Allah korusun ama kimse bilemez travmayla nasıl başedeceğiniz aslında. Sadece empati sahibi insanlar düşüncelerini daha doğru açıklıyorlar. Şöyle ki benim eşim vefat etse yıllarca kendime gelemem, evin her yeri onunla dolu. Ama kimse bilemez belki de kırkı çıkmadan evlilik kararı alacağım. Gerçekte ne olacağını kimse bilemiyor ama şu an düşününce mantık çerçevesinde kimse eşi olsun evladı olsun hemen atlatıp hayata atılamayacağına inanıyor. Sizin sorununuz bence empati eksikliğiniz karşı tarafa yansıyor. Benim çocuğum dahi yok ama allah korusun bir acı yaşasam toparlanmam zor olur, siz ise evlat sahibi iken “kocam duruyorsa tekrar yaparım” diyorsunuz. Evet tabii ki yaparsınız yargılamak bana düşmez ama fazla gerçekçi bakmanız rahatsız edici geldi bana açıkçası. Bence bu aşırı gerçekçi oluşunuz eş ailesini rahatsız etmiş, siz son derece haklısınız evlilik isteğinde ama anne de son derece haklı ben ona da kusur bulamadım. O da el kızı işte hemen unuttu diyor, oğlu olarak düşünüyor çünkü, sizden de o şekilde davranmanızı beklemesi doğru değil ama çok normal.
