• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanmak bence çözüm değil, ne yapmalıyım...?

Arkadaşım..
daha önce de okumuştum konunuzu..
Ancak başlığı yüzünden yorum yazmak istemedim..
Şimdi siz rica ettiniz diye geldim..
Ben biraz acımasızca yaklaşıyorum..
Maalesef siz başlığınızda olduğu gibi"boşanmak çözüm değil" cümlesini eşinize çok yansıtmışsınız..Adam kendi kafasına göre program yapıyor,sizi dahil etmeden..
Siz kendi arkadaşlarınızla vakit geçirince çocuk ondaysa kızıyor,çocuğu alsanız problem yok anladığım kadarı ile..
Elbette çiftlerin kendilerine ait özel anları olmalı,ancak tamamen ayrı hayatlar içinde olmak da doğru değil bence..
Kimi arkadaşlar size kendinize yeni uğraşlar bulmanızı önermişler,evet doğru olabilir. Ancak ters de tepebilir.. Gitgide birbirinizden uzaklaşırsanız daha kötü olur bence..
Konuştum,yine aynı demişsiniz ya..
Yapacak pek bir şey yok maalesef..
 
bende cikip kocandan tamamen uzaklas diye bisey demedim ama butun gun onu evde bekleme dedim sonucta kendisinede zaman ayirmali sonucta o cocuk sadece kendisine ait degil. bozulsada surati asikda olsa bakmak zorunda. mademki senin onu rahat birakip kendin gezmeni istiyor .
 
boşanmak çözüm değil demişsiniz.. zaten ben ortada boşanacak bir durumda göremedim..

sadece monotonlaşmış bir evlilik var. nasıl bu kadar hızlı kaybolup gitti heyecan ne oldu niye eskiden olan şeyler olmuyor biraz üzerinde durup düşünün..

eşinizin üzerine çok mu gidiyorsunuz size karşı bu rahatlığı soğukluğu ne biraz inceleyin.

yenilikler yapın evinizde ve kendinizde sonra hala birşeyler harekete geçmiyorsa anlatın kesin bir dillle söyleyin ne beklediğinizi neler yapıp karşılık alamadığınızı..
düzelebilicek şeyler diye düşünüyorum. umarım yakın zamanda dilediğiniz huzura kavuşursunuz.
 
Bencede yapabilecğiniz pek bişey kalmamış..eşiniz bu düzene alışmış ne yazıkk ki..Evliliği rutin işleyen bi program gibi görüyo..değişiklikler,heyecan,romantizm,beraber paylaşılacak anlar,ortak zevkler,cinsellik gibi evliliklerin olmazsa olmazları onun için artık önemini kaybetmiş..evlenip çocuk sahibi olunca para kazanmaktan başka esaslı görevi yokmuş gibi geliyo eşinize..bi karısı ve bi çocuğu var,gerisi zaman kaybı yada evli çiftlerin işi değil onun için..siz bişeyler planlayıp hadi yapalım desenizde,o "ya nerden çıktı şimdi bi sürü işim gücüm var.yorgunum zaten boşver "der eminim..boşanmak tek çözüm değil tabi..son çözüm olmalı .. ama seçiminiz bu yönde olmıycaksa kendi kendinizi mutlu etmenin yollarını arayın..polyanna gibi..çünkü eşiniz değişmez..tarzı bu,yapısı bu...böyle yetiştirilmiş..evlendik çol çocuğa karıştık..bizden geçti artık diye düşündüğüne eminim..
 
Arkadaşım..
daha önce de okumuştum konunuzu..
Ancak başlığı yüzünden yorum yazmak istemedim..
Şimdi siz rica ettiniz diye geldim..
Ben biraz acımasızca yaklaşıyorum..
Maalesef siz başlığınızda olduğu gibi"boşanmak çözüm değil" cümlesini eşinize çok yansıtmışsınız..Adam kendi kafasına göre program yapıyor,sizi dahil etmeden..
Siz kendi arkadaşlarınızla vakit geçirince çocuk ondaysa kızıyor,çocuğu alsanız problem yok anladığım kadarı ile..
Elbette çiftlerin kendilerine ait özel anları olmalı,ancak tamamen ayrı hayatlar içinde olmak da doğru değil bence..
Kimi arkadaşlar size kendinize yeni uğraşlar bulmanızı önermişler,evet doğru olabilir. Ancak ters de tepebilir.. Gitgide birbirinizden uzaklaşırsanız daha kötü olur bence..
Konuştum,yine aynı demişsiniz ya..
Yapacak pek bir şey yok maalesef..

teşekkür ederim ilginize,boşanmak çözüm değil demeseydim boşan diyecektiniz sanırım.çocuk olmadan da böyleydi,evlendiğimizden beri böyle, severek evlendik ama öyle aman aman cicim ayları yaşamadım.konuşuyoruz açık açık beklentilerimi söylüyorum tamam diyo ama bi bakmışsın 3-5 gün sonra aynı.

çocuk olmadan önce bi hayli düşündüm hayatımın sonuna kadar yapabilirmiyim diye ve sonuçta uzun bi düşünme süresinden sonra ya ayrılıcam yada çoluk çocuğa karışıp devam edicem diye düşündüm.3.yılın sonunda bebeğe karar verdim.

bebekten sonraki ilk tartışmalarda artık bebeğimiz var ve herşey okadar kolay değil dedim ona.herşeyden önce kendim için boşanmanın değil, çocuğumun babasız büyümesinin zor olacağını söyledim-buarada annesiz büyümeyeceğini nerden biliyosun diyo-

geçenlerde artık bi tartışma sonrası dayanamadım ve çocuğum mutsuz bi ortamda büyüyeceğine babasız büyüsün artık bunu takmayacağım dedim.ve gerçekten öyle düşünüyorum bazen .canıma tak dediği anda bu ihtimalde var.

ben boşanmak çözüm değil derken sorunlarıma yönelik tavsiyeler almak için öyle söyledim hani sorunu gören boşan diyip kestirip atmasın diye.akıl akıldan üstündür belki bi tavsiye işe yarar da değişiklikler olabilir diye...
 
boşanmak çözüm değil demişsiniz.. zaten ben ortada boşanacak bir durumda göremedim..

sadece monotonlaşmış bir evlilik var. nasıl bu kadar hızlı kaybolup gitti heyecan ne oldu niye eskiden olan şeyler olmuyor biraz üzerinde durup düşünün..

eşinizin üzerine çok mu gidiyorsunuz size karşı bu rahatlığı soğukluğu ne biraz inceleyin.

yenilikler yapın evinizde ve kendinizde sonra hala birşeyler harekete geçmiyorsa anlatın kesin bir dillle söyleyin ne beklediğinizi neler yapıp karşılık alamadığınızı..
düzelebilicek şeyler diye düşünüyorum. umarım yakın zamanda dilediğiniz huzura kavuşursunuz.

zaten evlendiğimizden beri böyle baştan beeri monoton,sonradan olan bişey değil.bazıları eşinin evliliğe adapte olamadığını söylüyorya öyle bişey herhalde benimkisininkide,4.5 yıldır olamadıysa nezaman olcaksa artık

ha nişanlılık çok iyiydi süperdi evlenince oldu ne olduysa
 
Bencede yapabilecğiniz pek bişey kalmamış..eşiniz bu düzene alışmış ne yazıkk ki..Evliliği rutin işleyen bi program gibi görüyo..değişiklikler,heyecan,romantizm,beraber paylaşılacak anlar,ortak zevkler,cinsellik gibi evliliklerin olmazsa olmazları onun için artık önemini kaybetmiş..evlenip çocuk sahibi olunca para kazanmaktan başka esaslı görevi yokmuş gibi geliyo eşinize..bi karısı ve bi çocuğu var,gerisi zaman kaybı yada evli çiftlerin işi değil onun için..siz bişeyler planlayıp hadi yapalım desenizde,o "ya nerden çıktı şimdi bi sürü işim gücüm var.yorgunum zaten boşver "der eminim..boşanmak tek çözüm değil tabi..son çözüm olmalı .. ama seçiminiz bu yönde olmıycaksa kendi kendinizi mutlu etmenin yollarını arayın..polyanna gibi..çünkü eşiniz değişmez..tarzı bu,yapısı bu...böyle yetiştirilmiş..evlendik çol çocuğa karıştık..bizden geçti artık diye düşündüğüne eminim..

bir haftadır ilgilenmeme ve kafama göre arkadaşlara takılma programları yapıyor ve bende ona yer vermiyorum programlarda.önceden yapmazdım öyle.sanki biraz dank etti gibi geçen gün hasta ziyaretine gidiyodum bi kaç yere,çağırmamama rağmen takıldı peşime.bugünde akşama doğru bebek hava alsın şöyle bi dolanıp gelicem dedim yine takıldı peşime gel desem 40 dereden su bağlar havaya girerdi.bu işe yarıyor sanırım
 
teşekkür ederim ilginize,boşanmak çözüm değil demeseydim boşan diyecektiniz sanırım.çocuk olmadan da böyleydi,evlendiğimizden beri böyle, severek evlendik ama öyle aman aman cicim ayları yaşamadım.konuşuyoruz açık açık beklentilerimi söylüyorum tamam diyo ama bi bakmışsın 3-5 gün sonra aynı.

çocuk olmadan önce bi hayli düşündüm hayatımın sonuna kadar yapabilirmiyim diye ve sonuçta uzun bi düşünme süresinden sonra ya ayrılıcam yada çoluk çocuğa karışıp devam edicem diye düşündüm.3.yılın sonunda bebeğe karar verdim.

bebekten sonraki ilk tartışmalarda artık bebeğimiz var ve herşey okadar kolay değil dedim ona.herşeyden önce kendim için boşanmanın değil, çocuğumun babasız büyümesinin zor olacağını söyledim-buarada annesiz büyümeyeceğini nerden biliyosun diyo-

geçenlerde artık bi tartışma sonrası dayanamadım ve çocuğum mutsuz bi ortamda büyüyeceğine babasız büyüsün artık bunu takmayacağım dedim.ve gerçekten öyle düşünüyorum bazen .canıma tak dediği anda bu ihtimalde var.

ben boşanmak çözüm değil derken sorunlarıma yönelik tavsiyeler almak için öyle söyledim hani sorunu gören boşan diyip kestirip atmasın diye.akıl akıldan üstündür belki bi tavsiye işe yarar da değişiklikler olabilir diye...

Biliyorsunuz siz de..
Evlilikte en önemli konu iletişimdir.
Konuşmak,tartışmak,gerekirse kavga etmek hatta küsmek..
Yeter ki tüm bunların sonunda çözüm olsun..
Eşinizin neden inatla aile,eş,çocuk sorumluluklarını reddettiğini çözemedim..
Belki diyorum kendi ailesinden mi böyle gördü,baba kavramını mı az mı yaşadı?
Bilmiyorum arkadaşım,hiçkimsenin boşanmasını asla istemem. Kendim yaşadığım için ne kadar zor olduğunu biliyorum..
Ancak eşinizin bu vurdumduymaz davranışlarını ne kadar tolere edersiniz inanın bilmiyorum..
 
Biliyorsunuz siz de..
Evlilikte en önemli konu iletişimdir.
Konuşmak,tartışmak,gerekirse kavga etmek hatta küsmek..
Yeter ki tüm bunların sonunda çözüm olsun..
Eşinizin neden inatla aile,eş,çocuk sorumluluklarını reddettiğini çözemedim..
Belki diyorum kendi ailesinden mi böyle gördü,baba kavramını mı az mı yaşadı?
Bilmiyorum arkadaşım,hiçkimsenin boşanmasını asla istemem. Kendim yaşadığım için ne kadar zor olduğunu biliyorum..
Ancak eşinizin bu vurdumduymaz davranışlarını ne kadar tolere edersiniz inanın bilmiyorum..

ailesine inince sorunun sebebi zaten ortaya çıkmış oluyor,eşim 7 kardeş,en büyüğü kendisi.baba tamamen extra large bi insan,dünya yansa bi halbur samanı yanmaz.eşim 11 yaşında ailesinden kurslarda vs okumak için ayrılmış ayrılış o ayrılış,o yaştan sonra aile yaşantısı yok o yaşa kadarki de kardan çok zarar getirmiştir eminim.eşim yazları çalışıp para kazanıp üniversiteyi filan babasında hiç yardım almadan okumuş,istesede baba çok ilgisiz ve vurdumduymazmış.üniversite döneminde babasının vurdumduymazlığı yüzünden anxiete rahatsızlığı filan geçirip ilaç kullanmış.(evde anxiete raporu var,bazen bana sinirlisin deyince bende raporlu olan sensin diyorum.o da ben tedavi oldum sıra sende diyo-şakayla karışık-)anne dersen cahil köylü kadını şimdi biraz daha iyi ama köyden gelmiş istanbula,eh biraz biraz görgü oluşmuş.annesi eşimle problemim olup biz 15 gün ayrı kalınca-3 sene önce- bana :yapmıştır bizimki bi odunluk çok kaba bu oğlan ,bende babasının huyunu suyunu öğrenip evliliği yoluna koyana kadar 6-7 yıl geçti demişti.yine bu sene doğumdan sonra yanımda kaldı kayınvalidem,eşime benim yanımda bak ben şu yaştayım baban yüzüme gülsün,ilgilensin diye bekliyorum diyerek bana daha sempatik davranmasını söylemişti helede doğum sonrası diye...

eşim mizaç olarak soğuk,ben gülüp oynayıp şen şakrak olmayı seviyorum yerine göre,ama o serin yani ana babasına kardeşlerinede öyle,benim ailemede,mesafeli...
 
bende eşimin tayini vesilesiyle 3.5 yıl yurt dışında kalmış biri olarak sıkıntının yurtdışında olmandan çalışan bir bayanın evde çocukla hapis kalması ,canının sıkılmasından ileri geldiğini düşünüyorum.Ben de yurt dışına gittiğimde dil bilmezdim ilk çıkışımdı Oaraları Türkiye gibi değil sokaklarda çocuk bile olmuyordu.Ertesi gün ben Türkiyeye dönecem dedim eşime.Kaldıki benim eşim genelde evde olup devamlı gezdirirdi istediğim yere. öyleyken bile ilk zamanlar sıkılmıştım.
seninki haftada bir gün izin günü olmasına rağmen kendi gidiyor,seni düşünmüyor.Biraz düşünce kıtlığı,bencillik var eşinde.
kendinden önce seni düşünmesi gerekir oralarda,bu kız buralarda hapis kaldı bütün gün çocukla bir yere gidemiyo diye sen teklif etmeden onun götürmesi lazım.seninki bi araba bile almamış baksana.
Boşuna dememişler erkeğin güzelliğine bakılmaz huyu güzel olsun diyee.
 
Back