Eşimin ailesine karşı kılıçları çektim, politik mi davranmalıydım?

Ayy aynı dert bende de var.Pasif koca.Ve her canı istediğini söyleyebileceğini sanan kalabalık bir sülalesi .Ve ben boşanmak istiyorum ama boşamayan bir eş
Napabilirim ?
 
Konuya nereden başlasam bilmiyorum, açmak konusunda da çok kararsız kalmıştım ama tecrübeli akıllı abla ve kız kardeşlerimden yorum bekliyorum.
Henüz yeni evli sayılırım 1 buçuk sene oldu. Eşimin ailesi cahil, dedikoducu, sürekli laf sokan, kıskanç bir aile diyebilirim. Başlarda beni sevsinler zaten ayda yılda bir görüşeceğiz gibi bir derdim olduğu için güler yüzümü eksik etmez, bir laf soktuklarında da cevabını vermezdim. Onlarda tabi bana sürekli laf sokmazlardı, iyi şeyler söyledikleri de çok olurdu.
Ben yapı gereği haksızlığa gelemeyen, insanların yaptıklarını kolayca unutmayan, sinirli ve hazırcevap biriyimdir. Eşimi çok sevdiğim ve dediğim gibi ayda yılda bir görüşücez zaten diye düşündüğüm için alttan almaya çalıştım.
Fakat eşimin annesi beni fiziksel olarak başka gelinlerle kıyaslamaya başlayınca, kilo ver gibi hadsizce cümleler kurmaya başlayınca ve benim ailemle ilgili bana bile saçma sapan cümleler söyleyince düğün sürecinde, iyice koptum ve eşim tarafından kadını uyardım. Ben uyarırsam kötü olur sen düzgün bir dille söyle dedim.
Eşimde çok pısırık biridir malesef. Beni çogu zaman haklı bulsa da olaylara karışmaz, beni savunmaz kimseye, çoğu zaman laf sokulduğunu farketmediğini söyler.
Ben bu süreçte eşime bir şeyleri kabul ettirmeye çalışırken çok yoruldum.
Devam ediyorum eşimin ailesini bile daha sevimiyorken komşularının ve kızlarının bile gittiğimde patavatsızca kiloma yorum yapmaları kayınvalidemden bu yüzü aldıklarını düşündürdü bana ve dayanamayıp kavga ettim.
Siz aynaya bakmıyorsunuz heralde, siz kimsiniz de daha yeni tanıştığınız biriyle böyle patavatsızca konuşuyorsunuz diye
bu arada kızlar ben 60 kiloyum boyum da 1.63 :)
Bu tartışmalar sonrasında eşimin beni savunmadığı yetmezmiş gibi ‘ne gerek vardı ortamı germeye’ cümlesinden sonra ben bir daha kayınvalidemlere gitmedim.
Yaklaşık 5-6 ay oldu. Çünkü anladım ki ben ağzımla kuş tutsam bu aile eleştirecek bir şeyimi bulacak en iyisi ben kötü gelin olayım dedim. Eşimde bu olaydan sonra ailesiyle kavga etti, onun için de milat oldu bu olay, çünkü beni kaybedeceğini gördü bence. Ya ailenle beni görüştürmezsin ya da arkamda durursun ya da boşanırız dedim.
Eşimde ailesine ne zaman gelsek eşimi eleştirip duruyorsunuz kız ne yapsa size yaranamıyor, siz bittiniz komşularınız başladı, bu yüzü nerden kimden buluyorlarsa artık demiş ve gelmiyoruz bir süre bizi unutun demiş.
Kızlar bu arada kim olduğum anlaşılmasın diye pek ayrıntı yazmıyorum ama meseleler bu 3-4 laftan çıkmadı. Neler yaşadım ne laflar duydum neler çok detaya girip deşifre olmamak adına geçiyorum.
Ondan sonra kayınvalidemler oğullarının hasretine dayanamayıp geldiler kayınpederle birlikte.
Hiçbir işin ucundan tutmayıp o 4 günde hizmetçileriymişim gibi davranmaları yetmezmiş gibi aileme laf soktular ağzıma geleni söyledim. Bu sefer çok farklı davrandım onlar bir laf soktuysa benden 10 laf duydular. Hiçbir iş yapmamasına da laf soktum. Çünkü kendi evlerindeyken de bana yaptırmaya meyilli olduğunu görmüştüm.Bundan böyle bende sizin evinize elimi hiçbir işe sürmicem dedim. Herkes kendi evinde misafirini ağırlamayı bilsin o zaman dedim. Yani neye sinir olduysam lafımı soktum. Eşimde izledi ağzını açıp hiçbir şey diyemedi, diyemez. Kayınvalide de pıstı kaldı ama o da şaşırdı eskiden laf sokmazdım çünkü. Her defasında da yok kızım sen yanlış anladın ben niye öyle söyleyeyim tarzında saf ayağına yattı lafı duyunca
Bu arada eşimin ablasıyla da başka bir nedenden kavga edip küstüm ve eşimde konuşmuyor. Bunlar da o komşu tartışmasının olduğu zamanlarda oldu. Tabi böyle şeyler de olduğu için kv benden nefret ediyor ama iki yüzlülük yapıyor biliyorum.

Çok başınızı şişirmek istemiyorum yani durumlar böyle. Eşimin ablasıyla görüşmüyoruz ailesiyle limoniyiz. Sürekli aklıma bana soktukları laflar geliyor ve arkamda durmayan kimseyle kavga etmeyen kocam geliyor. Komşusunu bile susturamayan bir koca..
benim bu süreçte psikolojim bozuldu galiba. Hiç mutlu değilim, 2 günde bir boşanıp bu aileye darbe vurma isteği geliyor, çünkü her ne kadar bana laf sokup dursalar da oğullarına benden daha iyisini bulamazlar kendileri de biliyor. Zaten kıskandıkları için böyle davrandılar en başından beri buna da eminim
Doğru mu yaptım yanlış mı yaptım bilmiyorum
bir arkadaşım daha yeni evlisin politik olman lazımdı sen herkese kılıç çekmişsin diyor.
Ben rahatlamak için en son ne oluyorsa olsun moduna bağladım ama bir türlü rahatlayamıyorum. Ayrıca başlarda cevap vermeye cevap vermeye tepeme çıktılar, aileme şahsiyetime görünüşüme her şeyime laf sokup özgüvenimi zedelediler
Eşimin olayların üzerini kapatmaya çalışmasını hazmedemiyorum. Kimseyle görüşmüyorum niye hergün bu konuyu açıyorsun diyor. O da kendince haklı sonuç olarak geç de olsa yapması gerekeni yaptı, ama bir daha biri laf sokarsa bana, haddinizi bilin karşınızda benim karım var deyip susturur mu emin olamıyorum. Çünkü hep duymamazlıktan gelmişti hep saf ayağına yatarak bana kendimi Kurtlar sofrasında gibi hissettirmişti. Beni sevdiğinden hiç şüphem yok ama karakteri çok pasif. Babasına çekmiş galiba. Ama ben eşimi suçluyorum içten içe o beni savunsaydı kimse karısına laf söylemeye cesaret edemezdi diyorum
Bana bir akıl fikir verin zamanla geçecek mi bu üzüntüm sinirim.
Siz sürekli bu konuları ısıtıp ısıtıp öne getirirseniz bi süre sonra eşiniz kendini sorgulamaya başlayacak . Acaba hata mı ettim annemlere rest çekerek . İnanın siz eşinize pasif diyorsunuz benim eşimi tanısanız kendi eşinize dua edersiniz . Adam diyeceğini demiş geç olmuş evet ama gerekeni yapmış müdahale etmiş . Politik davranmak iyidir ama siz çoktan yüz göz olmuşsunuz . Eşinizi kendi tarafınızda tutmaya çalışın gerisi önemli değil ama bunu da sürekli onu suçlayarak değil tatlı tatlı konuşup kendinize çekerek yapabilirsiniz
 
Konuya nereden başlasam bilmiyorum, açmak konusunda da çok kararsız kalmıştım ama tecrübeli akıllı abla ve kız kardeşlerimden yorum bekliyorum.
Henüz yeni evli sayılırım 1 buçuk sene oldu. Eşimin ailesi cahil, dedikoducu, sürekli laf sokan, kıskanç bir aile diyebilirim. Başlarda beni sevsinler zaten ayda yılda bir görüşeceğiz gibi bir derdim olduğu için güler yüzümü eksik etmez, bir laf soktuklarında da cevabını vermezdim. Onlarda tabi bana sürekli laf sokmazlardı, iyi şeyler söyledikleri de çok olurdu.
Ben yapı gereği haksızlığa gelemeyen, insanların yaptıklarını kolayca unutmayan, sinirli ve hazırcevap biriyimdir. Eşimi çok sevdiğim ve dediğim gibi ayda yılda bir görüşücez zaten diye düşündüğüm için alttan almaya çalıştım.
Fakat eşimin annesi beni fiziksel olarak başka gelinlerle kıyaslamaya başlayınca, kilo ver gibi hadsizce cümleler kurmaya başlayınca ve benim ailemle ilgili bana bile saçma sapan cümleler söyleyince düğün sürecinde, iyice koptum ve eşim tarafından kadını uyardım. Ben uyarırsam kötü olur sen düzgün bir dille söyle dedim.
Eşimde çok pısırık biridir malesef. Beni çogu zaman haklı bulsa da olaylara karışmaz, beni savunmaz kimseye, çoğu zaman laf sokulduğunu farketmediğini söyler.
Ben bu süreçte eşime bir şeyleri kabul ettirmeye çalışırken çok yoruldum.
Devam ediyorum eşimin ailesini bile daha sevimiyorken komşularının ve kızlarının bile gittiğimde patavatsızca kiloma yorum yapmaları kayınvalidemden bu yüzü aldıklarını düşündürdü bana ve dayanamayıp kavga ettim.
Siz aynaya bakmıyorsunuz heralde, siz kimsiniz de daha yeni tanıştığınız biriyle böyle patavatsızca konuşuyorsunuz diye
bu arada kızlar ben 60 kiloyum boyum da 1.63 :)
Bu tartışmalar sonrasında eşimin beni savunmadığı yetmezmiş gibi ‘ne gerek vardı ortamı germeye’ cümlesinden sonra ben bir daha kayınvalidemlere gitmedim.
Yaklaşık 5-6 ay oldu. Çünkü anladım ki ben ağzımla kuş tutsam bu aile eleştirecek bir şeyimi bulacak en iyisi ben kötü gelin olayım dedim. Eşimde bu olaydan sonra ailesiyle kavga etti, onun için de milat oldu bu olay, çünkü beni kaybedeceğini gördü bence. Ya ailenle beni görüştürmezsin ya da arkamda durursun ya da boşanırız dedim.
Eşimde ailesine ne zaman gelsek eşimi eleştirip duruyorsunuz kız ne yapsa size yaranamıyor, siz bittiniz komşularınız başladı, bu yüzü nerden kimden buluyorlarsa artık demiş ve gelmiyoruz bir süre bizi unutun demiş.
Kızlar bu arada kim olduğum anlaşılmasın diye pek ayrıntı yazmıyorum ama meseleler bu 3-4 laftan çıkmadı. Neler yaşadım ne laflar duydum neler çok detaya girip deşifre olmamak adına geçiyorum.
Ondan sonra kayınvalidemler oğullarının hasretine dayanamayıp geldiler kayınpederle birlikte.
Hiçbir işin ucundan tutmayıp o 4 günde hizmetçileriymişim gibi davranmaları yetmezmiş gibi aileme laf soktular ağzıma geleni söyledim. Bu sefer çok farklı davrandım onlar bir laf soktuysa benden 10 laf duydular. Hiçbir iş yapmamasına da laf soktum. Çünkü kendi evlerindeyken de bana yaptırmaya meyilli olduğunu görmüştüm.Bundan böyle bende sizin evinize elimi hiçbir işe sürmicem dedim. Herkes kendi evinde misafirini ağırlamayı bilsin o zaman dedim. Yani neye sinir olduysam lafımı soktum. Eşimde izledi ağzını açıp hiçbir şey diyemedi, diyemez. Kayınvalide de pıstı kaldı ama o da şaşırdı eskiden laf sokmazdım çünkü. Her defasında da yok kızım sen yanlış anladın ben niye öyle söyleyeyim tarzında saf ayağına yattı lafı duyunca
Bu arada eşimin ablasıyla da başka bir nedenden kavga edip küstüm ve eşimde konuşmuyor. Bunlar da o komşu tartışmasının olduğu zamanlarda oldu. Tabi böyle şeyler de olduğu için kv benden nefret ediyor ama iki yüzlülük yapıyor biliyorum.

Çok başınızı şişirmek istemiyorum yani durumlar böyle. Eşimin ablasıyla görüşmüyoruz ailesiyle limoniyiz. Sürekli aklıma bana soktukları laflar geliyor ve arkamda durmayan kimseyle kavga etmeyen kocam geliyor. Komşusunu bile susturamayan bir koca..
benim bu süreçte psikolojim bozuldu galiba. Hiç mutlu değilim, 2 günde bir boşanıp bu aileye darbe vurma isteği geliyor, çünkü her ne kadar bana laf sokup dursalar da oğullarına benden daha iyisini bulamazlar kendileri de biliyor. Zaten kıskandıkları için böyle davrandılar en başından beri buna da eminim
Doğru mu yaptım yanlış mı yaptım bilmiyorum
bir arkadaşım daha yeni evlisin politik olman lazımdı sen herkese kılıç çekmişsin diyor.
Ben rahatlamak için en son ne oluyorsa olsun moduna bağladım ama bir türlü rahatlayamıyorum. Ayrıca başlarda cevap vermeye cevap vermeye tepeme çıktılar, aileme şahsiyetime görünüşüme her şeyime laf sokup özgüvenimi zedelediler
Eşimin olayların üzerini kapatmaya çalışmasını hazmedemiyorum. Kimseyle görüşmüyorum niye hergün bu konuyu açıyorsun diyor. O da kendince haklı sonuç olarak geç de olsa yapması gerekeni yaptı, ama bir daha biri laf sokarsa bana, haddinizi bilin karşınızda benim karım var deyip susturur mu emin olamıyorum. Çünkü hep duymamazlıktan gelmişti hep saf ayağına yatarak bana kendimi Kurtlar sofrasında gibi hissettirmişti. Beni sevdiğinden hiç şüphem yok ama karakteri çok pasif. Babasına çekmiş galiba. Ama ben eşimi suçluyorum içten içe o beni savunsaydı kimse karısına laf söylemeye cesaret edemezdi diyorum
Bana bir akıl fikir verin zamanla geçecek mi bu üzüntüm sinirim.
Cok benzer olayları yaşamış birisi olarak sana tavsiyem çok emin olma kimseden ozellikle eşinden. Benim gibisini bulamazlar bunu onlar da biliyor demişsin genelde birinci yuva çabuk bozulunca ardından gelen ikinci gelin çok çok kötü birisi bile olsa daha kıymete biniyor hem eski es hem de ailesi tarafından çünkü birinci boşandı sorunluydu ikinci de mi sorunlu demekki hu ailede sorun var demesinler diye ikinci gelinlere yani ikinci eslere çok daha iyi davranırlar çünkü bu defa oğulları boşanırsa üçüncü birisi olur diye korkarlar . Bir kere bu konuda sakın rehavete kapılma seni harcayan kişiler senden sonra gelene kul köle olabilirler. Hani sonradan şaşırma diye söylüyorum ben çevremde hep bunu gördüm . Ben de eşimin ailesine çok zıt gitmiştim en başta ama sonraki süreçte hep ben zarar gördüm çünkü boşanmadik ve devam ettik evliligimize et tırnaktan kopamayacagi için de eşimin ailesi ile görüşmesine engel olmak gibi bir fikrim zaten olmadı keske politik davranıp salağa yatsaydım da sonradan yüz göz olduğumla kalmasaydım diye pişman oldum ve surda şu detayı vereyim bana karşı çok değiştiler yani ben istsdiklermi yaptırdım eşim de artık beni savunuyor hatta biraz da abarttı gerekmeyen yerlerde bile artık laf sokup ortamı geriyor yani şuan herkes birbirine karşı çok dikkatli. Eğer ben ilk zamanlar bu kadar ağır tepkiler vermeseydim boş boş konuşup birkaç ay sonra sunac
Konuya nereden başlasam bilmiyorum, açmak konusunda da çok kararsız kalmıştım ama tecrübeli akıllı abla ve kız kardeşlerimden yorum bekliyorum.
Henüz yeni evli sayılırım 1 buçuk sene oldu. Eşimin ailesi cahil, dedikoducu, sürekli laf sokan, kıskanç bir aile diyebilirim. Başlarda beni sevsinler zaten ayda yılda bir görüşeceğiz gibi bir derdim olduğu için güler yüzümü eksik etmez, bir laf soktuklarında da cevabını vermezdim. Onlarda tabi bana sürekli laf sokmazlardı, iyi şeyler söyledikleri de çok olurdu.
Ben yapı gereği haksızlığa gelemeyen, insanların yaptıklarını kolayca unutmayan, sinirli ve hazırcevap biriyimdir. Eşimi çok sevdiğim ve dediğim gibi ayda yılda bir görüşücez zaten diye düşündüğüm için alttan almaya çalıştım.
Fakat eşimin annesi beni fiziksel olarak başka gelinlerle kıyaslamaya başlayınca, kilo ver gibi hadsizce cümleler kurmaya başlayınca ve benim ailemle ilgili bana bile saçma sapan cümleler söyleyince düğün sürecinde, iyice koptum ve eşim tarafından kadını uyardım. Ben uyarırsam kötü olur sen düzgün bir dille söyle dedim.
Eşimde çok pısırık biridir malesef. Beni çogu zaman haklı bulsa da olaylara karışmaz, beni savunmaz kimseye, çoğu zaman laf sokulduğunu farketmediğini söyler.
Ben bu süreçte eşime bir şeyleri kabul ettirmeye çalışırken çok yoruldum.
Devam ediyorum eşimin ailesini bile daha sevimiyorken komşularının ve kızlarının bile gittiğimde patavatsızca kiloma yorum yapmaları kayınvalidemden bu yüzü aldıklarını düşündürdü bana ve dayanamayıp kavga ettim.
Siz aynaya bakmıyorsunuz heralde, siz kimsiniz de daha yeni tanıştığınız biriyle böyle patavatsızca konuşuyorsunuz diye
bu arada kızlar ben 60 kiloyum boyum da 1.63 :)
Bu tartışmalar sonrasında eşimin beni savunmadığı yetmezmiş gibi ‘ne gerek vardı ortamı germeye’ cümlesinden sonra ben bir daha kayınvalidemlere gitmedim.
Yaklaşık 5-6 ay oldu. Çünkü anladım ki ben ağzımla kuş tutsam bu aile eleştirecek bir şeyimi bulacak en iyisi ben kötü gelin olayım dedim. Eşimde bu olaydan sonra ailesiyle kavga etti, onun için de milat oldu bu olay, çünkü beni kaybedeceğini gördü bence. Ya ailenle beni görüştürmezsin ya da arkamda durursun ya da boşanırız dedim.
Eşimde ailesine ne zaman gelsek eşimi eleştirip duruyorsunuz kız ne yapsa size yaranamıyor, siz bittiniz komşularınız başladı, bu yüzü nerden kimden buluyorlarsa artık demiş ve gelmiyoruz bir süre bizi unutun demiş.
Kızlar bu arada kim olduğum anlaşılmasın diye pek ayrıntı yazmıyorum ama meseleler bu 3-4 laftan çıkmadı. Neler yaşadım ne laflar duydum neler çok detaya girip deşifre olmamak adına geçiyorum.
Ondan sonra kayınvalidemler oğullarının hasretine dayanamayıp geldiler kayınpederle birlikte.
Hiçbir işin ucundan tutmayıp o 4 günde hizmetçileriymişim gibi davranmaları yetmezmiş gibi aileme laf soktular ağzıma geleni söyledim. Bu sefer çok farklı davrandım onlar bir laf soktuysa benden 10 laf duydular. Hiçbir iş yapmamasına da laf soktum. Çünkü kendi evlerindeyken de bana yaptırmaya meyilli olduğunu görmüştüm.Bundan böyle bende sizin evinize elimi hiçbir işe sürmicem dedim. Herkes kendi evinde misafirini ağırlamayı bilsin o zaman dedim. Yani neye sinir olduysam lafımı soktum. Eşimde izledi ağzını açıp hiçbir şey diyemedi, diyemez. Kayınvalide de pıstı kaldı ama o da şaşırdı eskiden laf sokmazdım çünkü. Her defasında da yok kızım sen yanlış anladın ben niye öyle söyleyeyim tarzında saf ayağına yattı lafı duyunca
Bu arada eşimin ablasıyla da başka bir nedenden kavga edip küstüm ve eşimde konuşmuyor. Bunlar da o komşu tartışmasının olduğu zamanlarda oldu. Tabi böyle şeyler de olduğu için kv benden nefret ediyor ama iki yüzlülük yapıyor biliyorum.

Çok başınızı şişirmek istemiyorum yani durumlar böyle. Eşimin ablasıyla görüşmüyoruz ailesiyle limoniyiz. Sürekli aklıma bana soktukları laflar geliyor ve arkamda durmayan kimseyle kavga etmeyen kocam geliyor. Komşusunu bile susturamayan bir koca..
benim bu süreçte psikolojim bozuldu galiba. Hiç mutlu değilim, 2 günde bir boşanıp bu aileye darbe vurma isteği geliyor, çünkü her ne kadar bana laf sokup dursalar da oğullarına benden daha iyisini bulamazlar kendileri de biliyor. Zaten kıskandıkları için böyle davrandılar en başından beri buna da eminim
Doğru mu yaptım yanlış mı yaptım bilmiyorum
bir arkadaşım daha yeni evlisin politik olman lazımdı sen herkese kılıç çekmişsin diyor.
Ben rahatlamak için en son ne oluyorsa olsun moduna bağladım ama bir türlü rahatlayamıyorum. Ayrıca başlarda cevap vermeye cevap vermeye tepeme çıktılar, aileme şahsiyetime görünüşüme her şeyime laf sokup özgüvenimi zedelediler
Eşimin olayların üzerini kapatmaya çalışmasını hazmedemiyorum. Kimseyle görüşmüyorum niye hergün bu konuyu açıyorsun diyor. O da kendince haklı sonuç olarak geç de olsa yapması gerekeni yaptı, ama bir daha biri laf sokarsa bana, haddinizi bilin karşınızda benim karım var deyip susturur mu emin olamıyorum. Çünkü hep duymamazlıktan gelmişti hep saf ayağına yatarak bana kendimi Kurtlar sofrasında gibi hissettirmişti. Beni sevdiğinden hiç şüphem yok ama karakteri çok pasif. Babasına çekmiş galiba. Ama ben eşimi suçluyorum içten içe o beni savunsaydı kimse karısına laf söylemeye cesaret edemezdi diyorum
Bana bir akıl fikir verin zamanla geçecek mi bu üzüntüm sinirimner2d

Konuya nereden başlasam bilmiyorum, açmak konusunda da çok kararsız kalmıştım ama tecrübeli akıllı abla ve kız kardeşlerimden yorum bekliyorum.
Henüz yeni evli sayılırım 1 buçuk sene oldu. Eşimin ailesi cahil, dedikoducu, sürekli laf sokan, kıskanç bir aile diyebilirim. Başlarda beni sevsinler zaten ayda yılda bir görüşeceğiz gibi bir derdim olduğu için güler yüzümü eksik etmez, bir laf soktuklarında da cevabını vermezdim. Onlarda tabi bana sürekli laf sokmazlardı, iyi şeyler söyledikleri de çok olurdu.
Ben yapı gereği haksızlığa gelemeyen, insanların yaptıklarını kolayca unutmayan, sinirli ve hazırcevap biriyimdir. Eşimi çok sevdiğim ve dediğim gibi ayda yılda bir görüşücez zaten diye düşündüğüm için alttan almaya çalıştım.
Fakat eşimin annesi beni fiziksel olarak başka gelinlerle kıyaslamaya başlayınca, kilo ver gibi hadsizce cümleler kurmaya başlayınca ve benim ailemle ilgili bana bile saçma sapan cümleler söyleyince düğün sürecinde, iyice koptum ve eşim tarafından kadını uyardım. Ben uyarırsam kötü olur sen düzgün bir dille söyle dedim.
Eşimde çok pısırık biridir malesef. Beni çogu zaman haklı bulsa da olaylara karışmaz, beni savunmaz kimseye, çoğu zaman laf sokulduğunu farketmediğini söyler.
Ben bu süreçte eşime bir şeyleri kabul ettirmeye çalışırken çok yoruldum.
Devam ediyorum eşimin ailesini bile daha sevimiyorken komşularının ve kızlarının bile gittiğimde patavatsızca kiloma yorum yapmaları kayınvalidemden bu yüzü aldıklarını düşündürdü bana ve dayanamayıp kavga ettim.
Siz aynaya bakmıyorsunuz heralde, siz kimsiniz de daha yeni tanıştığınız biriyle böyle patavatsızca konuşuyorsunuz diye
bu arada kızlar ben 60 kiloyum boyum da 1.63 :)
Bu tartışmalar sonrasında eşimin beni savunmadığı yetmezmiş gibi ‘ne gerek vardı ortamı germeye’ cümlesinden sonra ben bir daha kayınvalidemlere gitmedim.
Yaklaşık 5-6 ay oldu. Çünkü anladım ki ben ağzımla kuş tutsam bu aile eleştirecek bir şeyimi bulacak en iyisi ben kötü gelin olayım dedim. Eşimde bu olaydan sonra ailesiyle kavga etti, onun için de milat oldu bu olay, çünkü beni kaybedeceğini gördü bence. Ya ailenle beni görüştürmezsin ya da arkamda durursun ya da boşanırız dedim.
Eşimde ailesine ne zaman gelsek eşimi eleştirip duruyorsunuz kız ne yapsa size yaranamıyor, siz bittiniz komşularınız başladı, bu yüzü nerden kimden buluyorlarsa artık demiş ve gelmiyoruz bir süre bizi unutun demiş.
Kızlar bu arada kim olduğum anlaşılmasın diye pek ayrıntı yazmıyorum ama meseleler bu 3-4 laftan çıkmadı. Neler yaşadım ne laflar duydum neler çok detaya girip deşifre olmamak adına geçiyorum.
Ondan sonra kayınvalidemler oğullarının hasretine dayanamayıp geldiler kayınpederle birlikte.
Hiçbir işin ucundan tutmayıp o 4 günde hizmetçileriymişim gibi davranmaları yetmezmiş gibi aileme laf soktular ağzıma geleni söyledim. Bu sefer çok farklı davrandım onlar bir laf soktuysa benden 10 laf duydular. Hiçbir iş yapmamasına da laf soktum. Çünkü kendi evlerindeyken de bana yaptırmaya meyilli olduğunu görmüştüm.Bundan böyle bende sizin evinize elimi hiçbir işe sürmicem dedim. Herkes kendi evinde misafirini ağırlamayı bilsin o zaman dedim. Yani neye sinir olduysam lafımı soktum. Eşimde izledi ağzını açıp hiçbir şey diyemedi, diyemez. Kayınvalide de pıstı kaldı ama o da şaşırdı eskiden laf sokmazdım çünkü. Her defasında da yok kızım sen yanlış anladın ben niye öyle söyleyeyim tarzında saf ayağına yattı lafı duyunca
Bu arada eşimin ablasıyla da başka bir nedenden kavga edip küstüm ve eşimde konuşmuyor. Bunlar da o komşu tartışmasının olduğu zamanlarda oldu. Tabi böyle şeyler de olduğu için kv benden nefret ediyor ama iki yüzlülük yapıyor biliyorum.

Çok başınızı şişirmek istemiyorum yani durumlar böyle. Eşimin ablasıyla görüşmüyoruz ailesiyle limoniyiz. Sürekli aklıma bana soktukları laflar geliyor ve arkamda durmayan kimseyle kavga etmeyen kocam geliyor. Komşusunu bile susturamayan bir koca..
benim bu süreçte psikolojim bozuldu galiba. Hiç mutlu değilim, 2 günde bir boşanıp bu aileye darbe vurma isteği geliyor, çünkü her ne kadar bana laf sokup dursalar da oğullarına benden daha iyisini bulamazlar kendileri de biliyor. Zaten kıskandıkları için böyle davrandılar en başından beri buna da eminim
Doğru mu yaptım yanlış mı yaptım bilmiyorum
bir arkadaşım daha yeni evlisin politik olman lazımdı sen herkese kılıç çekmişsin diyor.
Ben rahatlamak için en son ne oluyorsa olsun moduna bağladım ama bir türlü rahatlayamıyorum. Ayrıca başlarda cevap vermeye cevap vermeye tepeme çıktılar, aileme şahsiyetime görünüşüme her şeyime laf sokup özgüvenimi zedelediler
Eşimin olayların üzerini kapatmaya çalışmasını hazmedemiyorum. Kimseyle görüşmüyorum niye hergün bu konuyu açıyorsun diyor. O da kendince haklı sonuç olarak geç de olsa yapması gerekeni yaptı, ama bir daha biri laf sokarsa bana, haddinizi bilin karşınızda benim karım var deyip susturur mu emin olamıyorum. Çünkü hep duymamazlıktan gelmişti hep saf ayağına yatarak bana kendimi Kurtlar sofrasında gibi hissettirmişti. Beni sevdiğinden hiç şüphem yok ama karakteri çok pasif. Babasına çekmiş galiba. Ama ben eşimi suçluyorum içten içe o beni savunsaydı kimse karısına laf söylemeye cesaret edemezdi diyorum
Bana bir akıl fikir verin zamanla geçecek mi bu üzüntüm sinirim.
Cok benzer olayları yaşamış birisi olarak malesef üzülerek söylüyorum ki politik olanlar her zaman kazanıyor. Ben de sizin gibi bir karaktere sahip olduğum için sizi çok iyi anlıyorum fakat emin olun bazen salağa yatmak vereceğin cevabı vermemek bilmiyor gibi duymamış gibi yapmak huzur getiriyor çünkü o salak insanlar bir süre sonra kendi kendilerine çalıp oynuyor ve siz kendi huzurunuzu kaçırmadan bu kısır döngüden çıkıyorsunuz. En önemlisi eşinizle evdeki muhabbetiniz bu konular olmuyor ve de kimsecikler sizin aranıza giremiyor erkekler nefret ediyor bu konulardan ve tekrar tekrar konuşmaktan. Ben de aynı hatalara düştüm inanın kaynanama falan çok sinirlendim neler söyledim ortamlar gerildi kapılar çarptı ama sonra gördüm ki ben bu kadar tepki vermeseydim bugün daha huzurlu olurdum aylarca eşimle bu konular üzerine tartıştık tek gündemimiz bu saçma şeyler oldu. Benden sonra eltim geldi aileye onun taktigi süper çok takdir ettim davranışlarını. Bildiğini istediğini yapar eleştiri duyunca duymazdan gelir tepki vermez be tepki vermediği için insanlar onunla uğraşmak istemez çünkü insanlar kaos istiyor tepki görmek karşılık duymak istiyor eltim insanlara istediğini vermeyerek onları kendinden uzaklaştırdı bense kaldım bu çıkmaz döngü içinde en başta aklım olsaydı kesinlikle kimin ne dediği ile ilgilenmez o onların ayıbı der evliliğimi bu tarz saçma insan ve konular yüzünden yormazdim. Siz siz olun saçma sapan bir savaşa dahil olmayın çünkü bu tarz olayların sonu yok .anca o onu dedi bu bu dedi olur ve eşiniz sizden soğur malesef bu doğru. Siz eşinize yakın olmaya bakın erkekleri ancak yakınlık tatlı dil güler yüz ve onları düşünmekle elde ederiz ben de çok geç öğrendim bu taktikleri keske bir anlatan olsaydı bana .kesinlikle en başta bu saatten sonra hiçbir yorum yapmayın bırakın eşiniz ne istiyorsa yapsın onu ailesine karşı doldurmayın bir süre sonra size daha yakın olacak,çünkü karşı taraf onu doldurmaya çalışınca onlardan bunalıp sizinle sakinleşmek isteyecek . Mesela ben bir ara tüm kavgaları bitirip hiçbir konuda yorum yapmadım baktım eşim ailesine de çevresine de uzaklaştı birdenbire evde huzurumuz arttı kimseyi konu etmedik evimizde . Bir dost tavsiyesi bu size . İstediğinizi yapın eşinizle mutlu olun ona bu konulari açmayın göreceksiniz hersey düzelecek söyle düşünün zaten size bu davranışları yapan kişiler sizin huzurunuzu bozmak için yapıyor siz onları muhatap alıp söylediklerini de önemser huzurunuzu bozarsaniz onlara ödül vermiş olursunuz siz onları takmayın ki boşa ugrastiklarinizi anlayın
 
Cok benzer olayları yaşamış birisi olarak sana tavsiyem çok emin olma kimseden ozellikle eşinden. Benim gibisini bulamazlar bunu onlar da biliyor demişsin genelde birinci yuva çabuk bozulunca ardından gelen ikinci gelin çok çok kötü birisi bile olsa daha kıymete biniyor hem eski es hem de ailesi tarafından çünkü birinci boşandı sorunluydu ikinci de mi sorunlu demekki hu ailede sorun var demesinler diye ikinci gelinlere yani ikinci eslere çok daha iyi davranırlar çünkü bu defa oğulları boşanırsa üçüncü birisi olur diye korkarlar . Bir kere bu konuda sakın rehavete kapılma seni harcayan kişiler senden sonra gelene kul köle olabilirler. Hani sonradan şaşırma diye söylüyorum ben çevremde hep bunu gördüm . Ben de eşimin ailesine çok zıt gitmiştim en başta ama sonraki süreçte hep ben zarar gördüm çünkü boşanmadik ve devam ettik evliligimize et tırnaktan kopamayacagi için de eşimin ailesi ile görüşmesine engel olmak gibi bir fikrim zaten olmadı keske politik davranıp salağa yatsaydım da sonradan yüz göz olduğumla kalmasaydım diye pişman oldum ve surda şu detayı vereyim bana karşı çok değiştiler yani ben istsdiklermi yaptırdım eşim de artık beni savunuyor hatta biraz da abarttı gerekmeyen yerlerde bile artık laf sokup ortamı geriyor yani şuan herkes birbirine karşı çok dikkatli. Eğer ben ilk zamanlar bu kadar ağır tepkiler vermeseydim boş boş konuşup birkaç ay sonra sunac



Cok benzer olayları yaşamış birisi olarak malesef üzülerek söylüyorum ki politik olanlar her zaman kazanıyor. Ben de sizin gibi bir karaktere sahip olduğum için sizi çok iyi anlıyorum fakat emin olun bazen salağa yatmak vereceğin cevabı vermemek bilmiyor gibi duymamış gibi yapmak huzur getiriyor çünkü o salak insanlar bir süre sonra kendi kendilerine çalıp oynuyor ve siz kendi huzurunuzu kaçırmadan bu kısır döngüden çıkıyorsunuz. En önemlisi eşinizle evdeki muhabbetiniz bu konular olmuyor ve de kimsecikler sizin aranıza giremiyor erkekler nefret ediyor bu konulardan ve tekrar tekrar konuşmaktan. Ben de aynı hatalara düştüm inanın kaynanama falan çok sinirlendim neler söyledim ortamlar gerildi kapılar çarptı ama sonra gördüm ki ben bu kadar tepki vermeseydim bugün daha huzurlu olurdum aylarca eşimle bu konular üzerine tartıştık tek gündemimiz bu saçma şeyler oldu. Benden sonra eltim geldi aileye onun taktigi süper çok takdir ettim davranışlarını. Bildiğini istediğini yapar eleştiri duyunca duymazdan gelir tepki vermez be tepki vermediği için insanlar onunla uğraşmak istemez çünkü insanlar kaos istiyor tepki görmek karşılık duymak istiyor eltim insanlara istediğini vermeyerek onları kendinden uzaklaştırdı bense kaldım bu çıkmaz döngü içinde en başta aklım olsaydı kesinlikle kimin ne dediği ile ilgilenmez o onların ayıbı der evliliğimi bu tarz saçma insan ve konular yüzünden yormazdim. Siz siz olun saçma sapan bir savaşa dahil olmayın çünkü bu tarz olayların sonu yok .anca o onu dedi bu bu dedi olur ve eşiniz sizden soğur malesef bu doğru. Siz eşinize yakın olmaya bakın erkekleri ancak yakınlık tatlı dil güler yüz ve onları düşünmekle elde ederiz ben de çok geç öğrendim bu taktikleri keske bir anlatan olsaydı bana .kesinlikle en başta bu saatten sonra hiçbir yorum yapmayın bırakın eşiniz ne istiyorsa yapsın onu ailesine karşı doldurmayın bir süre sonra size daha yakın olacak,çünkü karşı taraf onu doldurmaya çalışınca onlardan bunalıp sizinle sakinleşmek isteyecek . Mesela ben bir ara tüm kavgaları bitirip hiçbir konuda yorum yapmadım baktım eşim ailesine de çevresine de uzaklaştı birdenbire evde huzurumuz arttı kimseyi konu etmedik evimizde . Bir dost tavsiyesi bu size . İstediğinizi yapın eşinizle mutlu olun ona bu konulari açmayın göreceksiniz hersey düzelecek söyle düşünün zaten size bu davranışları yapan kişiler sizin huzurunuzu bozmak için yapıyor siz onları muhatap alıp söylediklerini de önemser huzurunuzu bozarsaniz onlara ödül vermiş olursunuz siz onları takmayın ki boşa ugrastiklarinizi anlayın
Çok doğru bir yorum. Erkek ailesinin derdi zaten evliliğe müdahale etmek. Sen kavgaya dahil olunca onlar amacına ulaşmış oluyor. Kocanla mutlu mesut yasayacakken onlarla savaşmış oluyorsun. Kayınvalidem telefonda laf sokardi ben gidip eşimle kavga ederdim. Kadın kaç km öteden benim evimde gündem olmayı başarırdı.
 
Biraz dişil
Korkmuş pusmuş davranırsanız erkeğiniz eril hıssedecektır korum güdüsü acıga cıkacak tir bence.

Bu sekılde sureklı hırhır. Eşinize gerek kalmıyormus gbı oluyor
 
Cok benzer olayları yaşamış birisi olarak sana tavsiyem çok emin olma kimseden ozellikle eşinden. Benim gibisini bulamazlar bunu onlar da biliyor demişsin genelde birinci yuva çabuk bozulunca ardından gelen ikinci gelin çok çok kötü birisi bile olsa daha kıymete biniyor hem eski es hem de ailesi tarafından çünkü birinci boşandı sorunluydu ikinci de mi sorunlu demekki hu ailede sorun var demesinler diye ikinci gelinlere yani ikinci eslere çok daha iyi davranırlar çünkü bu defa oğulları boşanırsa üçüncü birisi olur diye korkarlar . Bir kere bu konuda sakın rehavete kapılma seni harcayan kişiler senden sonra gelene kul köle olabilirler. Hani sonradan şaşırma diye söylüyorum ben çevremde hep bunu gördüm . Ben de eşimin ailesine çok zıt gitmiştim en başta ama sonraki süreçte hep ben zarar gördüm çünkü boşanmadik ve devam ettik evliligimize et tırnaktan kopamayacagi için de eşimin ailesi ile görüşmesine engel olmak gibi bir fikrim zaten olmadı keske politik davranıp salağa yatsaydım da sonradan yüz göz olduğumla kalmasaydım diye pişman oldum ve surda şu detayı vereyim bana karşı çok değiştiler yani ben istsdiklermi yaptırdım eşim de artık beni savunuyor hatta biraz da abarttı gerekmeyen yerlerde bile artık laf sokup ortamı geriyor yani şuan herkes birbirine karşı çok dikkatli. Eğer ben ilk zamanlar bu kadar ağır tepkiler vermeseydim boş boş konuşup birkaç ay sonra sunac



Cok benzer olayları yaşamış birisi olarak malesef üzülerek söylüyorum ki politik olanlar her zaman kazanıyor. Ben de sizin gibi bir karaktere sahip olduğum için sizi çok iyi anlıyorum fakat emin olun bazen salağa yatmak vereceğin cevabı vermemek bilmiyor gibi duymamış gibi yapmak huzur getiriyor çünkü o salak insanlar bir süre sonra kendi kendilerine çalıp oynuyor ve siz kendi huzurunuzu kaçırmadan bu kısır döngüden çıkıyorsunuz. En önemlisi eşinizle evdeki muhabbetiniz bu konular olmuyor ve de kimsecikler sizin aranıza giremiyor erkekler nefret ediyor bu konulardan ve tekrar tekrar konuşmaktan. Ben de aynı hatalara düştüm inanın kaynanama falan çok sinirlendim neler söyledim ortamlar gerildi kapılar çarptı ama sonra gördüm ki ben bu kadar tepki vermeseydim bugün daha huzurlu olurdum aylarca eşimle bu konular üzerine tartıştık tek gündemimiz bu saçma şeyler oldu. Benden sonra eltim geldi aileye onun taktigi süper çok takdir ettim davranışlarını. Bildiğini istediğini yapar eleştiri duyunca duymazdan gelir tepki vermez be tepki vermediği için insanlar onunla uğraşmak istemez çünkü insanlar kaos istiyor tepki görmek karşılık duymak istiyor eltim insanlara istediğini vermeyerek onları kendinden uzaklaştırdı bense kaldım bu çıkmaz döngü içinde en başta aklım olsaydı kesinlikle kimin ne dediği ile ilgilenmez o onların ayıbı der evliliğimi bu tarz saçma insan ve konular yüzünden yormazdim. Siz siz olun saçma sapan bir savaşa dahil olmayın çünkü bu tarz olayların sonu yok .anca o onu dedi bu bu dedi olur ve eşiniz sizden soğur malesef bu doğru. Siz eşinize yakın olmaya bakın erkekleri ancak yakınlık tatlı dil güler yüz ve onları düşünmekle elde ederiz ben de çok geç öğrendim bu taktikleri keske bir anlatan olsaydı bana .kesinlikle en başta bu saatten sonra hiçbir yorum yapmayın bırakın eşiniz ne istiyorsa yapsın onu ailesine karşı doldurmayın bir süre sonra size daha yakın olacak,çünkü karşı taraf onu doldurmaya çalışınca onlardan bunalıp sizinle sakinleşmek isteyecek . Mesela ben bir ara tüm kavgaları bitirip hiçbir konuda yorum yapmadım baktım eşim ailesine de çevresine de uzaklaştı birdenbire evde huzurumuz arttı kimseyi konu etmedik evimizde . Bir dost tavsiyesi bu size . İstediğinizi yapın eşinizle mutlu olun ona bu konulari açmayın göreceksiniz hersey düzelecek söyle düşünün zaten size bu davranışları yapan kişiler sizin huzurunuzu bozmak için yapıyor siz onları muhatap alıp söylediklerini de önemser huzurunuzu bozarsaniz onlara ödül vermiş olursunuz siz onları takmayın ki boşa ugrastiklarinizi anlayın
Ay ne guzel seyler soyluyorsunuz bayıldım analizleriniz muazzam
Yaşınız kaç
 
Cok benzer olayları yaşamış birisi olarak sana tavsiyem çok emin olma kimseden ozellikle eşinden. Benim gibisini bulamazlar bunu onlar da biliyor demişsin genelde birinci yuva çabuk bozulunca ardından gelen ikinci gelin çok çok kötü birisi bile olsa daha kıymete biniyor hem eski es hem de ailesi tarafından çünkü birinci boşandı sorunluydu ikinci de mi sorunlu demekki hu ailede sorun var demesinler diye ikinci gelinlere yani ikinci eslere çok daha iyi davranırlar çünkü bu defa oğulları boşanırsa üçüncü birisi olur diye korkarlar . Bir kere bu konuda sakın rehavete kapılma seni harcayan kişiler senden sonra gelene kul köle olabilirler. Hani sonradan şaşırma diye söylüyorum ben çevremde hep bunu gördüm . Ben de eşimin ailesine çok zıt gitmiştim en başta ama sonraki süreçte hep ben zarar gördüm çünkü boşanmadik ve devam ettik evliligimize et tırnaktan kopamayacagi için de eşimin ailesi ile görüşmesine engel olmak gibi bir fikrim zaten olmadı keske politik davranıp salağa yatsaydım da sonradan yüz göz olduğumla kalmasaydım diye pişman oldum ve surda şu detayı vereyim bana karşı çok değiştiler yani ben istsdiklermi yaptırdım eşim de artık beni savunuyor hatta biraz da abarttı gerekmeyen yerlerde bile artık laf sokup ortamı geriyor yani şuan herkes birbirine karşı çok dikkatli. Eğer ben ilk zamanlar bu kadar ağır tepkiler vermeseydim boş boş konuşup birkaç ay sonra sunac



Cok benzer olayları yaşamış birisi olarak malesef üzülerek söylüyorum ki politik olanlar her zaman kazanıyor. Ben de sizin gibi bir karaktere sahip olduğum için sizi çok iyi anlıyorum fakat emin olun bazen salağa yatmak vereceğin cevabı vermemek bilmiyor gibi duymamış gibi yapmak huzur getiriyor çünkü o salak insanlar bir süre sonra kendi kendilerine çalıp oynuyor ve siz kendi huzurunuzu kaçırmadan bu kısır döngüden çıkıyorsunuz. En önemlisi eşinizle evdeki muhabbetiniz bu konular olmuyor ve de kimsecikler sizin aranıza giremiyor erkekler nefret ediyor bu konulardan ve tekrar tekrar konuşmaktan. Ben de aynı hatalara düştüm inanın kaynanama falan çok sinirlendim neler söyledim ortamlar gerildi kapılar çarptı ama sonra gördüm ki ben bu kadar tepki vermeseydim bugün daha huzurlu olurdum aylarca eşimle bu konular üzerine tartıştık tek gündemimiz bu saçma şeyler oldu. Benden sonra eltim geldi aileye onun taktigi süper çok takdir ettim davranışlarını. Bildiğini istediğini yapar eleştiri duyunca duymazdan gelir tepki vermez be tepki vermediği için insanlar onunla uğraşmak istemez çünkü insanlar kaos istiyor tepki görmek karşılık duymak istiyor eltim insanlara istediğini vermeyerek onları kendinden uzaklaştırdı bense kaldım bu çıkmaz döngü içinde en başta aklım olsaydı kesinlikle kimin ne dediği ile ilgilenmez o onların ayıbı der evliliğimi bu tarz saçma insan ve konular yüzünden yormazdim. Siz siz olun saçma sapan bir savaşa dahil olmayın çünkü bu tarz olayların sonu yok .anca o onu dedi bu bu dedi olur ve eşiniz sizden soğur malesef bu doğru. Siz eşinize yakın olmaya bakın erkekleri ancak yakınlık tatlı dil güler yüz ve onları düşünmekle elde ederiz ben de çok geç öğrendim bu taktikleri keske bir anlatan olsaydı bana .kesinlikle en başta bu saatten sonra hiçbir yorum yapmayın bırakın eşiniz ne istiyorsa yapsın onu ailesine karşı doldurmayın bir süre sonra size daha yakın olacak,çünkü karşı taraf onu doldurmaya çalışınca onlardan bunalıp sizinle sakinleşmek isteyecek . Mesela ben bir ara tüm kavgaları bitirip hiçbir konuda yorum yapmadım baktım eşim ailesine de çevresine de uzaklaştı birdenbire evde huzurumuz arttı kimseyi konu etmedik evimizde . Bir dost tavsiyesi bu size . İstediğinizi yapın eşinizle mutlu olun ona bu konulari açmayın göreceksiniz hersey düzelecek söyle düşünün zaten size bu davranışları yapan kişiler sizin huzurunuzu bozmak için yapıyor siz onları muhatap alıp söylediklerini de önemser huzurunuzu bozarsaniz onlara ödül vermiş olursunuz siz onları takmayın ki boşa ugrastiklarinizi anlayın
Farklı bir açıdan yaklaşmışsınız olaya, doğru da buluyorum ev içi huzurum bozuldu eşimle aramdaki ilişkiyi etkiliyor tabi bunu yok sayamam çok haklısınız. Fakat şu yok sayma olayını pek anlayamadım. Başlardaki aylarda hep bunu yaptım çünkü. Yok saydım, sustum, saf ayağına yattım vs. Belki beni o süreçte eşimde kayınvalidemlerde daha çok seviyordu o ayrı ama bu eleştirilerin dozajı artmaya başladı ve benim iyice tepeme çıkmaya başladılar. Sürekli bir memnuniyetsizlik halindelerdi ne yapsam hep daha fazlasını ister bir durumdalardı. O kadar cahilce eleştiriler duydum ki şahsıma, bozulup arkadaşlarıma anlattığımda sen sal*k mısın nasıl susuyorsun cevap vermiyorsun diyorlardı.
En sonunda şalter attı bende ve herkese verip veriştirdim. Şu an en azından kayınvalidemin triplerini çekmiyorum çünkü korkusundan çok da bir şey diyemiyor.
Basit bir örnek vereyim,eşimle balayına gittiğimiz zaman kıskançlıktan çatır çatır çatlamış olsa gerek ki ‘oğlumun bir haftalık tatili var ama göremiyorum’ diye ağlamıştı. Halbuki o tatilin son 2 günü zaten hem onlara hem de bizimkilere gidecektik el öpmesine gönülleri de hoş olsun diye. Balayına da mı gitmeyelim anne deyip sahteye gülebilmiştim sadece.
Düşünebiliyor musunuz balayı bu…
Yani sürekli bir memnuniyetsizlik halindeydi ve benim aşırı sinirlerim bozuluyordu ama aramız bozulmasın diye çok birşey demiyordum.
Sonra bende şalterler bir attı…
Bir kaç ay önce gelmeyecek misiniz hiç buralara diye sorunca ‘valla kimse kusura bakmasın huzur bulmadığım yere gelmiyorum her geldiğimde sinirimi bozacak olaylar oluyor, oğlunuz çok istiyorsa kendisi gelsin diyeceğim ama onun da gelesi yok biz boşluğumuzda tatil yapmayı düşünüyoruz ayrıca size gelmek zorunda da değiliz’ dedim. Pıstı kaldı, hiçbir şey de diyemiyor artık..
yani o yüzden sizin söylediğiniz tavsiyelerden çok emin olamadım.
Belki eş ailesi daha çok sever, eş daha çok sever bilemem. Ama bu sürekli sinirlerinizi bozmaya devam etmelerine ortam da hazırlar diye düşünüyorum ve ben bunu kendime yapmayı düşünmüyorum artık. Ne olursa olsun..
Olurda bu meselerden boşanırsak oğullarını tamamen kaybederler diye düşünüyorum ek olarak.
 
Zayıf olsanda söylüyorlar ben 50 kiloyum 1.70 boyum var boyuma göre çok zayıf duruyorum ve daha ilk kayınvalidemlere tanışmaya geldiğimde kayınvalidem suratıma ben zayıf sevmem demişti daha bismillah yeni tanıştık öyle demişti şok olmuştum ve cevap veremedim ve bunu söylemesi içinde eltim kayınvalideme bana söylediği onada söylesene diyerek o söyleymişti bana bazı şeyler daha baştan kokuyor da biz anlamıyoruz insanlar malesef kötü ve kıskanç
 
Zayıf olsanda söylüyorlar ben 50 kiloyum 1.70 boyum var boyuma göre çok zayıf duruyorum ve daha ilk kayınvalidemlere tanışmaya geldiğimde kayınvalidem suratıma ben zayıf sevmem demişti daha bismillah yeni tanıştık öyle demişti şok olmuştum ve cevap veremedim ve bunu söylemesi içinde eltim kayınvalideme bana söylediği onada söylesene diyerek o söyleymişti bana bazı şeyler daha baştan kokuyor da biz anlamıyoruz insanlar malesef kötü ve kıskanç
Eltiyi de suçlamamak lazım kim bilir ona ne yaşattıysa vaktinde, size gelince rol yapmasını istememiş gerçek yüzünü görün istemiş olabilir, her ne kadar yöntemi yanlış olsa da
Sizin yerinizde olsam ‘neyse ki kimse sizin nasıl sevdiğinizi sormadı oğlunuz bana aşık başka da kimseye laf söz düşmez’ deseydiniz mort olurdu cahil kadın
Sinir oluyorum böylelerine, sonrasında devam etti mi peki bu cümlelerine. Benimki rahatsız olduğumu hissetmiş olsa gerek ki bilerek yapmaya devam etti tartışana kadar
 
Eşinin pasifliği ile ilgisi yok emin ol.
Benim eşim pasif değildir, beni asla ezdirmez.

Genlerinde ve karmalarında insana kötülük yapmak isteyenler her koşul ve şartta yapıyor.

İki seçeneğin var ya gideceksin misafir gibi oturup, sana laf soktuklarında karşılığını vereceksin. Sinirlerini bozmayacaksın.

Ya da hiç görüşmeyeceksin. Ben görüşmemeyi seçtim.

Değişirler mi diye bekleme değişmezler. Eşinde seni bekledigin ölçü de savunması için adama sert olarak yaklaşma evet çok sinir bozucu olaylar durumlar... ama ona sundugun sakin ve dingin hayatı işleyeceksin devamlı, mesela ailen asla laf sokmak vs bi yana normal hayat konularında dahi soru sorarken asla sınırı aşmaz düşünceli olsun. Bunları konu aralarına serpiştirerek anlat.

İnsanı çileden çıkartıp sonra karşısına geçip aaa deli bu demeyi bizim insanımız çok sever.
Kodlarını iyi çöz ona göre oyna oyununu.
 
Konuya nereden başlasam bilmiyorum, açmak konusunda da çok kararsız kalmıştım ama tecrübeli akıllı abla ve kız kardeşlerimden yorum bekliyorum.
Henüz yeni evli sayılırım 1 buçuk sene oldu. Eşimin ailesi cahil, dedikoducu, sürekli laf sokan, kıskanç bir aile diyebilirim. Başlarda beni sevsinler zaten ayda yılda bir görüşeceğiz gibi bir derdim olduğu için güler yüzümü eksik etmez, bir laf soktuklarında da cevabını vermezdim. Onlarda tabi bana sürekli laf sokmazlardı, iyi şeyler söyledikleri de çok olurdu.
Ben yapı gereği haksızlığa gelemeyen, insanların yaptıklarını kolayca unutmayan, sinirli ve hazırcevap biriyimdir. Eşimi çok sevdiğim ve dediğim gibi ayda yılda bir görüşücez zaten diye düşündüğüm için alttan almaya çalıştım.
Fakat eşimin annesi beni fiziksel olarak başka gelinlerle kıyaslamaya başlayınca, kilo ver gibi hadsizce cümleler kurmaya başlayınca ve benim ailemle ilgili bana bile saçma sapan cümleler söyleyince düğün sürecinde, iyice koptum ve eşim tarafından kadını uyardım. Ben uyarırsam kötü olur sen düzgün bir dille söyle dedim.
Eşimde çok pısırık biridir malesef. Beni çogu zaman haklı bulsa da olaylara karışmaz, beni savunmaz kimseye, çoğu zaman laf sokulduğunu farketmediğini söyler.
Ben bu süreçte eşime bir şeyleri kabul ettirmeye çalışırken çok yoruldum.
Devam ediyorum eşimin ailesini bile daha sevimiyorken komşularının ve kızlarının bile gittiğimde patavatsızca kiloma yorum yapmaları kayınvalidemden bu yüzü aldıklarını düşündürdü bana ve dayanamayıp kavga ettim.
Siz aynaya bakmıyorsunuz heralde, siz kimsiniz de daha yeni tanıştığınız biriyle böyle patavatsızca konuşuyorsunuz diye
bu arada kızlar ben 60 kiloyum boyum da 1.63 :)
Bu tartışmalar sonrasında eşimin beni savunmadığı yetmezmiş gibi ‘ne gerek vardı ortamı germeye’ cümlesinden sonra ben bir daha kayınvalidemlere gitmedim.
Yaklaşık 5-6 ay oldu. Çünkü anladım ki ben ağzımla kuş tutsam bu aile eleştirecek bir şeyimi bulacak en iyisi ben kötü gelin olayım dedim. Eşimde bu olaydan sonra ailesiyle kavga etti, onun için de milat oldu bu olay, çünkü beni kaybedeceğini gördü bence. Ya ailenle beni görüştürmezsin ya da arkamda durursun ya da boşanırız dedim.
Eşimde ailesine ne zaman gelsek eşimi eleştirip duruyorsunuz kız ne yapsa size yaranamıyor, siz bittiniz komşularınız başladı, bu yüzü nerden kimden buluyorlarsa artık demiş ve gelmiyoruz bir süre bizi unutun demiş.
Kızlar bu arada kim olduğum anlaşılmasın diye pek ayrıntı yazmıyorum ama meseleler bu 3-4 laftan çıkmadı. Neler yaşadım ne laflar duydum neler çok detaya girip deşifre olmamak adına geçiyorum.
Ondan sonra kayınvalidemler oğullarının hasretine dayanamayıp geldiler kayınpederle birlikte.
Hiçbir işin ucundan tutmayıp o 4 günde hizmetçileriymişim gibi davranmaları yetmezmiş gibi aileme laf soktular ağzıma geleni söyledim. Bu sefer çok farklı davrandım onlar bir laf soktuysa benden 10 laf duydular. Hiçbir iş yapmamasına da laf soktum. Çünkü kendi evlerindeyken de bana yaptırmaya meyilli olduğunu görmüştüm.Bundan böyle bende sizin evinize elimi hiçbir işe sürmicem dedim. Herkes kendi evinde misafirini ağırlamayı bilsin o zaman dedim. Yani neye sinir olduysam lafımı soktum. Eşimde izledi ağzını açıp hiçbir şey diyemedi, diyemez. Kayınvalide de pıstı kaldı ama o da şaşırdı eskiden laf sokmazdım çünkü. Her defasında da yok kızım sen yanlış anladın ben niye öyle söyleyeyim tarzında saf ayağına yattı lafı duyunca
Bu arada eşimin ablasıyla da başka bir nedenden kavga edip küstüm ve eşimde konuşmuyor. Bunlar da o komşu tartışmasının olduğu zamanlarda oldu. Tabi böyle şeyler de olduğu için kv benden nefret ediyor ama iki yüzlülük yapıyor biliyorum.

Çok başınızı şişirmek istemiyorum yani durumlar böyle. Eşimin ablasıyla görüşmüyoruz ailesiyle limoniyiz. Sürekli aklıma bana soktukları laflar geliyor ve arkamda durmayan kimseyle kavga etmeyen kocam geliyor. Komşusunu bile susturamayan bir koca..
benim bu süreçte psikolojim bozuldu galiba. Hiç mutlu değilim, 2 günde bir boşanıp bu aileye darbe vurma isteği geliyor, çünkü her ne kadar bana laf sokup dursalar da oğullarına benden daha iyisini bulamazlar kendileri de biliyor. Zaten kıskandıkları için böyle davrandılar en başından beri buna da eminim
Doğru mu yaptım yanlış mı yaptım bilmiyorum
bir arkadaşım daha yeni evlisin politik olman lazımdı sen herkese kılıç çekmişsin diyor.
Ben rahatlamak için en son ne oluyorsa olsun moduna bağladım ama bir türlü rahatlayamıyorum. Ayrıca başlarda cevap vermeye cevap vermeye tepeme çıktılar, aileme şahsiyetime görünüşüme her şeyime laf sokup özgüvenimi zedelediler
Eşimin olayların üzerini kapatmaya çalışmasını hazmedemiyorum. Kimseyle görüşmüyorum niye hergün bu konuyu açıyorsun diyor. O da kendince haklı sonuç olarak geç de olsa yapması gerekeni yaptı, ama bir daha biri laf sokarsa bana, haddinizi bilin karşınızda benim karım var deyip susturur mu emin olamıyorum. Çünkü hep duymamazlıktan gelmişti hep saf ayağına yatarak bana kendimi Kurtlar sofrasında gibi hissettirmişti. Beni sevdiğinden hiç şüphem yok ama karakteri çok pasif. Babasına çekmiş galiba. Ama ben eşimi suçluyorum içten içe o beni savunsaydı kimse karısına laf söylemeye cesaret edemezdi diyorum
Bana bir akıl fikir verin zamanla geçecek mi bu üzüntüm sinirim.

Böyle pısırık biriyle evli olmak çok kötü olmalı.
Ben erkek olarak bile göremezdim.
Düşünsene evlisin ama seni savunmaktan dik durmaktan aciz.
Çoluk çocuk olsa daha başka ezdirir.
Ben boşanırdım.
 
Boşansam benim gibisini bulamazlar demişsin. Valla ikinci gelin öyle kıymetli oluyor ki el üstünde tutuyorlar. Buda boşanırsa elalem bizi kötü bilir diye düşünüyorlar şaşar kalırsın inan
O yüzden eşini seviyorsan yuvana sahip çık kayınvalidenle görüşme yani ama eşinle de bu konuları açıp açıp huzurunu kaçırma hiç yoklarmış gibi davran
 
Konuya nereden başlasam bilmiyorum, açmak konusunda da çok kararsız kalmıştım ama tecrübeli akıllı abla ve kız kardeşlerimden yorum bekliyorum.
Henüz yeni evli sayılırım 1 buçuk sene oldu. Eşimin ailesi cahil, dedikoducu, sürekli laf sokan, kıskanç bir aile diyebilirim. Başlarda beni sevsinler zaten ayda yılda bir görüşeceğiz gibi bir derdim olduğu için güler yüzümü eksik etmez, bir laf soktuklarında da cevabını vermezdim. Onlarda tabi bana sürekli laf sokmazlardı, iyi şeyler söyledikleri de çok olurdu.
Ben yapı gereği haksızlığa gelemeyen, insanların yaptıklarını kolayca unutmayan, sinirli ve hazırcevap biriyimdir. Eşimi çok sevdiğim ve dediğim gibi ayda yılda bir görüşücez zaten diye düşündüğüm için alttan almaya çalıştım.
Fakat eşimin annesi beni fiziksel olarak başka gelinlerle kıyaslamaya başlayınca, kilo ver gibi hadsizce cümleler kurmaya başlayınca ve benim ailemle ilgili bana bile saçma sapan cümleler söyleyince düğün sürecinde, iyice koptum ve eşim tarafından kadını uyardım. Ben uyarırsam kötü olur sen düzgün bir dille söyle dedim.
Eşimde çok pısırık biridir malesef. Beni çogu zaman haklı bulsa da olaylara karışmaz, beni savunmaz kimseye, çoğu zaman laf sokulduğunu farketmediğini söyler.
Ben bu süreçte eşime bir şeyleri kabul ettirmeye çalışırken çok yoruldum.
Devam ediyorum eşimin ailesini bile daha sevimiyorken komşularının ve kızlarının bile gittiğimde patavatsızca kiloma yorum yapmaları kayınvalidemden bu yüzü aldıklarını düşündürdü bana ve dayanamayıp kavga ettim.
Siz aynaya bakmıyorsunuz heralde, siz kimsiniz de daha yeni tanıştığınız biriyle böyle patavatsızca konuşuyorsunuz diye
bu arada kızlar ben 60 kiloyum boyum da 1.63 :)
Bu tartışmalar sonrasında eşimin beni savunmadığı yetmezmiş gibi ‘ne gerek vardı ortamı germeye’ cümlesinden sonra ben bir daha kayınvalidemlere gitmedim.
Yaklaşık 5-6 ay oldu. Çünkü anladım ki ben ağzımla kuş tutsam bu aile eleştirecek bir şeyimi bulacak en iyisi ben kötü gelin olayım dedim. Eşimde bu olaydan sonra ailesiyle kavga etti, onun için de milat oldu bu olay, çünkü beni kaybedeceğini gördü bence. Ya ailenle beni görüştürmezsin ya da arkamda durursun ya da boşanırız dedim.
Eşimde ailesine ne zaman gelsek eşimi eleştirip duruyorsunuz kız ne yapsa size yaranamıyor, siz bittiniz komşularınız başladı, bu yüzü nerden kimden buluyorlarsa artık demiş ve gelmiyoruz bir süre bizi unutun demiş.
Kızlar bu arada kim olduğum anlaşılmasın diye pek ayrıntı yazmıyorum ama meseleler bu 3-4 laftan çıkmadı. Neler yaşadım ne laflar duydum neler çok detaya girip deşifre olmamak adına geçiyorum.
Ondan sonra kayınvalidemler oğullarının hasretine dayanamayıp geldiler kayınpederle birlikte.
Hiçbir işin ucundan tutmayıp o 4 günde hizmetçileriymişim gibi davranmaları yetmezmiş gibi aileme laf soktular ağzıma geleni söyledim. Bu sefer çok farklı davrandım onlar bir laf soktuysa benden 10 laf duydular. Hiçbir iş yapmamasına da laf soktum. Çünkü kendi evlerindeyken de bana yaptırmaya meyilli olduğunu görmüştüm.Bundan böyle bende sizin evinize elimi hiçbir işe sürmicem dedim. Herkes kendi evinde misafirini ağırlamayı bilsin o zaman dedim. Yani neye sinir olduysam lafımı soktum. Eşimde izledi ağzını açıp hiçbir şey diyemedi, diyemez. Kayınvalide de pıstı kaldı ama o da şaşırdı eskiden laf sokmazdım çünkü. Her defasında da yok kızım sen yanlış anladın ben niye öyle söyleyeyim tarzında saf ayağına yattı lafı duyunca
Bu arada eşimin ablasıyla da başka bir nedenden kavga edip küstüm ve eşimde konuşmuyor. Bunlar da o komşu tartışmasının olduğu zamanlarda oldu. Tabi böyle şeyler de olduğu için kv benden nefret ediyor ama iki yüzlülük yapıyor biliyorum.

Çok başınızı şişirmek istemiyorum yani durumlar böyle. Eşimin ablasıyla görüşmüyoruz ailesiyle limoniyiz. Sürekli aklıma bana soktukları laflar geliyor ve arkamda durmayan kimseyle kavga etmeyen kocam geliyor. Komşusunu bile susturamayan bir koca..
benim bu süreçte psikolojim bozuldu galiba. Hiç mutlu değilim, 2 günde bir boşanıp bu aileye darbe vurma isteği geliyor, çünkü her ne kadar bana laf sokup dursalar da oğullarına benden daha iyisini bulamazlar kendileri de biliyor. Zaten kıskandıkları için böyle davrandılar en başından beri buna da eminim
Doğru mu yaptım yanlış mı yaptım bilmiyorum
bir arkadaşım daha yeni evlisin politik olman lazımdı sen herkese kılıç çekmişsin diyor.
Ben rahatlamak için en son ne oluyorsa olsun moduna bağladım ama bir türlü rahatlayamıyorum. Ayrıca başlarda cevap vermeye cevap vermeye tepeme çıktılar, aileme şahsiyetime görünüşüme her şeyime laf sokup özgüvenimi zedelediler
Eşimin olayların üzerini kapatmaya çalışmasını hazmedemiyorum. Kimseyle görüşmüyorum niye hergün bu konuyu açıyorsun diyor. O da kendince haklı sonuç olarak geç de olsa yapması gerekeni yaptı, ama bir daha biri laf sokarsa bana, haddinizi bilin karşınızda benim karım var deyip susturur mu emin olamıyorum. Çünkü hep duymamazlıktan gelmişti hep saf ayağına yatarak bana kendimi Kurtlar sofrasında gibi hissettirmişti. Beni sevdiğinden hiç şüphem yok ama karakteri çok pasif. Babasına çekmiş galiba. Ama ben eşimi suçluyorum içten içe o beni savunsaydı kimse karısına laf söylemeye cesaret edemezdi diyorum
Bana bir akıl fikir verin zamanla geçecek mi bu üzüntüm sinirim.
Bu hadsiz insanlara ne tahammül edin ne de çevrenizde tutun , esiniz de yanınızda değilse ona da yallah deyin , bu konular politik olunacak konular değil ki sizin fiziğiniz hakkında dahi yorum yapacak kadar terbiyesizler, bu insanlarla görüşmeyi kesin derim ...
 
Böyle pısırık biriyle evli olmak çok kötü olmalı.
Ben erkek olarak bile göremezdim.
Düşünsene evlisin ama seni savunmaktan dik durmaktan aciz.
Çoluk çocuk olsa daha başka ezdirir.
Ben boşanırdım.

Ya ben çok aşırı pasif bulmadım eşini.
En azından madem öyle bundan sonra biz yokuz, demiş. Görüşmemiş vs.
Direkt eşine söylenen ya da eşi varken söylenen laflara, tavırlara eşin sessiz kaldığı bir örnek vermeli konu sahibi.

Yani tek bir örnek kilo örneği var.
Konu sahibi, eşinin yanında cereyan eden ve eşinin tepkisiz kaldığı bir örnek verebilirsen eşinin durumunu daha iyi anlarız.
 
Bir kaç ay önce gelmeyecek misiniz hiç buralara diye sorunca ‘valla kimse kusura bakmasın huzur bulmadığım yere gelmiyorum her geldiğimde sinirimi bozacak olaylar oluyor, oğlunuz çok istiyorsa kendisi gelsin diyeceğim ama onun da gelesi yok biz boşluğumuzda tatil yapmayı düşünüyoruz ayrıca size gelmek zorunda da değiliz’ dedim. Pıstı kaldı, hiçbir şey de diyemiyor artık..

Buna hiç cevap vermedi mi?
Ben iyi niyetle ne soruyorum sen ne diyosun, neden kızıyosun vs gibi bi şey bile demedi mi?
Açıkçası alınmalıydı küsmeliydi.
Hala arıyor olmasına bile şaşırdım.

Çünkü bence klasik bi kv kendi eşine, sizin eşinize vs söylenip ağlaşır ya da sizle muhatap olmayı keserdi.
Demek ki sınırınız işe yaramış, eşinize de ağlaşmadığına göre bir şeyleri anlamış gibiler ama neden çok öfkelisiniz hala?
Hala vitesiniz çok yüksek.

Görüşmeyebilirsiniz ama her lafa binbir laf şeklinde yüz göz olmaya gerek var mı bilemedim tamamen kopmayı planlamıyorsanız.
 
İnsanı çileden çıkartıp sonra karşısına geçip aaa deli bu demeyi bizim insanımız çok sever.
Kodlarını iyi çöz ona göre oyna oyununu.

Ben bunun çok nokta atışı olduğunu düşünüyorum ama burda öyle de olmamış.
Hiç tepki vermemişler gibi anladım ben.
Birkaç ay görüşmemişler sonra misafirliğe gelince dahi laf sokuşturmalar olmuş ama öfkelenip kalkıp gitmemişler.
Normalde kızıp küsüp gitmelilerdi bence.

Demek ki aslında saygı duymaya başlamışlar konu sahibi bence için artık rahat olsun.
 
Farklı bir açıdan yaklaşmışsınız olaya, doğru da buluyorum ev içi huzurum bozuldu eşimle aramdaki ilişkiyi etkiliyor tabi bunu yok sayamam çok haklısınız. Fakat şu yok sayma olayını pek anlayamadım. Başlardaki aylarda hep bunu yaptım çünkü. Yok saydım, sustum, saf ayağına yattım vs. Belki beni o süreçte eşimde kayınvalidemlerde daha çok seviyordu o ayrı ama bu eleştirilerin dozajı artmaya başladı ve benim iyice tepeme çıkmaya başladılar. Sürekli bir memnuniyetsizlik halindelerdi ne yapsam hep daha fazlasını ister bir durumdalardı. O kadar cahilce eleştiriler duydum ki şahsıma, bozulup arkadaşlarıma anlattığımda sen sal*k mısın nasıl susuyorsun cevap vermiyorsun diyorlardı.
En sonunda şalter attı bende ve herkese verip veriştirdim. Şu an en azından kayınvalidemin triplerini çekmiyorum çünkü korkusundan çok da bir şey diyemiyor.
Basit bir örnek vereyim,eşimle balayına gittiğimiz zaman kıskançlıktan çatır çatır çatlamış olsa gerek ki ‘oğlumun bir haftalık tatili var ama göremiyorum’ diye ağlamıştı. Halbuki o tatilin son 2 günü zaten hem onlara hem de bizimkilere gidecektik el öpmesine gönülleri de hoş olsun diye. Balayına da mı gitmeyelim anne deyip sahteye gülebilmiştim sadece.
Düşünebiliyor musunuz balayı bu…
Yani sürekli bir memnuniyetsizlik halindeydi ve benim aşırı sinirlerim bozuluyordu ama aramız bozulmasın diye çok birşey demiyordum.
Sonra bende şalterler bir attı…
Bir kaç ay önce gelmeyecek misiniz hiç buralara diye sorunca ‘valla kimse kusura bakmasın huzur bulmadığım yere gelmiyorum her geldiğimde sinirimi bozacak olaylar oluyor, oğlunuz çok istiyorsa kendisi gelsin diyeceğim ama onun da gelesi yok biz boşluğumuzda tatil yapmayı düşünüyoruz ayrıca size gelmek zorunda da değiliz’ dedim. Pıstı kaldı, hiçbir şey de diyemiyor artık..
yani o yüzden sizin söylediğiniz tavsiyelerden çok emin olamadım.
Belki eş ailesi daha çok sever, eş daha çok sever bilemem. Ama bu sürekli sinirlerinizi bozmaya devam etmelerine ortam da hazırlar diye düşünüyorum ve ben bunu kendime yapmayı düşünmüyorum artık. Ne olursa olsun..
Olurda bu meselerden boşanırsak oğullarını tamamen kaybederler diye düşünüyorum ek olarak.
Oğullarını tamamen kaybedeceklerini bir durum yok ortada . Erkekler her ne kadar karşı çıkıyor gibi görünenler de anne babalarına içten içe bağlılık duyuyorlar sizi yaşadıklarınız zor evet ama gerçek şu ki bu savaşın kazananı olmayacak hadi sizi seçti diyelim tamamen emin olun birkaç sene sürmez size düşman olur çünkü kendini baskı altında hisseder bir de şu var siz cevap vererek hayatınıza olan müdahaleyi azalttığınızi soyluyorsunuz ama ilerisini düşünmüyorsunuz sanırım henüz çocuk yok bunun bir de torun boyutu var ben kendi fikrimi ve tecrubemi aktardım size işinize gelir gelmez siz bilirsiniz ama etrafımda ne kadar tecrübeli kişi varsa hepsi aynı şeyi söylüyor ben daha eşinin ailesine savaş açıp kazanan görmedim ins siz ilk olursunuz .
 
X