Bence ikisinin de etkisi var . Huy genden de sirayet ediyor . Yani şöyle mesela bi aile içinde büyürken dedesini hiç görmemiş birinin bile çoğu huyu dedeye çekebiliyor halbu ki hiç görüşmemiş etmemiş. Ama yetiştirmekte büyük önem taşıyor . Karışık bi durum hakkınızda hayırlısı olsunMerhaba hanımlar,hikayemi çok detaylı anlatıp vakit kaybetmeyeceğim. Şuan bir süreç içerisindeyiz ve ben olumlu olumsuz hepsine açığım. Şayet süreç olumsuz olursa evlat edinmeyi de düşünüyorum çünkü anne olmak istiyorum. Ancak aklıma takılan bir kaç soru var fikirlerinizi merak ediyorum.
Bizler ailelerimizin iyi veya kötü bazı özelliklerini taşıyoruz. Bu onlar tarafından yetiştirilme tarzımızdan onlarla ömrümüzün yarısını geçirmemizden mi kaynaklanıyor yoksa genetikten gelen bazı şeyler mi var? Bunu kafamda oturtamıyorum.
Biz sıradan sayılabilecek herkes kadar tartışmaları olan ama cok ciddi sorunları olmayan,sakin sıradan bir çiftiz.
Evladımız belki bizimle uzaktan yakından hiç alakası olmayan bir aileden gelecek. Bu düşünce beni çok yoruyor. Fikirlerinizi merak ediyorum teşekkür ederim.
maymunlar üzerinde yapılan bır deneyı aktarayım size. tek yumurta ikizi iki bonobo sempanzesının bırını anneye verıp dıgerını yalnız buyutuyorlar. anne ıle buyuyen saldırgan tavırlar sergılemezken yalnız basına buyutulen çok fazla saldırgan agresif şiddete meyıllı tavırlar sergılıyor. genleri aynı. yetıstırme tarzımız çok seyı etkıler bu tek bır ornek sadece.Çocuğun yetiştirilme tarzı nasıl bir ailede büyüdüğü kadar katılım özellikleri de çok önemli ve karakteri oluşmasında etkili rol oynuyor. Evlat edinme bu yönden çok riskli evet ama bir yandan da ona bir yuva verebilmek de çok güzel bir duygu olsa gerek. Fakat yeri geliyor insan doğurduğu çocuğuna tahammülü olmayabiliyor ki siz bu çocuğa kaşınızı çatsanız bizim insanımız tarafından “üvey ana” damgası yiyebilirsiniz malum bu hassas konuda bizim insanımızın ağzı sıkı değildirvelhasıl kelam çok iyi düşünülmesi gereken ciddi bir konu
Teşekkür ederim güzel yorumunuz için. Yetiştirilmenin öneminin farkındayım. Başka bir ailede büyüseydim nasıl biri olurdum bilemiyorum muhtemelen düşünce şeklim,her şeyim bambaşka olurdu. Beni düşündüren tek kısım acaba tel başına yetiştirme yeterli olmayabilir mi? Umarım hayat güzel şeyler getirir ben ve benim gibi olan herkesemaymunlar üzerinde yapılan bır deneyı aktarayım size. tek yumurta ikizi iki bonobo sempanzesının bırını anneye verıp dıgerını yalnız buyutuyorlar. anne ıle buyuyen saldırgan tavırlar sergılemezken yalnız basına buyutulen çok fazla saldırgan agresif şiddete meyıllı tavırlar sergılıyor. genleri aynı. yetıstırme tarzımız çok seyı etkıler bu tek bır ornek sadece.
Ama sıze yanlış dusunuyorsunuz dıyemem. Sadece çevrenınve yetişme tarzının sandıgımızdan daha buyuk bir rolu var demek ıstıyorum. bahsettıgınız endıselerı ben de tasırdım. özellikle üvey anne damgası yemek konusunda çok haklısınızç çok ıyı dusunulmeı gereken bır konu.
Çok teşekkür ederim inşallahBence ikisinin de etkisi var . Huy genden de sirayet ediyor . Yani şöyle mesela bi aile içinde büyürken dedesini hiç görmemiş birinin bile çoğu huyu dedeye çekebiliyor halbu ki hiç görüşmemiş etmemiş. Ama yetiştirmekte büyük önem taşıyor . Karışık bi durum hakkınızda hayırlısı olsun
Çevrenin ne düşündüğü çok önemli değil açıkçası benim için. İnsanlar hep eleştirecek bir şey bulur çünkü. Hep iyi günlerimiz olmayabilir sınırlarımız yasaklarımız illa ki olacak. Doğurduğum da olsa bu böyle. Her anne kadar tahammüllü yada tahammülsüz olurum.Çocuğun yetiştirilme tarzı nasıl bir ailede büyüdüğü kadar katılım özellikleri de çok önemli ve karakteri oluşmasında etkili rol oynuyor. Evlat edinme bu yönden çok riskli evet ama bir yandan da ona bir yuva verebilmek de çok güzel bir duygu olsa gerek. Fakat yeri geliyor insan doğurduğu çocuğuna tahammülü olmayabiliyor ki siz bu çocuğa kaşınızı çatsanız bizim insanımız tarafından “üvey ana” damgası yiyebilirsiniz malum bu hassas konuda bizim insanımızın ağzı sıkı değildirvelhasıl kelam çok iyi düşünülmesi gereken ciddi bir konu
çok detaylı araştırmadım yüzeysel bilgimle. Çocuğun diğer ailesi ile bağının olmaması (reşit olana kadar) benim için daha doğru geliyor. Aile ile yüz yüze gelmek görüşmek,görüştürmek zorunda olmak vs istemiyorum.Evlat edindiğiniz zaman onu zaten siz yetiştireceksiniz. Evet genetik olarak ailelerimizden özellikler alıyoruz ama bunlar bizi yetiştirenlerin tarzıyla şekilleniyor. Bu şekilde de düşünebilirsiniz
Süreç hakkında hiçbir bilgim yok ama tamamen evlat edınmektense koruyucu aile de olabilirsiniz.
Korkularımız aynıymışBunu ben de çok düşündüm bekarım ve şartları şuan sağlıyorum, kendime güvenemedim sonrasında
Ama genetik bazı rahatsızlıklar vs olabilir gerçi bu kendi çocuğumuzda da olabilir, ama beni de bu biraz korkutuyor hiç huyunu suyunu bilmediğim bir aileden gelen çocuk acaba görmese de o ortamda büyümese de ailesel kötü alışkanlıklar varsa o durumda olur mu diye, ama şans sanırım aynı ailenin içinde büyüyüp farklı farklı olan bireyler gibi
Bilgim yoktu bu durumdan inceleyeyim teşekkürler.Evlat edinenlerin oldugu basliklar var forumda sanki sizin sorularinizin orada bilgi / tecrube sahibi insanlarca yanitlanmasi daha dogru olur gibi.
Sevmeyi bilmeyen bir annem var, sevmeyi bilmeyen bir annenin cocugu ve torunu. Yani benim gozlemledigim en az 3 kusak annelikten uzak insanlar anne olmus. Bense bende ne eksikse onu veriyorum kizima. Gunde 80 kere seni seviyorum demeden gun bittiyse eksik geliyor bana. Her sabah operek uyandırıyorum her gece operek uyutuyorum. Her gece yatirmadan cok degerli oldugunu kendisiyle gurur duyduğumu soyluyorum.Merhaba hanımlar,hikayemi çok detaylı anlatıp vakit kaybetmeyeceğim. Şuan bir süreç içerisindeyiz ve ben olumlu olumsuz hepsine açığım. Şayet süreç olumsuz olursa evlat edinmeyi de düşünüyorum çünkü anne olmak istiyorum. Ancak aklıma takılan bir kaç soru var fikirlerinizi merak ediyorum.
Bizler ailelerimizin iyi veya kötü bazı özelliklerini taşıyoruz. Bu onlar tarafından yetiştirilme tarzımızdan onlarla ömrümüzün yarısını geçirmemizden mi kaynaklanıyor yoksa genetikten gelen bazı şeyler mi var? Bunu kafamda oturtamıyorum.
Biz sıradan sayılabilecek herkes kadar tartışmaları olan ama cok ciddi sorunları olmayan,sakin sıradan bir çiftiz.
Evladımız belki bizimle uzaktan yakından hiç alakası olmayan bir aileden gelecek. Bu düşünce beni çok yoruyor. Fikirlerinizi merak ediyorum teşekkür ederim.
Karakterin yüzde yetmisbeşi genetik. Ama evlat edinme noktasında kendi aile ve akrabalımdan d açok memnun değilim genetik karakteri ise.:) çok takılmayın derimMerhaba hanımlar,hikayemi çok detaylı anlatıp vakit kaybetmeyeceğim. Şuan bir süreç içerisindeyiz ve ben olumlu olumsuz hepsine açığım. Şayet süreç olumsuz olursa evlat edinmeyi de düşünüyorum çünkü anne olmak istiyorum. Ancak aklıma takılan bir kaç soru var fikirlerinizi merak ediyorum.
Bizler ailelerimizin iyi veya kötü bazı özelliklerini taşıyoruz. Bu onlar tarafından yetiştirilme tarzımızdan onlarla ömrümüzün yarısını geçirmemizden mi kaynaklanıyor yoksa genetikten gelen bazı şeyler mi var? Bunu kafamda oturtamıyorum.
Biz sıradan sayılabilecek herkes kadar tartışmaları olan ama cok ciddi sorunları olmayan,sakin sıradan bir çiftiz.
Evladımız belki bizimle uzaktan yakından hiç alakası olmayan bir aileden gelecek. Bu düşünce beni çok yoruyor. Fikirlerinizi merak ediyorum teşekkür ederim.
%50 yetiştiğin çevre %50 genetik huylardan bahsediyorum küçük kardeşimle bambaşka bir aileyle ailede ve kültürde büyüdüğümüz halde küçük kardeşimle biz ayna gibiyiz bazı deliliklerimiz huylarımız kafamızın çalışma şekli vs bunun dışında mesela annemde toplayıcılık var evin her yeri eşya doludur bense gece gece dellenir temizlik yapar eşya atarım ki öz annem de aynı böyleymişMerhaba hanımlar,hikayemi çok detaylı anlatıp vakit kaybetmeyeceğim. Şuan bir süreç içerisindeyiz ve ben olumlu olumsuz hepsine açığım. Şayet süreç olumsuz olursa evlat edinmeyi de düşünüyorum çünkü anne olmak istiyorum. Ancak aklıma takılan bir kaç soru var fikirlerinizi merak ediyorum.
Bizler ailelerimizin iyi veya kötü bazı özelliklerini taşıyoruz. Bu onlar tarafından yetiştirilme tarzımızdan onlarla ömrümüzün yarısını geçirmemizden mi kaynaklanıyor yoksa genetikten gelen bazı şeyler mi var? Bunu kafamda oturtamıyorum.
Biz sıradan sayılabilecek herkes kadar tartışmaları olan ama cok ciddi sorunları olmayan,sakin sıradan bir çiftiz.
Evladımız belki bizimle uzaktan yakından hiç alakası olmayan bir aileden gelecek. Bu düşünce beni çok yoruyor. Fikirlerinizi merak ediyorum teşekkür ederim.