• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlat edinme..hep ertelediğim hayata geçirmek istediğim konu.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Pardon. siz şartlarımız uyuyor diye yazmışsınız zaten, gözümden kaçmış. Yaşamadan bilinmez ama siz onu benimseyebilecek misiniz, hazır mısınız buna? Kendi çocuğunuza baktığınız gibi bakabilir misiniz sevebilir misiniz? Nasıl emin oldunuz? Ben mesela kendi acimdan bu aorulara hayir cevabi veririm. Merak ettiğim icin sordum.
Kendi çocuguma baktığım gibi bakabilirim evet bundan çok eminim.
Evvelden beridir istedigim bi duygu..
nasil emin oldum sorusu içimde olan bişey,allah vergisi belkide.
çok istiyorum..
kimsesiz birine aile olmak benim için koca bi hayal
 
Niyetiniz çok güzel fakat koruyucu aile olmak bencede daha mantıklı. Yorumlardan anladığım kadariyla bir bebeğiniz daha olsun istiyorsunuz. ama bu dönemde memurların maaşi az çok belli. 3 çocuğunuza eşit şartlarda güzel imkan sunabilecek misiniz? Ilerde kendi evladınızın istediği seyleri yapamazsanız pişman olmaz mısınız? Bebeği olmayanlarin evlat edinmesi çok güzel fakat sizin gibi çocuğu olanların sıkıntılı olabilir ilerisi.. çok iyi düşünün
 
Ben olsam böyle birşeye mümkün değil kalkışamazdım.gerekçelerini milana cok güzel açıklamış aslında o konuya değinmiyorum.üstelik Kızınız daha cok küçük.ona haksızlık etmiş gibi olur bence.suan en cok ilgiye sevgiye ihtiyacı olduğu bi dönemde.evlat edinmek istediğiniz cocuğu kıskanabilir,sizi paylaşmak istemeyebilir,garipseyebilir.bu güzel zamanlarını yaşlarını bu tür duygulara karıştırıp elinden almayın derim.ayrıca gelecek olan cocuk bebeğinizi koskanabilir,yada ne bilim zarar vermeye çalışabilir.cocuğu kötülemek anlamında söyleniyorum ama Milananın dediği gibi cok zor şartlarda yaşıyorlar.olabilir yani bunlar
 
Bunu bende düşünüyorum şuan hamileyim ama bebeğim büyüyüp tuvalet eğitimini verdikten sonra yani yaklaşık 2bucuk 3 yaşlarına gelince.
Ekonomik açıdan psikolojik açıdan kesinlikle zor olacağını düşünmüyorum çünkü eğer kendimi bunu hazır hissetmesem bu kadar çok istemem kafamda ona iyi ebeveynler olabilir miyiz kaygısı bile kalmadı psikolojik olarak biz hazırız onu ne kadar çok sevecegimkzi sevdigimizi yaşayarak öğrenecek , ekonomik boyutuna gelince devlet zaten ekonomik olarak da destek veriyo. Eşim benim ve minik yavrumuzun ruhu içinde çok faydalı bir durum olduğunu düşünmüyorum
 
Kızınıza yazık olur.çocukların uyum sağlaması kolay olmuyor o arada kızınıza bir zarar gelse siz çocuğa karşı aynı sevecenlikle yaklaşabilecek misiniz?bunları iyice düşünmelisiniz.kızınız biraz daha büyüyünce evlat edinseniz bu sefer kızınız da benimsemeyebilir.çok riskli birşey bin kere düşünün lütfen.yakın çevremde çok evlat edinen var.uyum ciddi bir sorun.
 
Önceden 2.çocuk fikri diye konu açmışsınız.
Sanırım bir çocuk daha düşünüyorsunuz.
Bir kızınız var. Bir evlatlık düşünüyorsunuz.
3 çocuk eder..
Öğretmensiniz, eşinizde lojmanda kaldığınıza göre ya polis ya asker..
Şu an çok şükür maddi durumunuz iyiymiş..
Ama ileride 3 çocuk için yeterli olur mu?
Yanlış anlamayın da benim bir lise arkadaşım belediyede kadrolu mühendis, eşi aile hekimi.
Tek çocukları var. Şu an ikinciyi yapsak mı yapmasak mı diye sürekli fikir değiştiriyorlar.
Sizden daha fazla para evlerine giriyor. Onlarda Anadolu'da bir şehirde..

3 çocuğa bütçeniz yetecek mi???
Merhaba
Ögretmen lojmaninda kaliyoruz.Ben ogretmenim.
Eşim belediyede idari amir devlete bagli.
tabi çok zengin degiliz ama bide kira gelirimiz var.
ben isin parasindada degilim,bir cocugun bence sevgiye ilgiye daha cok ihtiyaci var.
elimizden gelen herseyi yapariz elbet maddi olarakda.
şukur bu konuda bi derdimiz yok.
Belki ozel okula veremeyiz ama birebir ilgileniriz herseyleri ile tüm ilgimizle.
evet bi bebek daha dusunuyoruz.
bu sene içerisinde.
kizim bakici ablasini cok seviyor.
kendinden buyuk arkadaslari var ilk okula giden cok keyif aliyor onlardan.
kabul eder diye dusunuyorum.
kiskanc biri degil.
bebekleri kucagima alinca gekip virlikte seviyor benimle.
ama.tabi bu durum farkli.
gidip geliyor surekli dusuncelerim.
ama kizim daha fazla buyumeden karar vermem gerekiyor
 
İste bu olumsuz yorumlar yüzünden cesaretim kırılıyor.
Siz neden bu kadar olumsuz konuştunuz?
ne biliyim,iyi düşünüyorum ben hep yada öyle olsun istiyorum
Sizin durumunuz acisindan olumsuz dusundum ve dile getirdim
Cunku 2 yasinda bir bebeginiz var , en cok ilgi isteyen doneminde
6 yasindaki bir cocugu evlat edinmek istiyorsunuz , onunla da cok ilgilenmeniz gerekecek
Ne kadar iyi niyetli olsaniz da emin olun insan kendi oz cocuklari arasinda bile denge kurarken zorlaniyor ilgi anlaminda
2 cocugum var , aralarinda 8 yas var , kizim tam 30 aylik , son 8 aydir 2 yas krizinde ve ben oglumla yeterince ilgilenemedigim icin vicdan azabi cekiyorum

Ne kadar sevgi dolu olursaniz olun , farkli yas caginda en cok ilgiyi bekleyecek iki cocuga ayni anda yetemezsiniz

Biraz kiziniz buyusun sonra hayata gecirin bu fikrinizi , bence kiziniz acisindan yanlis donem , bir cocuga yardim eli uzatirken obur cocuk magdur edilmemeli , burada kastim oz cocuk uvey cocuk ayirimi degil yanlis anlasilmasin , ama cocuk neticede ikisi de
 
Kızınıza yazık olur.çocukların uyum sağlaması kolay olmuyor o arada kızınıza bir zarar gelse siz çocuğa karşı aynı sevecenlikle yaklaşabilecek misiniz?bunları iyice düşünmelisiniz.kızınız biraz daha büyüyünce evlat edinseniz bu sefer kızınız da benimsemeyebilir.çok riskli birşey bin kere düşünün lütfen.yakın çevremde çok evlat edinen var.uyum ciddi bir sorun.
ben kendimden eminim inanin.
32 yasindayim.
meslegim geregide cocuklarla yillardir ic içeyim ve anneyim.
bunun üstesinden gelirim.
kizim kiskanc bir yapida degil.
ilk okul caglarinda arkadaslari var onlarla cok guzel vakit geciriyor.
bi yanim olumlu bakiyor bi yanim olumsuz
 
ben kendimden eminim inanin.
32 yasindayim.
meslegim geregide cocuklarla yillardir ic içeyim ve anneyim.
bunun üstesinden gelirim.
kizim kiskanc bir yapida degil.
ilk okul caglarinda arkadaslari var onlarla cok guzel vakit geciriyor.
bi yanim olumlu bakiyor bi yanim olumsuz
Benim tavsiyem eğer illa bu iş olsun istiyorsanız kızınızın büyümesini biraz daha bekleyin,kızınızdan küçük bir bebek alın.bebek olduğu için size daha kolay uyum sağlar.kızınız içinde çok daha kokay olur veya koruyucu aile olarak biraz deneyim kazanın.aynı evin içine girince işin rengi değişir.genel olarak o çocuklarda bağlanma bozuklukları oluyor.bu size ve kızınıza sıkıntı yaratacaktır.child of rage diye bir belgesel var.oradaki çocuklar gibi ağır travma yaşayıp gelmiş olan çocuklar olabilir.bizim komşumuzun kızı var evlat edindiler 5-6 yaşlarında kız o zamandan beri ciddi derecede psikolojik sorunlu.pişman olmuşlar ama geride veremezler artık öyle büyüyor.sizi çok takdir ettim ama ailenizi riske atmanıza değmeyeceğini düşünüyorum.umarım hayırlısı neyse o olur sizin için.
 
Düşünceniz ve cesaretiniz için tebrik ederim sizi. Bizim bir komşumuz çocukları olmadığı için ilkokul çağında bir kız çocuğu evlat edinmişti. Anne baba sınıf öğretmeniydi. O kız sürekli bağıra bağıra ağlardı gece gündüz. Psikolojisi garipti. Asi, laf dinlemeyen bir çocuktu.ilk 6 yaşta davranışların çoğu gelişiyor. Sonrasında onları değiştirmek çok zorlaşıyor. Düşünüyorsanız daha küçük yaşta düşünün bence. Alışma ve uyum sağlama süreci gerçekten çok sıkıntılı bir dönem
 
Benim tavsiyem eğer illa bu iş olsun istiyorsanız kızınızın büyümesini biraz daha bekleyin,kızınızdan küçük bir bebek alın.bebek olduğu için size daha kolay uyum sağlar.kızınız içinde çok daha kokay olur veya koruyucu aile olarak biraz deneyim kazanın.aynı evin içine girince işin rengi değişir.genel olarak o çocuklarda bağlanma bozuklukları oluyor.bu size ve kızınıza sıkıntı yaratacaktır.child of rage diye bir belgesel var.oradaki çocuklar gibi ağır travma yaşayıp gelmiş olan çocuklar olabilir.bizim komşumuzun kızı var evlat edindiler 5-6 yaşlarında kız o zamandan beri ciddi derecede psikolojik sorunlu.pişman olmuşlar ama geride veremezler artık öyle büyüyor.sizi çok takdir ettim ama ailenizi riske atmanıza değmeyeceğini düşünüyorum.umarım hayırlısı neyse o olur sizin için.
Cok tesekkur ederim yorumlariniz yol gosterdi
insallah hakkimizda en hayirlisi olur
 
Hiç konunu okumadan yazıyorum
Yorumlarını, ve konularını hatırlıyorum

Lütfen sen yapma.
Tek lokma ekmek, sıcak evde uyku, bir hırka değil insan yavrusu

Onu fikrin için yeni nesil diye düşünmüyorsun değil mi

Fikrin senin hayat çizgin,

Onu asker gibi buna Biat edecek,..
 
Son düzenleme:
Icten ice en buyuk hayalim benim de evlat edinme...dort tane dunya guzeli cocugum var,etrafimdakilere soylesem heralde sen temiz delirdin derler,ama istiyorum iste...insan evladini sadece karnindami buyutur bence kalbinde buyutur.Hem kendi dogurduguna analik yapmak kolay asil annelik kendi kanindan olmayana sevkat merhamet gostermektedir. Yalan degil benim de amalarim var mesela kirmaktan uzmekten cok korkarim,belki kendi evlatlarimdan fazla uzerine duserim kendimi biliyorum.O yuzden bir kac sene daha beklemeyi dusunuyorum,buyurlerse eger sanki daha anlayisla karsilarlar daha cok benimserler diye dusunuyorum.Bir kac hafta once buyuk kizima bu istegimi belirttim cok cok mutlu oldu,hayal kurduk falan.burda (Kanada)devlet son derece tesvikci,hatta maddi olarakda yardim veriyorlarmis.turk tanidigimiz bir aile var.kadin kendi evinde babysitter tarzinda cocuk bakiyodu.bir aile uc cocugunu( hatta biri bir gunluk kiz cocuguydu)kadina birakip kayiplara karisti kari koca zaten uyusturucu bagimlisiymis...uc cocugu evlat edindiler kendininde uc cocugu vardi toplamda alti cocuk annesi oldu.Ictem ice nasilda ozeniyorum belki garip gelicek ama.Kadincagizda cok iyi annelik yapti hepsine yetti,kendi evlatlarindan bir kere bile ayirmadi.
 
Hiç konunu okumadan yazıyorum
Yorumlarını, ve konularını hatırlıyorum

Lütfen sen yapma.
Tek lokma ekmek, sıcak evde uyku, bir hırka değil insan yavrusu

Onu fikrin için yeni nesil diye düşünmüyorsun değil mi

Fikrin senin hayat çizgin,

Onu asker gibi buna Biat edecek,..
Dediklerinizi birde siz okuyun bişey anlamadim:)
beni burdaki yorumlarima gore degerlendirmiyorsumuz degilmj yani insanligimi?
ve asla anneligimede laf ettirmen bu konuda da haddinizi aşmayin olur mu?
 
yapmayı düşündüğünüz çok güzel bir hareket ama bu kadar küçük öz çocuğunuz varken kendimi de onun yerine koyarak söylüyorum , istemezdim böyle bir şeyi.hem kişiliği karakteri oturmuş bir çocuk almak sıkıntılı bence.Hiç çocuğunuz olmasa tamam derim ama bu şartlarda sonuçları uzun vadede tahmin edilemez.benim kendi öz kardeşimle aramda yaş farkı var , öz olmasına rağmen çok çok zor kabul ettim onu, burda ben bunu öz çocuğa haksızlık olarak görüyorum.He eğer ille de alacak olsaydım çocuğumla denk ya da biraz daha küçük bir çocuk alırdım.dediğiniz yaşlar çok sıkıntılı.
koruyucu aile olun, bir ya da durumunuz varsa birden çok çocuğun eğitimi üstlenin, kanserli çocukların tedavisine yardım edin.bunlar daha uygun.
 
2. Bebeği de istiyorsunuz birde evlat edinmek. Güzel duygularınız var ama bana yazdıklarınızdan kocaman pembe bir gözlük takmış gibi geldiniz. Hiç bir şey yazdığınız sandığınız kadar kolay değil
Önce kendi kızınıza odaklanın onu ne kadar iyi yetiştirebilecek nasıl imkanlar sağlayabileceksiniz bir öğrenin. Size şuan çok kolay gelebiliyor ama öncelikle kendi çocuğunuza veya olursa 2. Çocuğa yetebilecekmisiniz bir bakın. Balıklama atlamayın böyle bir işe. Her şey sarpa sarabilir ummadığınız bir çok kötü seçenek çıkabilir karşınıza. Kendi evladınızı bir yaşa getirdikten sonra eğer hala hazır ve eminseniz kendi çocuğunuzdan küçük bir bebek evlat edinmeyi düşünün bence
 
Dertmi bilmiyorum ama çok kişinin fikrine ihtiyacım var.
Çoooook uzun zamandır içimde olan bir duygu,bir kız evlat edinme.Bunu ciddi anlamda istiyorum ama hep erteledim.
Bugün ilk defa eşimle ciddi ciddi konuştuk.
Şartlarımız uyuyor.
Size biraz durumumu açıklayıp fikir almak istiyorum.
Şimdi benim 21 aylık .
bir kızım var.
Evlat edinecwğim çocuğun ilk okul çaglarında olmasını istiyorum.
Bebek istemiyorum.
Onca bebek hasreti çekenlerin hakkına girmek istemiyorum.
Karı koca ikimizde memuruz.
Maddi durumumuz iyi.
Mutlu bir evliliğimiz var.
Suan doğu görevindeyiz.(ogretmenim)
bulunduğum ilden almak istiyorum yani doğudan.
Ama..
Acaba kızım kendinden büyük bir evladın daha bize anne baba demesini nasıl karşılayacak.
kızımla iyi anlaşabileceklermi.
Nasıl olacak? Evlat edindiğim cocuk bizi benimseyecek mi?.
Aklımda bin tane soru.
Olumsuz konuları okuyunca cesaretim kırılıyor.
Eşimde istoyor ama oda benim gibi kaygılı.
Dogu gorevimiz bitince başvuralım diyor.
bende burdayken daha iyi olur diyorum.
Kızım çok büyümeden alsak daha iyi olur diyorum.
Bu duyguyu tatmayı çok istiyorum.
Kimsesiz birine annelik yapmayı.
Kendime güveniyorum evladımdan ayırmam.
eşimde öyle.
tek kaygımız kızımız.

Yaşanmış örnekler duymaya çok ihtiyacım var..
Tebrik ederim sizi, benim 3 tane oğlum var ve daha 5 çocuğa bakabilecek olanaklarımızda var. Hani 3 çocukla zaten böyle bişeyi hiç düşünmemiştim ama konunuzu okuyunca bir başka çocuğa annelik yapamayacağımı farkettim. Ne güzel bir anne olduğunuzu düşündüm. Hayatımın sonuna kadar başka bir çocuğun sorumluluğu, psikolojisi, ergen kahrı benim altından kalkabileceğim bişey değil. Kendi çocuğunuz varken bi çocuğu evlat edinmek, birinin hayatını Yeni baştan şekillendirmek, topluma faydalı düzgün bir nesil yetiştirmeye katkıda bulunmak her iki dünyada da ihya olmalısınız.
İçimdeki ses dediki: ya kendi kızına ablalık yapsın, oynatsın, yedirsin, giydirsin, sorumluluğu paylaşsın diye besleme niyetine almak istiyorsa
Sus kötü melek çok ayıp, var işte benim kötü yanlarım kusura bakmayın geliveriyor aklıma
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back