Benim de aynı küçükken bile her şeyi yapardım zaten o yüzden bel fıtığı var. Vicdan da yapıyorum. Temizleyince de sinir oluyorum içimde birden öfke beliriyor nedense. Benim annem de çekmece, dip köşe yapmaz ben yaparsam yoksa asla.
Tek yaşayan babam bile ben gitmeden tüm temizliğini kendisi yapar, bu tür sorumluluklar saçma geliyor artık, çalışıyorsunuz da üstelik "ben size yardımcı birini tutayım, tatildeyim dinleyeceğim" vb. Diyemiyor musunuz?
Ben zaten yapıyorum ama yani ben de az da olsa dinlenmek istiyorum . Her şeye yardım ediyorum zaten anneme gelince bir tane bulaşık yıkatmam, yemeğin çoğınluğunı yaparım ama temizlik, dip köşe istemesi yoruyor beni
kendı yapamıyor demek ki bişey olmaz yavaş yavaş yapın
Sabah akşam gebeş gibi yatıp, oğluna kıyamayan birine ne vicdanı? Aileye dur diyemediğin için elin adamları sana acımıyor zaten. Hayat böyledir, o ezerse bu da ezer şu da ezer. Kaynağı kurut önce, ailene dur de.
Kisacik ara tatildede gitmek zorunda degilsiniz. Benim annemde cok daginiktir. Her yer her yerde. Huzur bulamayiz. Dediginiz gibi biz temizlesekte o yine kisacik zamanda eski haline getiriyor. Birde muhabbeti sürekli ayni konular. Baba tarafi o akraba bu akraba. Zaten küçüklüğümden beri hiç anne sevgisi görmedim. Bende artik pek gitmiyorum. Pskolojik olarak kullaniliyorum, ne geldik diye sevinen biri var nede deger veren. Ben degersiz degilim gitmem daha iyi.
Ben küçükken beri evin çekip çeviren 2 . An neydim nerdeyse. O yüzden açıkcası küçüklükten beri sürekli yaptığımdan bıktım. Annem ben küçüklüğümden beri benı yapamıyorum sen yap derdi. Şuan 27 yaşındayım orta derece bel fıtığı var bu işlerden dolayı hatta bana tanı lise sonda konuldu düşünün yani. Liseden beri çekiyorumAnne ve babaya yapılan hizmet kölelik değildir. Yaşlandıklarında bize çok ihtiyaçları var. Annem her zaman düzenli, titiz bir kadındır. Ama artık gücü yetmiyor ve buna eşlik eden hastalıkları var.
Gönlümüze göre temizleyecek bir kadın bulamadık. Parasını fazla fazla alıp, baştan savma yapıyorlar. Bu sebepten ben her gittiğimde dip köşe yaparım.
Eylül ayında 5 günlük bir süremiz vardı. Cam, kapı, dolaplar, ev dip köşe her yeri temizledim. Hatta annem oturamadık hiç diye söylendi durdu
Keşke daha fazla vaktim olsaydı dedim, keşke daha fazlasını yapabilseydim dedim. Canları sağ olsun, kapılarında köle olurum. Bir gün onları kaybetme korkusu ben de derin üzüntü yaratıyor.
Bazı ana, babalar vardır. Sadece biyolojik görevlerini yapmış, gerisinde vardır ama yoklardır, evlatları acı çekmiştir. Bu durum çok ayrı ama sizin anne ve babanız bu guruba gitmiyorsa senede kısacık bir vakit yardımcı olmak size yük olmamalı, aksine mutlu olmalısınız.
Bu da çok yanlış. İşte dedim ya bazı anne ve babalar sadece biyolojik ebeveyn. Hastalık vs. Gibi çok ciddi durumlar yoksa çocuğa anne ve baba misyonu yüklenmez. En fazla dağıttığını topla, içtiğin bardağı makineye koy, odanı topla vs. Denir.
İşte dediğini gibi ben de öyle bir hayatım olsun isterdim ama küçük yaşta fazla sorumluluğum oldu
Aynı durum bizde de var. Ev iki katlı biz gidince annem hep mutfakta olur bende temizlik işlerini yaparım. Ne kadar yardımcı olursam o kadar kârdır banaTatillerde bende gider genel temizlik yapardım hep. Baba evim çok büyük ve iki katlı olduğu için annem ne kadar uğraşsa da yetemezdi çoğu kere. Çünkü çalışan kadındı.
Annem bana boşver tatildesin deyip börek çörek yedirmenin derdindeydi ama benim yükselen başak ......loading
O kadar iş yap bi de vicdan azabı çekmek insanı üzüyor ya
İkili duygular yaşıyorum. Ev çok tertipli temiz olur bulaşıl yıkayıp yemek yaparsın süpürge yapıp oturursun bizim evde asla iş bitmiyor. O yüzden de canım sıkılıyor küçüklükten yaptığım için galiba.
