yüreğime gerçekten su serptiniz, çok çok teşekkürler bizimle paylaştığınız için :)Başlığın başında evlatlık olmayla ilgili olumsuz örnekler okumuş olabilirsiniz ama korkmayın anneler sizinki öyle olmayacak.
Ben evlat alındığımda 3 aylıkmışım,esirgeme kurumundan alınmışım zaten 1 günlükken verilmişim oraya, annem ve babam da benden önce 3yıl boyunca evlatlık almaya çalışmışlar ama nasipleri benmişim demek ki.
Çocuğunuza küçükken söylemeyin diyenlere katılmıyorum ben 6 yaşında pedagog eşliğinde öğrenmiştim.Bana her şeyi çocuk diliyle anlatmışlardı,annemin ve babamın benim ebeveynlerim olabilmek için ne kadar uğraştıklarını,beni ne kadar çok sevdiklerini Birkaç hafta bir tuhaflık oldu tabiki ama anne ve babama olan sevgim hiç azalmamıştı aksine artmıştı : Annem babam beni ne çok seviyorlar. diye düşünürdüm.Büyüdükçe daha iyi anlıyosunuz gerçek annenizin değerini.Annemin benden sonra doğal yollarla bebişi de oldu yani kardeşim.Canım annem,hatırlıyorum benim içim şüpheye düşmesin diye kardeşimle kavga ettiğimizde bana 1 ona 2 kızardı.:105:
Hiç üzüntü duymadım bu olaydan dolayı hiç biyolojik anne babamı da aramadım.Burada evlat edinmek için uğraşan büyük yürekli annelere sesleniyorum sakın yavrumun bana karşı sevgisi azalırmı diye korkmayın yavrunuza küçük yaşlarda anlatın bunu.Ne kadar erken öğrenirse o kadar iyi benimser.Unutmayın annelik 3000 gramlık bir kütleyi karında taşımak ya da emzirmek değildir.Annelik anılardır,yaşanmışlıktır emektir.Sizin senelerce baktığınız hastalığında sevincinde birlikte olduğunuz kişi sizin yavrunuzdur şüpheniz olmasın.
Son bir kez daha söylüyorum çocuğunzda 5-6 yaşlarındayken PEDAGOGla söyleyin bu durumu.Önceden bahsettiğim korkulardan dolayı çocuğunuza bunu erken yaşlarda söylemezseniz ve ilerde ergenlik çağında bunu dedikoducu akrabalardan vs öğrenirse ergenliğin verdiği duygusal çalkalanmalarla bu onda gereksiz bir üzüntüye yol açabilir.
Off ne çok yazmışım yaa neyse bu yazıyı burda bitiriym ben.Hepsinize yavrularınızla mutlu bir yaşam diliyorum,yaşanacak daha çoook şey var önünüzde.
Ne demek canım. :)
benide evlatlik almis annecim ve babacim daha 10 aylikmisim hicbirseyden habersiz cok zayif ve bakimsizmisim oralarda hep hasta oluyormusum sonra bir gun annem kuruma gitmis ve beni gormus daha 10 aylikmisim nasil guzeldin diyor annem kapkara gozler bakimsizdin ama cok guzel bi bebektin diyor almislar beni buyuttuler gul gibi bi kotu soz soylemeden okuttular bi dedigimi iki etmediler babam araba bile aldi bana ve sonunda ne mi oldu biriyle tanistim cok sevdim onu onunda beni sevdigini zannediyordum ama sevmiyormus evlendik ve benim evlatlik oldugumu ogrenmis ve beni bosuyor anasina babasina beni ezdirdi sen cingenemisin bulgarmisin turkmusun nesin sen seninle yasayamam dedi bana ve beni simdi bosuyor anam babam beni guller gibi yetistirdi bikere bile evlatlik oldugumu hissettirmediler ama o hayvan bana acimadan bunlari soyledi cok mutsuzum su an bana boyle yaptigi icin ama ailemi cok seviyorum ve beni guller gibi yetistirdikleri icin ne olmus evlatliksam ben insan degilmiyim ben hayvanmiyim
evet ailem bitane zaten Rabbim sinden sonra hayirlisini nasip etsinYa ne yorum yapacağımı bilemedim. aslında bildim de, ne dsem az kalacak sanki... seni ve sevgini hak etmeyen böyle bir adamdan kurtulduğuna sevinmelisin bence... ne olmuş yani evlat edinilmişsen, bu senin karakterini, huyunu suyunu, güzelliğini neyi değiştirir. üzme kendini bence böyle bir adam için. işte gönül bazen neye konacağını bilmiyor. terbiyesiz adam ya... acayip kızdım
ama seni bu kadar seven bir ailen var, içini ferah tut... yarınlar çok daha güzel olacaktır. her şerde bir hayır var derler bak. o kadar zayıf ve bakımsızmışsın... belki biyolojik ailenle kalsan bakımsız büyüyecektin. kuruma bırakılman şer gibi gözüksede serpilip sağlıklı büyümüşsün, çok sevilmişsin... bu adam demeye şahit isteyen kişiden de boşanman belki daha hayırlı. öyle düşün :)
Çok şükür yol yakınken kocandan ve ailesinden kurtulacaksın demek ki. Her şeyin hayırlısı.benide evlatlik almis annecim ve babacim daha 10 aylikmisim hicbirseyden habersiz cok zayif ve bakimsizmisim oralarda hep hasta oluyormusum sonra bir gun annem kuruma gitmis ve beni gormus daha 10 aylikmisim nasil guzeldin diyor annem kapkara gozler bakimsizdin ama cok guzel bi bebektin diyor almislar beni buyuttuler gul gibi bi kotu soz soylemeden okuttular bi dedigimi iki etmediler babam araba bile aldi bana ve sonunda ne mi oldu biriyle tanistim cok sevdim onu onunda beni sevdigini zannediyordum ama sevmiyormus evlendik ve benim evlatlik oldugumu ogrenmis ve beni bosuyor anasina babasina beni ezdirdi sen cingenemisin bulgarmisin turkmusun nesin sen seninle yasayamam dedi bana ve beni simdi bosuyor anam babam beni guller gibi yetistirdi bikere bile evlatlik oldugumu hissettirmediler ama o hayvan bana acimadan bunlari soyledi cok mutsuzum su an bana boyle yaptigi icin ama ailemi cok seviyorum ve beni guller gibi yetistirdikleri icin ne olmus evlatliksam ben insan degilmiyim ben hayvanmiyim
hayirlisi neyse o olsun ne diyelim kardes
benide evlatlik almis annecim ve babacim daha 10 aylikmisim hicbirseyden habersiz cok zayif ve bakimsizmisim oralarda hep hasta oluyormusum sonra bir gun annem kuruma gitmis ve beni gormus daha 10 aylikmisim nasil guzeldin diyor annem kapkara gozler bakimsizdin ama cok guzel bi bebektin diyor almislar beni buyuttuler gul gibi bi kotu soz soylemeden okuttular bi dedigimi iki etmediler babam araba bile aldi bana ve sonunda ne mi oldu biriyle tanistim cok sevdim onu onunda beni sevdigini zannediyordum ama sevmiyormus evlendik ve benim evlatlik oldugumu ogrenmis ve beni bosuyor anasina babasina beni ezdirdi sen cingenemisin bulgarmisin turkmusun nesin sen seninle yasayamam dedi bana ve beni simdi bosuyor anam babam beni guller gibi yetistirdi bikere bile evlatlik oldugumu hissettirmediler ama o hayvan bana acimadan bunlari soyledi cok mutsuzum su an bana boyle yaptigi icin ama ailemi cok seviyorum ve beni guller gibi yetistirdikleri icin ne olmus evlatliksam ben insan degilmiyim ben hayvanmiyim
Çok zaman geçmiş üzerinden ama görünce dayanamadım.Ben de evlat edinilmişim.8 yaşıma kadar dünyadaki en mutlu çocuktum fakat annem vefat etti ve benim bütün dünyam başıma yıkıldı..Beni doğuran kadın da doğum sırasında vefat etmiş.Bazen lanetlendiğimi düşünüyorum.Annemi özlemeden geçirdiğim tek bir günüm bile yok.Çok ama çok zor bir hayatım oldu…Şuan burada yaşadıklarımı anlatıp kimseyi suçlamayacağım ama bende hep bir kardeşim olsun istedim.Kendimi bildim bileli kardeş diye yanıp tutuştum ablam varmış,abilerim,belki kardeşlerim.Hiçbiriyle tanışmadım çünkü teyzem bunu kaldıramaz çok narindir fazlaca da telaşlı.Ama ablamla tanışmamak,bir ilişki kuramamakta içimde yanan bir köz gibi.Her zaman acaba tanışsam mı diye düşünüyorum gerçi şuan 30 yaşındayım ve anneyim.Bir yandanda yiğenini tanımayan bir teyzeyim.Bazen düşünüyorum hem annesini almışsın kızın,hem yiğeninin teyzesini hayatına girip onuda bok etmekten çok korkuyorum.Yani anlatabildim mi bilemiyorum hayatımdaki en kıymetlim teyzemken bende yeğenime destek olmak ablamla dertleşmek isterdim ama bu çelişkiyle ölüp giderim herhalde.
