Hayır konuşmadım. Hatasını biliyor bence ama geri adım atmıyor. 4 gündür göz teması bile kurmadık. Sofraya davet etmedim diye 4 gündür yemek yemiyor bizimle. Açıkçası ben de umursamıyorum.Eşinizin kızınızla aranızı bozmaya çalışmasının sebebi ne? Üstün zekalı da olsa o bir çocuk. İleride seninle çok sorun yaşayacak diyerek sizi, kardeşinle aranızda adaletli davranmıyor diyerek kardeşini neden hedef gösteriyor? Açıkça konuşup niyetini sordunuz mu?
Eşiniz çocukların yanında öyle konuşması ne kadar yanlış ne kadar cahilce resmen çocugu size karşı doldurmuş.Bende soğuk yapılı biriyimdir durduk yere kimseyi öpmem ve öpülmekten hoşlanmam fakat kızımı sürekli öpüyorum annem yeter artık bu kadar öpme dedi hatta dün.Hatta bir tanıdıktan bahsetti kızını şimdiye kadar hiç öpmemiş öpmeye kıyamamış,ne kadar saçma.Merhabalar. Cuma gününden beri sıkıntıdayım. Hamilelik sıkıntımı daha da arttırdı, öfkeden kuduruyorum da denebilir.
Ben duygularını temasla anlatabilen, kolay sarılan, öpen bir insan değilim. 10 yaşında ve 5 yaşında 2 kızım var.
Büyük kızım da aynen benim gibi. Kolay kolay duygularını açık etmez. Kolay sarılmaz, öpmez. Küçük ise tam tersi. Sürekli yanaşır, gelir yanağıma öpücük kondurur vs.
Eşim birkaç defa büyük kızım da yanınızdayken, ona yeterince temas etmediğimi, yeterince öpmediğimi söyledi. Daha önceleri bu konuda sorun yaşanmazken kızım bir anda bu konuda alıngan davranmaya başladı.
Bu arada tabi ki okula gidip gelirken öperim, birşeye üzülür sevinir öperim ama durduk yere şap şup öpmek aklıma gelmez.
Herneyse cuma günü eşim işten geldi. Bu arad kızların da benim de keyfimiz yerinde. Kızın odasına gidip mavi kaplı bir defter getirdi. ‘Bu bir rapor. 2 haftadır tutuyorum, bana kaç kez dokunmuşsun, kaç kez öpmüşsün, kardeşimi kaç kez öpmüşsün, hepsini yazdım’ dedi.
Bunu sitem ederek söyledi. Birşey söylememe fırsat kalmadan, eşim araya girdi ‘annen seninle çok sorun yaşayacak ilerde kızım, kardeşin ve sana karşı adaletli olmuyor’ dedi.
Ağlayacaktım zor tuttum kendimi. Kızlarımın herşeyiyle, en ufak ayrıntısına kadar ilgilenirim. Küçüklüklerinden beri tüm vaktimi onlara adadım. Hayattaki herşeyi geri plana attım ve karşılığında kötü anne olmakla suçlanıyorum.
Eşimi affedemiyorum ama kızıma da içten içe öfkeliyim. Benim dünyam onların etrafında dönerken, bana yaptıkları haksızlık gibi geliyor. Cuma’dan beri eşimle iletişim kurmuyorum. Lütfen tarafsız gözle yorumlar mısınız?
Ekleme: Kızım tanılı bir üstün zekalı. Yaşından büyük düşünen ve davranan bir çocuk. Bebekken bile temastan rahatsız olurdu. Küçük kızım ise 6 aylıkken kötü bir kaza sonucu beyin kanaması geçirdi. Bebekliği ve sonrası ablasına göre daha zordu. Onun da kendini güvende hissetme şekli temas etme, sarılma vs oldu. Hayatımız bu seyirde ilerlediği için büyük kızımı da uzaklığı da bu şekilde kabul edip irdelemedim. Büyük kızımın bu şekilde mutlu olduğunu düşündüm ama maalesef yanılmışım.
Evet ara ara tuvalet problemi yaşıyor. Bir de alerjik astımı var herhangi bir alerjen nefes alıp verişini de etkiliyor. O zamanlar daha öfkeli oluyor.
Turnuvalara onu izlemek için gitmiyorum ki. Yani sadece izlemek için değil, maç kaybederse sarılayım teselli edeyim diye, kazanırsa tebrik edeyim diye. Kendisi gelmemi istiyor ki kaybetse bile destekleneceğini biliyor.
Bu çetele tutma olayını da babasının tavırları aklına soktu diye düşünüyorum. Daha önce hiç bu konuda sitem etmemişti, böyle bir beklentisi olduğunu anlamamıştım hiç.
İki çocuk sahibisiniz biri de yolda mükemmel olacak her şey diye bir kanun yok ama sevgi mükemmel olabilir diğer her şey bekleyebilir annelik zor şartlar zor insan istemeden de olsa bazen tam yaptım sanıp eksik bırakabiliyor belki anlattiginiz gibi değildir belki siz bu hislere bı an kapılmış da olabilirsiniz ya da şu an öyle bir surrctesiniz kizinizla geçer umarım geç değil . Teşekkür ederim ilgileneceğim zeka seysi için.Ben hem madden hem manen desteklediğimi düşünüyordum şu ana kadar demek ki yanlış düşünüyormuşum ya da kızım farklı düşünüyormuş.
Tanıyı RAM koyuyor. Öğretmenine söyleyip Bilsem sınavına girmesini sağlayabilirsiniz. Zeka testi sonucu tanı alabilirsiniz.
Aslında belki de zeki olgun ağır çocuk diyerek onun çocuk olduğunu unutmuşsunuzEvet benim kızım. Çok zor durumdayım inanın. Hep yaşından olgundu ama mutluydu da. Belki de ben öyle olduğunu sanıyordum. Şu an bir ergen psikoloğu araştırıyorum öncesinde ben görüşme yaparım en azından sorunu düzeltmek için bir başlangıç olur.
Aha üçüncü kız da geliyordurSevgili damdan senin yorumlarını öteden beri takip eder beğenirim. Yorumun benim için kıymetli. Ben ki aylardır erken Doğum riskine rağmen o turnuvadan diğerine kızımın yanında olmak için koşturuyorum. Sevildiğini nasıl anlamaz çok üzgünüm şu an. Bu arada bebeğimiz kız. Cinsiyetle alakası yok bu durumun.
Kızlarımın herşeyiyle ilgiliyim. Fazlaca hem de. Erken doğum riskim olmasına rağmen sırf kızım yanında olduğumu bilsin diye 15 günde bir başka illlere turnuvaları için gidiyorum. Giydikleriyle, okuduklarıyla, yedikleriyle hatta antrenmanları ile ilgileniyorum. Bu sevgi gösterisi değil midir?
Ben konunuzda eşinizden başka kızılacak kimseyi göremedim.Belki eşiniz haklı olabilir ama bunu kızınızın yanında dile getirmemeliydi.Kiziniz eşinizden etkilenip tavır almış olabilir bence.Esinizle basbasayken bu konuda uyarmanizı öneririm.Çoçuklarla ilgili bir düşüncesi,tavsiyesi olduğunda çocukların yanında dile getirmesin.Sizde büyük kizinizla daha fazla ilgilenmeye çalışın.Kardesler arası kıskançlık krizleri yaşamayınMerhabalar. Cuma gününden beri sıkıntıdayım. Hamilelik sıkıntımı daha da arttırdı, öfkeden kuduruyorum da denebilir.
Ben duygularını temasla anlatabilen, kolay sarılan, öpen bir insan değilim. 10 yaşında ve 5 yaşında 2 kızım var.
Büyük kızım da aynen benim gibi. Kolay kolay duygularını açık etmez. Kolay sarılmaz, öpmez. Küçük ise tam tersi. Sürekli yanaşır, gelir yanağıma öpücük kondurur vs.
Eşim birkaç defa büyük kızım da yanınızdayken, ona yeterince temas etmediğimi, yeterince öpmediğimi söyledi. Daha önceleri bu konuda sorun yaşanmazken kızım bir anda bu konuda alıngan davranmaya başladı.
Bu arada tabi ki okula gidip gelirken öperim, birşeye üzülür sevinir öperim ama durduk yere şap şup öpmek aklıma gelmez.
Herneyse cuma günü eşim işten geldi. Bu arad kızların da benim de keyfimiz yerinde. Kızın odasına gidip mavi kaplı bir defter getirdi. ‘Bu bir rapor. 2 haftadır tutuyorum, bana kaç kez dokunmuşsun, kaç kez öpmüşsün, kardeşimi kaç kez öpmüşsün, hepsini yazdım’ dedi.
Bunu sitem ederek söyledi. Birşey söylememe fırsat kalmadan, eşim araya girdi ‘annen seninle çok sorun yaşayacak ilerde kızım, kardeşin ve sana karşı adaletli olmuyor’ dedi.
Ağlayacaktım zor tuttum kendimi. Kızlarımın herşeyiyle, en ufak ayrıntısına kadar ilgilenirim. Küçüklüklerinden beri tüm vaktimi onlara adadım. Hayattaki herşeyi geri plana attım ve karşılığında kötü anne olmakla suçlanıyorum.
Eşimi affedemiyorum ama kızıma da içten içe öfkeliyim. Benim dünyam onların etrafında dönerken, bana yaptıkları haksızlık gibi geliyor. Cuma’dan beri eşimle iletişim kurmuyorum. Lütfen tarafsız gözle yorumlar mısınız?
Ekleme: Kızım tanılı bir üstün zekalı. Yaşından büyük düşünen ve davranan bir çocuk. Bebekken bile temastan rahatsız olurdu. Küçük kızım ise 6 aylıkken kötü bir kaza sonucu beyin kanaması geçirdi. Bebekliği ve sonrası ablasına göre daha zordu. Onun da kendini güvende hissetme şekli temas etme, sarılma vs oldu. Hayatımız bu seyirde ilerlediği için büyük kızımı da uzaklığı da bu şekilde kabul edip irdelemedim. Büyük kızımın bu şekilde mutlu olduğunu düşündüm ama maalesef yanılmışım.
merhabalar anneliginizde bir sıkıntı olduğunu düşünmüyorum çocukların geliş şekli annelerinde etkiliyor kucuk yanaşınca öpüyorsun büyük temastan hoşlanmayınca cok-da aklımıza gelmiyor benimkilerde ayni hic bir anne evlat ayırt etmez bunu bilerek yapmaz madem biraz kıskanmış e birazda onu öpmek lazim olur boyle şeyler hem bizlerde yaşamasını küçükken kardeşimizi kiskandigimiz icin üvey olduğumuzu düşünmedikmi ama anne olunca anladık hepsiniMerhabalar. Cuma gününden beri sıkıntıdayım. Hamilelik sıkıntımı daha da arttırdı, öfkeden kuduruyorum da denebilir.
Ben duygularını temasla anlatabilen, kolay sarılan, öpen bir insan değilim. 10 yaşında ve 5 yaşında 2 kızım var.
Büyük kızım da aynen benim gibi. Kolay kolay duygularını açık etmez. Kolay sarılmaz, öpmez. Küçük ise tam tersi. Sürekli yanaşır, gelir yanağıma öpücük kondurur vs.
Eşim birkaç defa büyük kızım da yanınızdayken, ona yeterince temas etmediğimi, yeterince öpmediğimi söyledi. Daha önceleri bu konuda sorun yaşanmazken kızım bir anda bu konuda alıngan davranmaya başladı.
Bu arada tabi ki okula gidip gelirken öperim, birşeye üzülür sevinir öperim ama durduk yere şap şup öpmek aklıma gelmez.
Herneyse cuma günü eşim işten geldi. Bu arad kızların da benim de keyfimiz yerinde. Kızın odasına gidip mavi kaplı bir defter getirdi. ‘Bu bir rapor. 2 haftadır tutuyorum, bana kaç kez dokunmuşsun, kaç kez öpmüşsün, kardeşimi kaç kez öpmüşsün, hepsini yazdım’ dedi.
Bunu sitem ederek söyledi. Birşey söylememe fırsat kalmadan, eşim araya girdi ‘annen seninle çok sorun yaşayacak ilerde kızım, kardeşin ve sana karşı adaletli olmuyor’ dedi.
Ağlayacaktım zor tuttum kendimi. Kızlarımın herşeyiyle, en ufak ayrıntısına kadar ilgilenirim. Küçüklüklerinden beri tüm vaktimi onlara adadım. Hayattaki herşeyi geri plana attım ve karşılığında kötü anne olmakla suçlanıyorum.
Eşimi affedemiyorum ama kızıma da içten içe öfkeliyim. Benim dünyam onların etrafında dönerken, bana yaptıkları haksızlık gibi geliyor. Cuma’dan beri eşimle iletişim kurmuyorum. Lütfen tarafsız gözle yorumlar mısınız?
Ekleme: Kızım tanılı bir üstün zekalı. Yaşından büyük düşünen ve davranan bir çocuk. Bebekken bile temastan rahatsız olurdu. Küçük kızım ise 6 aylıkken kötü bir kaza sonucu beyin kanaması geçirdi. Bebekliği ve sonrası ablasına göre daha zordu. Onun da kendini güvende hissetme şekli temas etme, sarılma vs oldu. Hayatımız bu seyirde ilerlediği için büyük kızımı da uzaklığı da bu şekilde kabul edip irdelemedim. Büyük kızımın bu şekilde mutlu olduğunu düşündüm ama maalesef yanılmışım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?