Sabırdan başka bu durumda ne gösterebilirsiniz ki
Hatalarım var dediğiniz şeyleri yapmamakla başlayın,ondan sonrada eşinizede törpületmeye başlayın
Evlilik terapisini bende düşünüyorum ama nasıl olur bulunduğum ilde var mı faydası olur mu bilemiyorum. Çünkü an oluyo eşimin davranışlarına bakıyorum kalp kırmak istemiyo ama başka yolu yok gibi davran iyo bi bakıyorum bilerek kavga sebebi cikartiyo
Ister evlilik ister sevgililik ister nisanlılık dönemi olsun, hepsinde saygı sevgiden önce gelmeli bence. Ikinizin de birbirinize karsı sevgi dolu oldugu, basbasa huzurlu bir ortamınızın oldugu bir anda sevgililik dönemine dair konuları açın. "Hatırlıyor musun bi keresinde sevgiliyken şunu yapmıstın ne kadar mutlu olmustum" seklinde bi giris yapın ve bu konusmaya dahil olmasını saglayın. Sonrasında da "o zamanlar birbirimize cok saygılıydık, artık tartısırken saygılı davranmıyoruz. Ben eskisi gibi saygılı olalım istiyorum, benim de cok hatalarım oldu senin gibi. Ama bunları bi kenara bırakıp yine eski zamanlarda oldugu gibi birbirimize saygıyla yaklassak, öfkeliyken biraz daha yumusak olmaya çalıssak, sabır göstersek daha güzel olmaz mı" diye yumusakca konusun. Esiniz sizi seviyorsa ve kütük falan degilse bu tarz bi konusmadan verimli sonuclar alırsınız diye umuyorum. Bu kararı verdikten sonraki ilk tartısmanızda da hakaret etmemek icin caba gösterin, o hakaret etmeye basladıgında "en son birbirimize saygılı olacaktık, bu sözümüzde duralım, sinirliyken susalım" diyip tartısmayı kapatın. Böyle böyle eski halinize dönersiniz belki.Herkese merhaba lar bayanlar konu başlığından anliyacaginiz gibi sorunum eşimle aramda olmayan saygı sorunumuz..biraz uzun olucak ama sımdiden okuyan arkadaşlara teşekkürler
Eşimle öncesinde 5 senelik sevgililkk durumumuz üstüne evlendik bizim sıkıntımız kavgalarimiz düğün alışveriş döneminde ailelerin maddi olarak yarfimda bulunmayisla başladı. Eşim maddi olarak çok zorlandığı için ev düzerken kavga gürültü oldu hep bu arada ikimiz de memuruz ama o dönem aldığımız hep borç harca gidiyordu neyse evlendikten kısa süre sonra hamile kalmıştım ve sinir krizi denilen şeyin ne olduğunu ben o dönemlerde öğrendim. Döktüğüm gozyaslarina timsah gözyaşlari bunlar dedi kendi annesi yeni evli bi çifti bi Gün de 17 kez arayıp yetmeyip kızı na ve kocasına arattirip kavga sebebi olup aglayinca (ki hala der sen benim annemi aglattin diye) kıymetli oldu. Neyse uzatmayayim hamilelik boyunca güzel günlerim olduğu gibi kötü günlerim de oldu ama hep hormonlardan diyodum kendime kızım dogunca gözünde çocuğunun annesi sevdiği kadınin kutsallığı olur diye düşünürken resmen tersi oldu. Ilk bi kaç aydan sonra nerdeyse hergun kavga eder olduk annemlerin yanında bana bilerek ses yükseltmeler emrivakili cümleler kurup tavirlar takınip annemin yanında kucagimda yavrumu emzirirken bile aglamama sebep oldu. Çok uzatmicam benimde bu evlilikte hatalarim oldu ama şu an en ufak bi kavgamizda birbirine hakaretlet kufurler (evet malesef) eden n çift olduk saygı namina hiçbirşey kalmadı sevgiden emin bile değilim ikimiz de kavga anında o kadar kırıcı laflar söylüyoruz ki sonrasında barismamiz çok uzun zaman aliyo ve akillarimizda birbirimize söylediğimiz kırıcı laflar bi civi gibi takılı kalıyo. Ikimizde boşanma konusunu kavga anında diyoruz ama gerçekte kizimiza böyle bisiyi yapabilecek bi cesaret ikimiz de de yok bari aramızdaki saygıyı eskisi gibi kazanmak için ne yapmalıyım? Belki bu durumlarda olupta tekrar eski günleri ne dönen çiftler varsa onlardanda tavsiye almak isterim
Kizinizi annenize birakip konusun ilerde bu cocuk anlayacak utaniroz diyinHerkese merhaba lar bayanlar konu başlığından anliyacaginiz gibi sorunum eşimle aramda olmayan saygı sorunumuz..biraz uzun olucak ama sımdiden okuyan arkadaşlara teşekkürler
Eşimle öncesinde 5 senelik sevgililkk durumumuz üstüne evlendik bizim sıkıntımız kavgalarimiz düğün alışveriş döneminde ailelerin maddi olarak yarfimda bulunmayisla başladı. Eşim maddi olarak çok zorlandığı için ev düzerken kavga gürültü oldu hep bu arada ikimiz de memuruz ama o dönem aldığımız hep borç harca gidiyordu neyse evlendikten kısa süre sonra hamile kalmıştım ve sinir krizi denilen şeyin ne olduğunu ben o dönemlerde öğrendim. Döktüğüm gozyaslarina timsah gözyaşlari bunlar dedi kendi annesi yeni evli bi çifti bi Gün de 17 kez arayıp yetmeyip kızı na ve kocasına arattirip kavga sebebi olup aglayinca (ki hala der sen benim annemi aglattin diye) kıymetli oldu. Neyse uzatmayayim hamilelik boyunca güzel günlerim olduğu gibi kötü günlerim de oldu ama hep hormonlardan diyodum kendime kızım dogunca gözünde çocuğunun annesi sevdiği kadınin kutsallığı olur diye düşünürken resmen tersi oldu. Ilk bi kaç aydan sonra nerdeyse hergun kavga eder olduk annemlerin yanında bana bilerek ses yükseltmeler emrivakili cümleler kurup tavirlar takınip annemin yanında kucagimda yavrumu emzirirken bile aglamama sebep oldu. Çok uzatmicam benimde bu evlilikte hatalarim oldu ama şu an en ufak bi kavgamizda birbirine hakaretlet kufurler (evet malesef) eden n çift olduk saygı namina hiçbirşey kalmadı sevgiden emin bile değilim ikimiz de kavga anında o kadar kırıcı laflar söylüyoruz ki sonrasında barismamiz çok uzun zaman aliyo ve akillarimizda birbirimize söylediğimiz kırıcı laflar bi civi gibi takılı kalıyo. Ikimizde boşanma konusunu kavga anında diyoruz ama gerçekte kizimiza böyle bisiyi yapabilecek bi cesaret ikimiz de de yok bari aramızdaki saygıyı eskisi gibi kazanmak için ne yapmalıyım? Belki bu durumlarda olupta tekrar eski günleri ne dönen çiftler varsa onlardanda tavsiye almak isterim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?