi benim için. arabayla 7-8 dakikalık bir yol olduğu için, çooook derin bir özlem duymadım. ama arkadaş grubumu çok özlüyordum...senağlama çok şamatacı bir gruptuk. yerimseniben grubumuzda hepimiz çifttik. sonra herkes evlendi ve başka başka yerlere gittiler... çift olarak görüştüğümüz iki arkadaşımız ayrıldılar ne yazık. :1no2: diğerleride yurt dışında ve şehir dışındalar... eski günlerimizi çoooook özlüyoruz artık. :asigim: