Ev Hanımlığı Kabus mu?

yoooo hiçde değil bence çok güzel

insanın eşi çocuğu için bişeyler yapması kabus olabilir mi hiçççç

zorlukları yok değil ama ben seviyorum genede
 
valla ev hanimligi bence en kutsal meslek,keske bende ev hanimi olsam
evimde otursam,bebegimi büyütsem,kocisime güzel yemekler yapsam,evimi güzellestirsem,kendime zaman ayirabilsem...
dersim olmadigi günleri iple cekiyorum,bir gün dahi olsa evimdeyim diye...
zamanda öyle bi geciyor ki,aksam nasil oldu anlamiyorum bile..
bence cok güzel bisey yani
 
bence ev hanımlığı kabus değil.
tabii birazda nasıl yaşadığına bağlı.
eğer huzursuz bir yuvada yaşıyorsan kabustur herhalde.
ama huzurlu yuvaların ev hanımlığı kabus olmaz heralde.
 
a.s.
bizim ihtiyacımız vardı ama çocuğum olunca bende ona kıyamadım kimselere bırakmak istemedimbazen beni çok zorlasa da onu kendim büyüttüğüm için mutluyumŞenizŞenizgelecek zaman ne gösterir bilemiyorum belki çalışabilirim şimdilik çocuğum herşeyden önemli:ecrin_bebek:sana katılıyorum güzellikleri çoğaltmak tamamen bize bağlıa.s.
 
Sadece ev kadını olarak yaşamımızı sürdürmek kesinlikle bir kabus.En zor meslek olarak kabul görse bile aynı şeyleri her gün rutin olarak yapmak, bir süre sonra psikolojimizde inanılmaz hasarlara yol açtığını düşünüyorum.Kişi ister ev hanımı olsun, ister herhangi bir işte çalışsın, mutlaka kendini geliştirici faaliyetlere katılmalı.Önce ne yapabilirim diye ciddi bir şekilde düşünmeli.Yeteneklerini geliştirmeli,asla köreltmemeli.Ben, ev hanımıyım.Ama günlük rutin işlerimi asıl yapmam gerekenlerin arasına sıkıştırıp,olabildiğince kendimi geliştirmeye çalışıyorum.Ne kadar yorgun ve uykusuz olsam da kitap okumadan kesinlikle uyumuyorum.Ancak bu şekilde ev işlerini oyun şeklinde yapmayı başarıyor hatta bundan mutluluk duyuyorum.Çünkü asıl amacım kendimi daima ileriye götürmek için çabalamak ve ben ev işleriyle bir nevi dinlenmiş kafamı daha çok toparlamış oluyrum yani ev hanımlığımı hobim olarak nitelendiriyorum.Erken kalkmaya çalışıyorum, geç yatmam uykusuz kalmama sebep oluyor ama en azından kendimi verimli hissediyorum.Eşim öğlen yemeğine geliyor onun yemeğini hazırlıyorum sonra kursa gidiyorum.Apartopar ev geldiğimde bir çok iş beni bekliyor koşuşturuyorum, akşama doğru çocukların okuldan gelmesi onların yemeği onlarla sohbet, ders....sonra akşam yemeği, biraz ortalık toplama..neyse ki dizilerle hiç aram olmadı, şayet film izlemek istiyorsam kaliteli filmler alıp bazı akşam onları izliyorum.En son çıkan filmleri hangilerinin ödül aldığını takip ediyorum,sinemaya karşı ilgim çok.sanatın her dalı beni mutlu ediyor.ama izlediim filmler ancak bana olumlu mesajlar veriyorsa izliyorum.hayatımı kaliteli tutmak adına elimden ne geliyorsa yapmaya çalışıyorum.Kitap yazıyorum,bir tanesi yayınlanmak üzere.kısacası hayatımı o kadar dolu dolu yaşıyorum ki, bazen diyorum ki, gün 24 saat yerine daha uzun olsaydı.bu arada arkadaşlarımı da ihmal etmiyorum.bu maratonun içinde ruhsal olarak çok hzurluyum sadece bedenimin bazen isyan edesi geliyor.Bunu yenmek için de psikolojimi sağlam tutmaya çalışıyorum.En önemlisi yüzümdeki tebessümü daim kılmaya ve içimdeki çocuğu büytmemeye çalışıyorum.Görünen imajım ev kadını benim.Ama ev hanımı olmak kolay mı?
 
Gencliginden beri meslegini elde etmek icin okuyan ve calisan, arkasindan diplomasini mutfaga asmak icin yapmiyordur diye düsünüyorum.
Tabiki ev hanimligi cok güzel, bunu calisanlarda hafta sonu, iki gün bile olsa yasiyabiliyor. Daha uzun uyuyor, daha derinden evini temizliyor, misafirlige gidiyor veya misafir kabul ediyor.
Bu arada calisan bayanin esleride yanindaysa yani beraber paylasiliyorsa bazi isler, denge kurulmussa is paylasiminda, hayati daha dolu yasamislik olusuyor.
Bence kim nasil mutlu oluyorsa öyle yasasin, su veya bu daha dogrudur diyemeyiz. Benim yazdiklarim, benim dogrularim.
 

Son zamanlarda bir yorumu okuyup ta son cümlemi yazamamaktan hayıflanırken, bu yorumu okudum...:enbuyukkk:
Budur!
 
Canım ya ne güzel anlatmışsın emeğine sağlık..Bende seninle aynı fikirdeyim.. ev hanımlığı zor eğer birde başka bi uğraşın yoksa çokta sıkıcı..Yaklaşık 3 sene çalıştıktan sonra evhnımı oldum..Hem anne hem ev hanımıydım kapattım eve kendimi..Sonra baktımki gün geçtikçe köreliyorum bildiklerimi bile unutur hale gelmişim.. Daha sonra silkinip attım üstümdeki uyuşukluğu. Şuan ise senin gibi koşuşturmacayla geçiyor hayatım..kaydirigubbakcemile5
 
Son düzenleme:
ev hanımı olmak çok güzel ve yetenk isteyen bir duygu olsa gerek
 
peki mesela calisirken her sabah kalkip guzelce giyinip makyaj yapip suslenip gidiyoruz ise
kiyafetler aliyoruz bunun icin
ama calismayinca da genelde evde de insan pijamayla esofmanla falan gezer, cok fazla kiyafete de gerek kalmaz artik, anca disari cikarken makyaj yapilir
yani demek istedigim hergun suslenerek evden cikmanin tadi da ayri degil mi?
calismazsak hergun esler sabah gidecek ve bayanlar evde kimse de gormeyecegi icin oyle kendini paspasl hissetmezmi ?
 

kesinlikle haklısın canım. biz çalışan bayanlar daha proğramlı ve bakımlı oluyoruz. ev hanımları genelde (istisnalar alınmasın) paspal geziyorlar. eşini hergün aynı eşofmanla gören beylerinde gözleri kayıveriyor dışarıya. ister çalışan olsun ister ev hanımı bayan olmak çok güzel bence. evimizi ve kendimizi daima süslü ve temiz tutalım kızlar. hepinizi öpüyorum.
kaydirigubbakcemile2hihoyyyt-tatlicadiarzu-:CüvCüv:
 
calisirken sabahin korunde kalkip ise gidiyoruz yorgun bir sekilde, aksam donus ayri bir dert, toplamda 10-12 saat yol+ calismaya gidiyor. insanin kendine bakacak ne hali kaliyor aksam eve geldiginde ne yemek yapacak.

ben calismamak isterim. ama tabi zengin koca lazim:)
kim istemez sabah kalkip spor salonuna gitmeyi, oglenleri alısveris yapmayi, kuaforde suslenmeyi, aksam ustu yemegini pisirmeyi rahat rahat kendine bakmayi.

para olduktan sonra evde oturunca daha bakimli olurum ben.
 
bence ev hanımlığı nankör bir meslektir ne kadar da severek yapsanızda zamanla tüketir insanı ve hiç taktir görmez ben ev hanımlığından hiç hoşlanmıyorum
 

evet bende aynen bunu söylüyorum şu an ben çocuğumu büyüttüğüm için çok vaktim olmuyor ama acısını çıkartmak istiyorum yakın gelecekte:1rolleyes:
 
Ev hanımlığı zor ,hem de çok zor.Çalışırken insan günlerin,haftaların,ayların nasıl geçtiğini anlamıyor.Ev bir o kadar da nankör.O kadar çalışıyorsun evde, bir de üstüne maddi anlamda karşılığını alamıyorsun.Her şey maddiyat değil ,ama öyle kafası çalışmayan erkek var ki...Ev hanımı diye eşini evde yan gelip yatan biri olarak gören.Ne kadar acı öyle değil mi? Kadın saçını süpürge etsin adam kalksın öyle desin...Ben her zaman çalışmayı tercih ederim.Kadının ayakta durması şart,kimseye güven olmaz.Hem ev işlerinden bir nevi kaçış benim için çalışmak.-tatlicadiarzu-
 
ben doğum nedeniyle yaklaşık 10 aydır evdeyim. sabah 8 de kalkıyorum bebekte vaktimi alıyor tabi ama bütün gün nasıl geçmiş ne iş yapmışım anlayamıyorum. gün bitiveriyor. çalışırken daha düzenliydim
 
ev hanımlığı kadar nankör bişey var mı...herkesten önce kalkarsın herkesten sonra yatarsın...çalıştığın görünmez..yorgunum desen olmaz hasta olsan rapor alıp istirahat edemezsin....evdeki herkes herşeyi senden bekler...ne yaptığın temizlik göze görünür ne yaptığın ütü...nede yaptığın yemek...sürekli fedakar olan sürekli feragat eden evhanımıdır...ve ne yazıkki takdir görmeyen bi teşekkür bile edilmeyen....
 
çalışmak her zaman güzel bence,tabii işini seviyorsan.ev hanımlığı kabus bence de.çalışan hanımlar daha düzenli kendilerine daha güzel bakıyorlar,çevreleri var.hangi ev hanımı akşam makyaj yapıp güzel giyinip eşini bekler.bir arkadaş "eşimle elele çarşı pazar dolaşırdım" demiş.eşi de çalışmıycak mı oda mı ev de olacak .yeni evli heralde. ben gençken bankada çalışıyordum hiç istememe rağmen eşim işten çıkardı,sigortamı ödedi emekli oldum.oh ne güzel diyenler vardır içinizden,ama ben şu an bile çalışmayı o kadar isterdim ki.yalnız bir arkadaşım hastanede santral de çalışıyordu ona imrenirdim.1 gün çalışıp 1 gün evde olurdu.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…