Ev Hanımlığı Kabus mu?

Pardon tam anlatamamisim,
benim büyük muayenehanem var. Icinde 4 kiz calisiyor ve bir tanede dishekimi yanimda calisiyor. Yani toplam 5 kisi ile birlikte ekip olarak 6 kisiyiz.
Evet her saatim iscilerime emir vermekle geciyor. Kendiliginden bir isyeri yürümedigi icin patron olunca ne yazikki emirler vererek ekibin calisiyor.
Yoksa nasil hastalarima emir verebilirim, bize gelen insanlar ve dis yaptirmak isteyenler tabiki bizim bas tacimiz. Onlar olmazsa bizde olmayiz.

ben de 4 yıllık turzim işletmeciliği meznuyum.3 yıl süreyle aralıklı olarak ücretli ing.öğretmenliği yaptım.şu an evdeyim.bi arkadaş bahsetmiş ikisi de insanın elinde diye doğru gerçekten.ama şu da bir gerçek çalışırken her şey daha rayında evdeyken iş hiç bitmiyor.en kötü yanı arkadaş gezmeleri ve bu yüzden de bir türlü veremediğim 6 kilo doğum fazlam.

Elfida .!.:

kesinlikle kabus...
tüm gün evde oturmak bana kendimi boş hatta bomboş hissetirir...
ev işi yaparak tatmin olamam ben...
gezdim tozdum bir süre sonra duvarlar üstüme üstüme gelir benim...
çamaşırı daha beyaz yıkasam kime ne faydası var Allahaşkına...
yaşama ne katabiliyorum budur benim için önemli olan...

Genişletmek için tıkla...

çok haklısın gerçekten insanlar temiz eve aaa diyorlar ama senin ne hissettiğin kimin umurunda
şu an iyi gibiyim evde ama
depresyon ilacı kullanmam an meselesi
kafamçokkarıştı

mesela ben habire cam halı silen bi tip değilimdir .çok lazım olan temizliğimi yaparım tamam ince ayrıntıya dalsam kesin tırlatırım temizlik konusunda.o yüzden sınırlı giriyorum olaya.

aslında olumlu olumsuz önleri var..eger sosyal bir ev hanımlığıysa yani evde oturan bayan kitap okuyor,alışverişe çıkıyor,arkadaslarıyla buluşuorsa bu cok güzel..ama eve kapanıp cocuga yemek yapmaya ev temizliğine kendini adıyorsa o zaman kötü..şahsen calışmadan duramazdım ben işe yaradığımı hissediyorum..işimi çok iyi özenle yapıyorum bi gün gitmesem işler karışıyor yokluğum belli oluyor...bu acıdan basarı beni mutlu ettiği için liderliği sevdigim için calışmayı cok seviyorum..zengin bir eşim olsaydı da sanırım bikaç gün olsun yine calışırdım..çünkü bir ev hanımının iş kadını da olması güzel olurdu...kendine güven adına para kazanmak iyi diyorum ben...manevi haz da tabi...

Ya en basit bir örnek: anadolu kadini bile sabah erkenden tarlaya veya yaylaya gidiyor, emek veriyor, calisiyor, hemde en kötü sartlar altinda. Onlar benim icin elleri öpülesi kadinlarimiz.
Ben sahsen vicdan azabi duyuyorum o emektar anadolu kadinlarini görünce, hatta utaniyorum bile kendimden, kendimi hala az calisiyorum hissediyorum, kendimi onlarla kiyasladigimda.
Yani kisacasi calismak, verimli olmak hem bu nesile hemde gelecek nesile örnek olmak önemlidir.
Ne demisti rahmetli Sabanci: CALISMAK, CALISMAK, CALISMAK...

wallahi çok doğru söylemiş arkadaşlar..çalışan ve çalışmaya alışmış bir bayan içinev hanımlığı yapmak(çok derin ve geniş bir kavram) gerçekten alışması zor bir durum...fakat şuda var çalışan her bayan evinde ev kadınıdır..fakar çalışan bayanlar kendilerini bir düzene alıştırdığı için evde kalmak onların iş yapma potansiyellerini ve düzen alışkanlığını etkiler...bende aynı problemi çekebiliyorum bazen..ama zamanla düzeni ottuturusunuz ama yinede imkanı ve fırsatı olan için çalışmak en güzeli.

ben ev hanımı olmaya çok heves ediyorum çalışmada iş kadını olmada hevesim inananın hiç ama hiç yokk hayırlısıyla ev hanımı olmak istiyorum ben bence hiçde kabus değildir tabi çok hayırlı bir eşiniz varsa önce bu çok önemli eş çoluk çocuk mutlu bir evlilik olunca ev hanımlığı evde kocanı beklemek herşeyden güzeldir bence

ben ev hanımıyım çalışma hayatım olmadı hiç ama ben sadece evde oturmuyorum en önemlısı eşime ve cocuguma verbıdıgım kadar sevgımı ılgımı verıyorum temızlık yemek konusunda en ıyısını yapmaya çalışıyorum arkadaşlarıma vakıt gecirıyorum kermesler oluyor sık sık ögrencıler için mutlaka içinde yer alırım kutaphaneye gıdıyorum kıtap okumayı cok sevıyorum akrabalarıma cok sık zıyarete gıderım kucuk bır bahcem var orayı ekıyorum organık kendı elımle urunler yetıştırıyorum anlayacagım hıç boş boş oturmuyorum kendıme ve deger verdıgım herkeze bol bol vakıt ayırıyorum

EV hanımlığı hele bır de yanında anne olmak en zor ilerden biri..

7 yıl dır çalışıyorum...

Cok sorunlu liselerde çalıştım..

haftada 500 öğrencıye ders anlattım

bu yıl ucretsız ızındedıyım..

Ev hanımlığı zor..

hele bırde eşin aksam işten gelınce 'bugun çok yoruldum dıyınce '

daha da zor..

sankı ben tum gun uyudum..
Sabah kahvaltı ıcın kalkıyorum..kahvaltıdan sonra 6 aylık oglumla ılgılen..
mutfagı topla..ardından öğle yemegı..arada oglanı uyut..uyanınca ona corbalar yap

bebişin kıyafetlerını utule evı toparla akşama yemek

arada kadınlar kulubune bak...
zor..
ama senın kocan tum gun uyudugunu duşunsun..

Ev kadınlığı zor.

Çok guzel taraflarıda var..
Sabah işe geç kaldım dıye aç karnına veya hızlıca kahvaltı yapmıyorum...

Öğleyin tost yemek zorunda değilim ıstedığim yemeği yapıyorum..
Ziyaret etmem gereken yerlere gıdıyorum...

haftaiçi olan pazarı doya doya gezıyorum....

Mısafır ağırlıyorum..

EV HANIMLIĞI KUTSAL MESLEK HERKES YAPAMAZ ANLADIM

TABI bır ev hanımı var bırde evın hanımı var

walla ev hanımlığını bilmem de 10 saat işyerindekileri çek, müdürü çek
akşam eve gel bulaşık çamaşır toz al sil süpür yemek mahvoluyorum ben...:bbo::bbo:
ama halimden şikayetçi değilim çalışmak herşeye rağmen güzel

bende bır ev hanımı olarak halımden cok memnun oldugumu ve herkese tavsıye ettıgımı belırtmek ısterım.ev hanımı demek evde kos kos oturup sılıp supuren ve zamanı mutfakta olen kımse demek degıldır.bence ınsan her alanda kendını gelıstırebılır.ben evımde cok mutluyumdur.ozgurluk dıye buna dıyorum cogu zaman.ıstedıgın saate kalkarsın ıstedıgın yemegı pısırırsın ıstedıgın yere canın ne zaman ısterse gıdersın(carsıya gezmeye oturmaya vs.)aksam kocan eve gelıcek onun en sevdıgı yemeklerı hazırlarsın bır guzel suslenır makyaj yaparsın.ve ope koklaya onu karsılarsın.oh bundan guzel meslek tanımıyorum.he bu arada benım canımın sıkılmasına hıc vaktım olmuyor.evde patlıyorum dıyen kadınlara hep sasırmısımdır.kıtap okurum natte merak ettıklerımı arastırırım alısverıse gıderım;mısafır agırlarım;gezmeye gıderım;esımle carsı pazar elele bol bol gezerım...yenı tarıfler denerım.eeee bunların ıcınde bos vakıt bulursam ne ala...yasamak cok guzel ya.ozgur olmak ve emır almamak kendı evının patronu olmak super...yasasın ozgurluk...

olivia .!.:

Ya en basit bir örnek: anadolu kadini bile sabah erkenden tarlaya veya yaylaya gidiyor, emek veriyor, calisiyor, hemde en kötü sartlar altinda. Onlar benim icin elleri öpülesi kadinlarimiz.
Ben sahsen vicdan azabi duyuyorum o emektar anadolu kadinlarini görünce, hatta utaniyorum bile kendimden, kendimi hala az calisiyorum hissediyorum, kendimi onlarla kiyasladigimda.
Yani kisacasi calismak, verimli olmak hem bu nesile hemde gelecek nesile örnek olmak önemlidir.
Ne demisti rahmetli Sabanci: CALISMAK, CALISMAK, CALISMAK...

Genişletmek için tıkla...

emin olunki o tarlaya giden eli öpülesi kadınlar kadar çalışıyor kentli kadınlar...haa , fiziksel güç değil belki ama beynen ve ruhen...hem evde olanı...hemde bankada, hastanede çalışanı..evde olan bayanlar için mesleksiz, üretken değil diye düşünmek onlara haksızlık yapmak olur...bence ev hanımlığıda (becerebilenler için söylüyorum) maddi beklenti olmadan yapılan, kutsal bir meslek..yani her babayiğidin harcı değil..dışarıda çalışmak da öyle fakat yorgunluğunuzun karşılığını ay sonunda alıyorsunuz..bilmem anlatabildimmi?

bhk .!.:

ev hanımlığı tabi ki kabus değil..
hatta kıymetini bilene bence çok da güzel bir şey..
bir bayanın kendine,eşineiçocuklarına ayıracak vakti olmasından daha güzel ne olabilir ki?

ben tan 8 yılımı üniversite okumaya verdim.
öncekileri saymıyorum bile.
iki üniversite okudum.
ama bunları bir statü kazanmaktan ziyade,üniversite yaşamını tatmak,ailemden uzakta iadre edebilmeyi öğrenmek vs gibi çeşitli sebeplerden yaptım.

şimdi çalışmıyorum ve evimdeyim.
ve yıllarca yapamadığım,daha doğrusu yapmaya vakit bulamadığım bir çok şeyi yapmak ve daha da önemlisi kendimi keşfetmek için birçok zamanım oluyor.
öyle güzel ki...
ülkemizdeki ev hanımı tabusunun yıkılması lazım bence.
ev hanımı diyince abuk subuk ev gezmelerine giden,günlerden ve dedikodudan,ev işinden kendini alamayan bir imaj çizilmeye çalışıyor.
ha böyle olan yok mu?
tabi ki var.

işte benim kabus olarak gördüğüm ev hanımlığı budur.
bu herkese göre değişir tabi.
ama neden bunca zamanı olan bir kadın kendini geliştirmekten,daha fazla okumaktan,belki değişik el sanatları edinmekten,üretken olmaktan,eşini ve çocuklarını daha fazla memnun etmekten ve arkadaşlarıyla daha doyurucu ve tatmin edici şeyler yapableceği aktivitelere katılmaktan vs uzak kalsın.
ve bunca değerli seyi kaybetsin..

ama ne yazık ki son yıllarda bayanların da üniversite okuma olayı ülkemizde yaygınlaştığından beri çalışmayan kadına garip gözle bakılıyor.
anlamak mümkün değil bana göre bu mantığı.
herşey insanın kendi elinde..

kimi kendini çalışarak mutlu hisseder,kimi de çalışmaktan ziyade başka şeylere vakit ayırarak..
ama önemli olan yaptığımız şeyi başkaları ne der,çalışırsam şu gözle bakarlar,çalışmazsam bu gözle bakarlar mantığından uzak yapmak bence..

uff cok konuştum ama yazdıkça yazasım geldi -tatlicadiarzu-

Genişletmek için tıkla...

bende üniversite mezunuyum ve ev hanımıyım çocuğumu kendim yetiştirmek istedim annem çalıştığı için çok zor olduğunu biliyorum hem evde hem işte çalışıyordubenneyaptımkibende çalışsamda çalışmasamda ev hanımlığı yapacağım diye düşündüğüm için evi tercih ettim çünkü erkekler pek ev işlerinie katkıda bulunmak istemiyorlar ve herşey kadına bakıyor ülkemizde:1no2:ilerde çocuğum biraz büyüdüğünde çalışmayı düşünüyorum çünkü biraz dünyadan koptum gibime geliyorsengözlerimebaksanönemlkaydirigubbakcemile5i olan kendimizi nasıl iyi hissediyorsak öyle yaşamak ve katkıda bulunmak bence

gamyoncuiremsugamyoncuiremsu

Hoppidi .!.:

emin olunki o tarlaya giden eli öpülesi kadınlar kadar çalışıyor kentli kadınlar...haa , fiziksel güç değil belki ama beynen ve ruhen...hem evde olanı...hemde bankada, hastanede çalışanı..evde olan bayanlar için mesleksiz, üretken değil diye düşünmek onlara haksızlık yapmak olur...bence ev hanımlığıda (becerebilenler için söylüyorum) maddi beklenti olmadan yapılan, kutsal bir meslek..yani her babayiğidin harcı değil..dışarıda çalışmak da öyle fakat yorgunluğunuzun karşılığını ay sonunda alıyorsunuz..bilmem anlatabildimmi?

Genişletmek için tıkla...

evet ev hanımlığı gerçekten çok zor bir meslek çünkü nerdeyse 24 saat durmuyorsun tatil yok hele birde çocuğun olunca yatak ve uyku yüzüne hasret geçiyor günler...

firstday .!.:

walla ev hanımlığını bilmem de 10 saat işyerindekileri çek, müdürü çek
akşam eve gel bulaşık çamaşır toz al sil süpür yemek mahvoluyorum ben...:bbo::bbo:
ama halimden şikayetçi değilim çalışmak herşeye rağmen güzel

Genişletmek için tıkla...

bende bunu söylüyorum hem işte çalış hem evde kadın olmak biraz kerizlik gibi geliyor bazenÇok üzgünüm çoookerkekler evde bir bakmışsın ayakları uzatıp yatmışlar içecekleri çayı kahveyi soruyorlar hiç ödün yok sadece işte çalıştıklarını biliyorlar ve mesai eve geldiklerinde bitmiştir!ya kadınlar ne olursa olsun evi ihmal etmek istemiyorlar doğuştan verilmiş bu bize:mymeka:

bomba .!.:

ev hanımlığı benim gibi yoğun tempoda çalışan biri için kabustur.evde boş kaldığım an çıldırıyorum.hemen çarşıya çıkıyorum.hatta ev gezmelerinde bile uzun süra oturamıyorum.beni sıkıyor.bir kahve içimlik anca kalabiliyorum.

Genişletmek için tıkla...

bu benim annemin hastalığı 30 sene çalışıp emekli olunca çıldırdı:1shok:evde hiç oturamaz muhakkak kendini dışarı atar ama çocukları olarak biz bu duruma gıcık oluyoruzbenneyaptımki

bende ev hanımlıgına yeni adım attım evliliğimin ilk üç yılı görevime devam ettim şimdi evdeyim günler gecmiyo ..tamam gez toz da kimle geziceksin arkadaslarım işte...pazarı .magazaları doya doya gezmek güzelde bir gezersin iki gezersin...tv ile aram hiç yok ...kitap okuyorum bol bol ,yürüyüş,internet filan ama gecmiyo vakit calısırken herseyim programlıydı ,ütü günüm temizliğim hem işimde basarılı ve mutluydum hemde evde...şimdi ev işlerimi hep erteliyorum aman sonra yaparım deyip geciyoruz düzensizim uyusugum duvarlar üstüme üstüme geliyo...galiba bunalımdayım:))))

Avukatım, iyi derece ingilizce, az almanca ve arapça biliyorum. Çalışmak için şartlar yerinde yani...Ama evde olmayı istedim. Çocuklarım büyürkrn hiç bir şey kaçırmak istemedim, evde onlarla olmayı tercih ettim. Onlar büyüdü ama ben evde olmayı bir nimet sayıyor ve Tanrıya şükrediyorum. Yazıyorum, okuyorum, el işleri hobilerim var yeni bir şeyler ortaya çıkarmanın, moda adı ile tasarım yapmanın keyfini çıkarıyorum. Kapımı çalan sevgili arkadaşlarımla muhabbet ediyor, onların ve kendi sorunlarımı ve sıkıntılarımı paylaşıyor yeniden şarj oluyorum. Bazen beraber yardım kurumlarında çalışıyor topluma yararlı oluyoruz. Zaman akıp giderken birşeyleri kaçırmış gibi hissetmiyorum. Ama ekmek parası için çalışmak zorunda olan hemcinslerime karşı da ayıp etmek istemiyorum. Ne olursan ol ne yaparsan yap içinde bulbunduğun durumun güzelleşmesi, en azından güzel dakikaları çoğalması insanın tamamen kendine bağlı galiba...Dıştan gelenlere karşı içten kendini beslemek gerek ki güç bizden yana olsun...Bence nacizane böyle...hoşkalın, hoşçakalın

Sizin çalışanlardan ne farkınız var, ev işlerini çalışma olarak kabul edin ki öyle, programlayın. Çalışma hayatınızı müdür ya da patronlarınız programlıyordu, şimdi patron sizsiniz. Ne zaman ütü yapılacak, ne zaman temizlik, ne zaman yemek yapılacak, mutfak alışverişi günlük mü toplu mu yapılacak, sağlıklı beslenme programına uygun bir yemek listesi yapılmalı...v.s. siz ağır işçiliğe eşdeğer bir ev içi çalışanısınız, bir aşçısınız, bir halkla ilişkiler uzmanısınız ev içi ve sülale ilişkilerini düzenliyorsunuz, siz patronsunuz, içişleri bakanısınız, kendinizin ve ev halkının gelişmesinden sorumlu bir bilim adamısınız, sizin bir dakikanızı bile boş geçirecek zamanınız yok... Siz mutlu iseniz ev mutlu siz mutsuz iseniz ev mutsuz, inanın buna. Derin bir nefes alın ve başlayın yeni iş hayatınıza...Kolay gelsin.