Benim şahsi fikrim arkadaşının evlilik programlarına başvurmasına gerek yok. Arkadaşlar yazacaklarıma katılmayabilirler, kendimce pratik olduğunu düşündüğüm şeyleri yazacağım.Arkadaşın öncelikle evlenme niyetinde olduğunu yakın çevresine, öğretmen arkadaşlarına duyursun. Bunu evde kaldım, çok özür diliyorum azdım demekle bir tutmayın. Ben evlenmeden önce bana da soruyorlardı evlenmeyi düşünüyor musun diye. Ben her zaman evliliğe sıcak baktığımı sosyal çevreme açık ettim. Bu yüzden neredeyse her girdiğim ortamda yeni tanıştığım kişiler bana "hayırlı bir iş" doğrultusunda birilerini tanıştırmak istediklerini söylüyorlardı. Arkadaşın mümkün olduğu kadar sıcak kanlı olsun, girdiği ortamlarda neşeli ve girişken olsun. Kendi köşesinde kimsenin bilmediği, farkında olmadığı insan pırlanta gibi olsa da maalesef evlilikleri gecikebiliyor. Benim bir görümcem var, melek gibidir. Becerikli, evine bağlı, hanım hanımcık yani bir sürü Türk erkeğinin tercih edeceği yapıda. Lütfen kimse bu yazdıklarımdan kendi üzerine olumsuz şeyler almasın ancak şahsi kanaatim ben de dahil evliliğe illa aşık olmalıyım doğrultusunda bakmayan, mantığı önde tutan insanların da var olduğu yönünde. Yalnız bu görümcem hiçbir ortama girmez, evinden çıkmayı sevmez. Bir sürü olumlu özelliğine rağmen yaşı 34 ve evlenmeyi doğal olarak istiyor. İnsan bir süre sonra kendi düzenini kurmayı, anne olmayı arzu ediyor. Çevresinde evli çiftleri görünce kendini yalnız hissediyor ve imreniyor.
Bahsetmek istediğim bir diğer şey ise karşısına çıkan talipleri görüşmeden armudun sapı üzümün çöpü diyerek elemesin. Olmasa da bir insan tanırım desin. Bir çay içip karşındaki insanı anlamaya çalışmanın hiçbir kötü tarafı yok. Bir kişi, beş kişi, 15 kişi olumsuz olur ama sonunda aklına ve gönlüne uyan kişiyi Allah'ın da izniyle bulur diye düşünüyorum. Çocuk konusunda ise kendini 35 yaş ile sınırlamasın. Geri sayım sayacı yok sonuçta, kendini böyle strese sokmasın. 25 yaşında da olsa çok zor çocuk sahibi olan insanlar yok mu? Benim dayımın karısı 37 yaşında evlendi sanırım, bir sene sonrasında arka arkaya 2 erkek çocuk annesi oldu. Allah can verecek, yaratacaksa yaratır. Hiiiç kafasını bununla bulandırmasın. Dünya görüşüne, aile yapısına uygun, uyumlu ve iyi huylu bir insan bulmaya çalışmasını tavsiye ederim.
Son olarak şunu söyleyeceğim. Benim bir tanıdığım öğretmen hanım da yaşı 40'a yaklaşıyor diye bir başka evlilik programında apar topar evlendi. Hemen anne oldu ancak eşinden çok çekti. Evlenmek için evlenmek değil mesele. Kendine uyan, dürüst ve doğru bir eş, huzurlu bir aile ortamı çok daha önemli. Farzedelim evlendi ancak bebek sahibi olamadı, o zaman da hayat arkadaşlığı yapacak birisi olmalı eşi zannımca. Çocuk muhakkak ki çok güzeldir ancak doğru iş ve eş seçimi hayat mutluluğunu en çok etkileyen iki şeydir. İnşallah Allah gönlüne göre verir. Bunu duamı samimiyetle tüm evlenmek isteyen bekarlar adına ediyorum.