Evi olmadığı için ailem vermiyor

Benim ilk sevgilim değil herşey için onlara asilik yaptım siz ilahmısınız da dedim ama herşeye bir lafları vardı kırdım dizimi oturdum asilik yapmakla çözülmedi yani
 
Ama ailesi beni biliyor gitmesem ilerde laf olmaz mı arkamdan
 
Ama görüşmemize izin vermiyorlar bizi yıpratan konu bu her hafta kavga 3 haftadır sevgilimi görmüyorum bu normal birşey mi
 
Sesimi çıkarmasan sözlerinden çıkmasam huzurlu o zaman benden iyisi yok dün bu cümleyi anneme kurdum sözünü dinlemeyince benden kötüsü yok dimi dedim
 
Erkek arkadaşının aile orta yolu bulmaya çalıştıkça senin ailen sürekli bir sorun çıkarma peşinde, ev olmaması bahane ya aile sevmediler ya erkek arkadaşını bu yüzden de seni evlendirmek istemiyorlar
 


Ne güzel yazmışsınız. İmzamı atarım.
Bakın ailenizin ev diye tutturaması görmemişlik ve bencillik.
AMA siz buna takılıp da sırf ailenize karşı gelmek için, aşk vs diye romantik ve üç gün sonra uçup gidecek şeyler için gidip evlenmeyin.
Bu kadar kalabalık ve herkesin herseyi ortak yaptığı, her şeye müdahil olduğu bir ailede mutlu olamazsınız. İmkansız.
Benim ailem de kalabalık ama herkes kendi hayatını yaşıyor. Ortak alınan verilen yok.
Ha aile birliği ve evet destek olmak tabi ki olur. Nasıl olur? Kardeşim ev almak istiyordu borç verdik, geri ödedi. Biz ev alırken kv'den borç aldık, geri ödedik.
Bakın ne güzel tertemiz birbirimize destek olmuş olduk.
 
Şuan bekarlar sadece birbirine destek oluyor aynı evdekiler yani diğer kardeşler değil evli olanlar değil
 
Şunuda ekleyim kimseye körü körüne çok güvenmeyin bazı insanlar köprüyü geçene kadar mantığıyla hareket ediyor yani samimi olmuyorlar benimki evlenirken eşime kimse birşey diyemez diye söz veren adam şimdi annesi bana ne kadar hakaret ederse etsin birşey demio ve bana Sanki seni dövüyorlar mı diye dalga geçiyor çok iyi düşünün.sizi aileniz kadar kimse çok sevemez .
 
Şuan bekarlar sadece birbirine destek oluyor aynı evdekiler yani diğer kardeşler değil evli olanlar değil

Ailen ev konusunu bahane ediyor anladığım kadarıyla, karşında komün halinde yaşayan kalabalık bir aile var
O tür yapılarda geçim zordur, on kardeşler, anaları babaları, akrabaları bitmez, her şeyi birlikte yapmak sana şu an hoş görünüyor ama işin içine girince yandım Allah diyeceksin. Ömür boyu kendi özelin, kendi kararların olamayacak. Sevgilinin de böyle bir yapıya karşı çıkması mümkün değil, birbirleri için çalışıyorlar çünkü.

Ailen seni düşünüyor ama şu ana kadar seni yetiştirmede zaten büyük hatalar yapmışlar, mesleğin olmaması bunun ilk kanıtı. Şu saatten senin yerinde olsam iyi kötü bir meslek edinmeye çalışırım, orda burda basit işler yaparak hayat geçmez. Kendine sağlıklı bir yaşam inşa etmelisin, şu an ki durumun iki ucu b.. lu değnek, aşktan sevgiden başka çıkaracağın dersler var durumdan.

Hiç bir genç kadına kaç evlen, aileni arkanda bırak demem çünkü hataları da olsa her zaman seni elden çok düşünürler, sayfalarca yazılmış çizilmiş bunlardan olumlu bir şey çıkarman lazım. Sevgilinin de yaşam tarzının da savunulacak bir yanı yok, bir tane hayatın var onu da kurtarman lazım.
 
Benim ilk sevgilim değil herşey için onlara asilik yaptım siz ilahmısınız da dedim ama herşeye bir lafları vardı kırdım dizimi oturdum asilik yapmakla çözülmedi yani
Bir tanıdığım var: evli, çocuklu. Zamanında sizin gibi çalışıp çeyizini hazırlamış.
Ama okumamış, babası başka şehir diye göndermemiş. Bir tanıdığının yanında çalışmasına izin vermiş sadece.
"Okuyamadım, bir işe girmek meslek sahibi olmak istiyorum" diyor hala, ama sadece "istiyorum" diyor.
Zamanında babası okutmadığında sadece bir kaç itiraz etmiş, o kadar. Babası onu bir tanıdığının oğluna vermek istiyormuş.
Sevgilisiyle evlenmek için direnmiş, hatta şiddet görmüş bu süreçte. Babası da sonunda izin vermiş.
Okumak için aynı kararlılığı gösterse hayatı nasıl olurdu acaba diye düşünüyor insan.

Burada pek çok kişi size tavsiyeler verdi, çok istediğiniz tavsiyeler değildi ama çok kişi size doğru tavsiyeler verdi.
Ben de şimdi sizin konunuza bir kere daha ve sanırım son kez yazıyorum. Sizden büyük, "kızlar öyle olur mu, kızlar böyle olur mu, kızlar kırar dizini oturur" diyen bir aileden çıkıp kendi hayatını kurmuş bir abla olarak yazıyorum.
"Evlilik sorumluluğunu alabilirim, yaşım var" diyorsunuz ama daha hayatın o kadar başındasınız ki.
Ne yapın biliyor musunuz, bir kere çalışıp ailenize yardım yapmayı bırakın. Çalışıyorsanız bile paranızı kendi açtığınız bir birikim hesabında biriktirmeye başlayın. Abinizinin borçlarıyla abiniz, evlenecek kardeşinizin düğünüyle babanız ilgilensin.

Oturup üniversiteye sınavına hazırlanın, şimdi başlasanız diş protez gibi düzenli para kazabileceğiniz 2 yıllık bir meslek bölümünü bile seneye, en olmadı bir sonraki seneye kazanabilirisiniz. Okulu bitirmeniz vs bir kaç yıl sürer.
Ama okul bitirmiş ve meslek sahibi olmuş biri olursunuz.

"Bu kadar beklenir mi?" diye düşünüyor olabilirsiniz. Ancak bu süreyi kendinize yatırım yapmak için kullanacaksınız.
Büyümek için, ayakları daha yere sağlam basmasan biri olmak için, bir hayat kurmak için....
Bunları yaparken istemiyorsanız sevgilinizden ayrılmak zorunda da değilsiniz. Bu süre içinde o da işinde ilerler, düzgün paralar kazanmaya başlar. Ev paranız birikir, borçsuz harçsız evlenebilecek duruma gelirsiniz. Sonrasında aileniz "şuydu, buydu" demeye kalksa bile şimdiki gibi sesleri gür çıkmaz. Bu süreçte ailenizde de pek çok dinamik değişeceği için kendi hayatınızla ilgili kararları daha rahat alabilir hale gelirsiniz.

Bu söylediklerim çaba ve kararlılık gerektiriyor. En zor kısmı bu, ama imkansız şeyler değil. "Konuşmak kolay" demeyin, çok çok daha zorlarını yapmış biri olarak söylüyorum. Şu an hayatınızda bir dönüm noktasında duruyorsunuz. Hayatınızı farklı bir yöne kaydırmak için hala geç değil. Lütfen iyi düşünün.
 
Son düzenleme:
Ailem kimseye güvenmiyor çünkü zamanında aynı sözler onlara da verilmiş ama yapılmamış bu konuda anlıyorum onları ama aynı olacak diye bir durum yok ki bunun için karşı tarafı tanımaları için yardımcı olmaya çalıştım aileyi de sevdi ama geri adım atmıyorlar yinede
 
Bende okumak istiyorum ama annem sürekli kış geldi sıkıştık diye laf sokuyor çalış diyor yani istediğim mesleğe yönelince yok yapamazsın yok servisi yok diye önüme engel koyuyorlar ve geriye sadece beni geliştirmeyecek fazla para vermeyen bedenimi yoran işler kalıyor ha oldu ki çalışmadım ev işlerini yapmayınca ayrı kıyamet kopuyor evdesin bari ev kadını ol diye ayrı bir baskı çalışmak bile evden kaçmak için bir fırsat haline geliyor parayı eve verme konusunda da kaç yaşıma geldim maaşımı bir kere kendime ayırmadım kardeşim 400 bin TL borç yaptı bütün birikimler ona gitti yani mecbur yine çalıştım ufak bir para lafı yapınca bile utanıyorum nasıl böyle şeyler söylersin paranın lafını mı yapıyorsun diye duygusal şiddete maruz kalıyorum
 
Kendimi geliştirecek bir işe giremiyorum servisi yok diye ailem izin vermiyor
 
Aileniz evlenmenize de izin vermiyor ama kaçmayı düşünüyorsunuz. İşinize gelen konularda mı sadece çözüm odaklısınız acaba
Servisi var diye yalan söyleyip o şekilde mi işe girmemi söylüyorsunuz bunu yapmayı çok düşündüm bir gün ortaya çıkarsa ne yapıcam diye düşündüğüm için adım atamadım o şekilde
 
Ailen ev istemekte haksız da 10 kardeşli, bütçelerin ortak olduğu aileye de gelin gidilmez be kardeşim.
Yani o hayatı çekmek için cidden evin, arabanın, altın kemerinin falan hazır olması lazım.
Bunlar hem doğru düzgün bir şey vaad etmiyor hem b.k gibi bir hayatın olacağı ortada.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…