Bağlasan durmaz gitmek isteyen. Annen durumu kabullenecek. Kendi istemediği sürece ikna edemezsiniz. Psikolojik destek alarak gerçek hayatın böyle olmadığını idrak etmesini sağlamanız gerekiyor fakat 17 yaşındaki genç kızı kontrol etmek çok zor. Onun keyfine kaldınız artık. Pişman olur muhtemelen.Merhaba yıllardır bu platformda yazılar okudum, ilk defa konu açıyorum yanlış bir şey olursa şimdiden özür diliyorum.
19 yaşına girecek bir kız kardeşim var. Kendisinin ezelden beri derslerle arası yoktur. Sınav senesinde de mezun senesinde de hiç sınavlara hazırlanma gibi bir çabası olmadı. Annem hali hazırda meslek lisesi mezunu olduğu için onu tıbbi sekreterlik kursuna gönderdi, özel hastanelere yaptığı başvurulara dönüş olmadı devlet hastanesi de almıyormuş sanırım. Çalışmak istedi, zincir girdiği mağazalarda da bünyesi kaldırmadı 3. günün sonunda hastanelik oldu. Kısacası onu meşgul edebilecek hayata bağlayan şey yoktu.
Kendisi özgür ruhlu (istediği saatte eve gelmek, istediği her şeyi giymek isteyen biri). Belli konularda ona destek olsam da şuan içinde bulunduğumuz çevreye ve eve uygun hareket etmemiz gerektiğini defalarca söyledim. Ona açıktan bile olsa bir bölüm yazalım sınava gir dedim dinlemedi, kpss var birkaç ay sonra gel yaz tatilimi sana harcayayım her türlü dersi birlikte çalışalım (kendisi asla oturmaz biliyorum) atanmaya bak istediğin şehirde bir düzen kurabilirsin ben sana destek olucam dedim ki annem açık görüşlü, bize her zaman destek olan, fedakar, sevgisini gösteren bir kadındır sadece o çok daha fazlasını istiyor.
Her neyse patlama noktamıza geliyorum, normalde babam bir arkadaşta kalmaya vs asla izin vermez. Ama kız kardeşim 1 ay önce falan bir arkadaşında kaldı. (Annemlere hastanede tanıştım dese de kendisi tiktoktan tanıdığı bir kız.) Sonrasında kız da bize geldi. 2 gün önce tekrar izin istedi babam da izin vermemiş. Israr edince son olsun ertesi gün erkenden gel demiş. Ertesi gün aradığında ne zaman geliyorsun dediğinde dünkü sözünü unutmuş gibi davranınca babam da tamam gelme nerde istiyorsan orda kal gibisinden bir şeyler demiş. (annemden duydum) Ama biz geleceğinden emindik yani ve gelmemiş dün saatlerce aradık asla açmıyor. (Normalde de geç saatlerde gelir, hep telefonu meşgul çalar, bizi endişe içinde bırakır asla haber vermezdi). En sonunda annem polisi arıyorum diye arkadaşına yazınca mesaj atmış. "Babam gelme dedi demek ki sizi ben huzursuz ediyorum bundan sonra eve adım atmayacağım beni unutun" annem kahroldu, kendisi psikolojik tedavi de gören biri ve ilgiyi vs inanılmaz seviyor. Dün geceden beri uyuyamadık bir güvencesi olmasa böyle konuşmaz, kendisi bir sürü kişiyle konuşan biri. Annem ergen olduğunu bildiği için farklı yollara başvurmasından yarın bir gün farklı durumlarla bize gelmesinden endişe ediyor bu mesajı attı diye atamayız sonuçta ama eve zorla bir şekilde getirsek bile yine dışarı çıkıp gelmeyebilir yine konuştuğu birine gidebilir ve kendisi inanılmaz yalan da söyleyen biri eve kitleyemeyiz en nihayetinde. Anneme daha fazla kendini düşürme ben mesaj atayım dedim ona "yarın gel annem sen ben konuşalım annem çok üzülüyor bu durumu hak etmiyor" gibisinden bir mesaj attım. Açık kapı bırakmak istedim ne yapacağını bilemiyorum. Gece uyuyamadım kafam allak bullak. Şuan arkadaşıyla gece istediği saatte istediği yerde takıldığı için ev ona sorun gibi geliyor( ben duygusal olarak artık bir şey hissetmiyorum ama annem herkesle birlikte olabilir kötü yollara düşer endişesi taşıyor.) Nasıl eve çekebiliriz? Sürekli yalan söyleyen biri hiçbir dediğine güvenemiyorum eve gelse bile sonrası için nasıl bir yol izlemeliyiz?
19 yaşındaymış zaten.Bağlasan durmaz gitmek isteyen. Annen durumu kabullenecek. Kendi istemediği sürece ikna edemezsiniz. Psikolojik destek alarak gerçek hayatın böyle olmadığını idrak etmesini sağlamanız gerekiyor fakat 17 yaşındaki genç kızı kontrol etmek çok zor. Onun keyfine kaldınız artık. Pişman olur muhtemelen.
İş işten geçmeden olursa iyi olur da çok sanmıyorum başına buyruk biri gibi. Başını iyice belaya bulayınca belki akıllanır
Anneni topla sen. Buna kendi istemediği sürece yapacak bir şey yok. Şurada 18 e de az kalmış sonra hiç yapılacak bir şey yok
Merhaba yıllardır bu platformda yazılar okudum, ilk defa konu açıyorum yanlış bir şey olursa şimdiden özür diliyorum.
19 yaşına girecek bir kız kardeşim var. Kendisinin ezelden beri derslerle arası yoktur. Sınav senesinde de mezun senesinde de hiç sınavlara hazırlanma gibi bir çabası olmadı. Annem hali hazırda meslek lisesi mezunu olduğu için onu tıbbi sekreterlik kursuna gönderdi, özel hastanelere yaptığı başvurulara dönüş olmadı devlet hastanesi de almıyormuş sanırım. Çalışmak istedi, zincir girdiği mağazalarda da bünyesi kaldırmadı 3. günün sonunda hastanelik oldu. Kısacası onu meşgul edebilecek hayata bağlayan şey yoktu.
Kendisi özgür ruhlu (istediği saatte eve gelmek, istediği her şeyi giymek isteyen biri). Belli konularda ona destek olsam da şuan içinde bulunduğumuz çevreye ve eve uygun hareket etmemiz gerektiğini defalarca söyledim. Ona açıktan bile olsa bir bölüm yazalım sınava gir dedim dinlemedi, kpss var birkaç ay sonra gel yaz tatilimi sana harcayayım her türlü dersi birlikte çalışalım (kendisi asla oturmaz biliyorum) atanmaya bak istediğin şehirde bir düzen kurabilirsin ben sana destek olucam dedim ki annem açık görüşlü, bize her zaman destek olan, fedakar, sevgisini gösteren bir kadındır sadece o çok daha fazlasını istiyor.
Her neyse patlama noktamıza geliyorum, normalde babam bir arkadaşta kalmaya vs asla izin vermez. Ama kız kardeşim 1 ay önce falan bir arkadaşında kaldı. (Annemlere hastanede tanıştım dese de kendisi tiktoktan tanıdığı bir kız.) Sonrasında kız da bize geldi. 2 gün önce tekrar izin istedi babam da izin vermemiş. Israr edince son olsun ertesi gün erkenden gel demiş. Ertesi gün aradığında ne zaman geliyorsun dediğinde dünkü sözünü unutmuş gibi davranınca babam da tamam gelme nerde istiyorsan orda kal gibisinden bir şeyler demiş. (annemden duydum) Ama biz geleceğinden emindik yani ve gelmemiş dün saatlerce aradık asla açmıyor. (Normalde de geç saatlerde gelir, hep telefonu meşgul çalar, bizi endişe içinde bırakır asla haber vermezdi). En sonunda annem polisi arıyorum diye arkadaşına yazınca mesaj atmış. "Babam gelme dedi demek ki sizi ben huzursuz ediyorum bundan sonra eve adım atmayacağım beni unutun" annem kahroldu, kendisi psikolojik tedavi de gören biri ve ilgiyi vs inanılmaz seviyor. Dün geceden beri uyuyamadık bir güvencesi olmasa böyle konuşmaz, kendisi bir sürü kişiyle konuşan biri. Annem ergen olduğunu bildiği için farklı yollara başvurmasından yarın bir gün farklı durumlarla bize gelmesinden endişe ediyor bu mesajı attı diye atamayız sonuçta ama eve zorla bir şekilde getirsek bile yine dışarı çıkıp gelmeyebilir yine konuştuğu birine gidebilir ve kendisi inanılmaz yalan da söyleyen biri eve kitleyemeyiz en nihayetinde. Anneme daha fazla kendini düşürme ben mesaj atayım dedim ona "yarın gel annem sen ben konuşalım annem çok üzülüyor bu durumu hak etmiyor" gibisinden bir mesaj attım. Açık kapı bırakmak istedim ne yapacağını bilemiyorum. Gece uyuyamadım kafam allak bullak. Şuan arkadaşıyla gece istediği saatte istediği yerde takıldığı için ev ona sorun gibi geliyor( ben duygusal olarak artık bir şey hissetmiyorum ama annem herkesle birlikte olabilir kötü yollara düşer endişesi taşıyor.) Nasıl eve çekebiliriz? Sürekli yalan söyleyen biri hiçbir dediğine güvenemiyorum eve gelse bile sonrası için nasıl bir yol izlemeliyiz?
Uyku sersemi onu fark etmemişim19 yaşındaymış zaten.
Ben eve gel diye yalvarmadım, hatta onu bir sorun olarak görüyorum. Annem öldürülürse başına bir iş gelirse endişesi taşıyor bir ebeveyn olarak.Türk aileler neden böyle dramatik asla anlamıyorum.
Madem kendini yetişkin sanıp şımarık hallere giriyor bırakın görsün dünyayı.
Burda 17 yaşında gençler ayrı eve veya odaya çıkmaya hazırlanıp birde okulları yanısıra iki iş yapıyor.
Aman kızıma birşey olmasın aman ergen incinmesin diye diye şımarık bencil nesiller yetişiyor.
19 yaşına girecek insan asla küçük felan değil.
Böyle şımartıp poh pohlayarak saçma sapan biri haline dönüştürüyorlar gençleri.
Telefonlarımızı açmıyor, mesajı da polisi dahil edince yazdı. Mesaj attım, dönüş yok.Aynı yaşlarda aynı şekilde evden gitmiştim. Kardeşim beni arayıp naptin sen kız deyip yanıma gelmiş babam sana para gönderdi demişti. Sonra da konuştuk bizimkiler seni merak ediyor dedi eve döndüm
Abla olan umudum da gitti şuan bizim de aramızda 2 yaş var.. annem sabah mesaj atmış annecim gel özledim diye upuzun bir paragraf yazmış siz bana hapis hayatı yaşatmak istiyorsunuz yok en güzel gençlik yıllarımı böyle geçirmek istemiyorum ben burda çok mutluyum 2 gündür ilaç içmiyorum vs diye. Anneme bırak dedim ne hali varsa görsün şuan o da biraz sakinleşti en azından cevap aldık şaka gibi.Benimde bu tarz kafayı kırmış bir kardeşim vardı. Yqşı şuan 31 aramızda bir yaş var ezelden beri bu haldeydi, evlendi düzelmedi,4 tane çocuğu oldu şımarıklığı arşa çıkmıştı rahat durmadi.Annemi babamı korkuta korkuta sindirdi sonunda ne mi oldu,kocasını aldattı,iki çocuğu başka adamdan çıktı onun yüzünden kocası iki adam vurdu,kendisi de şuan kadın sığınmaya kusura bakmaeyın ama salın gitsin acı ama sonradan başa bela oluyorlar