Konuya nereden başlasam bilmiyorum, açmak konusunda da çok kararsız kalmıştım ama tecrübeli akıllı abla ve kız kardeşlerimden yorum bekliyorum.
Henüz yeni evli sayılırım 1 buçuk sene oldu. Eşimin ailesi cahil, dedikoducu, sürekli laf sokan, kıskanç bir aile diyebilirim. Başlarda beni sevsinler zaten ayda yılda bir görüşeceğiz gibi bir derdim olduğu için güler yüzümü eksik etmez, bir laf soktuklarında da cevabını vermezdim. Onlarda tabi bana sürekli laf sokmazlardı, iyi şeyler söyledikleri de çok olurdu.
Ben yapı gereği haksızlığa gelemeyen, insanların yaptıklarını kolayca unutmayan, sinirli ve hazırcevap biriyimdir. Eşimi çok sevdiğim ve dediğim gibi ayda yılda bir görüşücez zaten diye düşündüğüm için alttan almaya çalıştım.
Fakat eşimin annesi beni fiziksel olarak başka gelinlerle kıyaslamaya başlayınca, kilo ver gibi hadsizce cümleler kurmaya başlayınca ve benim ailemle ilgili bana bile saçma sapan cümleler söyleyince düğün sürecinde, iyice koptum ve eşim tarafından kadını uyardım. Ben uyarırsam kötü olur sen düzgün bir dille söyle dedim.
Eşimde çok pısırık biridir malesef. Beni çogu zaman haklı bulsa da olaylara karışmaz, beni savunmaz kimseye, çoğu zaman laf sokulduğunu farketmediğini söyler.
Ben bu süreçte eşime bir şeyleri kabul ettirmeye çalışırken çok yoruldum.
Devam ediyorum eşimin ailesini bile daha sevimiyorken komşularının ve kızlarının bile gittiğimde patavatsızca kiloma yorum yapmaları kayınvalidemden bu yüzü aldıklarını düşündürdü bana ve dayanamayıp kavga ettim.
Siz aynaya bakmıyorsunuz heralde, siz kimsiniz de daha yeni tanıştığınız biriyle böyle patavatsızca konuşuyorsunuz diye
bu arada kızlar ben 60 kiloyum boyum da 1.63 :)
Bu tartışmalar sonrasında eşimin beni savunmadığı yetmezmiş gibi ‘ne gerek vardı ortamı germeye’ cümlesinden sonra ben bir daha kayınvalidemlere gitmedim.
Yaklaşık 5-6 ay oldu. Çünkü anladım ki ben ağzımla kuş tutsam bu aile eleştirecek bir şeyimi bulacak en iyisi ben kötü gelin olayım dedim. Eşimde bu olaydan sonra ailesiyle kavga etti, onun için de milat oldu bu olay, çünkü beni kaybedeceğini gördü bence. Ya ailenle beni görüştürmezsin ya da arkamda durursun ya da boşanırız dedim.
Eşimde ailesine ne zaman gelsek eşimi eleştirip duruyorsunuz kız ne yapsa size yaranamıyor, siz bittiniz komşularınız başladı, bu yüzü nerden kimden buluyorlarsa artık demiş ve gelmiyoruz bir süre bizi unutun demiş.
Kızlar bu arada kim olduğum anlaşılmasın diye pek ayrıntı yazmıyorum ama meseleler bu 3-4 laftan çıkmadı. Neler yaşadım ne laflar duydum neler çok detaya girip deşifre olmamak adına geçiyorum.
Ondan sonra kayınvalidemler oğullarının hasretine dayanamayıp geldiler kayınpederle birlikte.
Hiçbir işin ucundan tutmayıp o 4 günde hizmetçileriymişim gibi davranmaları yetmezmiş gibi aileme laf soktular ağzıma geleni söyledim. Bu sefer çok farklı davrandım onlar bir laf soktuysa benden 10 laf duydular. Hiçbir iş yapmamasına da laf soktum. Çünkü kendi evlerindeyken de bana yaptırmaya meyilli olduğunu görmüştüm.Bundan böyle bende sizin evinize elimi hiçbir işe sürmicem dedim. Herkes kendi evinde misafirini ağırlamayı bilsin o zaman dedim. Yani neye sinir olduysam lafımı soktum. Eşimde izledi ağzını açıp hiçbir şey diyemedi, diyemez. Kayınvalide de pıstı kaldı ama o da şaşırdı eskiden laf sokmazdım çünkü. Her defasında da yok kızım sen yanlış anladın ben niye öyle söyleyeyim tarzında saf ayağına yattı lafı duyunca
Bu arada eşimin ablasıyla da başka bir nedenden kavga edip küstüm ve eşimde konuşmuyor. Bunlar da o komşu tartışmasının olduğu zamanlarda oldu. Tabi böyle şeyler de olduğu için kv benden nefret ediyor ama iki yüzlülük yapıyor biliyorum.
Çok başınızı şişirmek istemiyorum yani durumlar böyle. Eşimin ablasıyla görüşmüyoruz ailesiyle limoniyiz. Sürekli aklıma bana soktukları laflar geliyor ve arkamda durmayan kimseyle kavga etmeyen kocam geliyor. Komşusunu bile susturamayan bir koca..
benim bu süreçte psikolojim bozuldu galiba. Hiç mutlu değilim, 2 günde bir boşanıp bu aileye darbe vurma isteği geliyor, çünkü her ne kadar bana laf sokup dursalar da oğullarına benden daha iyisini bulamazlar kendileri de biliyor. Zaten kıskandıkları için böyle davrandılar en başından beri buna da eminim
Doğru mu yaptım yanlış mı yaptım bilmiyorum
bir arkadaşım daha yeni evlisin politik olman lazımdı sen herkese kılıç çekmişsin diyor.
Ben rahatlamak için en son ne oluyorsa olsun moduna bağladım ama bir türlü rahatlayamıyorum. Ayrıca başlarda cevap vermeye cevap vermeye tepeme çıktılar, aileme şahsiyetime görünüşüme her şeyime laf sokup özgüvenimi zedelediler
Eşimin olayların üzerini kapatmaya çalışmasını hazmedemiyorum. Kimseyle görüşmüyorum niye hergün bu konuyu açıyorsun diyor. O da kendince haklı sonuç olarak geç de olsa yapması gerekeni yaptı, ama bir daha biri laf sokarsa bana, haddinizi bilin karşınızda benim karım var deyip susturur mu emin olamıyorum. Çünkü hep duymamazlıktan gelmişti hep saf ayağına yatarak bana kendimi Kurtlar sofrasında gibi hissettirmişti. Beni sevdiğinden hiç şüphem yok ama karakteri çok pasif. Babasına çekmiş galiba. Ama ben eşimi suçluyorum içten içe o beni savunsaydı kimse karısına laf söylemeye cesaret edemezdi diyorum
Bana bir akıl fikir verin zamanla geçecek mi bu üzüntüm sinirim.
