Gönüllü annelik ve koruyucu ailelik çok farklı aslında ama çoğunluk koruyucu aileliği gönüllü ailelikle karıştırıyor sanırım.
Gönüllü annelik, çocuk yuvası içinde, yuvanın ihtiyacı doğrultusunda, tek çocuk veya bir gurup çocuk ile haftanın belli günü, belli saatler arasında ilgilenme durumu. Kurumun kendi iç işleyişinde düzenlenmişse ve çocuğun yaşı/durumu müsaitse, belli belli bir süre sonra önce 1-2 saat yuvadan çıkarma hakkınız doğuyor, sonra bu süre uzaya uzaya tüm güne yayılıyor. Yalnız dışarı çıkarmadan önce yine bir incelemeden geçiyorsunuz, ev ziyareti vs benzer bir süreç :) Sonrasında da evde yatılı misafir olarak alabiliyorsunuz. yılda toplam 70 gün hakkım var evde misafir etmek için.Yani en azından İzmir'deki sürç böyle.
Burada uzmanların dikkat ettiği ilk şey geçici olmama durumu. Yani belli bir süre gidip sonra vazgeçmenizin çocuklara faydadan çok zararı oluyor. bir kez daha bırakılmışlık duygusu yaşamamaları için uzun vadeli gidip geleceğinize ikna etmeniz gerekiyor. Görüşme olumlu sonuçlanırsa sizden klasik ikametgah, sağlık raporu, nüfus cüzdanı vs istiyorlar.
Bir de hangi yaş gurubu çocukla nasıl vakit geçirebileceğiniz, kız/erkek tercihini falan sormuşlardı bana. ben bu süreçte sadece işe yarabilmek amacıyla yola çıktığım için, neye ihtiyaç varsa o olsun dedim, ders de çalıştırabilirim, temizlik de yapabilirim, birebir de ilgilenebilirim. kız/erkek farketmez, yaşı da önemli değil, tek de olur gurup da dedim. Şansıma oğlum çıktı :)
Kurumda kaldığı süre içinde haftada yarım gün gittim geldim. her hafta aynı gün ve aynı saat aralığı... rutin oluşturmak önemli... Kılık kıyafet veya pahallı oyuncaklar hediye almak yasak. diğer çocukları özendirmemek, kırmamak gerekiyor. ayrı bir odada vakit geçiriyorsunuz. bu arada tabiki de diğer çocuklarla birşekilde karşılaşıyorsunuz. hepsi ayrı hikaye... Öncelikle biraz dayanıklı olmak gerekiyor. bazen boğazınız düğümleniyor, sesiniz çıkmıyor sadece gülümseyebiliyorsunuz. Çünkü ağlamamalısınız onların yanında, siz güçlü olacaksınız ki, bir faydanız olsun. Zaten çok etkilenirseniz belli bir süre sonra gitmemeye başlarsınız. o yüzden biraz dayanıklılık gerektiriyor özellikle ilk başta...
Benim oğlum, gönüllüsü olduktan 2,5 ay sonra sevgi evlerinden birine yerleştirildi. Buraya geçince haftada 1 görüşme şansımız kalktı. normalde orada ayda 1 tam gün dışarda görüşme hakkımız oluyordu ama biz biraz süreci esnettik, daha sık görüştük. Ve en sonunda valilikten izin alınarak evde yatılı kalma hakkını da kazandık 1 ay önce :)
Buradaki konuyla ilgili uzmanlar gerçekten çok anlayışlılar, onu söyleyebilirim. Tavrınıza göre kurallarını biraz esnetebiliyorlar. Mesela sevgi evleriin de gönüllüleri olabiliyormuş burada, ben biraz da ev gönüllüsü gibi oldum, normalde ev adresleri verilmiyor. ama oradaki diğer çocuklarla da aram çok iyi mesela, zaman zaman eve gidip onlarla vakit geçirmeme izin veriliyor.
Şuan yanımda bir yandan oğlanla boğuştuğumuz için biraz dağınık anlatmış olabilirim, kusura bakmayın. sormak istediğin bir şey olursa yine yazayım :)
