- 3 Şubat 2018
- 25.550
- 110.092
- 598
evde kaldım konusu açan kişi 24 yaşında mi ben mi yanlış görüyorum ? aileniz bu kafa yapısında olabilir ama ciddiye almayın daha çok gencsiniz.Merhaba hanımlar. Ben 24 yaşında hiç evlenmiş, nişanlanmamış, ve sevgilisi hiç olmamış biriyim. Konuya direkt gireyim 1 seneden az bir sürü sonra hayırlısıyla diplomamı alıp hemşire oluyorum inşAllah.
Neyse konu o ki neredeyse her baba evime gittigimde (ogrenci evinde kalıyorum) sürekli bir evlenme konusu açılıyor. Kötü bir şekilde değil ama örnek göstermek gerekirse mesela annem bana hep "sen hayırlısıyla evlenince biz belki Türkiye ye kesin dönüş yaparız' " sen evledikten sonra böyle söyle yaparız" "senin düğününde...."
Bıkıyorum artık. Kendimi evde kalmış hisediyorum. Bu da yetmiyormuş gibi çok sevdiğim benden 1 yaş küçük olup 2 çocuğu olan kuzenimin :
" eee sen ne zaman evleniyorsun" "eee bi erkek yokmu gerçekten hayatında yemin et" demesi.
Yemin ederim en son en iyi arkadasımın bana açık açık lezbiyen miyim diye sorması artık tepemin tasını attırdı az kalsın evet lezbiyenim diyecektim .
Türkiye ye gittiğimde zaten 18 imden beri aynı. Hep evlenme konusu.
Ya ben yaşlı mıyım? Evde mi kaldım? Diye artık kendimi yiyorum. Arkadaşlarımın hepsi ya evli, ya nişanlı, ya sözlü.
Utanmaya başladım artık kendimden evli olmamayışımdan... Zaten kendimi hiç bir şekilde güzel bulmuyorum. Şimdide evde kalma korkusu geldi.
Tek ben miyim böyle ? Aranızda benim gibi olan var mı?
Çok teşekkür ederim.
Evlenmelisin. Onlardan daha mutlu olmaya hakkın yok.Bende 26 yaşında evlenmemiş nişanlamamış manitasi bile olmamış bir kızım evlen diyen bir çevreye sahibim ama diyenlere dönüp bazı kaba etlerimle gülüyorum çünkü harika gelecek planlarım var ve baya yakinim su an onlara o yuzden tepemem , elbette evlenmek isterim ama daha çok erken hele sizin için daha da erken dinlemeyin şöyle cahil kişileri takmayında. Ben sadece bir sevgilim olsun isterdim mesela sırf birşeyleri paylaşalım beraber gezelim tozalım diye ama evlilik çok ciddi bir sorumluluk ne güzel mesleğinizde var ise başlayın özgürce başıboş kararlar alın seyahatlere çıkın .takılmayın böyle şeylere o diyenler kendi düştükleri çukura çekmeye çalışıyor bence bizi
Dimi ya özelikle çok mutsuz bir evlilik hayat sürmüş teyzeler evlen Allah evlen diye tutturmuyor mu hah diyorum çekecek benide dipsiz kuyuyaEvlenmelisin. Onlardan daha mutlu olmaya hakkın yok.
Bi24 yaşta lezbiyen misin soruyorlarsa şahsım 33 yaşında ben neyim ?
Sizin teyzeler fenaymış. Bizimkiler '' Koca çok iyi birşey olsa adı koca olmaz, gonca olurdu '' diyor.Dimi ya özelikle çok mutsuz bir evlilik hayat sürmüş teyzeler evlen Allah evlen diye tutturmuyor mu hah diyorum çekecek benide dipsiz kuyuya
Biraz dişli olmanızın zamanı gelmiş de geçmiş bile. Baştan ailenize söyleyeceğiniz şey "ben okuyacağım ve geç evleneceğim" olmalıydı. Böyle söyleseydiniz 30 a kadar sizi rahat bırakırlardı. Ben öyle yaptım ve 26 yaşında evlendiğimde mutlu bile oldular.Merhaba hanımlar. Ben 24 yaşında hiç evlenmiş, nişanlanmamış, ve sevgilisi hiç olmamış biriyim. Konuya direkt gireyim 1 seneden az bir sürü sonra hayırlısıyla diplomamı alıp hemşire oluyorum inşAllah.
Neyse konu o ki neredeyse her baba evime gittigimde (ogrenci evinde kalıyorum) sürekli bir evlenme konusu açılıyor. Kötü bir şekilde değil ama örnek göstermek gerekirse mesela annem bana hep "sen hayırlısıyla evlenince biz belki Türkiye ye kesin dönüş yaparız' " sen evledikten sonra böyle söyle yaparız" "senin düğününde...."
Bıkıyorum artık. Kendimi evde kalmış hisediyorum. Bu da yetmiyormuş gibi çok sevdiğim benden 1 yaş küçük olup 2 çocuğu olan kuzenimin :
" eee sen ne zaman evleniyorsun" "eee bi erkek yokmu gerçekten hayatında yemin et" demesi.
Yemin ederim en son en iyi arkadasımın bana açık açık lezbiyen miyim diye sorması artık tepemin tasını attırdı az kalsın evet lezbiyenim diyecektim .
Türkiye ye gittiğimde zaten 18 imden beri aynı. Hep evlenme konusu.
Ya ben yaşlı mıyım? Evde mi kaldım? Diye artık kendimi yiyorum. Arkadaşlarımın hepsi ya evli, ya nişanlı, ya sözlü.
Utanmaya başladım artık kendimden evli olmamayışımdan... Zaten kendimi hiç bir şekilde güzel bulmuyorum. Şimdide evde kalma korkusu geldi.
Tek ben miyim böyle ? Aranızda benim gibi olan var mı?
Çok teşekkür ederim.
Katılıyorum. 29 yaşındayım. Çevremde 1 kişi bile neden evlenmiyorsun demiyor çünkü ben o konulara girmiyorum. Herkesin gözünde kendine yeten mutlu biriyim. Hatta evliler benim hayatıma özenir. Biz kendimizi nasıl görürsek çevremiz de bizi öyle görür.Onlara bu cesareti siz veriyorsunuz. Baskı karşısında kaygılı bir ifade takınırsanız haz alırlar bundan, devam ederler.
Sağlam bşr duruşunuz olsun. Yorum yapamasınlar.
Konuşsunlar canımmm.Lütfen baskıdan dolayı evleneyım demeMerhaba hanımlar. Ben 24 yaşında hiç evlenmiş, nişanlanmamış, ve sevgilisi hiç olmamış biriyim. Konuya direkt gireyim 1 seneden az bir sürü sonra hayırlısıyla diplomamı alıp hemşire oluyorum inşAllah.
Neyse konu o ki neredeyse her baba evime gittigimde (ogrenci evinde kalıyorum) sürekli bir evlenme konusu açılıyor. Kötü bir şekilde değil ama örnek göstermek gerekirse mesela annem bana hep "sen hayırlısıyla evlenince biz belki Türkiye ye kesin dönüş yaparız' " sen evledikten sonra böyle söyle yaparız" "senin düğününde...."
Bıkıyorum artık. Kendimi evde kalmış hisediyorum. Bu da yetmiyormuş gibi çok sevdiğim benden 1 yaş küçük olup 2 çocuğu olan kuzenimin :
" eee sen ne zaman evleniyorsun" "eee bi erkek yokmu gerçekten hayatında yemin et" demesi.
Yemin ederim en son en iyi arkadasımın bana açık açık lezbiyen miyim diye sorması artık tepemin tasını attırdı az kalsın evet lezbiyenim diyecektim .
Türkiye ye gittiğimde zaten 18 imden beri aynı. Hep evlenme konusu.
Ya ben yaşlı mıyım? Evde mi kaldım? Diye artık kendimi yiyorum. Arkadaşlarımın hepsi ya evli, ya nişanlı, ya sözlü.
Utanmaya başladım artık kendimden evli olmamayışımdan... Zaten kendimi hiç bir şekilde güzel bulmuyorum. Şimdide evde kalma korkusu geldi.
Tek ben miyim böyle ? Aranızda benim gibi olan var mı?
Çok teşekkür ederim.
Evlenince de çocuk ne zamana yapacaksın baskısı hiç bitmiyor bu baskılar emin ol . Mesleğini eline alınca zaten Allah hayırlı kapılarda açar ne acele yapıyorlar duyan 50 yaşındasın sanır . İnsanlar artık 35 yaşında bile evlenmek için erken gözüyle bakıyor . Bir sakinMerhaba hanımlar. Ben 24 yaşında hiç evlenmiş, nişanlanmamış, ve sevgilisi hiç olmamış biriyim. Konuya direkt gireyim 1 seneden az bir sürü sonra hayırlısıyla diplomamı alıp hemşire oluyorum inşAllah.
Neyse konu o ki neredeyse her baba evime gittigimde (ogrenci evinde kalıyorum) sürekli bir evlenme konusu açılıyor. Kötü bir şekilde değil ama örnek göstermek gerekirse mesela annem bana hep "sen hayırlısıyla evlenince biz belki Türkiye ye kesin dönüş yaparız' " sen evledikten sonra böyle söyle yaparız" "senin düğününde...."
Bıkıyorum artık. Kendimi evde kalmış hisediyorum. Bu da yetmiyormuş gibi çok sevdiğim benden 1 yaş küçük olup 2 çocuğu olan kuzenimin :
" eee sen ne zaman evleniyorsun" "eee bi erkek yokmu gerçekten hayatında yemin et" demesi.
Yemin ederim en son en iyi arkadasımın bana açık açık lezbiyen miyim diye sorması artık tepemin tasını attırdı az kalsın evet lezbiyenim diyecektim .
Türkiye ye gittiğimde zaten 18 imden beri aynı. Hep evlenme konusu.
Ya ben yaşlı mıyım? Evde mi kaldım? Diye artık kendimi yiyorum. Arkadaşlarımın hepsi ya evli, ya nişanlı, ya sözlü.
Utanmaya başladım artık kendimden evli olmamayışımdan... Zaten kendimi hiç bir şekilde güzel bulmuyorum. Şimdide evde kalma korkusu geldi.
Tek ben miyim böyle ? Aranızda benim gibi olan var mı?
Çok teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?