Ev hanimi olan bir esle hayat cok zormus!

Yawrukush

....*4. TAKIM*....
Kayıtlı Üye
20 Eylül 2012
21.767
87.834
Herkese selamlar,
27 yasindayim, 6yillik evliyim, 2 bucuk yasinda bir oglum var.
Universite 2. sinifi bitirdigimde evlendim, yurt disina yerlestim.
Zor bela okulumu bitirip diplomami aldim.
4 yilin sonunda bir oglumuz oldu.
Oglum dogana dek calistim tam olarak kendi meslek alanimda olmasada yakin bir alanda.
Esim her zaman calismak istersen calis, istemezsen de calisma, is konusunda tamamen ozgursun dedi.
Bende birakamadim minik kuzumu krese, cok yuksek miktarda da kazanmiyordum, krese para verecegimize ben bakarim dedim.
2 bucuk yildir bu sekilde idare ettik.
Son zamanlarda esimin calistigi sirketin durumu kotulesti, isten cikarmalar basladi.
Esim is yerinde onemli bir pozisyonda olsada baska bir sirkete gecip, surekli dalgalanan bu piyasadan kurtulmak istedi.
Ancak bunun icin calismak istedigi sirketlerin, birkac asamadan olusan sinavlarina girmesi gerekiyor.
Ve gercekten ciddi bir sekilde calismasi lazim.
Bende ona destek olup hafta ici isten geldikten sonrada evde calismasini onerdim.
Ve bu sure zarfinda da oglumla ilgilenmeye basladim.
Yaklasik 2 haftadir aksamlari evde calisiyordu.
Bu sabah uyandik kahvaltisini etti ve yine calismaya basladi.
Bende haftaici calisiyorsun, hafta sonuda bizimle ilgilensen dedim ve tartisma basladi :KK43:
Ben bizim icin calisiyorum sen dir dir yapiyorsun, sana ragmen calismaya calisiyorum.
Bana hic bir katkin yok, bu evde ne ise yariyorsun, ben sahip olabilecegim ideallerimden (is- kariyer) vazgecip hala bu evde yanindaysam hergun sukretmen gerek.
Biz bastan hata yaptik, sana senin istediklerini yapacak bir es, banada calisan, bana bagimli yasamayan, ONURLU bir es lazimdi dedi.
Ben sadece yaziklar olsun, nasil bu kadar nankor olabiliyorsun, bastan calisip calismamakta ozgursun vs diye edebiyat yapmayip, acik olsaydin diyebildim.
Ev hanimi olan birisiyle hayatin cok zor oldugunu, is hayatiyla ilgili bir suru risk alip maceralara atilabilecekken hic bir adim atamadigini, benim evde yaptigim her seyi parasiyla satin alabilecegini soyledi durdu...
Cok sukur ki okulumu bitirmistim ama burada okudugum bolumun, is sahasi olarak birebir karsiligi yok.
Yillarca burada baska bir bolum okumak istedim ama maddi durumumuz el vermedi.
Oglumu krese verip yeniden calissam oglumla simdiye dek sadece turkce konustuk dil problemi yasayacak,din-kultur-yemek problemleri dahi yasayacak.
Diyeceksiniz ki ileride okul hayatina basladiginda da bu sorunlari yasamasi muhtemel ancak 3bucuk-4 yasindan itibaren gidilen okullar var, bu okullar cocuklara dil, ulke kulturu vs bir cok seyi ana sinifindan once ogreten okullar.
Bende oglumu bu okullara yollayip yavas yavas alismasini istiyordum.
Hem eski isime donsem ve oglumu krese versem de,aldigim ucreti krese verdikten sonra cok cuzi bir miktar artacak.
Soyledigi her seye o kadar kirildim ki, ben tabiri yerindeyse evimle, esimle ve cocugumla ilgilenmek, onlara guzel bir aile ortami saglamak icin yirtiniyordum.
Kendimi evin ic islerine adamistim ve esimin calisip, bizler icin kazanmasini da hep takdir ettim.
Ama suan ne yapmam gerektigini dahi dusunemiyorum, beynim sanki uyusturuldu:KK43:
Bu durumda disaridan gozlemleyen birileri olarak siz nasil bir adim atardiniz?
Tavsiyeleriniz benim icin cok onemli, hepinize tesekkur ederim.
 
ufff,bilemedim

azıcık bekleyin

o da bunalmış; sizin onu anlamadığınızı düşünüyor

belki arkadaşları vardır eşi çalışan bu nedenle işini vs daha kolay değiştirebilen

alışkın değilse çalışmak çoook zor gelmiştir.

biraz sakinleşin; güzelce konuşun

oğlunuz için de çok sıkıntı değil; yavaş yavaş alışsın hem bence madem o ülkede yaşıyorsunuz en azından diline yabancı olmasın onu da kullanın öğretin

bir de hani 2,5 yaşındaki çocuğun nasıl bir din-kültür-yemek problemi olur onu bilemedim

bence ne kadar küçük o kadar kolay adapte olur
 
1.si bu dil konusunda çok buyuk hata yapıyorsunuz. Erken oğrenmeli, bir an önce kreşe başlatın. Çift anadilli olması en büyük avantaj. Çift anadili olması ile sonradan öğrenme arasındaki farkları araştırın sizde hak vereceksiniz. Diğer konuya gelince eşinizin soyledikleri elbette yenilir yutulur şeyler değil ama gunumuzde erkeklerin beklentisi de çalışan eş. Bunu sadece eşiniz istediği için de değil kendi ayakları üzerinde duran, bağımsız bir birey olarak yapmalısınız. Ben sizin yerinizde olsam iyi kotu seçmem işe girerim.
 
Ah cok yazık nasil söyler böyle şeyleri. Evlilik eşini sirtinda kambur gibi gormek midir yani. Ben cook kirilirdim ve bilmiyorum o lafları zor unuturdum.

Bakin bence cocugunuzu Türkçe dışında dil bilmiyor diye krese okula falan gondermemezlik etmeyin. Benim esim de babasinin işi yuzunden yurtdislarinda okumus hep de Turkiyeden göçüp gidip yeni bir ortamda ve bilmedigi dillerde... Belki baslarda zor olabilir ancak zamanla onun icin de cok iyi olacaktir. Siz de bu sekilde calisma hayatiniza geri donebilirsiniz ve bence donmelisiniz de.
 
Çalışmaya sadece para kazanmak olarak bakmayın. Bir bayanın sosyalleşmesi,kendine güveni vs herşeyi etkileyen bir durum az da kazansanız işinize dönün hem oğlunuz da yaşıtlarıyla vakit geçirir kreşte. Erkeklerin bu ikiyüzlülüğüne hiçbi zaman anlam veremedim, hem ev işi yapılsın hem çocuk bakılsın isterler, bazıları kıskançlıktan bile çalışmasını istemez, sonra da böyle ilk fırsatta yüzüne vurulması çok acı.
 
bence adam sınava kadar ilgilenmese de ses etme
hep çalışmaya teşvik et
bi de sizinle ilgilenmekten çalışamadım kazanamadım demesin
 
Herkese selamlar,
27 yasindayim, 6yillik evliyim, 2 bucuk yasinda bir oglum var.
Universite 2. sinifi bitirdigimde evlendim, yurt disina yerlestim.
Zor bela okulumu bitirip diplomami aldim.
4 yilin sonunda bir oglumuz oldu.
Oglum dogana dek calistim tam olarak kendi meslek alanimda olmasada yakin bir alanda.
Esim her zaman calismak istersen calis, istemezsen de calisma, is konusunda tamamen ozgursun dedi.
Bende birakamadim minik kuzumu krese, cok yuksek miktarda da kazanmiyordum, krese para verecegimize ben bakarim dedim.
2 bucuk yildir bu sekilde idare ettik.
Son zamanlarda esimin calistigi sirketin durumu kotulesti, isten cikarmalar basladi.
Esim is yerinde onemli bir pozisyonda olsada baska bir sirkete gecip, surekli dalgalanan bu piyasadan kurtulmak istedi.
Ancak bunun icin calismak istedigi sirketlerin, birkac asamadan olusan sinavlarina girmesi gerekiyor.
Ve gercekten ciddi bir sekilde calismasi lazim.
Bende ona destek olup hafta ici isten geldikten sonrada evde calismasini onerdim.
Ve bu sure zarfinda da oglumla ilgilenmeye basladim.
Yaklasik 2 haftadir aksamlari evde calisiyordu.
Bu sabah uyandik kahvaltisini etti ve yine calismaya basladi.
Bende haftaici calisiyorsun, hafta sonuda bizimle ilgilensen dedim ve tartisma basladi :KK43:
Ben bizim icin calisiyorum sen dir dir yapiyorsun, sana ragmen calismaya calisiyorum.
Bana hic bir katkin yok, bu evde ne ise yariyorsun, ben sahip olabilecegim ideallerimden (is- kariyer) vazgecip hala bu evde yanindaysam hergun sukretmen gerek.
Biz bastan hata yaptik, sana senin istediklerini yapacak bir es, banada calisan, bana bagimli yasamayan, ONURLU bir es lazimdi dedi.
Ben sadece yaziklar olsun, nasil bu kadar nankor olabiliyorsun, bastan calisip calismamakta ozgursun vs diye edebiyat yapmayip, acik olsaydin diyebildim.
Ev hanimi olan birisiyle hayatin cok zor oldugunu, is hayatiyla ilgili bir suru risk alip maceralara atilabilecekken hic bir adim atamadigini, benim evde yaptigim her seyi parasiyla satin alabilecegini soyledi durdu...
Cok sukur ki okulumu bitirmistim ama burada okudugum bolumun, is sahasi olarak birebir karsiligi yok.
Yillarca burada baska bir bolum okumak istedim ama maddi durumumuz el vermedi.
Oglumu krese verip yeniden calissam oglumla simdiye dek sadece turkce konustuk dil problemi yasayacak,din-kultur-yemek problemleri dahi yasayacak.
Diyeceksiniz ki ileride okul hayatina basladiginda da bu sorunlari yasamasi muhtemel ancak 3bucuk-4 yasindan itibaren gidilen okullar var, bu okullar cocuklara dil, ulke kulturu vs bir cok seyi ana sinifindan once ogreten okullar.
Bende oglumu bu okullara yollayip yavas yavas alismasini istiyordum.
Hem eski isime donsem ve oglumu krese versem de,aldigim ucreti krese verdikten sonra cok cuzi bir miktar artacak.
Soyledigi her seye o kadar kirildim ki, ben tabiri yerindeyse evimle, esimle ve cocugumla ilgilenmek, onlara guzel bir aile ortami saglamak icin yirtiniyordum.
Kendimi evin ic islerine adamistim ve esimin calisip, bizler icin kazanmasini da hep takdir ettim.
Ama suan ne yapmam gerektigini dahi dusunemiyorum, beynim sanki uyusturuldu:KK43:
Bu durumda disaridan gozlemleyen birileri olarak siz nasil bir adim atardiniz?
Tavsiyeleriniz benim icin cok onemli, hepinize tesekkur ederim.
Her şeye iltimas geçerdim ama onurlu bir eş lazımdıdan sonra boşanmanız gerektiğini düşünüyorum donun ülkemize hem çalışın hem yaşayın hemde varlığınızı gurur kaynağı görecek gerçek bit erkekle evlenin.
 
Kullandığı kelimeler ve tarzı çok kötü olsa da ben açıkçası anlayabildim eşinin ruh halini. Muhtemelen annelige çok kaptırıp kendini eşinin içinde bulunduğu sıkıntılı durumu fark edemedin. İnsanın kariyer anlamında istediklerini gerçekleştirmemesi, istediği noktaya gelememesi, istemediği bir işte çalışması gerçekten çok zor.siz onun bu zor zamanlarında istemeyerek, ffarkında olmayarak da olsa ona deyim yerindeyse ayak bağı olmuşsun. Keşke ikinizde kariyer olarak istediğiniz noktaya gelip öyle çocuk sahibi olsaydınız. Bence bu noktadan sonra yapman gereken her ne olursa olsun göze alip kendini ona ispatlaman. Çocuğu krese vermek istemiyorum,zaten az kazanıyorum filan bahane bence bunlar. Elinden geleni yap, eğitimine uygun iş bulamiyorsan farklı bi eğitim daha al, onun kadar çabala en azından sen de. Problemleriniz kısa surede çözülmesi bile esin en azından çabanin görüp ,kendi ayaklari üzerinde duran bi kadın oldugunu dusunur,ona ayak bağı olduğunu degil
 
Çalışan bağımlı yaşamayan ONURLU eş , işi gücü dağıtıp o herifin peşine gitmezdi. Siz hayatınızı ailenize adamışsınız bu mu karşılığı? Bıraksın bunları Allah aşkına. Orata gidesiniz , yalnız kalmaya diye tonla dil döker şimdi de lolo yapar. Beni yemesin. Aynı fedakarlığı o sizin için yapar mıydı, eğitiminden kariyerinden vazgeçer miydi? Hiiiç sanmam.

Bir de fedakarlık genelde karşılığı olmayan bir şey , işten güçten eğitimden okuyan kızlar taviz vermesin; fedakarlıklar unutulup gittiğinde insanın elinde neden diplomam yok, neden işimi bıraktım vb pişmanlıklar kalıyor sadece.

Öte yandan maddiyat konusunda sıkışık olduğu için cinlenmiş ve zırvalamış gibime geldi. Sınav bitinceye kadar ilişmeyin derim. Daha da zırvalamaya devam ederse onurunu alın poposuna sokun.

Çocuğu da adapte olması için mutlaka kreşe verin.
 
Son düzenleme:
Oglumun yabanci dil ogrenmesi durumunu birinci elden doktoruyla gorustuk.
3-3bucuk yasina kadar bir dili onunla konusun, sonrasinda da diger dili diye tavsiye verdi.
Ayni anda iki dilide elbette bu yasta ogrenebilir haklisiniz, ancak ingilizce Turkce'den daha kolay bir dil ve burada yasayan cocuklar ingilizceyi ogrendikten sonra Turkce konusmuyorlar malesef.
Hatta 3-3bucuk yasina kadar Turkce ogrenen cocuklar bile eger aileleri ozel bir caba sarfetmezse asla Turkce yazamiyorlar, okuyamiyorlar.
Bu sebepten doktorumuzu dinledik.
Turkce'yi daha simdi bile tam konusamiyor, iki dili birbirine karistirip carpik bir dilde konusabilir.
Kreste yemekler domuz etli, ya da bizim damak tadimiza cok uzak yemekler oluyo vs vs..
Ayrica dogumdan once calistigimda da maasimi alir almaz ortaya koyuyordum.
Simdide calissam o parayi ortak ne ihtiyac varsa oraya harcamam icap edecek.
Yani sen kres parasini ver benim kazandigim bana kalacak diyebilir miyim sizce boyle bir ese?
 
X